Μετάβαση στο περιεχόμενο

Άρθουρ Κόναν Ντόυλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σερ
Άρθουρ Κόναν Ντόιλ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Sir Arthur Ignatius Conan Doyle (Αγγλικά) και Arthur Conan Doyle (Αγγλικά)
Γέννηση22  Μαΐου 1859[1][2][3]
Εδιμβούργο[4][5]
Θάνατος7  Ιουλίου 1930[1][3][6]
Windlesham Manor[7]
Αιτία θανάτουκαρδιακή ανακοπή[8]
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςChurch of All Saints cemetery[7][9] και Windlesham Manor[7][9]
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας (1859–1922)
Ηνωμένο Βασίλειο (1922–1930)
Θρησκείαμη ασκούμενος Καθολικός
πνευματισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΑγγλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[10][11][12]
Εκπαίδευσηπροπτυχιακός ιατρικός τίτλος ιατρικής
Master of Surgery
ΣπουδέςStonyhurst Saint Mary's Hall (1868–1870)[7]
Stonyhurst College (1870–1875)[7]
Stella Matutina (1875–1876)
Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου (1876–1881)[7]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιατρός[7]
ιατρός συγγραφέας
μυθιστοριογράφος
δοκιμιογράφος
θεατρικός συγγραφέας
σεναριογράφος
συγγραφέας έργων επιστημονικής φαντασίας
συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας
συγγραφέας αστυνομικών έργων
διηγηματογράφος
ιστορικός
συγγραφέας[13]
Αξιοσημείωτο έργοΕργογραφία του Σέρλοκ Χολμς
The Lost World
Επηρεάστηκε απόΡόμπερτ Λούις Στίβενσον
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαLiberal Unionist Party
Οικογένεια
ΣύζυγοςLouisa Hawkins (1885–1906)[7][14]
Jean Elizabeth Leckie (1907–1930)[7][14]
ΤέκναMary Louise Conan Doyle
Alleyne Kingsley Conan Doyle
Denis Conan Doyle[15][7]
Άντριαν Κόναν Ντόυλ[15][7]
Jean Conan Doyle[15][7]
ΓονείςΤσαρλς Άλταμοντ Ντόυλ[7] και Mary Foley[7]
ΑδέλφιαJohn Francis Innes Hay Doyle
ΣυγγενείςΜπένεντικτ Κάμπερμπατς (ξάδελφος)[16]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςKnight of Grace of the Order of Saint John (1903)[17]
Βασιλικό Βραβείο της Νότιας Αφρικής (1901)
Τάγμα του Μετζιντιγέ (1907)
ιππότης του Τάγματος του Στέμματος της Ιταλίας (1895)
Knight Bachelor (1902)[18]
Ιστότοπος
conandoyleestate.com
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Σερ Άρθουρ Ιγνάτιος Κόναν Ντόιλ (Sir Arthur Ignatius Conan Doyle, 22 Μαΐου 1859, Εδιμβούργο – 7 Ιουλίου 1930, Σάσεξ)[19] ήταν Σκωτσέζος[20] συγγραφέας, ιδιαίτερα γνωστός για τα αστυνομικά του μυθιστορήματα που περιλαμβάνουν τον χαρακτήρα του Σέρλοκ Χολμς. Αρχικά ιατρός, το 1887 δημοσίευσε τη Σπουδή στο Κόκκινο, το πρώτο από τα τέσσερα μυθιστορήματα με τον Χολμς και τον Δρα Γουάτσον. Επιπλέον, ο Ντόυλ έγραψε πάνω από 50 διηγήματα με ήρωα τον διάσημο ντετέκτιβ. Οι ιστορίες του Σέρλοκ Χολμς θεωρούνται γενικά ορόσημα στον τομέα του αστυνομικού μυθιστορήματος.

Ο Ντόυλ ήταν παραγωγικός συγγραφέας. Τα υπόλοιπα έργα του περιλαμβάνουν ιστορίες φαντασίας και επιστημονικής φαντασίας με τον καθηγητή Τσάλεντζερ και χιουμοριστικές ιστορίες με τον ναπολεόντειο στρατιωτικό Ζεράρ, καθώς και θεατρικά έργα, ρομάντζα, ποίηση, πεζό λόγο και ιστορικά μυθιστορήματα. Ένα από τα πρώτα διηγήματα του Ντόυλ, Η δήλωση του κ. Χάμπακουκ Τζέφσον, βοήθησε στη διάδοση του μυστηρίου της Μαίρης Σελέστ.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άρθουρ Κόναν Ντόιλ γεννήθηκε στις 22 Μαΐου του 1859 στο Εδιμβούργο της Σκωτίας και ήταν το τρίτο από δέκα αδέλφια[21]. Ο πατέρας του, Κάρολος Άλταμοντ Ντόυλ ήταν Άγγλος ιρλανδικής καταγωγής και η μητέρα του, Μαίρη Φόλεϋ, ήταν Ιρλανδή. Ο πατέρας του ήταν καλλιτέχνης και κέρδιζε τα προς το ζην ως κυβερνητικός υπάλληλος, αλλά ήταν αλκοολικός. Πέθανε το 1893 στο Ντέμφρις μετά από πολλά χρόνια ψυχιατρικής νόσου[22].

Αν και ο Άρθουρ είναι γνωστός με το επώνυμο «Κόναν Ντόυλ», η προέλευση αυτού του σύνθετου επιθέτου είναι αβέβαιη. Κατά μία εκδοχή το όνομα «Κόναν» το πήρε για να τιμήσει έναν παππού του, που λεγόταν Κόναν και είχε πάρει γυναίκα από την οικογένεια Ντόυλ[23]. Στο μητρώο του καθεδρικού ναού όπου βαπτίσθηκε ο Άρθουρ Κόναν Ντόυλ, καταχωρήθηκε ως «Arthur Ignatius Doyle» και το επώνυμό του ήταν απλά Ντόυλ. Επίσης, αναφέρεται το όνομα του Μάικλ Κόναν ως νονού[24].

Σε ηλικία εννέα ετών ο Άρθουρ Κόναν Ντόυλ στάλθηκε στο καθολικό προπαρασκευαστικό σχολείο της Εταιρίας του Ιησού, Στόουνυχερστ. Στη συνέχεια πήγε στο Κολλέγιο του Στόουνυχερστ αλλά όταν έφυγε από το σχολείο, το 1875, είχε απορρίψει τον Χριστιανισμό και ήταν αγνωστικιστής.

Η επιθυμία των γονέων του ήταν να γίνει ιατρός. Για το λόγο αυτό, μετά το Κολλέγιο του Στόουνυχερστ, φοίτησε ένα χρόνο στο Φέλντκιρχ της Αυστρίας και από το 1876 μέχρι το 1881 σπούδασε ιατρική στο πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, συμπεριλαμβανομένης και μίας περιόδου που δούλεψε στο Άστον (σήμερα συνοικία του Μπέρμιγχαμ) και στο Σέφιλντ. Ένας από τους καθηγητές του στο Εδιμβούργο, ο δρ. Τζόζεφ Μπελ, αργότερα έγινε για τον Άρθουρ η βάση πάνω στην οποία δημιούργησε τον Σέρλοκ Χολμς. Ενώ σπούδαζε, ο Άρθουρ ξεκίνησε να γράφει μικρές ιστορίες. Η πρώτη του δημοσίευση ήταν στο εβδομαδιαίο περιοδικό Chambers's Edinburgh Journal, λίγο πριν κλείσει τα είκοσι[25]. Μετά τη θητεία του στο πανεπιστήμιο, υπηρέτησε ως ιατρός σε πλοίο σε ένα ταξίδι στη Δυτική Αφρική. Το 1885 ολοκλήρωσε το διδακτορικό του με θέμα τη νωτιαία φθίση[26].

Ο δρ. Γουάτσον (αριστερά) και ο Σέρλοκ Χολμς (δεξιά), σε εικονογράφηση του Sidney Paget

Το 1882 έγινε συνέταιρος με έναν πρώην συμφοιτητή του σε ένα ιατρείο στο Πλύμουθ[27] αλλά η συνεργασία τους αποδείχτηκε δύσκολη και ο Κόναν Ντόυλ γρήγορα αποχώρησε για να στήσει δικό του ιατρείο[28]. Τον Ιούνιο του ίδιου έτους έφτασε στο Πόρτσμουθ με λιγότερες από 10 αγγλικές λίρες στο όνομά του και έστησε ιατρείο στο Σάουθσι[29]. Στην αρχή το ιατρείο δεν πήγαινε πολύ καλά κι έτσι ο Άρθουρ Κόναν Ντόυλ στον ελεύθερο χρόνο του ξεκίνησε και πάλι να γράφει σύντομες ιστορίες για να ενισχύσει τα μάλλον ισχνά εισοδήματά του. Η πρώτη του ιστορία του είδους αυτού δημοσιεύθηκε το 1886.

Στον πρώτο χρόνο της σύντομης ιατρικής του σταδιοδρομίας, έγραψε το πρώτο μεγάλο του μυθιστόρημα, με τον τίτλο Η Φίρμα του Γκέρντλεστον. Ο ίδιος ο συγγραφέας περιγράφει την υποδοχή του έργου αυτού από τους εκδότες. Μιλώντας για το χειρόγραφο του βιβλίου ο Κόναν Ντόυλ είπε: «Μου το γυρίζανε με την ακρίβεια οικοσυντήρητου περιστεριού».

Το πρώτο του σημαντικό έργο ήταν η Σπουδή στο Κόκκινο, που δημοσιεύτηκε το 1887 στο ετήσιο χριστουγεννιάτικο έντυπο του Μπίτον. Στο έργο αυτό εμφανίζεται για πρώτη φορά ο Σέρλοκ Χολμς, χαρακτήρα που ο Άρθουρ Κόναν Ντόυλ δημιούργησε βασιζόμενος εν μέρει στον πρώην καθηγητή του, Τζόζεφ Μπελ. Άλλοι συγγραφείς αναφέρουν ενίοτε και άλλες επιρροές π.χ. τον διάσημο χαρακτήρα του Έντγκαρ Άλαν Πόε, Ωγκύστ Ντυπέν[30]. Το έργο δεν σημείωσε καμία ιδιαίτερη επιτυχία. Δεν απέφερε στον συγγραφέα του κανένα ιδιαίτερο κέρδος, βοήθησε όμως να γνωρίσει το κοινό τον ήρωα Σέρλοκ Χολμς και τον συνεργάτη του, τον δόκτορα Γουάτσον, προτού αρχίσουν να δημοσιεύονται τακτικά οι περιπέτειές τους στο μηνιαίο περιοδικό Στραντ (The Strand Magazine). Όταν ο συγγραφέας βαρέθηκε να γράφει αστυνομικά διηγήματα και μυθιστορήματα έγινε ιστορικός κι έδινε διαλέξεις.

Πορτραίτο του Άρθουρ Κόναν Ντόυλ, φωτογραφία του Herbert Rose Barraud (1893)

Το 1890 ο Άρθουρ Κόναν Ντόυλ σπούδασε οφθαλμολογία στη Βιέννη και το 1891 μετακόμισε στο Λονδίνο για να ανοίξει ιατρείο ως οφθαλμίατρος. Στην αυτοβιογραφία του έγραψε ότι ούτε ένας πελάτης δεν πέρασε το κατώφλι του. Αυτό του έδωσε περισσότερο χρόνο για γράψιμο και τον Νοέμβριο του 1891 έγραψε στη μητέρα του: «Σκέφτομαι να σκοτώσω τον Χολμς... και να τον ξαποστείλω μια και καλή. Με αποσπά από σημαντικότερα πράγματα». Η απάντηση της μητέρας του ήταν: «Κάνε ό,τι νομίζεις σωστό αλλά τα πλήθη δεν θα το πάρουν αυτό ελαφρά». Τον Δεκέμβριο του 1893 «σκότωσε» τον Χολμς με σκοπό να επικεντρωθεί στα ιστορικά του μυθιστορήματα. Ο Χολμς και ο καθηγητής Μοριάρτυ φαινομενικά σκοτώθηκαν πέφτοντας από ένα καταρράκτη στην ιστορία Το Τελικό Πρόβλημα. Η δημόσια κατακραυγή ανάγκασε τον Κόναν Ντόυλ να επαναφέρει τον χαρακτήρα στο έργο Το Σκυλί των Μπάσκερβιλ. Στην Περιπέτεια του Άδειου Σπιτιού δόθηκε η εξήγηση ότι μόνο ο Μοριάρτυ έπεσε και ότι επειδή ο Χολμς είχε άλλους επικίνδυνους εχθρούς, σκηνοθέτησε προσωρινά τον θάνατό του. Ο Χολμς τελικά εμφανίστηκε σε συνολικά 56 μικρές ιστορίες και τέσσερα μυθιστορήματα του Κόναν Ντόυλ και από τότε έχει εμφανιστεί σε πολλά μυθιστορήματα και ιστορίες άλλων συγγραφέων. Οι ιστορίες με τον Σέρλοκ Χολμς σημείωσαν μεγάλη επιτυχία και συνεχίστηκαν ως το 1896.

Κατά τον πόλεμο των Μπόερς στη Νότια Αφρική υπηρέτησε ως στρατιωτικός ιατρός. Μετά τον πόλεμο και την καταδίκη από όλο τον κόσμο των ενεργειών του Ηνωμένου Βασιλείου, ο Κόναν Ντόυλ έγραψε ένα μικρό φυλλάδιο με τίτλο «Ο πόλεμος στη Νότια Αφρική: Η αιτία και η πραγματοποίηση», το οποίο δικαιολογούσε τον ρόλο του Ηνωμένου Βασιλείου και μεταφράστηκε ευρέως. Για τον λόγο αυτό τιμήθηκε για διακεκριμένες υπηρεσίες προς τη χώρα του και το 1902 παρασημοφορήθηκε από τον βασιλιά της Αγγλίας, χρίσθηκε ιππότης, του απονεμήθηκε ο τίτλος "σερ" και διορίσθηκε υποδιοικητής του Σάρρεϋ. Επίσης το 1900 έγραψε ένα μεγαλύτερο βιβλίο με τίτλο Ο Μεγάλος Πόλεμος των Μπόερς. Στα πρώτα χρόνια του 20ού αιώνα ο Σερ Άρθουρ ήταν δύο φορές υποψήφιος σε βουλευτικές εκλογές αλλά, αν και έλαβε σεβαστό αριθμό ψήφων, δεν εξελέγη.

Ο Κόναν Ντόυλ ήταν ένθερμος υποστηρικτής της δικαιοσύνης και ερεύνησε προσωπικά δύο υποθέσεις που είχαν κλείσει, με αποτέλεσμα δύο άτομα να απαλλαγούν από τα εγκλήματα για τα οποία κατηγορήθηκαν. Η πρώτη υπόθεση, το 1906, ήταν ενός ντροπαλού Βρετανο-Ινδού δικηγόρου, του George Edalji, ο οποίος κατηγορήθηκε ότι έγραφε απειλητικά γράμματα και ακρωτηρίαζε ζώα. Η αστυνομία ήταν αποφασισμένη να τον καταδικάσει, παρόλο που οι ακρωτηριασμοί συνεχίστηκαν και μετά τον εγκλεισμό του στη φυλακή. Ήταν εν μέρει χάρη σ' αυτήν την υπόθεση που το 1907 ιδρύθηκε το Ποινικό Εφετείο. Έτσι ο Κόναν Ντόυλ όχι μόνο βοήθησε έναν αθώο αλλά και συνέβαλε στο να καθιερωθεί ένας τρόπος ώστε να αντιμετωπίζονται οι δικαστικές πλάνες.

Η δεύτερη υπόθεση ήταν ενός Γερμανο-Εβραίου, του Όσκαρ Σλάτερ, ο οποίος είχε λέσχη τυχερών παιχνιδιών και καταδικάστηκε για δολοφονία μιας 82χρονης γυναίκας στη Γλασκώβη το 1908. Η υπόθεση τού κέντρισε την περιέργεια λόγω αντιφάσεων στο κατηγορητήριο και μίας γενικής εντύπωσης ότι η κατηγορία ήταν κατασκευασμένη. Ο Άρθουρ Κόναν Ντόυλ πλήρωσε το μεγαλύτερο μέρος του κόστους της επιτυχημένης προσφυγής του Σλάτερ το 1928[31].

Ο Κόναν Ντόυλ ενεπλάκη στην εκστρατεία για την αναμόρφωση του Κογκό με αρχηγούς τον δημοσιογράφο Ε. Μορέλ και τον διπλωμάτη Ρ. Κέισμεντ. Το 1909 έγραψε «Το Έγκλημα του Κογκό», ένα μεγάλο φυλλάδιο με το οποίο κατήγγειλε τη φρίκη σ' εκείνη την χώρα. Εξοικειώθηκε με τους Μορέλ και Κέισμεντ, και είναι πιθανό από αυτούς και τον Μπέρτραμ Φλέτσερ Ρόμπινσον[32] να εμπνεύστηκε μερικούς χαρακτήρες του μυθιστορήματος Ο Χαμένος Κόσμος (1912). Απομακρύνθηκε και από τους δύο όταν ο Μορέλ έγινε ένας από τους αρχηγούς της φιλειρηνικού κινήματος κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και όταν ο Κέισμεντ καταδικάστηκε για προδοσία κατά του Ηνωμένου Βασιλείου. Ο Κόναν Ντόυλ προσπάθησε ανεπιτυχώς να σώσει τον Κέισμεντ από τη θανατική ποινή υποστηρίζοντας ότι είχε χάσει τα λογικά του και δεν ήταν υπεύθυνος για τις πράξεις του.

Κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, αν και δεν του επέτρεπε πια η ηλικία του να καταταγεί στον στρατό, υπηρέτησε τη Μεγάλη Βρετανία γράφοντας ένα ατέλειωτο όγκο από προπαγανδιστικά έργα που συντέλεσαν στην εξύψωση του ηθικού του βρετανικού λαού. Από την αφοσίωσή του στην υπόθεση της πατρίδας του προήλθε η εξάτομη ιστορία του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, υπό τον τίτλο Η Βρετανική Εκστρατεία στη Γαλλία και τη Φλάνδρα, που όπως λέγεται συνετέλεσε όσο κανένα άλλο έργο στο να γίνει γνωστή η αξία του βρετανικού στρατού.

Προσωπική ζωή και οικογένεια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η οικογένεια Κόναν Ντόυλ στη Νέα Υόρκη (1922)

Κατά την παραμονή του στο Πόρτσμουθ ο Κόναν Ντόυλ έπαιζε ποδόσφαιρο ως τερματοφύλακας σε ερασιτεχνική ομάδα[33]. Ήταν επίσης φανατικός παίκτης του κρίκετ και του γκολφ[34].

Το 1885 νυμφεύθηκε τη Λουΐζα Χόκινς, με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, ένα κορίτσι κι ένα αγόρι. Η Λουΐζα Χόκινς υπέφερε από φυματίωση και γι' αυτό τον λόγο, το 1892, η οικογένεια Ντόυλ εγκαταστάθηκε αναγκαστικά στην Ελβετία. Εκεί ο Ντόυλ έμαθε να κάνει σκι στις πλαγιές των Άλπεων.

Το 1894 έκανε μία περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής δίνοντας διαλέξεις. Αυτό ήταν το πρώτο από μία σειρά ταξιδιών που έκανε στην Αμερική. Το 1895 μετοίκησε και πάλι μαζί με την οικογένειά του, αυτή τη φορά στην Αίγυπτο. Εκεί εργάστηκε για πρώτη φορά ως πολεμικός ανταποκριτής, εργασία που έκανε αργότερα και στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Από τον Μάρτιο έως τον Ιούνιο του 1900 υπηρέτησε ως εθελοντής ιατρός στο νοσοκομείο Langman Field στο Μπλουμφοντέιν της Νότιας Αφρικής[35]. Έπειτα επέστρεψε στην Αγγλία, όπου φρόντιζε την άρρωστη σύζυγό του. Το 1906 η Λουΐζα Χόκινς πέθανε. Το 1907 ο Άρθουρ Κόναν Ντόυλ νυμφεύθηκε την Τζιν Ελίζαμπεθ Λέκι, την οποία πρωτογνώρισε και ερωτεύθηκε το 1897 αλλά είχε διατηρήσει μαζί της πλατωνική σχέση λόγω πίστης στην πρώτη του σύζυγο. Μαζί της ο Άρθουρ Κόναν Ντόυλ απέκτησε άλλα τρία παιδιά. Η Τζιν πέθανε στο Λονδίνο το 1940. Ο μεγαλύτερος γιος του Κόναν Ντόυλ, ο Κίνγκσλεϊ, τραυματίστηκε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και πέθανε σε ηλικία μόλις 26 ετών, το 1918, λίγο μετά την υπογραφή της ανακωχής.

Πνευματισμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τον θάνατο της γυναίκας του, Λουΐζας, του γιου του, Κίνγκσλεϊ, καθώς και του αδερφού του Ίνες, των δύο γαμπρών του και των δύο ανιψιών του λίγο μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Κόναν Ντόυλ έπεσε σε κατάθλιψη. Βρήκε παρηγοριά στον πνευματισμό και στις προσπάθειές του να αποδειχθεί ότι υπάρχει ζωή μετά θάνατον. Τα έργα του με αυτό το θέμα ήταν ένας από τους λόγους που μία από τις συλλογές μικρών ιστοριών του, Οι περιπέτειες του Σέρλοκ Χολμς, απαγορεύθηκε στη Σοβιετική Ένωση το 1929, γιατί θεωρήθηκε συνδεδεμένη με τον αποκρυφισμό. Η απαγόρευση αυτή αργότερα άρθηκε.

Για μία περίοδο ο Άρθουρ Κόναν Ντόυλ ήταν φίλος με τον Αμερικανό μάγο Χάρρυ Χουντίνι, ο οποίος μετά τον θάνατο της μητέρας του έγινε προεξάρχων αντίπαλος του πνευματιστικού κινήματος τη δεκαετία του 1920. Αν και ο Χουντίνι επέμενε ότι τα μέντιουμ χρησιμοποιούσαν κόλπα (και συνεχώς τα εξέθετε ως απατεώνες), ο Κόναν Ντόυλ είχε πεισθεί ότι ο ίδιος ο Χουντίνι διέθετε υπερφυσικές δυνάμεις, άποψη που εξέφρασε στο Χείλος του Αγνώστου. Προφανώς ο Χουντίνι δεν μπόρεσε να τον πείσει ότι τα κατορθώματά του ήταν απλά αυταπάτες και αυτό τους οδήγησε σε πικρή δημόσια ρήξη[36].

Από την πίστη του Άρθουρ Κόναν Ντόυλ στον πνευματισμό προήλθαν τα συγγράμματα Η Νέα Αποκάλυψη (1918) και Ιστορία του Πνευματισμού (1926 σε δύο τόμους).

Θάνατος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο τάφος του Άρθουρ Κόναν Ντόυλ στο Minstead

Στις 7 Ιουλίου 1930 ο Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόυλ βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του κρατώντας το στήθος του. Πέθανε από καρδιακή προσβολή σε ηλικία 71 ετών. Οι τελευταίες του λέξεις ήταν προς τη γυναίκα του: «Είσαι υπέροχη»[37]. Πριν πεθάνει ήταν τόσο βέβαιος για τη μετά θάνατον ζωή, ώστε είπε στους συγγενείς του και στους στενούς του φίλους, ότι θα επέστρεφε σαν πνεύμα στη γη και θα τους παρουσιαζόταν[38].

Ο τάφος του βρίσκεται στο νεκροταφείο του Μίνστεντ στο Νιου Φόρεστ και γράφει:

STEEL TRUE
BLADE STRAIGHT
ARTHUR CONAN DOYLE
KNIGHT
PATRIOT, PHYSICIAN & MAN OF LETTERS

Ο σερ Άρθουρ Κόναν Ντόυλ ήταν ένας από τους περιφημότερους Βρετανούς λογοτέχνες. Είχε εμβαθύνει σε πολλά από τα πεδία της ανθρώπινης γνώσης. Περισσότερο απ' όλα τον έκαναν γνωστό τα γεμάτα περιπέτειες και μυστήριο μυθιστορήματά του, που του εξασφάλισαν ένα ευρύτατο αναγνωστικό κοινό. Είχαν όμως χιλιάδες αφοσιωμένους αναγνώστες και τα ιστορικά του έργα, καθώς και οι μελέτες του γύρω από τον πνευματισμό.

Εργογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μυθιστορήματα
  • A Study in Scarlet (Σπουδή στο Κόκκινο, 1887), με ήρωα τον Σέρλοκ Χόλμς
—μτφ. Γ.-Ι. Μπαμπασάκης (εκδ. «ΕΡΑΤΩ», Αθήνα 2011, ISBN 978-960-229-016-3)
  • Micah Clarke (1888), ιστορικό μυθιστόρημα
  • The Mystery of Cloomber (1889), περιπέτειας και τρόμου
  • The Sign of Four (Το Σήμα των Τεσσάρων, 1890), με ήρωα τον Σέρλοκ Χόλμς
  • The Firm of Girdlestone (Η Φίρμα του Γκέρντλεστον, 1890), ιστορικό μυθιστόρημα
  • The White Company (Ο Λευκός Λόχος, 1891), ιστορικό μυθιστόρημα
  • The Doings of Raffles Haw (1891), περιπέτειας και τρόμου
  • The Great Shadow (Η Μεγάλη Σκιά, 1892), ιστορικό μυθιστόρημα
  • The Refugees (Οι πρόσφυγες, 1893), περιπέτειας και τρόμου
  • The Parasite (Το Παράσιτο, 1894), περιπέτειας και τρόμου
  • The Stark Munro Letters (Οι Επιστολές του Σταρκ Μανρό, 1895), επιστολικό μυθιστόρημα
  • Rodney Stone (Ρόντνι Στόουν, 1896), ιστορικό μυθιστόρημα
  • Uncle Bernac (Θείος Μπέρνακ, 1897), ιστορικό μυθιστόρημα
  • The Tragedy of The Korosko (1898), ιστορικό μυθιστόρημα
  • A Duet, with an Occasional Chorus (Ένα Ντουέτο με περιστασιακή χορωδία, 1899)
  • The Hound of the Baskervilles (Το Σκυλί των Μπάσκερβιλ, 1902), με ήρωα τον Σέρλοκ Χόλμς
  • Sir Nigel (Σερ Νάιτζελ, 1906), ιστορικό μυθιστόρημα
  • The Lost World (Ο Χαμένος Κόσμος, 1912), με ήρωα τον καθηγητή Τσάλεντζερ
  • The Poison Belt (Η Ζώνη με το Δηλητήριο, 1913), με ήρωα τον καθηγητή Τσάλεντζερ
—μτφ. πρόλογος-σημειώσεις Θωμάς Μαστακούρης (εκδ. «ΑΙΟΛΟΣ», Αθήνα 2015, ISBN 978-960-521-251-3)
  • The Valley of Fear (Η Κοιλάδα του Φόβου, 1915), με ήρωα τον Σέρλοκ Χόλμς
  • The Land of Mist (Η Χώρα της Ομίχλης, 1926), με ήρωα τον καθηγητή Τσάλεντζερ
  • The Maracot Deep (Η άβυσσος του Μάρακοτ, 1929), περιπέτειας και τρόμου
Συλλογές διηγημάτων
  • Mysteries and Adventures (Μυστήρια και περιπέτειες, 1890)
  • The Captain of the Polestar, and other tales (Ο καπετάνιος του Πολικού Αστέρος και άλλες ιστορίες, 1890)
  • The Adventures of Sherlock Holmes (Οι Περιπέτειες του Σέρλοκ Χολμς, 1892)
—μτφ. Β. Καλλιπολίτης (εκδ. «ΕΞΑΝΤΑΣ»)
  • The Gully of Bluemansdyke (Η ρεματιά του Μπλούμανσντάικ, 1893)
  • The Memoirs of Sherlock Holmes (Οι Αναμνήσεις του Σέρλοκ Χολμς, 1894)
  • Round The Red Lamp: Being Facts and Fancies of Medical Life (Γύρω από την κόκκινη λάμπα. Γεγονότα και φαντασίες της ιατρικής, 1894)
  • The Exploits of Brigadier Gerard (Τα κατορθώματα του ταξίαρχου Ζεράρ, 1896)
  • The Brazilian cat (1898) — Ο Βραζιλιάνικος Αγριόγατος και Άλλες Ιστορίες Μυστηρίου, μτφ. Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος (Εκδ. ″Gutenberg″, 2017. ISBN 978-960-01-1875-9)
  • The Green Flag and Other Stories of War and Sport (Η πράσινη σημαία και άλλες ιστορίες πολέμου και αθλητισμού, 1900)
  • The Adventures of Gerard (Οι περιπέτειες του Ζεράρ, 1903)
—μτφ. Κώστας Παπαδάκης (εκδ. «ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ»)
  • The Return of Sherlock Holmes (Η Επιστροφή του Σέρλοκ Χολμς, 1904)
  • Round the Fire Stories (Ιστορίες γύρω από την φωτιά1908)
  • The Silver Mirror (1908) — Ο Ασημένιος Καθρέφτης και Άλλες Ιστορίες Μυστηρίου, μτφ. Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος (Εκδ. ″Gutenberg″, 2017. ISBN 978-960-01-1876-6)
  • The Last Galley (Η τελευταία γαλέρα, 1911)
  • His Last Bow (Η Τελευταία Υπόκλιση, 1917), με ήρωα τον Σέρλοκ Χόλμς
  • Danger! and Other Stories (Κίνδυνος ! και άλλες ιστορίες, 1918)
  • Three of Them (Τρεις απ’ αυτούς, 1918)
  • The Case-Book of Sherlock Holmes (Το Σημειωματάριο του Σέρλοκ Χολμς, 1927)
  • The Complete Sherlock Holmes: All 4 Novels and 56 Short Stories (Άπαντα Σέρλοκ Χολμς, 1930)
    —μτφ. Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος (εκδ. «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ», α' και β' τόμος / 2005, γ' και δ' τόμος / 2006)
Μεμονωμένα διηγήματα (επιλογή)
  • My Friend the Murderer (Ο φίλος μου ο δολοφόνος, 1882)
  • J. Habakuk Jephson's Statement (Η δήλωση του κ.Χάμπακουκ Τζέφσον, 1884)
  • The Great Keinplatz Experiment (Το μεγάλο πείραμα της Κάινπλατς, 1885)
  • Lot No. 249 (Το κομμάτι Νο 249, 1892)
  • The Club-Footed Grocer (Ο στραβοπόδης μπακάλης, 1898)
  • The Brown Hand (Το καφέ χέρι, 1899)
  • The Terror of Blue John Gap (Ο τρόμος του Μπλου Τζων Γκαπ, 1912)
  • The Horror of the Heights (Η φρίκη των λόφων, 1918)
  • The Disintegration Machine (Η διαλυτική μηχανή, 1927), διήγημα με ήρωα τον καθηγητή Τσάλεντζερ
  • When the World Screamed (Όταν ο κόσμος κραύγαζε, 1928), διήγημα με ήρωα τον καθηγητή Τσάλεντζερ
Ποίηση
  • Songs of Action (Τραγούδια της Δράσης, 1898)
  • Songs of the Road (Τραγούδια του δρόμου, 1911)
  • The Guards Came Through, and Other Poems (Οι φρουροί ήρθαν και άλλα ποιήματα, 1919)
Άλλα έργα
  • The Great Boer War (Ο Μεγάλος Πόλεμος των Μπόερς, 1900), έργο στρατιωτικής ιστορίας
  • The War in South Africa – Its Cause and Conduct (Ο πόλεμος στη νότιο Αφρική-Οι αιτίες και η διεξαγωγή του, 1902), έργο στρατιωτικής ιστορίας
  • Through the Magic Door (Μέσα από την μαγική πόρτα, 1907),”απομνημονεύματα” των βιβλίων της βιβλιοθήκης του Ντόυλ
  • The Crime of the Congo (Το Έγκλημα του Κογκό, 1909), ιστορικό
  • The Case of Oscar Slater (Η περίπτωση του Όσκαρ Σλάτερ, 1912), σχετικά με μια δικαστική πλάνη
  • The German War: Some Sidelights and Reflections (Ο γερμανικός πόλεμος. Διαφωτιστικές πληροφορίες και στοχασμοί, 1914), έργο στρατιωτικής ιστορίας
  • A Visit to Three Fronts (Επίσκεψη σε τρία μέτωπα, 1916), έργο στρατιωτικής ιστορίας
  • The British Campaign in France and Flanders (Η βρετανική εκστρατεία στη Γαλλία και τη Φλάνδρα, 1916-20), έργο στρατιωτικής ιστορίας
  • Memories and Adventures (Αναμνήσεις και περιπέτειες, 1924), αυτοβιογραφικό
  • Dangerous Work: Diary of an Arctic Adventure (Επικίνδυνη δουλειά.Ημερολόγιο μιας αρκτικής περιπέτειας, 2012), αυτοβιογραφικό
Πνευματιστικά έργα
  • The New Revelation (Η Νέα Αποκάλυψη, 1918)
  • The Vital Message (Μηνυμα ζωής, 1919)
  • The Wanderings of a Spiritualist (Οι περιπλανήσεις ενός πνευματιστή, 1921)
  • The Coming of the Fairies (Ο ερχομός των ξωτικών, 1922)
  • Our American Adventure (Η αμερικανική μας περιπέτεια, 1923)
  • The History of Spiritualism (Ιστορία του πνευματισμού, 1926)
  • Our African Winter (Ο αφρικανικός μας χειμώνας, 1929)
  • The Edge of the Unknown (Το χείλος του Αγνώστου, 1930)

Αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) Cambridge University Press. Νέα Υόρκη, Κέιμπριτζ. 1911.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «Краткая литературная энциклопедия». (Ρωσικά) Συνοπτική Λογοτεχνική Εγκυκλοπαίδεια. Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1962.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  6. ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά)
  7. ↑ 7,00 7,01 7,02 7,03 7,04 7,05 7,06 7,07 7,08 7,09 7,10 7,11 7,12 7,13 7,14 7,15 7,16 7,17 «Oxford Dictionary of National Biography» (Αγγλικά) Oxford University Press. Οξφόρδη. 2004. 32887.
  8. ↑ «The New York Times». (Αγγλικά) The New York Times. The New York Times Company, A. G. Sulzberger. Μανχάταν. Ανακτήθηκε στις 8  Δεκεμβρίου 2017.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 «Conan Doyle reburial». (Αγγλικά) Western Mail. Reach plc. Κάρντιφ. 8  Ιουλίου 1955. σελ. 1.
  10. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb119005545. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  11. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19990001842. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  12. ↑ CONOR.SI. 8346467.
  13. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19990001842. Ανακτήθηκε στις 17  Νοεμβρίου 2024.
  14. ↑ 14,0 14,1 p59524.htm#i595236. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  16. ↑ «The Surprising Link Between Benedict Cumberbatch and Sir Arthur Conan Doyle | Ancestry Blog - News & Updates». Ανακτήθηκε στις 22  Μαΐου 2023.
  17. ↑ «The Gazette». 8  Μαΐου 1903. Ανακτήθηκε στις 16  Απριλίου 2024.
  18. ↑ «The Gazette». 11  Νοεμβρίου 1902. Ανακτήθηκε στις 16  Απριλίου 2024.
  19. ↑ "Conan Doyle Dead From Heart Attack", The New York Times, 8 Ιουλίου 1930
  20. ↑ «Scottish writer best known for his creation of the detective Sherlock Holmes». Encyclopaedia Britannica. 
  21. ↑ «Βιογραφία του Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόυλ». sherlockholmesonline.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2011. 
  22. ↑ Jon Lellenberg, Daniel Stashower και Charles Foley, Arthur Conan Doyle: A Life in Letters σελ. 8-9, HarperPress (2007), ISBN 978-0-00-724759-2 και Daniel Stashower, Teller of Tales: The Life of Arthur Conan Doyle σελ. 20-21, Penguin Books (2000), ISBN 0-8050-5074-4
  23. ↑ «Ο Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόυλ», Κλασσικά Εικονογραφημένα Νο. 1027, σελ. 44, Εκδ. Μ. Πεχλιβανίδης & Σία Α.Ε.
  24. ↑ Ο Daniel Stashower γράφει ότι η σύνθετη εκδοχή του επωνύμου του Άρθουρ Κόναν Ντόυλ προήλθε από τον παππού του, τον Μάικλ Κόναν, έναν διακεκριμένο δημοσιογράφο, προς τιμήν του οποίου ο Άρθουρ και η μεγαλύτερη αδελφή του, Ανέτ, υιοθέτησαν το σύνθετο επώνυμο «Κόναν Ντόυλ». Η ίδια πηγή αναφέρει ότι το 1885 στην πινακίδα έξω από το σπίτι του καθώς και στη διδακτορική του διατριβή αναγραφόταν το όνομα «Α. Κόναν Ντόυλ». Ωστόσο, άλλες πηγές (όπως η απογραφή του 1901) δείχνουν ότι το επώνυμο του Κόναν Ντόυλ ήταν σκέτο Ντόυλ και ότι το «Κόναν Ντόυλ» χρησιμοποιήθηκε ως επώνυμο μόνο τα τελευταία χρόνια.
  25. ↑ Daniel Stashower, σελ. 30–31
  26. ↑ Η διατριβή είναι διαθέσιμη στο Edinburgh Research Archive. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην πρώτη σελίδα υπογράφει ως A. Conan Doyle.
  27. ↑ «Arthur Conan Doyle & Plymouth». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2011. 
  28. ↑ Daniel Stashower, σελ.52-59
  29. ↑ 1 Bush Villas, Elm Grove, Southsea (Daniel Stashower, σελ.55, 58-59)
  30. ↑ Dawn B. Sova: Edgar Allan Poe: A to Z σελ. 162-163, Νέα Υόρκη: Checkmark Books (2001) ISBN 0-8160-4161-X
  31. ↑ William Roughead, "Oscar Slater" (1941) στο "Famous Trials" του Harry Hodge, σελ. 108, Penguin Books
  32. ↑ Paul Spiring. «by A. Conan Doyle, 'The Lost World' & Devon». Bfronline.biz. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2011. 
  33. ↑ Dave Juson, David Bull, "Full-Time at The Dell" σελ.21, Hagiology (2001) ISBN 0-9534474-2-1
  34. ↑ London County v Marylebone Cricket Club at Crystal Palace Park, 23–25 Aug 1900 Cricinfo England
  35. ↑ Russell Miller, "The Adventures of Arthur Conan Doyle" σελ. 211-217, Νέα Υόρκη: Thomas Dunne Books (2008) ISBN 0-312-37897-1
  36. ↑ William Kalush και Larry Sloman, "The Secret Life of Houdini: The Making of America's First Superhero", Atria Books (2006) ISBN 0-7432-7207-2
  37. ↑ Daniel Stashower, σελ. 439
  38. ↑ Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόυλ, Κλασσικά Εικονογραφημένα Νο 1061, σελ. 46, Εκδόσεις Μ. Πεχλιβανίδη & Σία

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Άρθουρ_Κόναν_Ντόυλ&oldid=10727695"