Μικέλε Πλασίντο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μικέλε Πλασίντο
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Michele Placido (Ιταλικά)
Γέννηση29 Μαρτίου 1946 (1946-03-29)
Άσκολι Σατριάνο
Εθνικότητα Ιταλία
Χώρα πολιτογράφησηςΙταλία
ΣπουδέςΕθνική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης Silvio D'Amico και Πειραματικό Κέντρο Κινηματογράφου
Ιδιότητασκηνοθέτης κινηματογράφου, ηθοποιός, σεναριογράφος, ηθοποιός ταινιών και σκηνοθέτης
ΣύζυγοςSimonetta Stefanelli (1989–1994) και Federica Vincenti (από 2012)
ΤέκναViolante Placido και Brenno Placido
ΣυγγενείςBeniamino Placido
ΒραβεύσειςΜεγάλος ταξιάρχης του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας, Αργυρή Άρκτος καλύτερου άνδρα ηθοποιού (1979), βραβείο Νταβίντ ντι Ντονατέλο καλυτέρου σεναρίου (2006)[1], Targa d'Oro (1976)[1], David Giovani (2006)[1], Giffoni Film Festival (1997)[1], Ιταλικές Χρυσές Σφαίρες (1985)[1], Ιταλικές Χρυσές Σφαίρες (2012)[1], Nastro d'Argento for Best Actor (1976)[1], Nastro d'Argento for Best Actor (1985)[1], Νάστρο ντ' Αρτζέντο Καλύτερου Σκηνοθέτη (2006)[1], Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μόσχας (2017)[1], Αργυρή Άρκτος (1979) και Stanislavsky Award (2017)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μικέλε Πλασίντο (ιταλικά: Michele Placido), (19 Μαΐου 1946), είναι Ιταλός ηθοποιός και σκηνοθέτης. Είναι γνωστός για το ρόλο του Corrado Cattani στην τηλεοπτική σειρά της RAI Τα πλοκάμια της μαφίας.

Πρώτα χρόνια και Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πλασίντο γεννήθηκε στο Άσκολι Σατριάνο, από μια φτωχή οικογένεια από την Βασιλικάτα και έκανε πολλές δουλειές από νεαρή ηλικία.

Σπούδασε υποκριτική στο Πειραματικό Κέντρο Κινηματογράφου στη Ρώμη και στην Ακαδημία Δραματικών Τεχνών Σίλβιο ντ' Αμίκο. Έκανε το ντεμπούτο του ως ηθοποιός στο θεατρικό έργο Όνειρο Θερινής Νυχτός το 1969. Δύο χρόνια αργότερα ξεκίνησε την κινηματογραφική καριέρα με σκηνοθέτες όπως οι Λουίτζι Κομεντσίνι, Μάριο Μονιτσέλι, Σαλβατόρε Σαμπέρι, Νταμιάνο Νταμιάνι, Πασκουάλε Σκουιτιέρι και Φρανσέσκο Ρόσι.

Η πρώτη του επιτυχία ήρθε με το ρόλο του στρατιώτη Πάολο Πασέρι στην ταινία "Marcia trionfale" (1976), για την οποία κέρδισε το Βραβείο Νταβίντ ντι Ντονατέλο. Δύο χρόνια αργότερα κέρδισε το βραβείο Αργυρή Άρκτο Καλύτερου ηθοποιού στο 29ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου για το ρόλο του ομοφυλόφιλου εργάτη στο μελόδραμα "Ernesto" (1978).

Εμφανίστηκε σε αρκετές τηλεοπτικές ταινίες τη δεκαετία του '70, αλλά το 1983 σηματοδότησε την αρχή της μεγαλύτερης τηλεοπτικής του δημοτικότητας όταν υποδύθηκε τον αστυνομικό επιθεωρητή που ερευνούσε τη μαφία στην τηλεοπτική σειρά Τα Πλοκάμια της Μαφίας σε σκηνοθεσία Νταμιάνο Νταμιάνι. Συνέχισε να παίζει το ίδιο ρόλο στις επόμενες τρεις σεζόν της σειράς, μέχρι την δολοφονία του χαρακτήρα του.

Στη συνέχεια, θα εμφανιστεί ως αξιωματούχος της επιβολής του νόμου σε μια σειρά άλλων κινηματογραφικών ταινιών και τηλεοπτικών παραγωγών που ασχολούνται με το οργανωμένο έγκλημα, συμπεριλαμβανομένης μιας ημιβιογραφικής ταινίας για τον Τζοβάνι Φαλκόνε, όπου υποδύθηκε έναν δικαστή. Το 2008, σε μια αναστροφή των ρόλων, υποδύθηκε τον ιστορικό ηγέτη της μαφίας Μπερνάρντο Προβεντσάνο στην τηλεοπτική ταινία Ο Τελευταίος Νονός. Ένας αναγνωρίσιμος ρόλος για το κοινό είναι αυτός ενός Ιταλού επιχειρηματία στην κωμωδία Big Business του 1988.

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πλασίντο ήταν παντρεμένος μέχρι το 1994 με την ηθοποιό Σιμονέτα Στεφανέλι με την οποία απέκτησε μια κόρη, την Βιολάντε Πλασίντο που είναι επίσης ηθοποιός.

Το 2012 παντρεύτηκε την ηθοποιό Φεντερίκα Βινσέντι μετά από 10 χρόνια σχέσης. Το ζευγάρι χώρισε επίσημα τον Δεκέμβριο του 2017.

Ενδεικτική Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το Μαύρο Χέρι (Η Γέννηση της Μαφίας) (1973)
  • Σκάνδαλο στην οικογένεια (1975)
  • Οικόπεδο φόβου (1976, ταινία)
  • Η Θεϊκή Νύμφη (1976, ταινία)
  • Corleone (1977, ταινία)
  • Σάββατο, Κυριακή και Παρασκευή (1979, ταινία)
  • Ernesto (1979, ταινία)
  • Τα πλοκάμια της μαφίας (1984, τηλεσειρά)
  • Τα πλοκάμια τη ς μαφίας 2 (1985, τηλεσειρά)
  • Τα πλοκάμια της μαφίας 3 (1987, τηλεσειρά)
  • Ιδιωτικές Υποθέσεις (1987, ταινία)
  • Τα πλοκάμια της μαφίας 4 (1989, τηλεσειρά)
  • Οι πόλεμοι των ναρκωτικών: Το καρτέλ της κοκαΐνης (1992, τηλεσειρά)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]