Ιώτα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 2A00:23C5:9803:5E00:7418:833C:5717:74B4 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό Ttzavaras Ετικέτα: Επαναφορά |
||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{πηγές|10|12|2014}} |
{{πηγές|10|12|2014}} |
||
{{Α-Ω|letter=Iota uc lc|image=Iota letter, Mega Etymologikon, 1499.svg|caption=Καλλιτεχνική γραφή<br/>[[Μέγα Ετυμολογικόν]], 1499}} |
{{Α-Ω|letter=Iota uc lc|image=Iota letter, Mega Etymologikon, 1499.svg|caption=Καλλιτεχνική γραφή<br/>[[Μέγα Ετυμολογικόν]], 1499}} |
||
Το γράμμα '''ιώτα''' (επίσης ''γιώτα'') (κεφαλαίο '''Ι''', πεζό '''ι''') είναι το |
Το γράμμα '''ιώτα''' (επίσης ''γιώτα'') (κεφαλαίο '''Ι''', πεζό '''ι''') είναι το ένατο γράμμα του κλασσικού [[Ελληνικό αλφάβητο|Ελληνικού αλφαβήτου]]. |
||
Στο [[ελληνικό σύστημα αρίθμησης]] έχει αριθμητική αξία ι´ = 10. |
Στο [[ελληνικό σύστημα αρίθμησης]] έχει αριθμητική αξία ι´ = 10. |
||
==Προέλευση== |
==Προέλευση== |
||
Προήλθε από το [[φοινικικό αλφάβητο|φοινικικό]] γράμμα ''γιοδ'', που στα [[φοινικική γλώσσα|φοινικικά]] σήμαινε ''χέρι''. |
|||
Σε αρχαιότερο ελληνικό σύστημα αρίθμησης που ονομάζονταν [[ακροφωνικό σύστημα αρίθμησης|ακροφωνικό]] είχε αριθμητική αξία I = 1. |
Σε αρχαιότερο ελληνικό σύστημα αρίθμησης που ονομάζονταν [[ακροφωνικό σύστημα αρίθμησης|ακροφωνικό]] είχε αριθμητική αξία I = 1. |
||
Έκδοση από την 08:19, 8 Μαρτίου 2019
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Το γράμμα ιώτα (επίσης γιώτα) (κεφαλαίο Ι, πεζό ι) είναι το ένατο γράμμα του κλασσικού Ελληνικού αλφαβήτου.
Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία ι´ = 10.
Προέλευση
Προήλθε από το φοινικικό γράμμα γιοδ, που στα φοινικικά σήμαινε χέρι.
Σε αρχαιότερο ελληνικό σύστημα αρίθμησης που ονομάζονταν ακροφωνικό είχε αριθμητική αξία I = 1.
Έχει άμεση σχέση με το γράμμα I,i αλλά και με το J, j άλλων αλφαβήτων.
Στο πολυτονικό σύστημα το συναντάμε και ως υπογεγραμμένη στους καταχρηστικούς διφθόγγους πχ Αι (ᾼ) ως ᾳ, Ηι ως ῃ (ῌ) και Ωι (ῼ) ως ῳ.
Προφορά
Το ι χαρακτηρίζεται δίχρονο φωνήεν. (Δηλαδή άλλοτε μακρόχρονο και άλλοτε βραχύχρονο, χαρακτηρισμός κυρίως της αρχαίας προφοράς)