Μετάβαση στο περιεχόμενο

Οργανισμός Ισλαμικής Διάσκεψης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οργανισμός Ισλαμικής Διάσκεψης

Σημαία
Ίδρυση25  Σεπτεμβρίου 1969
ΓλώσσεςΓαλλικά, Αραβικά και Αγγλικά
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Οργανισμός της Ισλαμικής Διάσκεψης (ΟΙΔ, αγγλικά: Organisation of the Islamic Conference, OIC, αραβικά: منظمة المؤتمر الإسلامي, προφέρεται: Μουναζαμάτ αλ-Μου Ταμίρ αλ Ισλαμί, γαλλικά: Organisation de la Conférence Islamique, OCI) είναι ο δεύτερος μετά τον ΟΗΕ πολυπληθέστερος, σε κράτη-μέλη, διεθνής οργανισμός. Σκοπός του είναι η συσπείρωση των ισλαμικών χωρών και αποτελείται από 57 κράτη-μέλη.

Ίδρυση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Οργανισμός Ισλαμικής Διάσκεψης ιδρύθηκε τον Μάιο του 1971 στην Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας όπου και η έδρα του Οργανισμού, μετά από συνάντηση κορυφής των Ηγετών Μουσουλμανικών χωρών που συνέβη στην πόλη Ραμπάτ το 1969. Αποδεικνύοντας πόσο διχασμένος είναι ο ισλαμικός κόσμος, η διάσκεψη του 1969 κατέληξε σε παταγώδη αποτυχία, καθώς, αντί του εμπρησμού στο τέμενος Αλ-Άκσα, οι πάντες ασχολήθηκαν κυρίως με το εάν θα πρέπει να περιληφθεί στη διάσκεψη η Ινδία, πατρίδα 60.000.000 μουσουλμάνων αλλά αντίπαλος του Πακιστάν, γεγονός που κατόρθωσε να εκτροχιάσει τη σύνοδο[1]. Έτσι όχι μόνο ακυρώθηκαν η τελική συνεδρίαση και το επίσημο γεύμα αλλά δεν ψηφίστηκαν και οι προτάσεις για πιο "ενεργό" πολιτική κατά του Ισραήλ[2]. Η σύνοδος επαναλήφθηκε το επόμενο έτος από τους υπουργούς εξωτερικών των ίδιων χωρών. Σήμερα στον ΟΙΔ συμμετέχουν 57 κράτη, αντιπροσωπεύοντας 1,6 δισεκατομμύρια ανθρώπους. Από αυτά, τα 50 έχουν πληθυσμό με ισλαμική πλειοψηφία, ενώ τα 6 (Σουρινάμ, Γουιάνα,Ουγκάντα, Μοζαμβίκη,Καμερούν, Γκαμπόν ) έχουν χριστιανικό κατά πλειοψηφία πληθυσμό και 1 (Νιγηρία) έχει διαμοιρασμενο πληθυσμό[εκκρεμεί παραπομπή].

Σημαία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σημαία του ΟΙΔ είναι πράσινη που φέρει στο κέντρο ευμεγέθη λευκό κύκλο μέσα στον οποίο απεικονίζεται ύπτια, (ή αναδυόμενη), η ερυθρά ημισέληνος υπέρ του κοίλου της οποίας φέρεται η γνωστή ρήση του Κορανίου σε καλλιγραφικό αραβούργημα «Αλλάου Άκμπαρ» (= Ο Θεός είναι μεγάλος).

  • Σημαία Οργανισμόυ Ισλαμικής Διάσκεψης
    Σημαία Οργανισμόυ Ισλαμικής Διάσκεψης
  • Η σημαία μετά το 2011
    Η σημαία μετά το 2011

Σκοπός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τον Αραβοϊσραηλινό πόλεμο του 1967, γνωστός ως πόλεμος των έξι ημερών η ιδέα της συσπείρωσης των ισλαμικών χωρών κατέστη ακόμα πιο αναγκαία σε μια ουσιαστικά πανισλαμική αλληλεγγύη με έκδηλο σκοπό, όπως ανακοινώθηκε, τον συντονισμό των οικονομικών, κοινωνικών, επιστημονικών αλλά και πολιτιστικών δραστηριοτήτων των κρατών-μελών. Έτσι στην αρχική συνέλευση με κεντρικό σύνθημα τον ισλαμικό αγώνα διακηρύχθηκε η εξάλειψη κάθε φυλετικού διαχωρισμού και διάκρισης.

Με βάση τα παραπάνω προγραμματίσθηκαν αμέσως η δημιουργία πολλών θυγατρικών οργανισμών που θα αναλάμβαναν την εκτέλεση των στόχων, μεταξύ των οποίων Διεθνές Ισλαμικό Πρακτορείο Ειδήσεων, Ισλαμική Τράπεζα Ανάπτυξης, Ισλαμικού Ταμείου Αλληλεγγύης, καθώς και Παγκόσμιο Κέντρο Ισλαμικών Σπουδών.

Μετά τη συμπλήρωση 40 χρόνων λειτουργίας και συγκεκριμένα στις 28 Ιουνίου του 2011 ο ΟΙΔ μετονομάστηκε σε Οργανισμό Ισλαμικής Συνεργασίας (ΟΙΣ), αγγλικά: Organisation of Islamic Cooperation, αραβικά: منظمة التعاون الاسلامي, (προφέρεται Μουναζαμάτ ατ-Ταάουν αλ Ισλαμί), γαλλικά: Organisation de la Coopération Islamique, διατηρώντας το ίδιο διεθνές αρκτικόλεξο "OIC" και σημαία.

Κράτη-Μέλη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα πρώτα κράτη των οποίων ο Ηγέτες έλαβαν μέρος στη Διάσκεψη του Ραμπάτ (1969) ήταν τα ακόλουθα, (κατά ελληνική αλφαβητική σειρά): Αίγυπτος, Αλγερία, Αφγανιστάν, Γουινέα, Ινδονησία, Ιορδανία, Ιράν, Κουβέιτ, Λίβανος, Λιβύη, Μαλαισία, Μάλι, Μαυριτανία, Μαρόκο, Νίγηρας, Πακιστάν, Σαουδική Αραβία, Σενεγάλη, Σομαλία, Σουδάν, Τουρκία, Τσαντ, Τυνησία, Υεμένη καθώς και το Κράτος της Παλαιστίνης.
Τον επόμενο χρόνο 1970 στη διάσκεψη των υπουργών εξωτερικών συμμετείχαν επίσης τα ΗΑΕ, το Κατάρ, το Μπαχρέιν, το Ομάν και η Συρία. Στη δεκαετία που ακολούθησε εισχώρησαν οι χώρες Σιέρα Λεόνε, Μπανγκλαντές, Γκάμπια, Γκαμπόν, Ουγκάντα, Ιράκ, Καμερούν, Κομόρες, Μαλδίβες, Μπουρκίνα Φάσο, και Τζιμπουτί. Στη δεκαετία του 1980 εισχώρησαν οι χώρες Μπενίν, Μπρουνέι και Νιγηρία υπερβαίνοντας έτσι τα 40 κράτη μέλη (το 1988).
Τέλος τη δεκαετία του 1990, μετά τη διάλυση της άλλοτε Σοβιετικής Ένωσης εισχώρησαν οι χώρες Αλβανία, Αζερμπαϊτζάν, Γουιάνα, Καζακστάν, Κιργιστάν, Μοζαμβίκη, Ουζμπεκιστάν, Σουρινάμ, Τατζικιστάν, Τόγκο, Τουρκμενιστάν και το 2001 η Ακτή του Ελεφαντοστού.

Αναλυτικά τα μέλη του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης:

Αφρική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ασία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ευρώπη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νότια Αμερική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κράτη παρατηρητές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στον ΟΙΔ συμμετέχουν επίσης ως κράτη παρατηρητές οι εξής χώρες:

Γενικοί Γραμματείς

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γενικοί γραμματείς του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης[9]
Α/Α Όνομα (γέννηση - θάνατος) Χώρα καταγωγής Από Έως
1 Τουνκού Αμπντούλ Ραχμάν (1903-1990) Μαλαισία 1970 1974
2 Χασάν Αλ Τουχαμί Αίγυπτος 1974 1975
3 Αμαντού Καρίμ Γκαγιέ (1913-2000) Σενεγάλη 1975 1979
4 Χαμπίμπ Σατί (1916-1991) Τυνησία 1979 1984
5 Σιέντ Σαριφουντίν Πιρζάντα (1923-) Πακιστάν 1984 1988
6 Χαμίντ Αλγκαμπίντ (1941-) Νίγηρας 1988 1996
7 Αζεντίν Λαρακί (1929-2010) Μαρόκο 1996 2000
8 Αμπντελουαχέντ Μπελκεζίζ (1939-) Μαρόκο 2000 2004
9 Εκμελεντίν Ισάνογλου (1943-) Τουρκία 2004 2014
10 Ιγιάντ μπιν Αμίν Μαντανί (1946-) Σαουδική Αραβία 2014 2016
11 Γιουσέφ μπιν αλ Οταϊμίν Σαουδική Αραβία 2016 Σήμερα[10]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ John L. Esposito, Islam and Politics, Syracuse University Press (1998) ISBN 0-8156-2774-2
  2. ↑ Ιστορικό Λεύκωμα 1969, σελ. 122, Καθημερινή (1998)
  3. ↑ Alsharif, Asma (16 Αυγούστου 2012). «Organization of Islamic Cooperation suspends Syria». U.S. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2019. 
  4. ↑ Η Αλβανία είναι η μοναδική χώρα της Ευρώπης που είναι μέλος του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης, λόγω του ότι η πλειοψηφία του πληθυσμού της χώρας είναι Μουσουλμανικός (58% του πληθυσμού). Ωστόσο οι περισσότεροι Αλβανοί δηλώνουν Άθεοι ή αδιαφορία στο θρήσκευμα, λόγω του κομμουνιστικού παρελθόντος, με αποτέλεσμα η Αλβανία να θεωρείται ένα σύγχρονο κοσμικό κράτος, και όχι Μουσουλμανική χώρα, ενώ οι περισσότεροι Αλβανοί τα τελευταία χρόνια ζουν στο εξωτερικό, και εκτός της Αλβανικής Επικράτειας.
  5. ↑ Στη Γουιάνα, υπάρχουν φυλές που ασπάζονται το Ισλάμ, ωστόσο η χώρα έχει κυρίως Χριστιανικό πληθυσμό.
  6. ↑ Ο Μισός πληθυσμός της Βοσνίας Ερζεγοβίνης είναι Μουσουλμανικός (50% του πληθυσμού) και είναι κυρίως Μποσνιάκοι. Η Βοσνία Ερζεγοβίνη είναι μία χώρα που αποτελείται από τρείς εθνικότητες: Κροάτες, Μποσνιάκοι και Σέρβοι, εκ των οποίων οι δύο εθνικότητες (Κροάτες και Σέρβοι), είναι Χριστιανικοί πληθυσμοί.
  7. ↑ Στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, υπάρχουν εκατοντάδες φυλές που ορισμένες ασπάζονται το Ισλάμ.
  8. ↑ Η Ρωσία είναι κατά πλειοψηφία Χριστιανική χώρα. Ωστόσο το 20% του πληθυσμού της Ρωσίας είναι κυρίως Μουσουλμάνοι. Το Ισλάμ ασπάζονται εθνικότητες που κατοικούν κυρίως στον Καύκασο (όπως οι Τσετσένοι, οι Ινγκούς, οι Μπαλκάροι, οι Καρατσαίτες και άλλοι), οι Τάταροι, και άλλες εθνικότητες που κατοικούν στην Κεντρική Ρωσία και τη Σιβηρία (όπως οι Αλτάι).
  9. ↑ Πρώην ΓΓ–OIC Αρχειοθετήθηκε 2013-06-24 στο Wayback Machine..
  10. ↑ Στις 17 Νοεμβρίου 2021 θα αναλάβει νέος γενικός γραμματέας ο Χισεΐν Μπραχίμ Ταχά από το Τσαντ, εκλεγείς στις 28 Νοεμβρίου 2020.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica" τομ.30ος, σελ.212.


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Οργανισμός_Ισλαμικής_Διάσκεψης&oldid=10382915"