Φίλιππος Α΄ του Τάραντα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Ενημέρωση |
|||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{πηγές|13|04|2015}}{{ |
{{πηγές|13|04|2015}} |
||
{{Πληροφορίες προσώπου}} |
|||
Ο '''Φίλιππος Α΄ του Τάραντος''' ([[Γαλλική γλώσσα|Γαλλικά]]: ''Philippe d'Anjou'') ([[10 Νοεμβρίου]] [[1278]] - [[26 Δεκεμβρίου]] [[1332]]) υπήρξε πρίγκιπας του Τάραντος και [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας|της Αχαΐας]], κύριος του Δυρραχίου και βασιλιάς της [[Αλβανία]]ς. Λόγω και των γάμων του ήταν [[Δεσποτάτο της Ηπείρου|δεσπότης της Ηπείρου]] και [[τιτουλάριος]] [[Λατίνος Αυτοκράτορας]] της [[Κωνσταντινούπολη]]ς ως Φίλιππος Β΄. Ήταν τέταρτος υιός του βασιλιά της [[Νάπολη]]ς [[Κάρολος Β΄ της Νάπολης|Καρόλου B΄ του Χωλού]] και της [[Μαρία της Ουγγαρίας|Μαρίας της Ουγγαρίας]]. |
Ο '''Φίλιππος Α΄ του Τάραντος''' ([[Γαλλική γλώσσα|Γαλλικά]]: ''Philippe d'Anjou'') ([[10 Νοεμβρίου]] [[1278]] - [[26 Δεκεμβρίου]] [[1332]]) υπήρξε πρίγκιπας του Τάραντος και [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας|της Αχαΐας]], κύριος του Δυρραχίου και βασιλιάς της [[Αλβανία]]ς. Λόγω και των γάμων του ήταν [[Δεσποτάτο της Ηπείρου|δεσπότης της Ηπείρου]] και [[τιτουλάριος]] [[Λατίνος Αυτοκράτορας]] της [[Κωνσταντινούπολη]]ς ως Φίλιππος Β΄. Ήταν τέταρτος υιός του βασιλιά της [[Νάπολη]]ς [[Κάρολος Β΄ της Νάπολης|Καρόλου B΄ του Χωλού]] και της [[Μαρία της Ουγγαρίας|Μαρίας της Ουγγαρίας]]. |
||
| Γραμμή 21: | Γραμμή 22: | ||
== Κατοχύρωση του πριγκιπάτου της Αχαΐας == |
== Κατοχύρωση του πριγκιπάτου της Αχαΐας == |
||
Ο θάνατος του [[Λουδοβίκος της Βουργουνδίας|Λουδοβίκου της Βουργουνδίας]] χωρίς απογόνους ([[1316]]) ξύπνησε τα Ανδεγαυικά σχέδια στην [[Αχαΐα]]. Η Ματθίλδη κλήθηκε να παντρευτεί τον [[Ιωάννης |
Ο θάνατος του [[Λουδοβίκος της Βουργουνδίας|Λουδοβίκου της Βουργουνδίας]] χωρίς απογόνους ([[1316]]) ξύπνησε τα Ανδεγαυικά σχέδια στην [[Αχαΐα]]. Η Ματθίλδη κλήθηκε να παντρευτεί τον [[Ιωάννης του Δυρραχίου|Ιωάννη, κόμη της Γραβίνας]], μικρότερο αδελφό του Φιλίππου. Αυτή αρνήθηκε και απήχθη βίαια στη [[Νάπολη]], όπου μετά πολλές πιέσεις και απειλές αναγκάστηκε να δεχτεί και στάλθηκε ως νέος βάιλος στην Αχαΐα ο [[Φρειδερίκος Τρογκίσιο]]. |
||
Το [[1320]], ο [[Εύδης Δ' της Βουργουνδίας]] πούλησε τα δίκαιά του σε [[Αχαΐα]] και [[Θεσσαλονίκη]] στον [[Λουδοβίκος Α΄ των Βουρβόνων|Λουδοβίκο των Βουρβόνων]] για 40.000 λίβρες, ενώ ο Φίλιππος χρηματοδοτήθηκε από τον [[Φίλιππος Ε΄ της Γαλλίας|βασιλιά της Γαλλίας]], που αγόρασε τα δικαιώματα στην Αχαΐα με το ίδιο ποσό. |
Το [[1320]], ο [[Εύδης Δ' της Βουργουνδίας]] πούλησε τα δίκαιά του σε [[Αχαΐα]] και [[Θεσσαλονίκη]] στον [[Λουδοβίκος Α΄ των Βουρβόνων|Λουδοβίκο των Βουρβόνων]] για 40.000 λίβρες, ενώ ο Φίλιππος χρηματοδοτήθηκε από τον [[Φίλιππος Ε΄ της Γαλλίας|βασιλιά της Γαλλίας]], που αγόρασε τα δικαιώματα στην Αχαΐα με το ίδιο ποσό. |
||
Η ανυπάκουη Ματθίλδη στο μεταξύ ζήτησε τα δίκαιά της από την παπική αυλή της [[Αβινιόν]], όπου αποκάλυψε ότι είχε παντρευθεί μυστικά τον Βουργουνδό ευγενή Ούγο ντε λα Παλίς. Ο γάμος της με τον Ιωάννη ακυρώθηκε υπό το πρόσχημα της μη εκπλήρωσής του, αλλά η αποκάλυψη του μυστικού της γάμου χρησιμοποιήθηκε από τους Ανδεγαυούς σαν πρόσχημα και αποδόθηκε στον [[Ιωάννης |
Η ανυπάκουη Ματθίλδη στο μεταξύ ζήτησε τα δίκαιά της από την παπική αυλή της [[Αβινιόν]], όπου αποκάλυψε ότι είχε παντρευθεί μυστικά τον Βουργουνδό ευγενή Ούγο ντε λα Παλίς. Ο γάμος της με τον Ιωάννη ακυρώθηκε υπό το πρόσχημα της μη εκπλήρωσής του, αλλά η αποκάλυψη του μυστικού της γάμου χρησιμοποιήθηκε από τους Ανδεγαυούς σαν πρόσχημα και αποδόθηκε στον [[Ιωάννης του Δυρραχίου]] με το ποσό των 40.000 λιβρών. Η Ματθίλδη πέρασε την υπόλοιπη ζωή της ως αιχμάλωτη στην Ναπολιτάνικη αυλή. |
||
Το [[1330]], πέθανε ο δεύτερος υιός του, Φίλιππος, από τον πρώτο του γάμο και του επεστράφη ο τίτλος του δεσπότη της Ρωμανίας. |
Το [[1330]], πέθανε ο δεύτερος υιός του, Φίλιππος, από τον πρώτο του γάμο και του επεστράφη ο τίτλος του δεσπότη της Ρωμανίας. |
||
Έκδοση από την 04:15, 23 Μαΐου 2016
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Φίλιππος Α΄ του Τάραντα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 10 Νοεμβρίου 1278 ή 1276[1] Νάπολη |
| Θάνατος | 26 Δεκεμβρίου 1331 ή 24 Δεκεμβρίου 1331[1] Νάπολη |
| Τόπος ταφής | Basilica of St. Dominic |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Θρησκεία | Καθολικισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αικατερίνη του Βαλουά-Κουρτεναί (από 1313)[2] Θαμάρ της Ηπείρου (από 1294)[2] |
| Τέκνα | Λουδοβίκος Α΄ της Νάπολης Ροβέρτος του Τάραντα Φίλιππος Β', πρίγκηπας του Τάραντα Ιωάννα του Τάραντα, βασίλισσα της Αρμενίας Φίλιππος των Ανζού Μαργαρίτα του Τάραντα Κάρολος του Τάραντα Peter of Taranto Blanche of Taranto Margaret of Taranto[3] |
| Γονείς | Κάρολος Β΄ της Νάπολης και Μαρία της Ουγγαρίας |
| Αδέλφια | Ελεονώρα του Ανζού Λευκή του Ανζού Μαρία του Ανζού Μαργαρίτα του Ανζού (1273-1299) Άγιος Λουδοβίκος της Τουλούζης Ροβέρτος της Νάπολης Κάρολος Μαρτέλος της Ουγγαρίας Ραϋμόνδος Βερεγγάριος της Άντρια Πέτρος του Έμπολι Ιωάννης της Γραβίνας |
| Οικογένεια | Οίκος των Καπετιδών-Ανζού |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Βασιλέας της Αλβανίας |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Φίλιππος Α΄ του Τάραντος (Γαλλικά: Philippe d'Anjou) (10 Νοεμβρίου 1278 - 26 Δεκεμβρίου 1332) υπήρξε πρίγκιπας του Τάραντος και της Αχαΐας, κύριος του Δυρραχίου και βασιλιάς της Αλβανίας. Λόγω και των γάμων του ήταν δεσπότης της Ηπείρου και τιτουλάριος Λατίνος Αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης ως Φίλιππος Β΄. Ήταν τέταρτος υιός του βασιλιά της Νάπολης Καρόλου B΄ του Χωλού και της Μαρίας της Ουγγαρίας.
Πρίγκηπας του Τάραντος και της Αχαΐας
Το 1294, ο πατέρας του τον ονόμασε "πρίγκιπα του Τάραντος" και "αρχιστράτηγο της Σικελίας". Αυτό δείχνει τα σχέδια του Καρόλου Β' να βασιστεί επάνω στον γιο του Φίλιππο, προκειμένου να δημιουργήσει μια αυτοκρατορία δυτικά της Αδριατικής. Παντρεύτηκε δι' αντιπροσώπου την Θαμάρ Αγγελίνα, κόρη του δεσπότη της Ηπείρου Νικηφόρου Α΄ Κομνηνού Δούκα. Απειλούμενος από τους Βυζαντινούς, ο Νικηφόρος Α' αποφάσισε να δεχτεί την Ανδεγαυική κυριαρχία και να συμφωνήσει στον επικείμενο γάμο (1294). Με το γάμο αυτόν, ο Κάρολος Β' έδωσε στον Φίλιππο το βασίλειο της Αλβανίας, την κυριότητα της Αχαΐας και όλα τα δίκαια του στον Λατινικό θρόνο της Κωνσταντινούπολης. Με το θάνατο του Νικηφόρου Α' (1297), ο Φίλιππος πήρε τον τίτλο του "δεσπότη της Ρωμανίας" περιλαμβάνοντας και τις περιοχές της Ακαρνανίας και της Μεγάλης Βλαχίας.
Πήρε μέρος στην εκστρατεία εναντίον της Σικελία που ακολούθησε τον σικελικό εσπερινό, αλλά ηττήθηκε (1299) στην μάχη της Φαλκονάρα από τον Φρειδερίκο Γ΄ της Σικελίας. Έμεινε αιχμάλωτος στη Αραγωνική αυλή μέχρι την Συνθήκη της Καλταμπελότα (1302).
Το 1306, οι πρίγκιπες της Αχαΐας Φίλιππος Α΄ του Πεδεμοντίου και η σύζυγός του Ισαβέλλα Βιλλεαρδουίνου επισκέφθηκαν την αυλή του Καρόλου Β΄ στην Νάπολη. Ο Φίλιππος κατηγορήθηκε για απιστία, διότι δεν ήθελε να τον υποστηρίξει στην εκστρατεία του κατά της Αιγύπτου. Ο Κάρολος αποκήρυξε τους δύο πρίγκιπες, δίνοντας τον τίτλο στον υιό του Φίλιππο και έκανε προσωπικά ο ίδιος επίσκεψη στην Αχαΐα, όπου έγινε δεκτός από τους υποτελείς του, κάνοντας επιτυχώς μια εκστρατεία κατά του δεσποτάτου της Ηπείρου. Άφησε το δούκα της Αθήνας Γκυ Β΄ ντε λα Ρος ως βάιλό του στην Αχαΐα και ανάγκασε τον Φίλιππο και την Ισαβέλλα να ανταλλάξουν τα δικαιώματά τους στην Αχαΐα με το δουκάτο του Άλμπα (1307).
Λατίνος Αυτοκράτορας
Το 1309, κατηγόρησε την Θαμάρ για μοιχεία, πιθανώς εσκεμμένα. Τότε η Αικατερίνη Β' του Βαλουά, τιτουλάρια Λατίνα Αυτοκράτειρα της Κωνσταντινούπολης, αρραβωνιάστηκε τον Ούγο Ε΄, δούκα της Βουργουνδίας, τιτουλάριο βασιλιά της Θεσσαλονίκης. Ο αρραβώνας διακόπηκε με παρέμβαση του Φιλίππου για να την παντρευτεί ο ίδιος στο Φονταινεμπλώ (1313), αφού πρώτα χώρισε με την Θαμάρ. Τα μητρικά εδάφη στο Κουρτεναί υπαγόταν στην αδελφή του Ούγου, Ιωάννα, που παντρεύτηκε τον Φίλιππο ΣΤ' Βαλουά, αδελφό της Αικατερίνης Β' Βαλουά.
Ο Ούγος Ε΄ της Βουργουνδίας αρραβωνιάστηκε αργότερα την Ιωάννα, κόμισσα της Βουργουνδίας και του Αρτουά. Ο Φίλιππος παραχώρησε το πριγκιπάτο της Αχαΐας στην Ματθίλδη του Αινώ, που παντρεύτηκε τον αδελφό του Ούγου, Λουδοβίκο της Βουργουνδίας (1313). Αυτή η δωρεά ήταν μάλλον περιορισμένη, αφού αν το ζευγάρι πέθαινε χωρίς απογόνους, το πριγκιπάτο θα έπρεπε να αποδοθεί στον οίκο της Βουργουνδίας, ενώ η Ματθίλδη θα ήταν ισόβια επικυρίαρχος και θα μπορούσε να παντρευτεί ξανά.
Για να ξεχωρίσει τα δυτικά από τα ανατολικά δικαιώματά του, ο Ούγος έδωσε τη Θεσσαλονίκη στον Λουδοβίκο, που την παραχώρησε στους γονείς του. Ο μεγαλύτερος γιος του Φιλίππου, Κάρολος του Τάραντα, αρραβωνιάστηκε την Μαργαρίτα Βαλουά, νεώτερη αδελφή της Αικατερίνης Β' Βαλουά, και ο πατέρας του τού παραχώρησε τον τίτλο του δεσπότη της Ρωμανίας.
Το 1315, ο Φίλιππος στάλθηκε από τον αδελφό του βασιλιά Ροβέρτο της Νάπολης να οδηγήσει στρατό προς υπεράσπιση των Φλωρεντινών, που απειλούντo από τους Πιζάνους. Τελικά ο Φλωρεντινο-ναπολιτάνικος στρατός ηττήθηκε (1315) στην μάχη του Μοντεκατίνι, όπου ο γιος του Φιλίππου, Κάρολος του Τάραντα, σκοτώθηκε στην μάχη.
Κατοχύρωση του πριγκιπάτου της Αχαΐας
Ο θάνατος του Λουδοβίκου της Βουργουνδίας χωρίς απογόνους (1316) ξύπνησε τα Ανδεγαυικά σχέδια στην Αχαΐα. Η Ματθίλδη κλήθηκε να παντρευτεί τον Ιωάννη, κόμη της Γραβίνας, μικρότερο αδελφό του Φιλίππου. Αυτή αρνήθηκε και απήχθη βίαια στη Νάπολη, όπου μετά πολλές πιέσεις και απειλές αναγκάστηκε να δεχτεί και στάλθηκε ως νέος βάιλος στην Αχαΐα ο Φρειδερίκος Τρογκίσιο.
Το 1320, ο Εύδης Δ' της Βουργουνδίας πούλησε τα δίκαιά του σε Αχαΐα και Θεσσαλονίκη στον Λουδοβίκο των Βουρβόνων για 40.000 λίβρες, ενώ ο Φίλιππος χρηματοδοτήθηκε από τον βασιλιά της Γαλλίας, που αγόρασε τα δικαιώματα στην Αχαΐα με το ίδιο ποσό.
Η ανυπάκουη Ματθίλδη στο μεταξύ ζήτησε τα δίκαιά της από την παπική αυλή της Αβινιόν, όπου αποκάλυψε ότι είχε παντρευθεί μυστικά τον Βουργουνδό ευγενή Ούγο ντε λα Παλίς. Ο γάμος της με τον Ιωάννη ακυρώθηκε υπό το πρόσχημα της μη εκπλήρωσής του, αλλά η αποκάλυψη του μυστικού της γάμου χρησιμοποιήθηκε από τους Ανδεγαυούς σαν πρόσχημα και αποδόθηκε στον Ιωάννης του Δυρραχίου με το ποσό των 40.000 λιβρών. Η Ματθίλδη πέρασε την υπόλοιπη ζωή της ως αιχμάλωτη στην Ναπολιτάνικη αυλή.
Το 1330, πέθανε ο δεύτερος υιός του, Φίλιππος, από τον πρώτο του γάμο και του επεστράφη ο τίτλος του δεσπότη της Ρωμανίας.
Οικογένεια
Με τον πρώτο του γάμο με την Θαμάρ Αγγελίνα (1296) απέκτησε:
- Κάρολος του Τάραντος 1296 - 1315, που σκοτώθηκε στην μάχη του Μοντεκατίνι, πρίγκηπας της Αχαΐας
- Ιωάννα 1297 - 1317, παντρεύθηκε πρώτα τον Οσίν Α΄ της Αρμενίας, έπειτα τον Οσίν κύριο του Κόρικος
- Φίλιππος 1297 - 1330, δεσπότης της Ρωμανίας, νυμφεύθηκε πρώτα την Βεατρίκη Βουρβώνων και έπειτα τη Βιολάντη Βαρκελώνης
- Βεατρίκη 1305 - 1340, παντρεύθηκε τον Βάλτερ ΣΤ΄ της Βρυέννης
- Λευκή 1309 - 1337, παντρεύθηκε τον Ραμόν Βερεγγάριο της Αραγωνίας.
Με τον δεύτερο του γάμο με την Αικατερίνη Β' του Βαλουά (1313) απέκτησε:
- Μαργαρίτα (π.1325 - 1380), παντρεύθηκε τον Φραγκίσκο του Μπω και είχε γιο τον Ιάκωβο του Μπω
- Ροβέρτος (1319 - 1364), πρίγκηψ του Τάραντος, τιτουλάριος Λατίνος αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης, νυμφεύτηκε τη Μαρία Βουρβώνων
- Λουδοβίκος (1320 - 1362), πρίγκηψ του Τάραντος, σύζυγος της κόρης του εξαδέλφου του Ιωάννας Α' Καπέτων-Ανζού βασίλισσας της Νάπολης
- Φίλιππος Β΄ (1329 - 1374), πρίγκηψ του Τάραντος, τιτουλάριος Λατίνος αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης, νυμφεύτηκε πρώτα την κόρη του εξαδέλφου του Μαρία Καπέτων-Ανζού της Νάπολης και έπειτα την εγγονή του εξαδέλφου του Ελισάβετ Καπέτων-Ανζού της Ουγγαρίας.
Πηγές
- Setton, Kenneth M. (general editor) A History of the Crusades: Volume III — The Fourteenth and Fifteenth Centuries. Harry W. Hazard, editor. University of Wisconsin Press: Madison, 1975.
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Philip I, Prince of Taranto της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
- ↑ 1,0 1,1 1,2 www
.treccani .it /enciclopedia /filippo-i-d-angio-imperatore-nominale-di-costantinopoli _(Dizionario _Biografico) /. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2018. - ↑ 2,0 2,1 p11452.htm#i114513. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.