Ιζαμπέλ Υπέρ
Η Ιζαμπέλ Αν Μαντλέν Υπέρ, ευρέως γνωστή ως Ιζαμπέλ Ιπέρ[1][2][3][4][5] (γαλλικά: Isabelle Anne Madeleine Huppert, 16 Μαρτίου 1953) είναι Γαλλίδα ηθοποιός. Από την πρώτη της εμφάνιση το 1971, έχει παίξει σε περισσότερες από 100 ταινίες.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στο Παρίσι στις 16 Μαρτίου 1953. Η Υπέρ είναι κόρη της Ανίκ Μπο, καθηγήτριας αγγλικών, και του Ραϊμόν Υπέρ, κατασκευαστή χρηματοκιβωτίων. Έχει τρεις αδελφές και έναν αδελφό. Ο πατέρας της κατάγεται από Εβραίους της Ουγγαρίας αλλά είχε προσηλυτιστεί στον Καθολικισμό. Η Υπέρ γεννήθηκε στο Παρίσι και πέρασε την παιδική της ηλικία στο δυτικό προάστιο της πόλης Βιλ Νταρβέ. Η μητέρα της την ενθάρρυνε να γίνει ηθοποιός από νεαρή ηλικία. Φοίτησε στο Ωδείο των Βερσαλλιών καθώς επίσης και στο Εθνικό Ωδείο Δραματικής Τέχνης του Παρισιού. Σπούδασε σλαβικές και ανατολικές γλώσσες στη σχολή του Κλισί, από όπου πήρε πτυχίο στη ρωσική γλώσσα.
Έκανε πρώτα το ντεμπούτο της στην τηλεόραση το 1971 και μετά ένα χρόνο στον κινηματογράφο, με την ταινία Οι πειρασμοί μιας δεκαεξάχρονης. Για την ερμηνεία της στην ταινία Για μια νύχτα αγάπης κέρδισε το Βραβείο BAFTA, ως πρωτοεμφανιζόμενη πρωταγωνίστρια κι έτσι άρχισε η διεθνής αναγνώριση. Συνεργάστηκε με μερικούς από τους σπουδαιότερους Γάλλους σκηνοθέτες όπως ο Ζαν Λικ Γκοντάρ, ο Αντρέ Τεσινέ, ο Μπερτράν Μπλιέ, ο Μπερτράν Ταβερνιέ και ο Κλοντ Σαμπρόλ. Με τον Σαμπρόλ μάλιστα συνεργάστηκε τακτικά και στα 35 χρόνια γνωριμίας τους πρωταγωνίστησε σε 7 ταινίες του.
Η Υπέρ συνηθίζει να ενσαρκώνει αινιγματικούς και συναισθηματικά απόμακρους χαρακτήρες. Έχει υπηρετήσει όλα τα είδη της Έβδομης Τέχνης, από την κωμωδία, στο κοινωνικό δράμα και από τη λογοτεχνική μεταφορά στο φιλμ νουάρ. Διακρίνεται για τον επαγγελματισμό της και τις τολμηρές και αντισυμβατικές επιλογές της όσον αφορά ασυνήθιστες συνεργασίες με ανεξάρτητους σκηνοθέτες και δύσκολους ρόλους. Ο Τύπος την έχει συχνά χαρακτηρίσει εγκεφαλική ηθοποιό και διανοούμενη αλλά η ίδια αρνείται αυτούς τους χαρακτηρισμούς[6]. Δεν είναι λίγες και οι συνεργασίες της σε διεθνείς παραγωγές με καταξιωμένους σκηνοθέτες, όπως ο Μάουρο Μπολονίνι, οι αδελφοί Ταβιάνι, ο Αντρέι Βάιντα, ο Μίχαελ Χάνεκε κ.ά.
Η Υπέρ ήταν η πρόεδρος της κριτικής επιτροπής του 62ου Φεστιβάλ των Καννών το 2009[7] ενώ είχε υπάρξει και στο παρελθόν μέλος της επιτροπής αρκετές φορές.
Σημαντική είναι και η ενασχόλησή της με το θέατρο. Έχει προταθεί 5 φορές για τα θεατρικά βραβεία «Μολιέρος» για την ερμηνεία της σε κλασικά έργα όπως η Μήδεια (2001), η Έντα Γκάμπλερ[8] (2005) του Χένρικ Ίψεν κ.ά. Το 2013 συμπρωταγωνίστησε με την Κέιτ Μπλάνσετ στο έργο του Ζαν Ζενέ Οι δούλες[9], σε μια παραγωγή του Θεατρικού Θιάσου του Σίδνεϊ.
Έχει ανέβει το θεατρικό σανίδι και στην Αθήνα, αρχικά το 2008 με το Κουαρτέτο του Χάινερ Μίλερ, στη συνέχεια το 2010 με το Ένα λεωφορείο, διασκευή του Λεωφορείου ο Πόθος του Ουίλιαμς και το 2014 με τις Ψευδοεξομολογήσεις του Μαριβώ.[10]
Το 1999 χρίστηκε Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής[11].
Το 2017 βραβεύτηκε με Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ηθοποιού σε δραματική ταινία[12] και με Βραβείο Σεζάρ Α' Γυναικείου ρόλου για το Εκείνη, ενώ έλαβε υποψηφιότητα για το Όσκαρ Α΄ Γυναικείου Ρόλου.[13]
Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Επίσημος τίτλος της ταινίας | Ελληνικός τίτλος | Ρόλος | Σκηνοθέτης |
|---|---|---|---|---|
| 1972 | Faustine et le bel été | Οι πειρασμοί μιας δεκαεξάχρονης | φοιτήτρια | Νίνα Κομπανέζ |
| Le bar de la fourche | Άνι Σμιθ | Αλέν Λεβάν | ||
| César et Rosalie | Σεζάρ και Ροζαλί | Μαρίτ | Κλοντ Σοτέ | |
| 1974 | Glissements progressifs du plaisir | φοιτήτρια | Αλέν Ρομπ-Γκριγιέ | |
| Les Valseuses | Ο χορός των διεφθαρμένων | Ζακλίν | Μπερτράν Μπλιέ | |
| L'ampélopède | κοντέσσα | Ρέιτσελ Βάινμπεργκ | ||
| 1975 | Sérieux comme le plaisir | κοπέλα | Ρομπέρ Μπεναγιούν | |
| Dupont Lajoie | Μπριζίτ Κολέν | Ιβ Μπουασέ | ||
| Rosebud | Επιχείρηση: Μαύρος Σεπτέμβρης | Ελέν Νικόλαος | Ότο Πρέμινγκερ | |
| Aloïse | Αλοΐζ | Αλοΐζ | Λιλιάν ντε Κερμαντέκ | |
| Le grand délire | Μαρί | Ντένις Μπέρι | ||
| 1976 | Docteur Françoise Gailland | Δρ Φρανσουάζ Γκαλάντ | Ελιζαμπέτ Γκαϊγιάν | Ζαν-Λουί Μπερτουτσελί |
| Le juge et l'assassin | Ο ανακριτής και ο δολοφόνος | Ρόουζ | Μπερτράν Ταβερνιέ | |
| Le petit Marcel | Ιβέτ | Ζακ Φανστέν | ||
| Je suis Pierre Rivière | Εγώ, ο Πιερ Ριβιέρ | Εμέ | Κριστίν Λιπινσκά | |
| 1977 | La dentellière | Για μια νύχτα αγάπης | Μπεατρίς Πομ | Κλοντ Γκορετά |
| Les indiens sont encore loin | Τζένυ Κερν | Πατρίσια Μοράζ | ||
| Des enfants gâtés | γραμματέας | Μπερτράν Ταβερνιέ | ||
| 1978 | Violette Nozière | Βιολέτ Νοζιέρ | Βιολέτ Νοζιέρ | Κλοντ Σαμπρόλ |
| 1979 | Les soeurs Brontë | Οι αδελφές Μπροντέ | Αν Μπροντέ | Αντρέ Τεσινέ |
| Retour à la bien-aimée | Ζαν Κερν | Ζαν Φρανσουά Αντάμ | ||
| 1980 | Sauve qui peut (la vie) | Ο σώζων εαυτόν σωθήτω | Ιζαμπέλ Ριβιέρ | Ζαν Λικ Γκοντάρ |
| Loulou | Το αγόρι που αγαπούσαν τα κορίτσια | Νέλι | Μορίς Πιαλά | |
| Örökség | Οι κληρονόμοι | ιρέν | Μάρτα Μεζάρος | |
| Heaven's Gate | Η πύλη της Δύσεως | Έλλα | Μάικλ Τσιμίνο | |
| 1981 | Les ailes de la colombe | Οι αντίζηλες | Μαρί | Μπενουά Ζακό |
| Coup de torchon | Το ξεκαθάρισμα | Ροζ Μαρκεγιού | Μπερτράν Ταβερνιέ | |
| La storia vera della signora dalle camelie | Η αληθινή ιστορία μιας ελεύθερης γυναίκας | Αλφονσίν Πλεσί | Μάουρο Μπολονίνι | |
| Eaux profondes | Μελανί | Μισέλ Ντεβίλ | ||
| 1982 | La truite | Η πέστροφα | Φρεντερίκ | Ζοζέφ Λοζέ |
| Passion | Το πάθος | Ιζαμπέλ | Ζαν Λικ Γκοντάρ | |
| 1983 | La femme de mon pote | Βιβιάν | Μπερτράν Μπλιέ | |
| Coup de foudre | Λίνα Βέμπερ | Νταϊάν Κουρί | ||
| Storia di Piera | Η ιστορία της Πιέρα | Marco Ferreri | ||
| 1984 | La garce | Αλίν Καμινκέ | Κριστίν Πασκάλ | |
| 1985 | Sac de noeuds | Ροζμαρί Μαρτίν | Ζοζιάν Μπαλασκό | |
| Signé Charlotte | Σαρλότ | Καρολίν Ιπέρ | ||
| 1986 | Cactus | Κολό | Πολ Κοξ | |
| 1987 | The Bedroom Window | Παράθυρο στην κρεβατοκάμαρα | Σίλβια Γουέντγουορθ | Κέρτις Χάνσον |
| 1988 | Les possédés | Οι δαιμονισμένοι | Μαρία Σάτοβ | Αντρέι Βάιντα |
| Milan noir | Σάρα | Ρολάν Σαμά | ||
| Une affaire de femmes | Μια υπόθεση γυναικών | Μαρί | Κλοντ Σαμπρόλ | |
| 1989 | Seobe | Μεταναστεύσεις | Νταφίνα | Αλεξαντάρ Πέτροβιτς |
| 1990 | La vengeance d'une femme | Σεσίλ | Ζακ Ντοϊγιόν | |
| 1991 | Malina | Μαλίνα | Κυρία | Βέρνερ Σρέτερ |
| Madame Bovary | Μαντάμ Μποβαρί | Έμα Μποβαρί | Κλοντ Σαμπρόλ | |
| 1992 | Après l'amour | Λόλα | Νταϊάν Κουρί | |
| 1994 | La séparation | Αν | Κριστιάν Βινσάν | |
| Amateur | Ιζαμπέλ | Χαλ Χάρτλεϊ | ||
| Navodneniye | Σοφία | Ιγκόρ Μιναγιέβ | ||
| 1995 | La cérémonie | Η τελετή | Ζαν | Κλοντ Σαμπρόλ |
| 1996 | Le affinità elettive | Εκλεκτικές συγγένειες | Καρλότα | Αδερφοί Ταβιάνι |
| 1997 | Les palmes de M. Schutz | Τα βραβεία του κυρίου Σουλτς | Μαρία Κιουρί | Κλοντ Πινοτό |
| Rien ne va plus | Τέρμα τ' αστεία | Ελιζαμπέτ / Μπετί | Κλοντ Σαμπρόλ | |
| 1998 | L'école de la chair | Η σχολή της σάρκας | Μπενουά Ζακό | |
| 1999 | Pas de scandale | Ανιές Ζανκούρ | Μπενουά Ζακό | |
| 2000 | La vie moderne | Κλερ | Λοράνς Φερέιρα Μπαρμπόζα | |
| La fausse suivante | κοντέσσα | Μπενουά Ζακό | ||
| Saint-Cyr | Φρανσουάζ Ντομπινιέ | Πατρισιά Μαζουί | ||
| Les destinées sentimentales | Ναταλί Μπαρνερί | Ολιβιέ Ασαγιάς | ||
| Merci pour le chocolat | Μερσί για τη σοκολάτα | Μαρί Κλερ (Μίκα) | Κλοντ Σαμπρόλ | |
| Comédie de l'innocence | Η κωμωδία της αθωότητας | Αριάν | Ραούλ Ρουίς | |
| 2001 | La pianiste | Η δασκάλα του πιάνου | Έρικα Κοχούτ | Μίχαελ Χάνεκε |
| 2002 | 8 femmes | 8 γυναίκες | Ογκαστίν | Φρανσουά Οζόν |
| La vie promise | Χωρίς ελπίδα | Σιλβιά | Ολιβιέ Νταχάν | |
| Deux | Μαγκνταλένα / Μαρία | Βέρνερ Σρέτερ | ||
| 2003 | Le Temps du loup | Η ώρα του λύκου | Αν Λοράν | Μίχαελ Χάνεκε |
| 2004 | Ma mère | Η μητέρα μου | Ελέν | Κριστόφ Ονορέ |
| Les soeurs fâchées | Οι τσακωμένες αδελφές | Μαρτίν Ντεμουτί | Αλεξάντρα Λεκλέρ | |
| I Heart Huckabees | Το νόημα της ζωής και πώς να το χάσετε | Κατερίν Βομπάν | Ντέιβιντ Ο. Ράσελ | |
| 2005 | Gabrielle | Γκαμπριέλ | Γκαμπριέλ | Πατρίς Σερό |
| 2006 | L'ivresse du pouvoir | Η γοητεία της εξουσίας | Ζαν Σαρμάν-Κίλμαν | Κλοντ Σαμπρόλ |
| Nue propriété | Η ιδιοκτησία | Πασκάλ | Ζοακίμ Λαφός | |
| 2007 | Médée miracle | Ιρέν / Μήδεια | Τορίνο ντε Μπερνάρντι | |
| 2007 | L'amore nascosto | Ντανιέλ | Αλεσάντρο Καπόνε | |
| 2008 | Un barrage contre le Pacifique | Ένα φράγμα στον Ειρηνικό | μητέρα | Ρίτι Παν |
| Home | Σπίτι με θέα | Μαρτ | Ούρσουλα Μάγιερ | |
| 2009 | Villa Amalia | Νέα ζωή | Αν | Μπενουά Ζακό |
| White Material | Λευκή υπεροχή | Μαρία Βιάλ | Κλερ Ντενί | |
| 2010 | Copacabana | Κοπακαμπάνα | Ελιζαμπέτ Ντελμό | Μαρκ Φιτουσί |
| Sans queue ni tête | Αλίς / ψυχολόγος | Ζαν Λαμπρίν | ||
| 2011 | My Little Princess | Η μικρή μου πριγκίπισσα | Χάνα Γκιούργκιου | Εύα Ιονέσκο |
| Mon pire cauchemar | Ούτε στον εχθρό μου | Αγκάτ Νόβιτς | Αν Φοντέν | |
| 2012 | Captive | Σε κατάσταση ομηρίας | Τερέζ Μπουρζουάν | Μπριγιάντ Μεντόζα |
| Amour | Αγάπη | Εύα | Μίχαελ Χάνεκε | |
| In Another Country | Στη χώρα των άλλων | Αν | Χονγκ Σανγκ Σου | |
| Linhas de Wellington | Κόζιμα Πία | Βαλέρια Σαρμιέντο | ||
| Bella addormentata | Η ωραία κοιμωμένη | μητέρα | Μάρκο Μπελόκκιο | |
| 2013 | The Nun | Η μοναχή | ηγουμένη | Γκιγιόμ Νικλού |
| Dead Man Down | Νιλς Άρντεν Όπλεβ | |||
| Tip Top | Εστέρ Λαφάρζ | Σερζ Μποζόν | ||
| Abus de faiblesse | Μοντ | Κατρίν Μπρεγιά | ||
| The Disappearance of Eleanor Rigby | Η εξαφάνιση της Έλενορ Ρίγκμπι | Μαίρη Ρίγκμπι | Νεντ Μπένσον | |
| 2014 | La ritournelle | Μπριζίτ Λεκανού | Μαρκ Φιτουσί | |
| 2015 | Louder Than Bombs | Ο ήχος της σιωπής | Ιζαμπέλ | Ζοακίμ Τριέρ |
| The Valley of Love | Η κοιλάδα της αγάπης | Ιζαμπέλ | Γκιγιόμ Νικλού | |
| Asphalte | Άσφαλτος | Ζαν Μεγιέ | Σαμουέλ Μπενσετρί | |
| 2016 | L'Avenir | Το μέλλον | Ναταλί Σαζό | Μία Χάνσεν-Λεβ |
| Elle | Εκείνη | Μισέλ | Πολ Βερχόφεν | |
| Tout de suite maintenant | Σολβάιγκ | Πασκάλ Μπονιτζέρ | ||
| Souvenir | Σουβενίρ | Λιλιάν Σεβερνί | Μπαβό Ντεφίρν | |
| 2017 | Happy End | Αν Λοράν | Μίχαελ Χάνεκε | |
| Barrage | Ελιζαμπέτ | Λόρα Σρέντερ | ||
| La caméra de Claire | Κλερ | Σανγκ-σου Χονγκ | ||
| Madame Hyde | Κυρία Χάιντ | Μαρί Ζεκίλ / κυρία Χάιντ | Σερζ Μποζόν | |
| Marvin ou la belle éducation | Ιζαμπέλ Ιπέρ | Αν Φοντέν | ||
| 2018 | Eva | Εύα | Εύα | Μπενουά Ζακό |
| Greta | Η χήρα | Γκρέτα Χίντεγκ | Νιλ Τζόρνταν | |
| 2019 | Une jeunesse dorée | Λουσίλ | Εύα Ιονέσκο | |
| Blanche comme neige | Λευκή σαν το χιόνι | Μοντ | Αν Φοντέν | |
| Frankie | Φράνκι | Φράνκι | Άιρα Σακς | |
| 2020 | La daronne | Η νονά της νύχτας | Πασιάνς Πορτφό | Ζαν Πολ Σαλομέ |
| 2021 | Les promesses | Υποσχέσεις | Κλεμάνς Κολομπέ | Τομάς Κρουτόφ |
| 2022 | À propos de Joan | Τζόαν Βέρα | Λοράν Λατριβιέρ | |
| EΟ | κοντέσσα | Γιέρζι Σκολιμόφσκι | ||
| Mrs. Harris Goes to Paris | Η κυρία Χάρις πάει στο Παρίσι | Κλοντίν Κολμπέρ | Άντονι Φάμπιαν | |
| La syndicaliste | Εύκολος στόχος | Μορίν Κίρνι | Ζαν Πολ Σαλομέ | |
| L'ombra di Caravaggio | Στη σκιά του Καραβάτζιο | Κοστάντσα Σφόρτσα Κολόνα | Μικέλε Πλασίντο | |
| 2023 | Mon crime | Το έγκλημά μου | Οντέτ Σομέτ | Φρανσουά Οζόν |
| Sidonie au Japon | Η Σιντονί στην Ιαπωνία | Σιντονί Περσεβάλ | Ελίζ Ζιράρ | |
| Marianne | Μαριάν | Μαριάν | Μίχαελ Ρόζεν | |
| 2024 | Les gens d'à côté | Λισί | Αντρέ Τεσινέ | |
| Yeohaengjaui Pilyo | Χονγκ Σανγκ-Σου |
Βραβεία και υποψηφιότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κινηματογραφικά φεστιβάλ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Φεστιβάλ | Ταινία | Βραβείο |
|---|---|---|---|
| 1978 | Κάννες | Violette Nozière | Καλύτερης ηθοποιού |
| 1988 | Βενετία | Μια υπόθεση γυναικών | Καλύτερης ηθοποιού (Bραβείο Volpi) |
| 1991 | Μόσχα[14] | Η κυρία Μποβαρύ | Καλύτερης ηθοποιού |
| 1995 | Βενετία | Η τελετή | Καλύτερης ηθοποιού (Bραβείο Volpi) |
| 2001 | Κάννες | Η δασκάλα του πιάνου | Καλύτερης ηθοποιού |
| 2002 | Βερολίνο | 8 γυναίκες | Αργυρή Άρκτος στο σύνολο του γυναικείου καστ |
Βραβεία César[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Ταινία | |
|---|---|---|
| 1976 | Aloïse (Β΄Γυναικείου ρόλου) | Προτάθηκε |
| 1978 | Για μια νύχτα αγάπης | Προτάθηκε |
| 1979 | Violette Nozière | Προτάθηκε |
| 1981 | Το αγόρι που αγαπούσαν τα κορίτσια | Προτάθηκε |
| 1982 | Το ξεκαθάρισμα | Προτάθηκε |
| 1989 | Μια υπόθεση γυναικών | Προτάθηκε |
| 1995 | La Séparation | Προτάθηκε |
| 1996 | Η τελετή | Βραβεύτηκε |
| 1999 | Η σχολή της σάρκας | Προτάθηκε |
| 2001 | Saint-Cyr | Προτάθηκε |
| 2002 | Η δασκάλα του πιάνου | Προτάθηκε |
| 2003 | 8 γυναίκες | Προτάθηκε |
| 2006 | Γκαμπριέλ | Προτάθηκε |
| 2013 | Αγάπη (Β΄Γυναικείου ρόλου) | Προτάθηκε |
| 2017 | Εκείνη (Α' Γυναικείου ρόλου) | Βραβεύτηκε |
Διεθνή βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Θεσμός | Βραβείο | Ταινία | Result |
|---|---|---|---|---|
| 1978 | Βραβεία BAFTA | Καλύτερης Πρωτοεμφανιζόμενης ηθοποιού | Για μια νύχτα αγάπης | Βραβεύτηκε [15] |
| 1978 | Βραβεία Ιταλικής Ακαδημίας Κινηματογράφου David di Donatello | Καλύτερης ηθοποιού | Για μια νύχτα αγάπης | Βραβεύτηκε |
| 1989 | Βραβεία Ιταλικής Ακαδημίας Κινηματογράφου David di Donatello | Καλύτερης ηθοποιού | Μια υπόθεση γυναικών | Προτάθηκε |
| 1991 | Βραβεία Γερμανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου | Καλύτερης ηθοποιού | Malina | Βραβεύτηκε |
| 2001 | Βραβεία Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου | Καλύτερης ηθοποιού | Η δασκάλα του πιάνου | Βραβεύτηκε |
| 2002 | Βραβεία Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου | Καλύτερης ηθοποιού | 8 γυναίκες | Βραβεύτηκε |
| 2002 | Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου του Λος Άντζελες | Καλύτερης ηθοποιού | Η δασκάλα του πιάνου | Προτάθηκε |
| 2002 | Αμερικανική Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου | Καλύτερης ηθοποιού | Η δασκάλα του πιάνου | Προτάθηκε |
| 2003 | Βραβεία Ιταλικής Ακαδημίας Κινηματογράφου David di Donatello | Βραβείο για το σύνολο της καριέρας της | ||
| 2005 | Φεστιβάλ Βενετίας | Χρυσός Λέων για το σύνολο της καριέρας της | ||
| 2008 | Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μόσχας | Βραβείο Στανισλάφσκι για το σύνολο της καριέρας της | ||
| 2012 | Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μαρακές | Βραβείο για το σύνολο της καριέρας της | ||
| 2014 | Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μονάχου | Βραβείο για το σύνολο της καριέρας της | ||
| 2017 | Χρυσές Σφαίρες | Καλύτερης ηθοποιού σε δραματική ταινία | Εκείνη | Βραβεύτηκε |
Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 2004, το 45ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης έκανε μίνι αφιέρωμα στην Ιζαμπέλ Υπέρ με τίτλο Οι μεταμορφώσεις μίας σταρ. Στο πλαίσιο αυτού του αφιερώματος, προβλήθηκαν οι ταινίες Οι τσακωμένες αδελφές (2004), Η μητέρα μου (2004). [16]
Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Υπέρ είναι παντρεμένη με τον παραγωγό και σκηνοθέτη Ρονάλ Τσαμά από το 1982. Απέκτησαν μαζί δυο γιους και μια κόρη, την ηθοποιό Λολίτα Τσαμά, η οποία έπαιξε μαζί με την μητέρα της στην ταινία Κοπακαμπάνα.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Ιζαμπέλ Ιπέρ ταινίες και θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει πάρει μέρος». Αθηνόραμα. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2024.
- ↑ Καπράνος, Άκης (7 Σεπτεμβρίου 2023). «Η ήρεμη δύναμη της Ιζαμπέλ Ιπέρ». Η Ναυτεμπορική. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2024.
- ↑ Πατσαβός, Θανάσης (26 Φεβρουαρίου 2017). «Ολοι οι λόγοι για να λατρεύει κανείς την Ιζαμπέλ Ιπέρ σε ένα βίντεο!». flix.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2024.
- ↑ Νικολίτσα, Φωτεινή (16 Μαρτίου 2024). «Ιζαμπέλ Ιπέρ: Οι ρόλοι - σταθμοί της Γαλλίδας σταρ με την αξεπέραστη καριέρα». monopoli.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2024.
- ↑ Αλαμάνη, Ελένη-Μαρία (2020-08-27). Ο ελληνικός κινηματογράφος και η πολιτιστική πολιτική της Ελλάδας. Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου, σελ. 46. https://kypseli.ouc.ac.cy/handle/11128/4649.
- ↑ Le Journal du dimanche « Isabelle Huppert : Attention, fragile Αρχειοθετήθηκε 2013-08-01 στο Wayback Machine. », ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2012.
- ↑ Jury 2009 Αρχειοθετήθηκε 2012-01-19 στο Wayback Machine. sur le site du Festival de Cannes, ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2015
- ↑ "Théâtre – Hedda Gabler" Αρχειοθετήθηκε 2015-01-02 στο Wayback Machine., interview, Arte TV, 29 January 2005
- ↑ Rooney, David (8 Ιανουαρίου 2014). «Cate Blanchett Returns to New York Stage in 'The Maids'». The Hollywood Reporter (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2024.
- ↑ Κατερίνα Λυμπεροπούλου (10 Ιουνίου 2014). «Ιζαμπέλ Ιπέρ: η σταρ και η γυναίκα». The Toc. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2015.
- ↑ «Décret du 31 décembre 2008 portant promotion et nomination». Journal Officiel de la République Française 2009 (1): 15. 1 January 2009. PREX0828237D. http://www.legifrance.gouv.fr/WAspad/UnTexteDeJorf?numjo=PREX0828237D. Ανακτήθηκε στις 5 April 2009.
- ↑ «Isabelle Huppert». www.goldenglobes.com. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ «Isabelle Huppert - Oscar nomination».
- ↑ «17th Moscow International Film Festival (2001)». MIFF. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2015.
- ↑ "Most Promising Newcomer to Leading Film Roles 1977", BAFTA database page.
- ↑ Κιτροέφ, Μ. (2004). 45ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Αθήνα: Υπουργείο Πολιτισμού. σελ. 217-219.
| |||||
|
