Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|2|06|2023}}
Η Γκριρ Γκάρσον (αγγλικά: Eileen Evelyn Greer Garson, 29 Σεπτεμβρίου1904 - 6 Απριλίου1996) ήταν Αγγλίδαηθοποιός, πολύ δημοφιλής κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου και μια απ' τις ηθοποιούς των οποίων οι ταινίες χαρακτηρίζονται ως ταινίες γυναικών (Woman's pictures), όρος που χρησιμοποιείται για τις ταινίες εκείνης της εποχής που αποσκοπούσαν στο να δώσουν κουράγιο στις γυναίκες, όσο οι σύζυγοί τους έλειπαν στον πόλεμο. Η Γκάρσον προτάθηκε 7 φορές για όσκαρ και το κέρδισε μια φορά το 1942 για την Κυρία Μίνιβερ του Γουίλιαμ Γουάιλερ. Άλλες ταινίες για τις οποίες είναι γνωστή είναι οι εξής: Αντίο, Ωραία Νιάτα του 1939, Εγωισμός και προκατάληψη του 1940 κι Αιχμάλωτοι του παρελθόντος του 1942. Η Γκάρσον σπούδασε στο βασιλικό κολέγιο του Λονδίνου κι είχε σκοπό να γίνει δασκάλα, αλλά κατέληξε να δουλεύει σε διαφημιστικό πρακτορείο και να ερμηνεύει ρόλος σε ερασιτεχνικές τοπικές θεατρικές ομάδες. Το 1937 την ανακάλυψε ο Λούι Μπι Μάγιερ πρόεδρος της Metro-Goldwyn-Mayer και αργότερα εκείνη τη χρονιά υπέγραψε συμβόλαιο με το στούντιο. Προτάθηκε για όσκαρ για την πρώτη της ταινία Αντίο, Ωραία Νιάτα, αλλά το έχασε απ' τη Βίβιαν Λι υποψήφια για το Όσα παίρνει ο άνεμος. Συμπρωταγωνίστησε με το Λόρενς Ολίβιε στην πρώτη μεταφορά του βιβλίου της Τζέιν ΌστενΠερηφάνια και προκατάληψη το 1940 κι έκανε την πρώτη της μεγάλη επιτυχία με την ταινία Λουλούδια στο βούρκο το 1941. Εκείνη τη χρονιά συνεργάστηκε και με τη Τζόαν Κρόφορντ στην ταινία Όταν σμίγουν οι γυναίκες (When Ladies Meet). Ήταν όμως η επόμενη χρονιά που την έκανε τη μεγαλύτερη σταρ της Metro με την ταινία Κυρία Μίνιβερ μια αντιπολεμική προπαγάνδα. Κέρδισε το όσκαρ και στα γυρίσματα της ταινίας αυτής, ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε τον ηθοποιό Ρίτσαρντ Νέι, που στην ταινία έπαιζε το γιο της. Ο γάμος τους όμως κράτησε μόνο τέσσερα χρόνια. Συνέχισε να κάνει επιτυχημένες ταινίες κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 40, αλλά απ' το 1950 και μετά οι εμφανίσεις της ήταν πιο σποραδικές. Απ' το 1967 και μετά αποσύρθηκε με το δεύτερο της άντρα στο ράντσο του στο Τέξας. Πέθανε το 1996 σε ηλικία 91 χρόνων. Κατέχει ακόμα μέχρι και σήμερα, μαζί με τη Μπέτι Ντέιβις, το ρεκόρ συνεχόμενων υποψηφιοτήτων στα όσκαρ (ήταν υποψήφια για πέντε συνεχόμενες χρονιές απ' το 1941 μέχρι και το 1945).
Σχετικά πολυμέσα