Φερδινάνδος Α΄ της Πορτογαλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ r2.7.3) (Ρομπότ: Προσθήκη: be:Фернанду I |
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
[[Αρχείο:Fernando-P.jpg|thumb|right|Φερδινάνδος Α΄ της Πορτογαλίας]] |
[[Αρχείο:Fernando-P.jpg|thumb|right|Φερδινάνδος Α΄ της Πορτογαλίας]] |
||
Ο '''Φερδινάνδος Α΄ της Πορτογαλίας''' ([[1345]] – [[1383]]) ήταν ένατος βασιλιάς της Πορτογαλίας και της [[Αλγκάρβε]] ([[1367]] – [[1383]]), δεύτερος αλλά πρώτος επιζών γιος και διάδοχος του βασιλιά της Πορτογαλίας [[Πέτρος Α΄ της Πορτογαλίας|Πέτρο Α΄ τον δίκαιο]] από την νόμιμη σύζυγο του, [[Κωνσταντία του Πεναφιέλ]]. |
Ο '''Φερδινάνδος Α΄ της Πορτογαλίας''' ([[31 Οκτωβρίου]] [[1345]] – [[1383]]) ήταν ένατος βασιλιάς της Πορτογαλίας και της [[Αλγκάρβε]] ([[1367]] – [[1383]]), δεύτερος αλλά πρώτος επιζών γιος και διάδοχος του βασιλιά της Πορτογαλίας [[Πέτρος Α΄ της Πορτογαλίας|Πέτρο Α΄ τον δίκαιο]] από την νόμιμη σύζυγο του, [[Κωνσταντία του Πεναφιέλ]]. |
||
Με τον θάνατο του [[Πέτρος Α΄ της Καστίλης|Πέτρου της Καστίλης]] ([[1369]]) διεκδίκησε τον θρόνο της χώρας ως δισέγγονος του βασιλιά [[Σάντσο Δ΄ της Πορτογαλίας]] από την πλευρά της μητέρας του. Διεκδικητές ήταν επίσης οι βασιλείς της [[Αραγωνία|Αραγωνίας]] και της [[Ναβάρρα|Ναβάρρας]] και ο [[Ιωάννης της Γάνδης]], δούκας του [[Λάνκαστερ]]. Ωστόσο ο [[Ερρίκος Β΄ της Καστίλης]], νόθος αδελφός του Πέτρου, που τον είχε νικήσει, κατέλαβε τον θρόνο. Οι δύο πλευρές ετοιμάστηκαν για μάχη, αλλά τους πρόλαβε η μεσολάβηση του [[Πάπας Γρηγόριος Θ΄|πάπα Γρηγορίου Θ΄]]. |
Με τον θάνατο του [[Πέτρος Α΄ της Καστίλης|Πέτρου της Καστίλης]] ([[1369]]) διεκδίκησε τον θρόνο της χώρας ως δισέγγονος του βασιλιά [[Σάντσο Δ΄ της Πορτογαλίας]] από την πλευρά της μητέρας του. Διεκδικητές ήταν επίσης οι βασιλείς της [[Αραγωνία|Αραγωνίας]] και της [[Ναβάρρα|Ναβάρρας]] και ο [[Ιωάννης της Γάνδης]], δούκας του [[Λάνκαστερ]]. Ωστόσο ο [[Ερρίκος Β΄ της Καστίλης]], νόθος αδελφός του Πέτρου, που τον είχε νικήσει, κατέλαβε τον θρόνο. Οι δύο πλευρές ετοιμάστηκαν για μάχη, αλλά τους πρόλαβε η μεσολάβηση του [[Πάπας Γρηγόριος Θ΄|πάπα Γρηγορίου Θ΄]]. |
Έκδοση από την 07:30, 16 Σεπτεμβρίου 2012
Ο Φερδινάνδος Α΄ της Πορτογαλίας (31 Οκτωβρίου 1345 – 1383) ήταν ένατος βασιλιάς της Πορτογαλίας και της Αλγκάρβε (1367 – 1383), δεύτερος αλλά πρώτος επιζών γιος και διάδοχος του βασιλιά της Πορτογαλίας Πέτρο Α΄ τον δίκαιο από την νόμιμη σύζυγο του, Κωνσταντία του Πεναφιέλ.
Με τον θάνατο του Πέτρου της Καστίλης (1369) διεκδίκησε τον θρόνο της χώρας ως δισέγγονος του βασιλιά Σάντσο Δ΄ της Πορτογαλίας από την πλευρά της μητέρας του. Διεκδικητές ήταν επίσης οι βασιλείς της Αραγωνίας και της Ναβάρρας και ο Ιωάννης της Γάνδης, δούκας του Λάνκαστερ. Ωστόσο ο Ερρίκος Β΄ της Καστίλης, νόθος αδελφός του Πέτρου, που τον είχε νικήσει, κατέλαβε τον θρόνο. Οι δύο πλευρές ετοιμάστηκαν για μάχη, αλλά τους πρόλαβε η μεσολάβηση του πάπα Γρηγορίου Θ΄.
Οι συνθήκες για την ένωση της Καστίλης με την Πορτογαλία ήταν ο γάμος του Φερδινάνδου με την Ελεονώρα της Καστίλλης, αλλά τους πρόλαβε ο γάμος του Φερδινάνδου με μια αυλική του από έρωτα, την Ελεονώρα Τέλες ντε Μενέζες. Αυτή η παράξενη συμπεριφορά του έφερε αναταραχή στην Πορτογαλία και τον οδηγούσε σε πόλεμο με τον Ερρίκο: έκανε μυστική συμφωνία με τον δούκα του Λάνκαστερ, αλλά στον πόλεμο που ακολούθησε ηττήθηκε (1373) και έκλεισε ειρήνη.
Μετά τον θάνατο του Ερρίκου (1379), ο δούκας του Λάνκαστερ αποδείχθηκε για άλλη μια φορά πραγματικός του σύμμαχος, καθώς το θέμα έκλεισε με την μυστική συμφωνία στο Μπαδαχόθ (1382). Σύμφωνα με αυτή, η κόρη και διάδοχος του Φερδινάνδου, Βεατρίκη, θα παντρευόταν τον Ιωάννη Α΄ της Καστίλης και με τον θάνατο του Φερδινάνδου θα ενώνονταν τα δύο στέμματα. Ήταν ο τελευταίος άρρεν απόγονος της δυναστείας των Καπετιδών, αλλά συνεχίστηκε αργότερα με τον νόθο αδελφό του, Ιωάννη, αρχηγός του τάγματος της Αβίς.
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Ferdinand I of Portugal της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |