Μετάβαση στο περιεχόμενο

Φι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Καλλιτεχνική γραφή
Μέγα Ετυμολογικόν, 1499
Ελληνικό αλφάβητο
Αα Άλφα Νν Νι
Ββ Βήτα Ξξ Ξι
Γγ Γάμμα Οο Όμικρον
Δδ Δέλτα Ππ Πι
Εε Έψιλον Ρρ Ρω
Ζζ Ζήτα Σσς Σίγμα
Ηη Ήτα Ττ Ταυ
Θθ Θήτα Υυ Ύψιλον
Ιι Ιώτα Φφ Φι
Κκ Κάππα Χχ Χι
Λλ Λάμδα Ψψ Ψι
Μμ Μι Ωω Ωμέγα
Ιστορία
Αρχαϊκές τοπικές παραλλαγές
  • Δίγαμμα
  • Ήτα
  • Σαν
  • Τσαν
  • Κόππα
  • Σαμπί
Σημεία στίξης Συμπλέγματα
Αριθμοί
ϛ (6) ϟ (90) ϡ (900)
Σε άλλες γλώσσες
Σχετικά λήμματα


π  σ  ε

Το φιφει, κεφαλαίο Φ, πεζό φ ή ϕ) είναι το εικοστό πρώτο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου. Στην αρχαία ελληνική αναπαριστούσε το δασύ διχειλικό κλειστό σύμφωνο /ph/, αντίστοιχο με τα έτερα δασέα <Θ> /th/ και <Χ> /kh/. Αντίθετα, στη νέα ελληνική αναπαριστά το /f/ και το αντίστοιχο αλλόφωνο[ϕ] (π.χ. φωνή).[1]

Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία φ´=500.

Στο λατινικό αλφάβητο μεταγράφεται ως <ph> ή <f>.

Το πεζό φ συμβολίζει:

Το κεφαλαίο Φ συμβολίζει:

  1. Μποτίνης, Α. (2011): Φωνητική της ελληνικής. ISEL. σελ. 111.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Λεξιλογικός ορισμός του φι στο Βικιλεξικό
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Phi (letter) στο Wikimedia Commons