Πάπας Ιωάννης ΙΑ΄

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πάπας
Ιωάννης ΙΑ΄
ΑπόΜάρτιος 931
ΈωςΔεκέμβριος 935
ΠροκάτοχοςΣτέφανος Ζ΄
ΔιάδοχοςΛέων Ζ΄

Ο Πάπας Ιωάννης ΙΑ΄ (Papa Giovanni XI, 910 - Δεκέμβριος 935) διετέλεσε Πάπας Ρώμης από το Μάρτιο του 931 έως το Δεκέμβριο του 935.

Γεννήτορες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πατρότητα του Πάπα Ιωάννη εξακολουθεί να αποτελεί έως σήμερα θέμα διαφωνιών. Με βάση τον Λιουτπράνδο της Κρεμόνας[1] και το "Liber Pontificalis[2]," ήταν φυσικός γιος του Πάπα Σέργιου Γ΄ (904–911). Ο Φέρντιναντ Γκρεγκορόβιους,[3] ο Ερνστ Ντούμλερ, ο Τόμας Γκρινγουντ[4], ο Φίλιπ Σαφ, και ο Ρούντολφ Μπάξμαν[5] συμφωνούν με τον Λιουτπράνδο ότι ο Πάπας Σέργιος ήταν πατέρας του Ιωάννη με μητέρα τη Μαροζία. Αν αυτό είναι αλήθεια, ο Ιωάννης ΙΑ΄ είναι ο μοναδικός εξώγαμος γιος ενός άλλου Πάπα, που έγινε και αυτός Πάπας, καθώς ο Πάπας Σιλβέριος ήταν νόμιμος γιος του Πάπα Ορμίσδα. Από την άλλη, ο Χόρας Κίντερ Μαν,[6] ο Ρέτζιναλντ Λ. Πουλ,[7] Πίτερ Λιούελιν[8], Καρλ Γιόσεφ φον Χέφελε, Αύγουστος Φρειδερίκος Γκφρέρερ,[9] ο Λουντοβίκο Αντόνιο Μουρατόρι, και ο Φράνσις Πάτρικ Κένρικ[10] υποστηρίζουν ότι ήταν γιος του Αλβερίκιου A΄, κόμη του Τούσκουλου.

Οικογενειακό δέντρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

 
 
 
 
 
 
 
Θεοφύλακτος Α΄, κόμης του Τούσκουλου
864–924
 
Θεοδώρα
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ούγος της Προβηγκίας
887-924-948
(επίσης παντρεύτηκε την Μαροζία)
 
Αλβερίκιος Α΄ του Σπολέτο
- 925
 
 
Μαροζία
890–937
 
 
Πάπας Σέργιος Γ΄
904–911
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Άλντα της Βιέννης
 
Αλβερίκιος Β΄ του Σπολέτο
905–954
 
Δαυίδ ή Δεοδάτος
 
Πάπας Ιωάννης ΙΑ΄
931–935
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Γρηγόριος Α΄, κόμης του Τούσκουλου
 
Πάπας Ιωάννης ΙΒ΄
955–964
 
Πάπας Βενέδικτος Ζ΄
974–983
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Πάπας Βενέδικτος Η΄
Πάπας 1012–1024
 
Αλβερίκιος Γ΄, κόμης του Τούσκουλου
- 1044
 
Πάπας Ιωάννης ΙΘ΄
Πάπας 1024–1032
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Πέτρος, Δούκας των Ρωμαίων
 
Γάιος
 
Οκταβιανός
 
Πάπας Βενέδικτος Θ΄
1012–1055

Παποσύνη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μητέρα του ήταν κυβερνήτης της Ρώμης την εποχή εκείνη, με αποτέλεσμα ο Ιωάννης να εκλεγεί Πάπας. Η Μαροζία ήθελε να ελέγχει πλήρως τον Πάπα.

Μετά την ανατροπή της Μαροζίας, ο Ιωάννης έγινε όργανο του Αλβερίκιου Β΄ (932-954), του μικρότερου αδερφού του. Η μόνη εξουσία που άφησε ο Αλβερίκιος στον Πάπα ήταν η τέλεση των θρησκευτικών του καθηκόντων. Για όλα τα άλλα θέματα είχε εκείνος την πλήρη δικαιοδοσία, η οποία περιελάμβανε όχι μόνο τις κοσμικές, αλλά και τις εκκλησιαστικές υποθέσεις.

Εξαιτίας της επιμονής του Αλβερίκιου Β΄ το πάλλιο δόθηκε στον Θεοφύλακτο, Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως (935), καθώς και στον Άρτολντ, αρχιεπίσκοπο της Ρενς (933). Ο Ιωάννης ΙΑ΄ ήταν ο Πάπας που ανέλαβε την Αγία Έδρα στην περίοδο, που χαρακτηρίζεται από διάφορες παραδοσιακές καθολικές πηγές, περίοδος βαθύτατης ταπείνωσης. Ήταν ωστόσο εκείνος που έδωσε πολλά προνόμια στο συμβούλιο του Κλουνύ, το οποίο αποτέλεσε αργότερα ισχυρό παράγοντα της εκκλησιαστικής μεταρρύθμισης.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Antapodosis, ii. c. 48
  2. "Johannes, natione Romanus ex patre Sergio papa," "Liber Pont." ed. Duchesne, II, 243
  3. Γκρεγκορόβιους, Φέρντιναντ (1903), Η ιστορία της πόλης της Ρώμης το Μεσαίωνα (The History of the City of Rome in the Middle Ages), III (2η έκδοση), Λονδίνο: George Bell & Sons, σελ. 254, http://books.google.com/books?id=tLk4AAAAIAAJ&printsec=titlepage#PPA254,M1 
  4. Cathedra Petri: A Political History of the great Latin Patriarchate
  5. Μπάξμαν, Ρούντολφ (1869), Η πολιτική των Πάπων από τον Γρηγόριο Α΄ έως τον Γρηγόριο Ζ΄ (Die Politik der Päpste von Gregor I. bis Gregor VII), II, Elberfeld, σελ. 58–125. 
  6. "Ο Σέργιος απευθείας ακύρωσε όλες τις χειροτονίες του Φορμόζου, αλλά το ότι διέταξε το θάνατο των δύο προκατόχων του και με παράνομη σχέση με τη Μαροζία απέκτησε ένα γιο, το μετέπειτα Ιωάννη ΙΑ΄, θεωρείται εξαιρετικά αμφίβολο. Οι ισχυρισμοί αυτοί έγιναν από πικρόχολους αντιπάλους του με κακή πληροφόρηση και είναι ασυνεπείς με αυτά που υποστηρίζουν αξιοσέβαστοι σύγχρονοι του [όπως ο Φλοδοάρδος]." Μαν, Χόρας Κίντερ (1912), Σέργιος Γ΄ (Sergius III), XIII, Νέα Υόρκη: Robert Appleton Company, http://www.newadvent.org/cathen/13729a.htm 
  7. Πουλ, Ρέτζιναλντ Λ. (1917). «Βενέδικτος Θ΄ και Γρηγόριος ΣΤ΄ (Benedict IX and Gregory VI)». Proceedings of the British Academy 8: 230. 
  8. Rome in the Dark Ages
  9. Γκφρέρερ, Αύγουστος Φρειδερίκος, Allgemeine Kirchengeschichte, III, Stuttgart: A. Krabbe, σελ. 1133–1275, http://www.archive.org/details/a5831149p103gfrouoft 
  10. Κένρικ, Φράνσις Πάτρικ (1855), The Primacy of the Apostolic See Vindicated, Βαλτιμόρη: John Murphy & Co., σελ. 418, http://books.google.com/books?id=EXFCAAAAIAAJ&pg=PA418 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]