Μονοβρωμιούχο ιώδιο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μονοβρωμιούχο ιώδιο
Γενικά
Όνομα IUPAC Μονοβρωμιούχο ιώδιο
Άλλες ονομασίες Ιωδιούχο βρώμιο
Βρωμιώδιο
Βρωμιωδάνιο
Χημικά αναγνωριστικά
Χημικός τύπος ΙBr
Μοριακή μάζα 206,808 ± 0,001 amu
Αριθμός CAS 7789-33-5
SMILES IBr
Αριθμός UN 1792
PubChem CID 82238
ChemSpider ID 74216
Δομή
Μήκος δεσμού 248 pm
Είδος δεσμού πολωμένος ομοιοπολικός
Πόλωση δεσμού 2% (I+-Br-)
Γωνία δεσμού
Μοριακή γεωμετρία γραμμική
Φυσικές ιδιότητες
Σημείο τήξης 42°C
Σημείο βρασμού 116°C
Πυκνότητα 4.416 kg/m³
Διαλυτότητα
στο νερό
Υδρολύεται
Χημικές ιδιότητες
Επικινδυνότητα
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa).

Το (μονο)βρωμιούχο ιώδιο (αγγλικά iodine monobromide) είναι ανόργανη ομοιοπολική διατομική χημική ένωση, με μοριακό τύπο IBr. Ανήκει στις «διαλογονιακές ενώσεις», δηλαδή στις χημικές ενώσεις μεταξύ αλογόνων. Το χημικά καθαρό μονοβρωμιούχο ιώδιο, στις κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος, δηλαδή σε θερμοκρασία 25°C και υπό πίεση 1 atm, είναι καστανόμαυρο στερεό, με κανονική θερμοκρασία τήξης 42°C. Όπως και το μονοχλωριούχο ιώδιο, το μονοβρωμιούχο ιώδιο επίσης χρησιμεύει σε κάποιους τύπου ιωδομετρίας, ως πηγή I+, ενώ οι ικανότητές του ως οξύ κατά Λιούις συγκρίνονται με τις αντίστοιχες του μονοχλωριούχου ιωδίου και του ίδιου του στοιχειακού ιωδίου, σύμφωνα με το μοντέλο ECW.

Δομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μοριακή δομή του μονοβρωμιούχου ιωδίου, όπως σε όλες τις διατομικές ουσίες, είναι αναγκαστικά γραμμική. Σημειώνεται ότι στην ένωση αυτή το ιώδιο βρίσκεται στην +1 βαθμίδα οξείδωσης, αφού το βρώμιο είναι ηλεκτραρνητικότερό του.

Δεσμοί
Δεσμός τύπος δεσμού ηλεκτρονική δομή Μήκος δεσμού Ιονισμός Ισχύς δεσμού
I-Br σ 5p-4p 248 pm 2% I+ Br- 175 kJ/mol
Στατιστικό ηλεκτρικό φορτίο
Br -0,02
I +0,02

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το μονοβρωμιούχο ιώδιο μπορεί να παραχθεί με ολική σύνθεση από τα χημικά στοιχεία που το αποτελούν:

Για το σκοπό αυτό, ατμοί ιωδίου και βρωμίου διοχετεύονται μαζί σε ένα προστατευτικό και υποβοηθητικό αέριο και θερμαίνονται για κάποιο χρονικό διάστημα.

Φυσικοχημικές ιδιότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το μονοβρωμιούχο ιώδιο σχηματίζει μαύρους-καφέ κρυστάλλους ρομβικής δομής, που ανήκουν στην ομάδα διαστήματος Ccm21, με παραμέτρους κρυσταλλικού κελιού a = 0,490 nm, b = 0,699 nm, c = 0,893 nm, Z = 4. Έχει έντονη οσμή, Είναι διαλυτό σε νερό (με υδρόλυση), αιθανόλη, διθειάνθρακα, χλωροφόρμιο και διαιθυλαιθέρα.[1]

Χημικές ιδιότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αυτοδιασπάται αντιστρέψιμα όταν θερμαίνεται πάνω από το σημείο τήξης του:

Υδρολύεται σε υδροβρώμιο και υποϊωδιώδες οξύ με κρύο νερό:

Αν το νερό είναι θερμό, τότε το ενδιάμεσα σχηματιζόμενο υποϊωδιώδες οξύ δυσαναλογοποιείται προς ιώδιο και ιωδικό οξύ

:


Η αντίδραση προχωρά παρόμοια όταν αλληλεπιδρά με βάσεις. Για παράδειγμα:

Το θερμό θειικό οξύ οξειδώνει το μονοβρωμιούχο ιώδιο σε βρώμιο και ιωδικό οξύ:

Παρουσία ανιόντων βρωμιδίου (Br), σχηματίζει σύμπλοκα άλατα του ανιόντος IBr2, όπως για παράδειγμα, με βρωμίδια (σχετικά) βαρέων μετάλλων, όπως είναι βρωμιούχο καίσιο:

Ακόμη, δίνει αντιδράσεις ταυτόχρονης προσθήκης βρωμίου και ιωδίου σε πολλαπλούς δεσμούς. Π.χ.:

Εφαρμογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το μονοβρωμιούχο ιώδιο χρησιμοποιήθηκε για βρωμίωση και στην ιωδομετρία.[1]

Τοξικολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το μονοβρωμιούχο ιώδιο είναι ιδιαίτερα τοξικό, ισχυρό οξειδωτικό και αντιδρά επικίνδυνα έντονα με το νερό.

Πηγές πληροφόρησης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Справочник химика / Редкол.: Никольский Б.П. и др.. — 3-е изд., испр. — Л.: Химия, 1971. — Т. 2. — 1168 с.
  • Лидин Р.А. и др. Химические свойства неорганических веществ: Учеб. пособие для вузов. — 3-е изд., испр. — М.: Химия, 2000. — 480 с. — ISBN 5-7245-1163-0.

Αναφορές και σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Eintrag zu Iodbromide. In: Römpp Online. Georg Thieme Verlag, abgerufen am 26. Mai 2014.