Νωτιαία φθίση
| Νωτιαία Φθίση | |
|---|---|
 Εγκάρσια τομή της σπονδυλικής στήλης που αποκαλύπτει συφιλιδική καταστροφή (λευκή περιοχή στο άνω κεντρικό τμήμα της εικόνας) στις οπίσθιες κολώνες οι οποίες μεταφέρουν αισθητικές πληροφορίες προς τον εγκέφαλο | |
| Ειδικότητα | λοιμωξιολογία |
| Συμπτώματα | στυτική δυσλειτουργία[1], υπεραισθησία[1] και παραισθησία[1] |
| Ταξινόμηση | |
| ICD-10 | A52.1 |
| ICD-9 | 094.0 |
| DiseasesDB | 29061 |
| eMedicine | neuro/684 |
| MeSH | D013606 |
Η νωτιαία φθίση είναι η αργή εκφύλιση των αισθητικών νευρώνων στις ραχιαίες (οπίσθιες) στήλες του νωτιαίου μυελού, οι οποίοι μεταφέρουν πληροφορίες που διασφαλίζουν στον άνθρωπο την αίσθηση της θέσης (ιδιοδεκτικότητα), της δόνησης και της διακριτικής αφής.
Αιτία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η νωτιαία φθίση είναι αποτέλεσμα συφιλιδικής λοίμωξης που δεν έχει θεραπευτεί και εκδηλώνεται ως αποτέλεσμα απομυελίνωσης.
Συμπτώματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Συμπτώματα μπορεί να μην εμφανιστούν για ορισμένες δεκαετίες μετά την αρχική λοίμωξη και περιλαμβάνουν: αδυναμία, μείωση αντανακλαστικών, παραισθησίες, σουβλερούς και καυσαλγικούς πόνους, τσιμπήματα, υπαισθησίες, βάδιση φθίσης (κινητική αταξία), προοδευτική εκφύλιση των αρθρώσεων, απώλεια συντονισμού, επεισόδια έντονου πόνου και αισθητικών διαταραχών (συμπεριλαμβανομένης της γλωσσοδυνίας), αλλαγές στην προσωπικότητα, άνοια, κώφωση, οπτικές βλάβες, και βλάβη στην απάντηση στο φως (σημείο Argyll Robertson). Οι σκελετικοί μύες είναι υποτονικοί λόγω της καταστροφής του αισθητικού σκέλους του μυοτατικού αντανακλαστικού. Τα εν τω βάθει τενόντια αντανακλαστικά είναι επίσης μειωμένα ή απουσιάζουν. Για παράδειγμα, μπορεί να σημειώνεται μείωση στο επιγονατιδικό αντανακλαστικό σημείο Westphal's. Μία επιπλοκή της νωτιαίας φθίσης μπορεί να είναι ο παροδικός νευραλγικός παροξυσμικός πόνος που προσβάλλει τα μάτια και τις οφθαλμικές περιοχές, κατάσταση που παλαιότερα ονομαζόταν "Κρίσεις του Pel" - από τον Ολλανδό εσωτερικό παθολόγο P.K. Pel. Σήμερα περισσότερο συχνά χρησιμοποιείται ο όρος "οφθαλμικές κρίσεις φθίσης" στις οποίες η προσβολή χαρακτηρίζεται από ξαφνικό, έντονο οφθαλμικό πόνο, δακρύρροια και φωτοφοβία.[2]
Συχνότητα/Επιπολασμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η πάθηση είναι περισσότερο συχνή στους άνδρες παρά σε γυναίκες. Η έναρξη σημειώνεται συνήθως στη μέση ηλικία. Η συχνότητα της νωτιαίας φθίσης αυξάνεται, εν μέρει λόγω της σχετιζόμενης λοίμωξης HIV.
Πρόγνωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Χωρίς την κατάλληλη θεραπεία, η νωτιαία φθίση μπορεί να οδηγήσει σε παράλυση, άνοια, και τύφλωση. Οι νευρικές βλάβες που υφίστανται δεν είναι δυνατόν να αντιστραφούν.
Θεραπεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η πενικιλίνη ενδοφλέβιας χορήγησης είναι η θεραπεία επιλογής. Ο σχετιζόμενος πόνος μπορεί να αντιμετωπιστεί με οπίούχα, valproate, ή carbamazepine. Οι ασθενείς μπορεί επίσης να χρειαστούν φυσιοθεραπεία για να αντιμετωπίσουν την μυϊκή εκφύλιση και αδυναμία. Η προληπτική θεραπεία για αυτούς που έρχονται σε σεξουαλική επαφή με άτομο που έχει νωτιαία φθίση είναι σημαντική.
Παραλειπόμενα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Άρθουρ Κόναν Ντόυλ, συγγραφέας των περιπετειών του Σέρλοκ Χολμς, ολοκλήρωσε το διδακτορικό του πάνω στο αντικείμενο της νωτιαίας φθίσης το 1885.[3]
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) οντολογία των ασθενειών. 27 Μαΐου 2016. purl
.obolibrary .org /obo /doid .owl. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2020. - ↑ «Pel's Crisis». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2009.
- ↑ http://www.era.lib.ed.ac.uk/handle/1842/418