Βρωμιούχο αστάτιο
| Βρωμιούχο αστάτιο | |||
|---|---|---|---|
| |||
| |||
| Γενικά | |||
| Όνομα IUPAC | Βρωμιούχο αστάτιο | ||
| Άλλες ονομασίες | Αστατιοβρώμιο Βρωμαστατιάνιο | ||
| Χημικά αναγνωριστικά | |||
| Χημικός τύπος | AtBr | ||
| Μοριακή μάζα | 290 amu | ||
| SMILES | [At+].[Br-] | ||
| Δομή | |||
| Είδος δεσμού | πολωμένος ομοιοπολικός | ||
| Πόλωση δεσμού | 13,8% (At+-Br-) | ||
| Γωνία δεσμού | 0° | ||
| Μοριακή γεωμετρία | γραμμική | ||
| Φυσικές ιδιότητες | |||
| Διαλυτότητα στο νερό |
Υδρολύεται | ||
| Χημικές ιδιότητες | |||
| Επικινδυνότητα | |||
| Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). | |||
Το (μονο)βρωμιούχο αστάτιο (αγγλικά astatine monobromide) είναι ανόργανη διατομική χημική ένωση, με μοριακό τύπο AtBr. Ανήκει στις «διαλογονιακές ενώσεις», δηλαδή στις χημικές ενώσεις μεταξύ αλογόνων.
Το χημικά καθαρό μονοβρωμιούχο αστάτιο, στις κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος, είναι κρυσταλλικό στερεό. Όπως όλες οι ενώσεις τους αστατίου, το βρωμιούχο αστάτιο είναι ραδιενεργό. Λίγα είναι γνωστά για το βρωμιούχο αστάτιο λόγω της ακραίας αστάθειας που προκαλείται από τα ταχέως διασπώμενα ισότοπα του αστατίου.
Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το βρωμιούχο αστάτιο μπορεί να παραχθεί με ολική σύνθεση, δηλαδή με αντίδραση μεταξύ των στοιχείων που το αποτελούν, δηλαδή αστατίου και βρωμίου:[1]
Επίσης, το βρωμιούχο αστάτιο με αντίδραση απλής αντικατάστασης, ανάμεσα σε αστάτιο και οποιαδήποτε ένωση του βρωμίου, όπως το μονοβρωμιούχο ιώδιο:[2][3]
Αναφορές και σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Argonne National Laboratory Annual Report 1965. pp 62. chemistry of astatine. (Google Book)
- ↑ Zuckerman, Hagen, 1989, p. 31.
- ↑ Zuckerman, J J· Hagen, A P (1989). Inorganic Reactions and Methods, the Formation of Bonds to Halogens. John Wiley & Sons. ISBN 978-0-471-18656-4.
| |||||||||||||||||||||||