Χαμίντ Αλγκαμπίντ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χαμίντ Αλγκαμπίντ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1941
Belbédji
Χώρα πολιτογράφησηςΝίγηρας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
ΣπουδέςFélix Houphouët Boigny University
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαRally for Democracy and Progress
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Εθνοσυνέλευσης του Νίγηρα
Prime Minister of Niger (1983–1988)
ΒραβεύσειςKing Faisal International Prize in Service to Islam (1992)
δεδομένα

Ο Χαμίντ Αλγκαμπίντ (Hamid Algabid) είναι πολιτικός, δικηγόρος και τραπεζίτης από τον Νίγηρα. Διετέλεσε πρωθυπουργός του αφρικανικού κράτους την περίοδο από το 1983 έως το 1988. Είναι πρόεδρος του κόμματος Συναγερμός για Δημοκρατία και Πρόοδο (RDP-Jama'a). Από το 1989 έως το 1996 υπηρέτησε ως γενικός γραμματέας του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης.

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Μπελμπετζί κοντά στο Τανούτ, το 1941 από οικογένεια ευγενών Τουαρέγκ.[1]

Σπούδασε Νομικά στο πανεπιστήμιο του Αμπιτζάν και στη συνέχεια στο Παρίσι, από όπου έλαβε και το πτυχίο του. Απότο 1971 άρχισε να εργάζεται σε ηγετικές θέσεις στο υπουργείο Οικονομικών και το 1973 έγινε γενικός γραμματέας του.[2]

Υπό τη στρατιωτική κυβέρνηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έπειτα από το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1974 που έφερε στην εξουσία τον στρατηγό Σεϊνί Κουντσέ, ο Αλγκαμπίντ παρέμεινε γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών έως το 1979. Στη διάρκεια της ίδιας περιόδου διορίστηκε επίσης διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της ECOWAS (1975-76) και στη συνέχεια της Ισλαμικής Αναπτυξιακής Τράπεζας (1976-79). Στις 10 Σεπτεμβρίου του 1979 διορίστηκε γραμματέας επί εξωτερικών θεμάτων και συνεργασίας, αξίωμα που ισοδυναμούσε με κάποιο υπουργείο στην κυβέρνηση του Ανωτάτου Στρατιωτικού Συμβουλίου.[2] Υπηρέτησε στη θέση αυτή ως τις 9 Φεβρουαρίου του 1981, οπότε έγινε υπουργός εμπορίου. Το χαρτοφυλάκιό του επεκτάθηκε σε Εμπορίου και Μεταφορών στις 14 Ιουνίου του 1982. Εν συνεχεία διορίστηκε υφυπουργός Οικονομικών στις 24 Ιανουαρίου του 1983[3] και στις 14 Νοεμβρίου του 1983 διορίστηκε στην πρωθυπουργία.[4] Υπηρέτησε στην πρωθυπουργία ως τις 15 Ιουλίου του 1988.[5] Τον διαδέχθηκε στο πρωθυπουργικό αξίωμα ο Μαμάνε Ουμαρού.

Δεύτερη και τρίτη δημοκρατία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 1989 έως το 1996 ο Αλγκαμπίντ ανέλαβε γενικός γραμματέας του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης (OIC).[6] Τον Δεκέμβριο του 1996 ήταν υποψήφιος για το αξίωμα του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ.[1][7] Τελικά, το αξίωμα ανέλαβε ο Γκανέζος Κόφι Ανάν.[1]

Υπό το καθεστώς του Μαϊνασαρά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά την περίοδο του καθεστώτος του Ιμπραχίμ Μπαρέ Μαϊνασαρά ο Αλγκαμπίντ ορίστηκε πρόεδρος του κόμματος RDP-Jama'a, το οποίο ιδρύθηκε ως κυβερνών κόμμα το 1997 σε εθνικό συνέδριο.[8][9] Ο Αλγκαμπίντ έγινε επίσης αρχηγός της Συσπείρωσης για τη Δημοκρατία (CPR), ενός συνασπισμού υπέρ του Μαϊνασαρά, που αποτελούνταν από 15 κόμματα και ιδρύθηκε τον Αύγουστο του 1998.[10]

Πέμπτη δημοκρατία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μαϊνασαρά δολοφονήθηκε τον Απρίλιο του 1999 και η νέα προσωρινή στρατιωτική κυβέρνηση όρισε νέες εκλογές για αργότερα την ίδια χρονιά, στις οποίες ο Αλγκαμπίντ κατήλθε ως υποψήφιος με το κόμμα RDP-Jama'a, παρά το γεγονός ότι ο αντιπρόεδρος του κόμματος, Αμαντού Σισέ, επεχείρησε επίσης να κατέλθει υποψήφιος με το RDP.[11][12] Το Κρατικό Δικαστήριο ενέκρινε την υποψηφιότητα του Αλγκαμπίντ και απέρριψε εκείνη του Σισέ, στις 3 Σεπτεμβρίου.[13] Στις 17 Οκτωβρίου διεξήχθη ο πρώτος γύρος των εκλογών στον οποίο ο Αλγκαμπίντ ήρθε 4ος με 10,83% των ψήφων.[14] Στις 6 Νοεμβρίου ανακοίνωσε την υποστήριξή του στον Μαχαμαντού Ισουφού, ο οποίος αναμετρήθηκε στον δεύτερο γύρο με τον τελικό νικητή, Μαμαντού Ταντζά.[13] Ο Αλγκαμπίντ εξελέγη στις βουλευτικές εκλογές του 1999 μέλος της εθνοσυνέλευσης και υπηρέτησε ως ο τέταρτος αντιπρόεδρός της[15] καθώς επίσης και αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του RDP.[16] Επανεξελέγη πρόεδρος του RDP για άλλη μία τριετή θητεία στο συνέδριο του κόμματος στις 23 Ιανουαρίου του 2001. Στη διάρκεια του συνεδρίου υποσχέθηκε τη διεξαγωγή έρευνας για την εξακρίβωση της δολοφονίας του Μαϊνασαρά.[17] Το 2004 ο Αλγκαμπίντ υπηρέτησε ως ειδικός απεσταλμένος της Αφρικανικής Ένωσης στο Νταρφούρ του Σουδάν.[1][18][19] Στις 11 Σεπτεμβρίου του 2004 ορίστηκε υποψήφιος από το RDP για τις προεδρικές εκλογές.[1] Ωστόσο, την περίοδο εκείνη έλειψε για πολύ καιρό από τη χώρα, εξαιτίας της θέσης του στο Σουδάν.[1][19] Στις εκλογές, που διεξήχθησαν στις 16 Νοεμβρίου, ο Αλγκαμίντ ήρθε τελευταίος μεταξύ έξι υποψηφίων με 4,89% των ψήφων. Στον δεύτερο γύρο, το RDP υποστήριξε τον πρόεδρο Ταντζά, ο οποίος και επανεξελέγη.[20]

Στις εκλογές του 2004 επανεξελέγη βουλευτής.[21]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Cherif Ouazani, "Six candidats pour un fauteuil" Αρχειοθετήθηκε 2007-09-30 στο Wayback Machine., Jeuneafrique.com, 7 Νοεμβρίου 2004 (Γαλλικά).
  2. ↑ 2,0 2,1 Decalo, Samuel (1997). Historical Dictionary of the Niger (3rd ed.). Boston & Folkestone: Scarecrow Press. ISBN 0810831368. :pp.32-33
  3. ↑ "Gouvernements du Président Seyni Kountché" Αρχειοθετήθηκε 2007-09-27 στο Wayback Machine., επίσημος ιστότοπος της Προεδρίας του Νίγηρα (Γαλλικά).
  4. ↑ Chronology of events in West Africa Αρχειοθετήθηκε 2007-08-06 στο Wayback Machine., histoire-afrique.org (Γαλλικά).
  5. ↑ "Gouvernements du Président Ali Chaibou" Αρχειοθετήθηκε 2007-09-27 στο Wayback Machine., Προεδρία του Νίγηρα (Γαλλικά).
  6. ↑ "Secretaries General of the OIC" Αρχειοθετήθηκε 2007-06-26 στο Wayback Machine., oic-un.org.
  7. ↑ "African Countries Name Four U.N. Candidates", The New York Times, 7 Δεκεμβρίου 1996, Section 1, Page 6.
  8. ↑ "NIGER - New party leader for RDP", IRIN-WA Weekly Roundup 10-97 of Main Events in West Africa covering period 19-25 Αυγούστου 1997.
  9. ↑ "Niger: Party congress ends; leaders elected", Voix du Sahel, Niamey, 21 Αυγούστου 1997.
  10. ↑ "NIGER: Fifteen political parties form presidential coalition", IRIN-WA Update 269 of Events in West Africa, 8 - 10 Αυγούστου 1998.
  11. ↑ "NIGER: New constitution promulgated", IRIN-WA Update 525 of events in West Africa, 10 August 1999.
  12. ↑ "NIGER: Eight register for November presidential poll", IRIN, 30 Αυγούστου 1999.
  13. ↑ 13,0 13,1 "Rapport de la Mission d’Observation des Élections Présidentielles et Législatives des 17 octobre et 24 novembre 1999" Αρχειοθετήθηκε 2005-10-18 στο Wayback Machine., democratie.francophonie.org (Γαλλικά).
  14. ↑ Elections in Niger, African Elections Database.
  15. ↑ "Bureau de l'Assemblée nationale 2003", assemblee.ne (αρχειακή σελίδα για το 2004) (Γαλλικά).
  16. ↑ "LISTE DES Députés PAR GROUPE PARLEMENTAIRE", Ιστότοπος της Εθνοσυνέλευσης του Νίγηρα (αρχειακή σελίδα για το 2004) (Γαλλικά).
  17. ↑ "Niger: Rally for Democracy and Progress re-elects chairman", AFP, 23 Ιανουαρίου 2001.
  18. ↑ "SUDAN: African Union mediating talks on Darfur", IRIN, 16 Ιουλίου 2004.
  19. ↑ 19,0 19,1 Francis Kpatindé, "Et rebelote" Αρχειοθετήθηκε 2007-09-30 στο Wayback Machine., Jeune Afrique|Jeuneafrique.com, 26 Σεπτεμβρίου 2004 (Γαλλικά).
  20. ↑ "Présidentielle au Niger: un quatrième parti, le RDP, soutient la candidature de Mamadou Tandja au second tour" Αρχειοθετήθηκε 2011-07-18 στο Wayback Machine., Xinhua, 23 Νοεμβρίου 2004 (Γαλλικά).
  21. ↑ Parliamentary groups in the National Assembly of Niger (Γαλλικά).


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χαμίντ_Αλγκαμπίντ&oldid=10483336"