Παγκόσμιο πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 (2018)

Φόρμουλα 1 Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2018
2017	2019
Κατηγορία:Όλα τα παγκόσμια πρωταθλήματα

Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 2018 ήταν το 69ο που διοργάνωσε η FIA. Επρόκειτο για ένα πρωτάθλημα αγώνων για αυτοκίνητα της Φόρμουλα 1, που χαρακτηρίζονται έτσι από τον σπορ σχεδιασμό του αμαξώματός τους, και αποτελεί την υψηλότερη κατηγορία διαγωνισμού αυτοκίνητων της FIA. Οι οδηγοί και οι ομάδες θα διαγωνιστούν για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Οδηγών και το Παγκόσμια Πρωτάθλημα Κατασκευαστών. Ξεκίνησε στην Αυστραλία στις 25 Μαρτίου και ολοκληρώθηκε στο Άμπου Ντάμπι στις 25 Νοεμβρίου. Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Οδηγών το κατέκτησε ο Βρετανός Λιούις Χάμιλτον και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών η Mercedes. Επίσης ήταν η 5η φορά που ο Χάμιλτον στέφθηκε Παγκόσμιος Πρωταθλητής και στη διάρκεια του Πρωταθλήματος δεν είχαμε καμία απολύτως αλλαγή οδηγού, πράγμα το οποίο είχε να συμβεί πάρα πολλά χρόνια.

Πρόγραμμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι ακόλουθοι αγώνες είναι προγραμματισμένοι για το 2018.

Γύρος	Γκραν Πρι		Ημερομηνία
1	Αυστραλία	Πίστα της Μελβούρνης, Μελβούρνη	25 Μαρτίου
2	Μπαχρέιν	Διεθνής Πίστα Μπαχρέιν, Σακίρ	8 Απριλίου
3	Κίνα	Διεθνής Πίστα Σαγκάης, Σαγκάη	15 Απριλίου
4	Αζερμπαϊτζάν	Πίστα Μπακού, Μπακού	29 Απριλίου
5	Ισπανία	Πίστα Καταλωνίας, Βαρκελώνη	13 Μαΐου
6	Μονακό	Πίστα του Μονακό, Μόντε Κάρλο	27 Μαΐου
7	Καναδάς	Πίστα Ζιλ Βιλνέβ, Μόντρεαλ	10 Ιουνίου
8	Γαλλία	Πίστα Πολ Ρικάρντ, Λε Καστέλ	24 Ιουνίου
9	Αυστρία	Πίστα Red Bull Ring , Σπίλμπεργκ	1 Ιουλίου
10	Βρετανία	Πίστα του Σίλβερστοουν, Σίλβερστοουν	8 Ιουλίου
11	Γερμανία	Πίστα Χόκενχαϊμρινγκ, Χόκενχαϊμ	22 Ιουλίου
12	Ουγγαρία	Πίστα Hungaroring, Βουδαπέστη	29 Ιουλίου
13	Βέλγιο	Πίστα Spa-Francorchamps, Στάβλοτ	26 Αυγούστου
14	Ιταλία	Αυτοκινητοδρόμιο Μόντσα, Μόντσα	2 Σεπτεμβρίου
15	Σιγκαπούρη	Πίστα Μαρίνα Μπέι, Σιγκαπούρη	16 Σεπτεμβρίου
16	Ρωσία	Αυτοκινητοδρόμιο Σότσι, Σότσι	30 Σεπτεμβρίου
17	Ιαπωνία	Πίστα Σουζούκα, Σουζούκα	7 Οκτωβρίου
18	ΗΠΑ	Circuit of the Americas , Όστιν^[1]	21 Οκτωβρίου
19	Μεξικό	Αυτοκινητοδρόμιο Ερμάνος Ροδρίγκες, Πόλη του Μεξικού	28 Οκτωβρίου
20	Βραζιλία	Αυτοκινητοδρόμιο Ζοζέ Κάρλος Πασέ, Σάο Πάολο	11 Νοεμβρίου
21	Άμπου Ντάμπι	Πίστα Γιας Μαρίνα, Άμπου Ντάμπι	25 Νοεμβρίου

Αλλαγές στο Πρόγραμμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Γαλλικό Γκράν Πρι θα διεξαχθεί ξανά για πρώτη φορά μετά από το 2008 στην πίστα Paul Ricard

Αλλαγές Κανονισμών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Pat Symonds, επικεφαλής τεχνικός σύμβουλος της Williams, πρότεινε ότι θα πρέπει να αναβληθούν για το 2018 οι αλλαγές των κανονισμών της Φόρμουλα 1 που προορίζονται επί του παρόντος για το 2017.^[2] νο1
Τα λάστιχα των μονοθεσίων της f1 γίναν 9 από 7 που ήταν το 2017.Οι γόμες το 2017 ήταν οι εξής: Ultra soft, Super soft, Soft, MED, Hard, WET, int. 2018: προστέθηκαν οι εξής γόμες:Hyper soft, Super Hard. Τα λάστιχα γίναν ένα «τόνο» λιγότερο μαλακά από τι το 2017.
Οι κινητήριες μονάδες που το 2017 το όριο τους ήταν έως 5 πλήρως αλλαγμένες μειώθηκαν στις 3.

Νικητές ανά αγώνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Rd.	Αγώνας	Pole position	Ταχύτερος γύρος	Νικητής	Ομάδα
1	Γκραν Πρι Αυστραλίας	Λιούις Χάμιλτον	Ντάνιελ Ρικιάρντο	Σεμπάστιαν Φέτελ	Σκουντερία Φερράρι
2	Γκραν Πρι Μπαχρέιν	Σεμπάστιαν Φέτελ	Βαλτέρι Μπότας	Σεμπάστιαν Φέτελ	Σκουντερία Φερράρι
3	Γκραν Πρι Κίνας	Σεμπάστιαν Φέτελ	Ντάνιελ Ρικιάρντο	Ντάνιελ Ρικιάρντο	Red Bull Racing-Renault
4	Γκραν Πρι Αζερμπαϊτζάν	Σεμπάστιαν Φέτελ	Βαλτέρι Μπότας	Λιούις Χάμιλτον	Mercedes
5	Γκραν Πρι Ισπανίας	Λιούις Χάμιλτον	Ντάνιελ Ρικιάρντο	Λιούις Χάμιλτον	Mercedes
6	Γκραν Πρι Μονακό	Ντάνιελ Ρικιάρντο	Μαξ Φερστάπεν	Ντάνιελ Ρικιάρντο	Red Bull Racing-Renault
7	Γκραν Πρι Καναδά	Σεμπάστιαν Φέτελ	Μαξ Φερστάπεν	Σεμπάστιαν Φέτελ	Σκουντερία Φερράρι
8	Γκραν Πρι Γαλλίας	Λιούις Χάμιλτον	Βαλτέρι Μπότας	Λιούις Χάμιλτον	Mercedes
9	Γκραν Πρι Αυστρίας	Βαλτέρι Μπότας	Κίμι Ράικονεν	Μαξ Φερστάπεν	Red Bull Racing-Renault
10	Γκραν Πρι Μεγάλης Βρετανίας	Λιούις Χάμιλτον	Σεμπάστιαν Φέτελ	Σεμπάστιαν Φέτελ	Σκουντερία Φερράρι
11	Γκραν Πρι Γερμανίας	Σεμπάστιαν Φέτελ	Λιούις Χάμιλτον	Λιούις Χάμιλτον	Mercedes
12	Γκραν Πρι Ουγγαρίας	Λιούις Χάμιλτον	Ντάνιελ Ρικιάρντο	Λιούις Χάμιλτον	Mercedes
13	Γκραν Πρι Βελγίου	Λιούις Χάμιλτον	Βαλτέρι Μπότας	Σεμπάστιαν Φέτελ	Σκουντερία Φερράρι
14	Γκραν Πρι Ιταλίας	Κίμι Ράικονεν	Λιούις Χάμιλτον	Λιούις Χάμιλτον	Mercedes
15	Γκραν Πρι Σιγκαπούρης	Λιούις Χάμιλτον	Κέβιν Μάγκνουσεν	Λιούις Χάμιλτον	Mercedes
16	Γκραν Πρι Ρωσίας	Βαλτέρι Μπότας	Βαλτέρι Μπότας	Λιούις Χάμιλτον	Mercedes
17	Γκραν Πρι Ιαπωνίας	Λιούις Χάμιλτον	Σεμπάστιαν Φέτελ	Λιούις Χάμιλτον	Mercedes
18	Γκραν Πρι ΗΠΑ	Λιούις Χάμιλτον	Λιούις Χάμιλτον	Κίμι Ραϊκόνεν	Σκουντερία Φερράρι
19	Γκραν Πρι Μεξικό	Ντάνιελ Ρικιάρντο	Βαλτέρι Μπότας	Μαξ Φερστάπεν	Red Bull Racing-Renault
20	Γκραν Πρι Βραζιλίας	Λιούις Χάμιλτον	Βαλτέρι Μπότας	Λιούις Χάμιλτον	Mercedes
21	Γκραν Πρι Άμπου Ντάμπι	Λιούις Χάμιλτον	Σεμπάστιαν Φέτελ	Λιούις Χάμιλτον	Mercedes

Βαθμολογία οδηγών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η βαθμολογία για το πρωτάθλημα των οδηγών είχε ως εξής:

Θέση / Οδηγός		AUS	BHR	CHN	AZE	ESP	MON	CAN	FRA	AUT	GBR	GER	HUN	BEL	ITA	SIN	RUS	JPN	USA	MEX	BRA	ABU	Βαθ- μοί
1	Λιούις Χάμιλτον	2	3	4	1	1	3	5	1	Εγκ	2	1	1	2	1	1	1	1	3	4	1	1	408
2	Σεμπάστιαν Φέτελ	1	1	8	4	4	2	1	5	3	1	Εγκ	2	1	4	3	3	6	4	2	6	2	320
3	Κίμι Ράικονεν	3	Εγκ	3	2	Εγκ	4	6	3	2	3	3	3	Εγκ	2	5	4	5	1	3	3	Εγκ	251
4	Μαξ Φερστάπεν	6	Εγκ	5	Εγκ	3	9	3	2	1	15†	4	Εγκ	3	5	2	5	3	2	1	2	3	249
5	Βαλτέρι Μπότας	8	2	2	14†	2	5	2	7	Εγκ	4	2	5	4	3	4	2	2	5	5	5	5	247
6	Ντάνιελ Ρικιάρντο	4	Εγκ	1	Εγκ	5	1	4	4	Εγκ	5	Εγκ	4	Εγκ	Εγκ	6	6	4	Εγκ	Εγκ	4	4	170
7	Νίκο Χούλκενμπεργκ	7	6	6	Εγκ	Εγκ	8	7	9	Εγκ	6	5	12	Εγκ	13	10	12	Εγκ	6	6	Εγκ	Εγκ	69
8	Σέρχιο Πέρες	11	16	12	3	9	12	14	Εγκ	7	10	7	14	5	7	16	10	7	8	Εγκ	10	8	62
9	Κέβιν Μάγκνουσεν	Εγκ	5	10	13	6	13	13	6	5	9	11	7	8	16	18	8	Εγκ	ΑΚ	15	9	10	56
10	Κάρλος Σάινθ Jr	10	11	9	5	7	10	8	8	12	Εγκ	12	9	11	8	8	17	10	7	Εγκ	12	6	53
11	Φερνάντο Αλόνσο	5	7	7	7	8	Εγκ	Εγκ	16†	8	8	16†	8	Εγκ	Εγκ	7	14	14	Εγκ	Εγκ	17	11	50
12	Εστεμπάν Οκόν	12	10	11	Εγκ	Εγκ	6	9	Εγκ	6	7	8	13	6	6	Εγκ	9	9	ΑΚ	11	14	Εγκ	49
13	Σαρλ Λεκλέρ	13	12	19	6	10	18†	10	10	9	Εγκ	15	Εγκ	Εγκ	11	9	7	Εγκ	Εγκ	7	7	7	43
14	Ρομαίν Γκροζάν	Εγκ	13	17	Εγκ	Εγκ	15	12	11	4	Εγκ	6	10	7	ΑΚ	15	11	8	Εγκ	16	8	9	37
15	Πιερ Γκασλί	Εγκ	4	18	12	Εγκ	7	11	Εγκ	11	13	14	6	9	14	13	Εγκ	11	12	10	13	Εγκ	29
16	Στόφελ Φαντόρν	9	8	13	9	Εγκ	14	16	12	Εγκ	11	13	Εγκ	15	12	12	16	15	11	8	15	14	12
17	Μάρκους Έρικσον	Εγκ	9	16	11	13	11	15	13	10	Εγκ	9	15	10	15	11	13	12	10	9	Εγκ	Εγκ	9
18	Λανς Στρολ	14	14	14	8	11	17	Εγκ	17†	13	12	Εγκ	17	13	9	14	15	17	14	12	18	13	6
19	Μπρέντον Χάρτλεϊ	15	17	20†	10	12	19†	Εγκ	14	Εγκ	Εγκ	10	11	14	Εγκ	17	Εγκ	13	9	14	11	12	4
20	Σεργκέι Σιρότκιν	Εγκ	15	15	Εγκ	14	16	17	15	14	14	Εγκ	16	12	10	19	18	16	13	13	16	15	1
Θέση / Οδηγός		AUS	BHR	CHN	AZE	ESP	MON	CAN	FRA	AUT	GBR	GER	HUN	BEL	ITA	SIN	RUS	JPN	USA	MEX	BRA	ABU	Βαθ- μοί
Πηγή:^[3]

Ένδειξη και Σημασία
1	Νικητής
2	2η θέση
3	3η θέση
4-10	Βαθμολογούμενη θέση
10 +	Μη βαθμολογούμενη θέση
Εγκ	Εγκατέλειψε
ΑΚ	Ακυρώθηκε αφού είχε εκκινήσει
ΔΠ	Δεν πέρασε τα προκριματικά
ΔΑ	Δεν αγωνίστηκε στον αγώνα

Έντονοι χαρακτήρες - Pole position
Πλάγιοι χαρακτήρες - Ταχύτερος γύρος

† - Οδηγοί που δεν τερμάτισαν τον αγώνα, αλλά κατατάχθηκαν έχοντας συμπληρώσει πάνω από το 90% της συνολικής διαδρομής.

Βαθμολογία κατασκευαστών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η βαθμολογία για το πρωτάθλημα των κατασκευαστών έχει ως εξής:

Θέση	Ομάδα	Βαθμοί
1	Mercedes	655
2	Ferrari	571
3	Red Bull Racing-Renault	419
4	Renault	122
5	Haas-Ferrari	93
6	McLaren-Renault	62
7	Force India-Mercedes	52
8	Sauber-Ferrari	48
9	Scouderia Toro Rosso-Honda	33
10	Williams-Mercedes	7
-	Force India-Mercedes	0 (59)
Πηγή:^[4]

Συμπληρωματικές πληροφορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το συγκεκριμένο Παγκόσμιο πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 ήταν το τελευταίο στο οποίο η ομάδα Force India συμμετείχε με το συγκεκριμένο όνομα. Επίσης ήταν το τελευταίο στο οποίο ο Καναδός Λανς Στρολ έλαβε μέρος ως οδηγός της ομάδας Williams, ο Αυστραλός Ντάνιελ Ρικιάρντο ως οδηγός της Red Bull, ο Ισπανός Κάρλος Σάινθ ως οδηγός της Renault, ο Μονεγάσκος Σαρλ Λεκλέρ ως οδηγός της Sauber, ο Φινλανδός Κίμι Ραϊκόνεν ως οδηγός της Φερράρι και ο Γάλλος Πιερ Γκασλί ως οδηγός της Τόρο Ρόσο καθώς και το τελευταίο για τους ακόλουθους οδηγούς:

Τον Βέλγο Στόφελ Φαντόρν,

Τον Ισπανό Φερνάντο Αλόνσο,

τον Νεοζηλανδό Μπρέντον Χάρτλεϊ και

τον Σουηδό Μάρκους Έρικσον.

Τέλος ήταν προς το παρόν το τελευταίο για το Γάλλο Εστεμπάν Οκόν και τον Ρώσο Σεργκέι Σιρότκιν.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ Sylt, Christian (23 Δεκεμβρίου 2013). «New Jersey Grand Prix Organizers in breach of contract says Ecclestone». Forbes (Forbes, Inc.). http://autoweek.com/article/formula-one/new-jersey-grand-prix-organizers-breach-contract-says-ecclestone. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2015.
↑ Cooper, Adam (16 Ιανουαρίου 2016). «f1 rule changes». motorsport.com. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2016.
↑ «Formula 1 2018 Driver Standings». Formula1.com. Formula One World Championship Limited. 20 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2018.
↑ «Formula 1 2018 Constructor Standings». Formula1.com. Formula One World Championship Limited. 20 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2018.