Παγκόσμιο πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 (1984)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φόρμουλα 1
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 1984
1983 1985
Κατηγορία: Όλα τα παγκόσμια πρωταθλήματα

To 1984 διοργανώθηκε το 35ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Φόρμουλα 1, το οποίο περιελάμβανε δεκαέξι γκραν-πρι. Ξεκίνησε στις 25 Μαρτίου στη Βραζιλία και ολοκληρώθηκε στις 21 Οκτωβρίου στην Πορτογαλία.

Η Μπράμπαμ διέθετε και πάλι τα γρηγορότερα μονοθέσια, όπως φαίνεται από τις 9 pole positions του Νέλσον Πικέ, αλλά ο κινητήρας της BMW αποδείχθηκε εξαιρετικά ασταθής σε συνθήκες πραγματικού αγώνα, κοστίζοντας στο Βραζιλιάνο τις περισσότερες απ' τις 9 εγκαταλείψεις του. Έτσι το πρωτάθλημα μεταβλήθηκε σε μάχη μέχρι την τελευταία στιγμή ανάμεσα στις Μακλάρεν των Νίκι Λάουντα και Αλαίν Προστ. Νικητής βγήκε ο πρώτος για μισό βαθμό, ενώ η ομάδα τους αναδείχθηκε πολύ εύκολα πρωταθλήτρια με 86 βαθμούς διαφοράς από τη δεύτερη Φερράρι. Παράλληλα εμφανίσθηκε ένας νέος οδηγός που θα εξελισσόταν στον απόλυτο σταρ των επόμενων χρόνων, ο Άιρτον Σένα.

Το 1984 σημαδεύθηκε από την αποβολή της Τίρελ, για την οποία ανακαλύφθηκε προς το τέλος της σαιζόν ότι συστηματικά παρέβαινε τους κανονισμούς για το επιτρεπόμενο βάρος των μονοθεσίων. Στους λίγους αγώνες που οι οδηγοί της είχαν μπει στη βαθμολογούμενη εξάδα, η βαθμολογία «ξαναγράφτηκε».

Βαθμολογία οδηγών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για το σύστημα βαθμολόγησης, βλ. Βαθμολόγηση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Φόρμουλα 1.

Στο γκραν-πρι του Μονακό απονεμήθηκαν οι μισοί βαθμοί, διότι έληξε λόγω επικίνδυνων καιρικών συνθηκών πριν ολοκληρωθούν τα 3/4 των προβλεπόμενων γύρων .

Στον κατάλογο δεν συμπεριλαμβάνονται 13 οδηγοί που δεν έλαβαν ούτε ένα βαθμό, καθώς και οι Στεφάν Μπέλοφ - Μάρτιν Μπραντλ της Τίρελ. Για το Γιόχανσον, ο οποίος έτρεξε λίγους αγώνες με την Τίρελ αντί του Μπραντλ και μετά το σκάνδαλο εντάχθηκε στην Τόλμαν, αναγράφονται μόνο τα αποτελέσματα με τη δεύτερη.

Τα έντονα γράμματα δείχνουν τον οδηγό που εκκίνησε απ' την pole position.

Θ Οδηγός Ομάδα BRA
RSA
BEL
SMR
FRA
MON
CAN
DET
DAL
GBR
FRG
AUT
NED
ITA
EUR
POR
Points
1 Νίκι Λάουντα Μακλάρεν Εγκ 1 Εγκ Εγκ 1 Εγκ 2 Εγκ Εγκ 1 2 1 2 1 4 2 72
2 Αλαίν Προστ Μακλάρεν 1 2 Εγκ 1 7 1 3 4 Εγκ Εγκ 1 Εγκ 1 Εγκ 1 1 71.5
3 Έλιο ντε Άντζελις Λότους 3 7 5 3 5 5 4 2 3 4 Εγκ Εγκ 4 Εγκ Εγκ 5 34
4 Μικέλε Αλμπορέτο Φερράρι Εγκ 11 1 Εγκ Εγκ 6 Εγκ Εγκ Εγκ 5 Εγκ 3 Εγκ 2 2 4 30.5
5 Νέλσον Πικέ Μπράμπαμ Εγκ Εγκ 9 Εγκ Εγκ Εγκ 1 1 Εγκ 7 Εγκ 2 Εγκ Εγκ 3 6 29
6 Ρενέ Αρνού Φερράρι Εγκ Εγκ 3 2 4 3 5 Εγκ 2 6 6 7 11 Εγκ 5 9 27
7 Ντέρεκ Ουώργουϊκ Renault Εγκ 3 2 4 Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ 2 3 Εγκ Εγκ Εγκ 11 Εγκ 23
8 Κέκε Ρόσμπεργκ Ουΐλιαμς 2 Εγκ 4 Εγκ 6 4 Εγκ Εγκ 1 Εγκ Εγκ Εγκ 8 Εγκ Εγκ Εγκ 20.5
9 Άιρτον Σένα Τόλμαν Εγκ 6 6 ΔΠ Εγκ 2 7 Εγκ Εγκ 3 Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ 3 13
» Νάιτζελ Μάνσελ Λότους Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ 3 Εγκ 6 Εγκ 6 Εγκ 4 Εγκ 3 Εγκ Εγκ Εγκ 13
11 Πατρίκ Ταμπέ Renault 5 Εγκ 7 Εγκ 2 Εγκ Εγκ Εγκ 8 5 Εγκ 6 Εγκ Εγκ 7 11
12 Τέο Φάμπι Μπράμπαμ Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ 9 3 Εγκ Εγκ 4 5 Εγκ Εγκ 9
13 Ρικάρντο Πατρέζε Άλφα Ρομέο Εγκ 4 Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ 12 Εγκ 10 Εγκ 3 6 8 8
14 Ζακ Λαφίτ Ουΐλιαμς Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ 8 8 Εγκ 5 4 Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ 14 5
» Τιερί Μπουτσέν Άροους 6 12 Εγκ 5 11 ΔΠ Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ 5 Εγκ 10 9 Εγκ 5
16 Έντι Τσίβερ Άλφα Ρομέο 4 Εγκ Εγκ 7 Εγκ ΔΠ 11 Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ 13 9 Εγκ 17 3
» Στέφαν Γιόχανσον Τόλμαν 4 Εγκ 11 3
» Αντρέα ντε Τσέζαρις Λιζιέ Εγκ 5 Εγκ 6 10 Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ 10 7 Εγκ Εγκ Εγκ 7 12 3
19 Πιερκάρλο Γκιντζάνι Οζέλλα Εγκ Εγκ ΔΠ 12 7 Εγκ Εγκ 5 9 Εγκ Εγκ Εγκ 7 Εγκ Εγκ 2
20 Μαρκ Σούρερ Άροους 7 9 8 Εγκ Εγκ ΔΠ Εγκ Εγκ Εγκ 11 Εγκ 6 Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ 1
Ένδειξη Σημασία
1 Νικητής
2 2η θέση
3 3η θέση
4-5-6 Τερμάτισε σε βαθμολογούμενη θέση
7 + Τερμάτισε σε μη βαθμολογούμενη θέση
Εγκ Εγκατέλειψε κατά τη διάρκεια του αγώνα
ΔΠ Δεν πέρασε τα προκριματικά

Βαθμολογία κατασκευαστών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Άροους και Σπίριτ άλλαξαν κινητήρα κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος. Κάθε συνδυασμός θεωρήθηκε χωριστή ομάδα για το πρωτάθλημα των κατασκευαστών.

Η Τίρελ ακυρώθηκε και της αφαιρέθηκαν όλοι οι βαθμοί.

Θέση Εμπορική ονομασία Κατασκευαστής Αμάξωμα Κινητήρας Ελ Βαθ Νικ Πον Pole
1 Marlboro McLaren International Μακλάρεν MP4/2 TAG Porsche P01 Μ 143.5 12 18 3
2 Scuderia Ferrari SpA SEFAC Φερράρι 126C4 Ferrari 031 G 57.5 1 8 1
3 John Player Team Lotus Λότους 95T Renault EF4B G 47 6 2
4 MRD International Μπράμπαμ BT53 BMW M12/13 M 38 2 5 9
5 Equipe Renault Elf Renault RE50 Renault EF4 M 34 5 1
6 Williams GΡ Engineering Ουΐλιαμς FW09
FW09B
Honda RA163E G 25.5 1 2
7 Toleman Group Motorsport Τόλμαν TG183B
TG184
Hart 415T P,M 16 3
8 Benetton Team Alfa Romeo Άλφα Ρομέο 184T Alfa Romeo 890T G 11 1
9 Barclay Nordica Arrows BMW Άροους A7 BMW M12/13 G 3
» Ligier Loto Λιζιέ JS23
JS23B
Renault EF4 M 3
» Barclay Nordica Arrows BMW Άροους A6 Ford Cosworth DFV G 3
12 Osella Squadra Corse Οζέλλα FA1E
FA1F
Alfa Romeo 890T P 2
- Spirit Racing Σπίριτ 101
101B
Hart 415T P
- Spirit Racing Σπίριτ 101C Ford Cosworth DFV P
- Team ATS ATS D7 BMW M12/13 P
- Skoal Bandit Formula 1 Ραμ 01
02
Hart 415T P
ΑΚ Tyrrell Racing Organisation Τίρελ 012 Ford Cosworth DFY G

Ελαστικά: Μichelin, Goodyear, Pirelli
Βαθ: Βαθμοί, από το άθροισμα βαθμολογίας των δύο μονοθεσίων της ομάδας
Νικ: Νίκες
Πον: Πόντιουμ, φορές που οδηγός της τερμάτισε στην πρώτη τριάδα
Pole: Pole-positions, φορές που οδηγός της εκκίνησε απ' την πρώτη θέση της αφετηρίας

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]