Μεχμέτ Σελίμ Εφέντι
| Ηγεμόνας Μεχμέτ Σελίμ شہزادہ محمد سلیم | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 11 Ιανουαρίου 1870 Παλάτι Ντολμαμπαχτσέ, Κωνσταντινούπολη, Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Θάνατος | 5 Μαΐου 1937 (67 ετών) Τζουνίγια, Λίβανος |
| Τόπος ταφής | Σελιμιγιέ Τζαμί, Δαμασκός, Συρία |
| Σύζυγος | Ιργιαλέ Χανίμ Εφλακγιάρ Χανίμ Νιλουφέρ Χανίμ Ντουρουγιεκτά Χανίμ Γκιουλνάζ Χανίμ Ντιλιστάν Χανίμ |
| Επίγονοι | Ηγεμόνας Μεχμέτ Εμινέ Νεμικά Σουλτάν Ηγεμόνας Μεχμέτ Αμπντούλ Κερίμ |
Πλήρες όνομα | |
Μεχμέτ Σελίμ μπιν Αμπντούλ Χαμίτ | |
| Οίκος | Οσμανιδών |
| Πατέρας | Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ |
| Μητέρα | Μπεντριφελέκ Καντινεφέντι |
| Θρησκεία | Ισλάμ |
| δεδομένα () | |
Ο Ηγεμόνας Μεχμέτ Σελίμ Εφέντι (Οθ. Τούρκικα:شہزادہ محمد سلیم) (Τούρκικα: Şehzade Mehmed Selim Efendi, 11 Ιανουαρίου 1870 - 5 Μαΐου 1937) ήταν γιος του σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.[1]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Μεχμέτ Σελίμ γεννήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 1870 στο Παλάτι Ντολμαμπαχτσέ στην Κωνσταντινούπολη, και ήταν γιος του σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ και της τρίτης συζύγου του Μπεντριφελέκ Καντινεφέντι. Έλαβε ιδιωτική εκπαίδευση. Διορίστηκε αρχηγός του οθωμανικού στρατού.
Το 1909, μετά την ανατροπή του Αμπντούλ Χαμίτ Β΄, ο Μεχμέτ Σελίμ τον ακολούθησε στη Θεσσαλονίκη και επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη τον επόμενο χρόνο. Μετά την κατάργηση της αυτοκρατορίας και του χαλιφάτου το 1924, η οθωμανική οικογένεια εξορίστηκε. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ανακηρύχθηκε σουλτάνος από του Κούρδους αντάρτες. Ωστόσο, ο Μεχμέτ Σελίμ εξορίστηκε και εγκαταστάθηκε στην Τζουνίγια του Λίβανου.[2]
Ο Μεχμέτ Σελίμ παντρεύτηκε έξι φορές:
- την Ιργιαλέ Χανίμ (1870-1904),[3][4] απέκτησαν:
- τον Ηγεμόνα Μεχμέτ (1887-1890), πέθανε σε βρεφική ηλικία.
- την Εμινέ Νεμικά Σουλτάν (1888-1969)
- την Εφλακγιάρ Χανίμ (?-1930)
- την Νιλουφέρ Χανίμ (1890-1943), απέκτησαν:
- τον Ηγεμόνα Μεχμέτ Αμπντούλ Κερίμ (1906-1935)
- την Ντουρουγιεκτά Χανίμ (1894-1965)[5][6]
- την Γκιουλνάζ Χανίμ (?-?)
- την Ντιλιστάν Χανίμ (1904-1951)[7]
Πέθανε στις 5 Μαΐου 1937 στην Τζουνίγια του Λίβανου σε ηλικία 67 ετών. Είναι θαμμένος στο Σελιμιγιέ Τζαμί στη Δαμασκό.[8][9]
Διακρίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δυναστικές
- Κολάρο του Οίκου του Οσμάν
Nishan-i Ali Imtiaz
Ξένες
Τάγμα του Λεοπόλδου της Αυστρίας (1905)
Μεγαλόσταυρος του Κόκκινου Αετού της Πρωσίας (1906)
Ιππότης του Τάγματος του Φραγκίσκου Ιωσήφ της Αυστρίας, 1ης Τάξης (1882)
.svg){kind=small}
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ The Rise of the Turks and the Ottoman Empire Αρχειοθετήθηκε 2012-06-28 στο Wayback Machine. Retrieved on 2007-09-16
- ↑ RAYDAN SEYYAR SATICILIĞA: ŞEHZÂDE ÂBİD EFENDİ
- ↑ Harun Açba (2007). Kadın Efendiler: 1839–1924. Profil. ISBN 978-9-759-96109-1.
- ↑ Mahinur Tuna (2007). İlk Türk kadın ressam: Mihri Rasim (Müşfik) Açba : 1886 İstanbul-1954 New-York. As Yayın. ISBN 978-9-750-17250-2.
- ↑ Nemika Deryal Marşanoğlu (2011). Haremden Sürgüne Bir Osmanlı Prensesi. İNKILAP YAYINLARI. ISBN 978-9-751-03189-1.
- ↑ The Concubine, the Princess, and the Teacher: Voices from the Ottoman Harem. University of Texas Press. 2010. σελ. 151. ISBN 978-0-292-78335-5.
- ↑ «Sultan Abdülhamid'in Sivaslı varisleri». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2018.
- ↑ Genealogy Of The Imperial Ottoman Family (2005)
- ↑ Yılmaz Öztuna (2008). II. Abdülhamîd: zamânı ve şahsiyeti. Kubbealti Publishing. σελίδες 230–32. ISBN 978-97564-446-27.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Peirce, Leslie P., The Imperial Harem: Women and Sovereignty in the Ottoman Empire, Oxford University Press, 1993, ISBN 0-19-508677-5 (paperback)
- Yavuz Bahadıroğlu, Resimli Osmanlı Tarihi, Nesil Yayınları (Ottoman History with Illustrations, Nesil Publications), 15th Ed., 2009, ISBN 978-975-269-299-2 (Hardcover)
- «Ottoman Family». Official website of the immediate living descendants of the Ottoman Dynasty. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2010.
- «Genealogy of the Ottoman Family». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2008.
- Family Tree, descendants of Sultan Mahmud II. Retrieved 2011-02-28.
