Σπυρίδων Λάμπρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Σπυρίδων Λάμπρος
Σπυρίδων Λάμπρος
	Αρχείο:Spyridon Lampros.jpg Ο Σπυρίδων Λάμπρος
; Πρωθυπουργός της Ελλάδας
	Περίοδος; 27 Σεπτεμβρίου 1916 – 21 Απριλίου 1917
Προκάτοχος	Νικόλαος Καλογερόπουλος
Διάδοχος	Αλέξανδρος Ζαΐμης
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση	8ιουλ. / 20 Απριλίου 1851γρηγ., Κέρκυρα
Θάνατος	23 Ιουλίου 1919; Σκόπελος
Εθνότητα	Έλληνας
Σπουδές	Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 22:42, 12 Οκτωβρίου 2016

Ο Σπυρίδων Λάμπρος (1851 - 1919) ήταν Έλληνας πολιτικός και ιστορικός, ο οποίος διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας.

Βιογραφία

Ακαδημαϊκή σταδιοδρομία

Γεννήθηκε το 1851 στην Κέρκυρα και ήταν γιος του νομισματολόγου Παύλου Λάμπρου που είχε καταγωγή από την Ήπειρο. Το 1860 μετακόμισε στην Αθήνα με την οικογένεια του και σπούδασε φιλολογία στο Εθνικό Πανεπιστήμιο από όπου αποφοίτησε το 1871. Στη συνέχεια πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Βερολίνο και τη Λειψία, όπου αναγορεύθηκε διδάκτωρ το 1873. Η διατριβή του είχε τίτλο «Τα κατά τους οικιστάς των παρ’ Έλλησιν αποικιών και τας αυτοίς απονεμημένας τιμάς και προνομίας». Από το 1875 και για δύο χρόνια πραγματοποίησε επιπλέον μελέτες και σπουδές στην Ευρώπη. Το 1877 επέστρεψε στην Ελλάδα και τον επόμενο χρόνο διορίστηκε υφηγητής της ελληνικής ιστορίας και γραφογνωσίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως γενικός επιθεωρητής Δημοτικής Εκπαιδεύσεως και το 1890 έγινε τακτικός καθηγητής της Ελληνικής ιστορίας και της Παλαιογραφίας στο πανεπιστήμιο Αθηνών^[1], ενώ διετέλεσε δύο φορές πρύτανης του πανεπιστημίου (1904-1905, 1912-1913)^[2]. Από το 1903 εξέδιδε το περιοδικό «Νέος Ελληνομνήμων», που καθιερώθηκε διεθνώς ως σημείο αναφοράς για τη Μεσαιωνική και νεώτερη Ελληνική ιστορία.

Πολιτική σταδιοδρομία

Ήταν μεταξύ των ιδρυτών της Εθνικής Εταιρείας και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο κατά τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897. Ήταν υποστηρικτής της βασιλικής οικογένειας και διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας (Κυβέρνηση Σπυρίδωνα Λάμπρου 1916) από τις 27 Σεπτεμβρίου 1916 έως τις 21 Απριλίου 1917 κατά τα Νοεμβριανά μετά από ανάθεση του Κωνσταντίνου του Α΄.^[1] Κατά τη διάρκεια αυτή ανέλαβε και το Υπουργείο Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσης.^[3] Με την επάνοδο του Ελευθερίου Βενιζέλου εξορίστηκε στην Ύδρα και στη Σκόπελο, ενώ η περιουσία του δεσμεύτηκε.

Υπήρξε επίσης γενικός γραμματέας της Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων (1901-1918), πρόεδρος του Συνδέσμου Αθλητικών και Γυμναστικών Συλλόγων (1897-1906) κ.ά.

Απεβίωσε στην Αθήνα όπου είχε μεταφερθεί λόγω ασθενείας^[1] στις 23 Ιουλίου 1919. Κόρη του ήταν η Λίνα Τσαλδάρη.

Εργογραφία

Σπυρίδων Λάμπρος (1878). Αι Αθήναι περί τα τέλη του δωδέκατου αιώνος κατά πηγάς ανέκδοτους. Αθήνα: Τυπογραφείο της Φιλοκαλίας.
Φερδινάνδος Γρηγορόβιος, Σπυρίδων Π. Λάμπρος (1904). Ιστορία της πόλεως Αθηνών κατά τους Μέσους Αιώνας : (Τόμος Β΄), Από του Ιουστινιανού μέχρι της υπό των Τούρκων κατακτήσεως. Εν Αθήναις: Τύποις Π. Δ. Σακελλαρίου.
Σπυρίδων Λάμπρος (1880). Μιχαήλ Ακομινάτου του Χωνιάτου - Τα Σωζόμενα (Τόμος Β΄). Αθήνα: Τυπογραφείο Παρνασσού.
Σπυρίδων Λάμπρος (1882). Κερκυραϊκά Ανέκδοτα. Αθήνα: Τυπογραφείο Παρνασσού.
Σπυρίδων Λάμπρος (1886). Ιστορία της Ελλάδος (Τόμος Α΄). Καρόλου Μπεκ.
Σπυρίδων Λάμπρος (1888). Ιστορία της Ελλάδος (Τόμος Β΄). Καρόλου Μπεκ.
Σπυρίδων Λάμπρος (1892). Ιστορία της Ελλάδος (Τόμος Γ΄). Μπεκ και Μπαρτ.
Σπυρίδων Λάμπρος (1892). Αποκαλύψεις περί του μαρτυρίου του Ρήγα. Αθήναι: Εστία.
Σπυρίδων Λάμπρος (1896). Οι Ευεργέται και Καθηγηταί του Εθνικού Πανεπιστημίου. Αθήνα: Εστία.
Σπυρίδων Λάμπρος, Ν. Γ. Πολίτης (1896). Die Olympischen Spiele 776 - 1896 (Τόμος Α΄) (PDF). Αθήνα, Λειψία, Λονδίνο: Καρλ Μπεκ, F. Volckmar, H. Grevel and co.
Σπυρίδων Λάμπρος (1898). Ιστορία της Ελλάδος (Τόμος Δ΄). Καρόλου Μπεκ.
Σπυρίδων Λάμπρος (1908). Ιστορία της Ελλάδος (Τόμος ΣΤ΄). Μπεκ και Μπαρτ.
Σπυρίδων Λάμπρος (1898). Κατάλογος των εν τη κατά την Άνδρον Μονή της Αγίας Κωδίκων. Αθήνα: Εστία.
Σπυρίδων Λάμπρος (1902). Αθηναίοι Βιβλιογράφοι και κτήτορες Κωδίκων κατά τους μέσους Αιώνας και επί Τουρκοκρατίας. Αθήνα: Εστία.
Σπυρίδων Λάμπρος (1902). Έκθεσις Χρονική (στα Ελληνικά με έναν πρόλογο στα Λατινικά). AMS Press. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
Σπυρίδων Λάμπρος (1903). Ελληνίδες Βιβλιογράφοι και Κυρίαι Κωδίκων κατά τους μέσους αιώνας και επί Τουρκοκρατίας. Αθήνα: Τυπογραφείο Π. Δ. Σακελλαρίου.

Παραπομπές

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 «Εθνικό Κέντρο Βιβλίου / Από το 18ο αιώνα μέχρι το 1935 - Σπυρίδων Λάμπρος». www.ekebi.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2016.
↑ «Πρυτάνεις Πανεπιστημίου Αθηνών». Επετηρίδα Πανεπιστημιακών Ετών 2012-2013 (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών): σ. 26. 2015. http://www.uoa.gr/fileadmin/user_upload/PDF-files/organa/Epethrida_2014.pdf. Ανακτήθηκε στις 12-10-2016.
↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΛΑΜΠΡΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ (1916)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2016.

Πηγές

Βιογραφική Εγκυκλοπαίδεια του Νεωτέρου Ελληνισμού 1830-2010 - Αρχεία Ελληνικής Βιογραφίας, τόμος Γ΄, Εκδόσεις Μέτρον ^{[Χρειάζεται σελίδα]}
Γαζή Φωτεινή, «Μια ρομαντική ιστορική επιστήμη. Η περίπτωση του Σπυρίδωνος Λάμπρου (1851-1919)», Πρακτικά Δ΄ Διεθνούς Συνεδρίου Ιστορίας. Ιστοριογραφία της Νεότερης και Σύγχρονης Ελλάδας (1833-2002), Αθήνα, 2004, τ. A΄, σσ. 193-213.
Μαρία Νυσταζοπούλου - Πελεκίδου, «Οι βυζαντινὲς ιστορικὲς σπουδὲς στην Ἑλλάδα. Απὸ τον Σπυρίδωνα Ζαμπέλιο στον Διονύσιο Ζακυθηνό », Μνήμη Δ. Α. Ζακυθηνού, Βυζαντινά Σύμμεικτα, τόμ. 9B΄ (1994), σσ.153-176

Wikisource logo

Στη Βικιθήκη υπάρχει υλικό που έχει σχέση με το θέμα:
Σπυρίδων Λάμπρος

[:0-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 «Εθνικό Κέντρο Βιβλίου / Από το 18ο αιώνα μέχρι το 1935 - Σπυρίδων Λάμπρος». www.ekebi.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2016.

[2] «Πρυτάνεις Πανεπιστημίου Αθηνών». Επετηρίδα Πανεπιστημιακών Ετών 2012-2013 (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών): σ. 26. 2015. http://www.uoa.gr/fileadmin/user_upload/PDF-files/organa/Epethrida_2014.pdf. Ανακτήθηκε στις 12-10-2016.

[3] «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΛΑΜΠΡΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ (1916)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2016.

[1]

[2]

[3]

@@ Γραμμή 27: / Γραμμή 27: @@
 == Βιογραφία ==
-Γεννήθηκε το 1851 στην [[Κέρκυρα]] και ήταν γιος του νομισματολόγου [[Παύλος Λάμπρος|Παύλου Λάμπρου]]. Σπούδασε [[ιστορία]] στην [[Πανεπιστήμιο της Λειψίας|Λειψία]], στο [[Πανεπιστήμιο του Παρισιού|Παρίσι]], στο [[Πανεπιστήμιο του Βερολίνου|Βερολίνο]], στο [[Πανεπιστήμιο του Λονδίνου|Λονδίνο]] και στη [[Πανεπιστήμιο της Βιέννης|Βιέννη]] και ήταν μαθητής του [[Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος|Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου]]. Το 1877 επέστρεψε στην [[Ελλάδα]] και τον επόμενο χρόνο διορίστηκε υφηγητής της [[Ελληνική ιστορία|ελληνικής ιστορίας]] και [[γραφογνωσία]]ς στο [[Πανεπιστήμιο Αθηνών]]. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως γενικός επιθεωρητής Δημοτικής Εκπαιδεύσεως και το 1890 έγινε τακτικός καθηγητής της Ελληνικής ιστορίας και της [[Παλαιογραφία]]ς στο πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ διετέλεσε δύο φορές πρύτανης του πανεπιστημίου (1904-1905, 1912-1913)<ref>{{Cite journal|url=http://www.uoa.gr/fileadmin/user_upload/PDF-files/organa/Epethrida_2014.pdf|title=Πρυτάνεις Πανεπιστημίου Αθηνών|date=2015|journal=Επετηρίδα Πανεπιστημιακών Ετών 2012-2013|publisher=Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών|accessdate=12-10-2016|page=σ. 26}}</ref>. Από το 1903 εξέδιδε το περιοδικό ''«[[Νέος Ελληνομνήμων]]»'', που καθιερώθηκε διεθνώς ως σημείο αναφοράς για τη Μεσαιωνική και νεώτερη Ελληνική ιστορία.
+=== Ακαδημαϊκή σταδιοδρομία ===
-Διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας ([[Κυβέρνηση Σπυρίδωνα Λάμπρου 1916]]) από τις 27 Σεπτεμβρίου 1916 έως τις 21 Απριλίου 1917. Κατά τη διάρκεια αυτή ανέλαβε και το [[Υπουργείο Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως]].<ref>{{Cite web|url=http://www.ggk.gov.gr/?p=892|title=Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης {{!}} Κυβέρνηση ΛΑΜΠΡΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ (1916)|website=www.ggk.gov.gr|accessdate=2016-10-12}}</ref> Με την επάνοδο του [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθερίου Βενιζέλου]] εξορίστηκε στην [[Ύδρα]] και στη [[Σκόπελος|Σκόπελο]], ενώ η περιουσία του δεσμεύτηκε.
+Γεννήθηκε το 1851 στην [[Κέρκυρα]] και ήταν γιος του νομισματολόγου [[Παύλος Λάμπρος|Παύλου Λάμπρου]] που είχε καταγωγή από την [[Ήπειρος|Ήπειρο]]. Το 1860 μετακόμισε στην Αθήνα με την οικογένεια του και σπούδασε [[φιλολογία]] στο [[Εθνικό Πανεπιστήμιο]] από όπου αποφοίτησε το 1871. Στη συνέχεια πραγματοποίησε [[Μεταπτυχιακό|μεταπτυχιακές]] σπουδές στο [[Πανεπιστήμιο του Βερολίνου|Βερολίνο]] και τη [[Πανεπιστήμιο της Λειψίας|Λειψία]], όπου αναγορεύθηκε [[διδάκτωρ]] το 1873. Η διατριβή του είχε τίτλο ''«Τα κατά τους οικιστάς των παρ’ Έλλησιν αποικιών και τας αυτοίς απονεμημένας τιμάς και προνομίας»''. Από το 1875 και για δύο χρόνια πραγματοποίησε επιπλέον μελέτες και σπουδές στην [[Ευρώπη]]. Το 1877 επέστρεψε στην [[Ελλάδα]] και τον επόμενο χρόνο διορίστηκε υφηγητής της [[Ελληνική ιστορία|ελληνικής ιστορίας]] και [[γραφογνωσία]]ς στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως γενικός επιθεωρητής Δημοτικής Εκπαιδεύσεως και το 1890 έγινε τακτικός καθηγητής της Ελληνικής ιστορίας και της [[Παλαιογραφία]]ς στο πανεπιστήμιο Αθηνών<ref name=":0">{{Cite web|url=http://www.ekebi.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=461&t=500|title=Εθνικό Κέντρο Βιβλίου / Από το 18ο αιώνα μέχρι το 1935 - Σπυρίδων Λάμπρος|website=www.ekebi.gr|accessdate=2016-10-12}}</ref>, ενώ διετέλεσε δύο φορές πρύτανης του πανεπιστημίου (1904-1905, 1912-1913)<ref>{{Cite journal|url=http://www.uoa.gr/fileadmin/user_upload/PDF-files/organa/Epethrida_2014.pdf|title=Πρυτάνεις Πανεπιστημίου Αθηνών|date=2015|journal=Επετηρίδα Πανεπιστημιακών Ετών 2012-2013|publisher=Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών|accessdate=12-10-2016|page=σ. 26}}</ref>. Από το 1903 εξέδιδε το περιοδικό ''«[[Νέος Ελληνομνήμων]]»'', που καθιερώθηκε διεθνώς ως σημείο αναφοράς για τη Μεσαιωνική και νεώτερη Ελληνική ιστορία.
+=== Πολιτική σταδιοδρομία ===
+Ήταν μεταξύ των ιδρυτών της [[Εθνική Εταιρεία|Εθνικής Εταιρείας]] και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο κατά τον [[Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897|Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897]]. Ήταν υποστηρικτής της βασιλικής οικογένειας και διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας ([[Κυβέρνηση Σπυρίδωνα Λάμπρου 1916]]) από τις 27 Σεπτεμβρίου 1916 έως τις 21 Απριλίου 1917 κατά τα [[Νοεμβριανά του 1916|Νοεμβριανά]] μετά από ανάθεση του [[Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας|Κωνσταντίνου του Α΄]].<ref name=":0" /> Κατά τη διάρκεια αυτή ανέλαβε και το [[Υπουργείο Εκκλησιαστικών και Δημόσιας Εκπαίδευσης|Υπουργείο Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσης]].<ref>{{Cite web|url=http://www.ggk.gov.gr/?p=892|title=Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης {{!}} Κυβέρνηση ΛΑΜΠΡΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ (1916)|website=www.ggk.gov.gr|accessdate=2016-10-12}}</ref> Με την επάνοδο του [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθερίου Βενιζέλου]] εξορίστηκε στην [[Ύδρα]] και στη [[Σκόπελος|Σκόπελο]], ενώ η περιουσία του δεσμεύτηκε.
 Υπήρξε επίσης γενικός γραμματέας της Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων (1901-1918), πρόεδρος του [[Σύνδεσμος Ελληνικών Γυμναστικών Αθλητικών Σωματείων|Συνδέσμου Αθλητικών και Γυμναστικών Συλλόγων]] (1897-1906) κ.ά.
-Απεβίωσε στην Σκόπελο στις [[23 Ιουλίου]] 1919 λόγω κακουχιών. Κόρη του ήταν η [[Λίνα Τσαλδάρη]].
+Απεβίωσε στην [[Αθήνα]] όπου είχε μεταφερθεί λόγω ασθενείας<ref name=":0" /> στις [[23 Ιουλίου]] 1919. Κόρη του ήταν η [[Λίνα Τσαλδάρη]].
 == Εργογραφία ==