Μετάβαση στο περιεχόμενο

Εμανουέλ Ριβά

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Εμανουέλ Ριβά
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Paulette Riva (Γαλλικά)
Προφορά
ΨευδώνυμοEmmanuelle Riva
Γέννηση24  Φεβρουαρίου 1927[1][2][3]
Cheniménil[4]
Θάνατος27  Ιανουαρίου 2017[2][3][5]
16ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[4]
Αιτία θανάτουκαρκίνος
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςCimetière de Charonne[6] και Grave of Riva
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Ιδιότηταηθοποιός, φωτογράφος, ποιητής, ηθοποιός θεάτρου, ηθοποιός ταινιών και συγγραφέας
ΒραβεύσειςΔιοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (16  Ιουνίου 1994)[7], Volpi Cup for Best Actress (1962), Prix Marguerite Duras (2012), Film Fest Gent (2012), Βραβείο Α' Γυναικείου Ρόλου της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου του Λος Άντζελες (2012), Βραβείο Α' Γυναικείου Ρόλου της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου της Βοστώνης (2012), New York Film Critics Online (2012), National Society of Film Critics (2013), Βραβείο Λουμιέρ για την καλύτερη ηθοποιό (2013), London Film Critics Circle Award for Actress of the Year (2013), βραβείο BAFTA καλύτερου Α΄ γυναικείου ρόλου (2013), Βραβείο Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου Α' γυναικείου ρόλου (2012)[8] και βραβείο Σεζάρ καλύτερης γυναίκας ηθοποιού (2013)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Εμανουέλ Ριβά (γαλλικά: Emmanuelle Riva, 24 Φεβρουαρίου 1927 - 27 Ιανουαρίου 2017) ήταν Γαλλίδα ηθοποιός. Έγινε γνωστή κυρίως από τους ρόλους της στις ταινίες Χιροσίμα, Αγάπη μου (Hiroshima mon amour, 1959), Ο Εφημέριος (Léon Morin, Prêtre, 1961), Τρία Χρώματα: Η Μπλε Ταινία (Trois Couleurs: Bleu, 1993) και Venus Beaute: Ινστιτούτο Ομορφιάς (Vénus Βeauté (institut), 1999). Το 2012 πρωταγωνίστησε στη δραματική ταινία Αγάπη (Amour). Για την ερμηνεία της έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου.[9] Στην ηλικία των 85 ετών έγινε η γηραιότερη ηθοποιός που λαμβάνει υποψηφιότητα για το συγκεκριμένο βραβείο.[10]

Ζωή και καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ριβά γεννήθηκε στην πόλη Σενιμενίλ, στα Βοζ της Γαλλίας. Ξεκίνησε την καριέρα της στο Παρίσι αφού πρώτα εργάστηκε ως μοδίστρα. Ένας από τους πιο γνωστούς της ρόλους είναι αυτός στην ταινία Χιροσίμα, Αγάπη μου (Hiroshima mon amour, 1959), για τον οποίο έλαβε υποψηφιότητα για το βραβείο BAFTA A' Γυναικείου Ρόλου. Έχει εμφανιστεί επίσης στις ταινίες Ο Εφημέριος (Léon Morin, Prêtre, 1961), Τα Μάτια του Μίσους (Thérèse Desqueyroux, 1962) για την οποία βραβεύτηκε με το Κύπελλο Βόλπι Καλύτερης Ηθοποιού στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας, Thomas l'imposteur (1964), Τρία Χρώματα: Η Μπλε Ταινία (Trois Couleurs: Bleu, 1993) και Venus Beaute: Ινστιτούτο Ομορφιάς (Vénus Βeauté (institut), 1999). Το 2012 πρωταγωνίστησε στο αισθηματικό δράμα Αγάπη (Amour) σε σκηνοθεσία Μίχαελ Χάνεκε. Για την ερμηνεία της έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου.[9] Το κατόρθωμα αυτό έκανε τη Ριβά τη γηραιότερη ηθοποιό που λαμβάνει υποψηφιότητα για το συγκεκριμένο βραβείο.[10] Επίσης κέρδισε το BAFTA και το Σεζάρ Α' Γυναικείου Ρόλου για την ίδια ταινία.[11]

Η Ριβά ήταν επίσης ποιήτρια.

Απεβίωσε στις 27 Ιανουαρίου του 2017 σε ηλικία 89 ετών.[12]

Φιλμογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • 1958: Μεγάλες Οικογένειες (Les Grandes Familles)
  • 1959: Χιροσίμα, Αγάπη μου (Hiroshima mon amour)
  • 1960: Le Huitième Jour
  • 1960: Μια Φωνή από το Παρελθόν (Recours en grâce)
  • 1960: Κοκκότες Πολυτελείας ([Adua et ses compagnes)
  • 1961: Σκλάβοι Χωρίς Αλυσίδες (Κapò)
  • 1961: Ο Εφημέριος (Léon Morin, Prêtre)
  • 1962: Νύχτα και Πειρασμός (Climats)
  • 1962: Τα Μάτια του Μίσους (Thérèse Desqueyroux)
  • 1963: Caterina
  • 1963: Οι Ώρες του Έρωτα (Les Heures de l'amour)
  • 1964: Το Μεγάλο Κόλπο (Le Gros coup)
  • 1964: Le Coup de grâce
  • 1965: Thomas l'imposteur
  • 1966: L'Or et le plomb
  • 1967: Οι Κίνδυνοι του Επαγγέλματος (Les risques du Μétier)
  • 1967: Fruits amers
  • 1970: La Modification
  • 1971: L'Homme de désir
  • 1972: Les Portes de feu
  • 1973: J'irai comme un cheval fou
  • 1974: Ariane
  • 1975: Au long de rivière Fango
  • 1976: Le Diable au cœur
  • 1981: Les Jeux de la comtesse Dolingen de Gratz
  • 1982: Y a-t-il un Français dans la salle?
  • 1982: Τα Μάτια, το Στόμα (Les Yeux, la bouche)
  • 1983: Liberté, la nuit
  • 1983: Un homme à ma taille
  • 1987: Funny Boy
  • 1988: Les Tribulations de Balthasar Kober
  • 1989: La Passion de Bernadette
  • 1991: Pour Sacha
  • 1992: Loin du Brésil
  • 1993: Τρία Χρώματα: Η Μπλε Ταινία (Trois Couleurs: Bleu)
  • 1993: L'Ombre du doute
  • 1997: XXL
  • 1999: Venus Beaute: Ινστιτούτο Ομορφιάς (Vénus Βeauté (institut))
  • 2001: C'est la vie
  • 2003: Vert paradis
  • 2004: Éros thérapie
  • 2006: Οικογενειακό Άβατο (Mon fils à moi)
  • 2008: Το Ακλόνητο Άλλοθι (Le Grand Alibi)
  • 2008: Un Homme et Son Chien
  • 2009: Je ne dis pas non
  • 2011: Le Skylab
  • 2012: Αγάπη (Amour)

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 28  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 175779301. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Emmanuelle-Riva. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ 4,0 4,1 Fichier des personnes décédées mirror. uX_EA1D-39hV. Ανακτήθηκε στις 26  Μαρτίου 2022.
  5. ↑ filmportal.de. 26feb99df94842e0944835b085d7f581. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  6. ↑ 6,0 6,1 Europe 1. 4  Φεβρουαρίου 2017. www.europe1.fr/societe/lactrice-emmanuelle-riva-enterree-dans-la-discretion-a-paris-2969339.
  7. ↑ www.siv.archives-nationales.culture.gouv.fr/siv/rechercheconsultation/consultation/ir/pdfIR.action?irId=FRAN_IR_026438. Ανακτήθηκε στις 29  Απριλίου 2019.
  8. ↑ www.europeanfilmacademy.org/2012.329.0.html. Ανακτήθηκε στις 17  Ιανουαρίου 2020.
  9. ↑ 9,0 9,1 «85th Academy Awards Nominations». oscar.go.com. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2013. 
  10. ↑ 10,0 10,1 Seth Abramovitch (10 Ιανουαρίου 2013). «Oscars 2013: Records Broken for Oldest, Youngest Nominees». The Hollywood Reporter. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2013. 
  11. ↑ «British Academy Film Awards Nominations in 2013». bafta.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2013. 
  12. ↑ Newsroom. «Πέθανε η ηθοποιός Εμανουέλ Ρίβα». CNN.gr. http://www.cnn.gr/style/psyxagogia/story/64917/pethane-i-ithopoios-emanoyel-riva. Ανακτήθηκε στις 2017-01-28. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Εμανουέλ_Ριβά&oldid=10839856"