Τάρνουφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 50°0′45″N 20°59′18″E / 50.01250°N 20.98833°E / 50.01250; 20.98833

Τάρνουφ

Σημαία
Έμβλημα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Τάρνουφ
50°0′45″N 20°59′18″E
ΧώραΠολωνία[1]
Διοικητική υπαγωγήΒοεβοδάτο Ελάσσονος Πολωνίας
Ίδρυση1330
Έκταση72,4 km²
Υψόμετρο209 μέτρα
Πληθυσμός106.259 (31  Μαρτίου 2021)[2]
Ταχ. κωδ.33-100
Τηλ. κωδ.14
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Τάρνουφ (πολωνικά: Tarnów) είναι πόλη στο Βοεβοδάτο Ελάσσονος Πολωνίας της νοτιοανατολικής Πολωνίας. Από το 1975 έως το 1998, ήταν η πρωτεύουσα του Βοεβοδάτου Τάρνουφ. Είναι ένας σημαντικός σιδηροδρομικός κόμβος, που βρίσκεται στη στρατηγική σύνδεση ανατολής-δύσης από το Λβιβ προς την Κρακοβία και έχει δύο επιπλέον γραμμές, μία από τις οποίες συνδέει την πόλη με τα σύνορα της Σλοβακίας. Το Τάρνουφ είναι γνωστό για την παραδοσιακή πολωνική αρχιτεκτονική του, η οποία επηρεάστηκε έντονα από ξένους πολιτισμούς και ξένους που ζούσαν κάποτε στην περιοχή, κυρίως Εβραίοι, Γερμανοί και Αυστριακοί.[3] Ολόκληρη η Παλιά Πόλη, με κατοικίες, σπίτια και αμυντικά τείχη του 16ου αιώνα, έχει διατηρηθεί πλήρως. Το Τάρνουφ είναι επίσης η πιο ζεστή πόλη της Πολωνίας, με την υψηλότερη μακροπρόθεσμη μέση ετήσια θερμοκρασία σε ολόκληρη τη χώρα.[4] Ο πληθυσμός του είναι 108.470 κάτοικοι.

Ονόματα και ετυμολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρώτη τεκμηριωμένη αναφορά του οικισμού χρονολογείται από το 1105, γραμμένο ως Tharnow. Το όνομα αργότερα εξελίχθηκε σε Tarnowo (1229), Tarnów (1327) και Tharnow (1473).[5] Το τοπωνύμιο Tarnów χρησιμοποιείται ευρέως σε διαφορετικές μορφές σε όλη τη σλαβική Ευρώπη και σε εδάφη που κατοικούνταν παλιά από Σλάβους, όπως η ανατολική Γερμανία, η Ουγγαρία και η βόρεια Ελλάδα. Υπάρχει η γερμανική πόλη Τάρνοβ, ο ελληνικός Τύρναβος, το τσεχικό Τρνοφ, οι βουλγαρικές Βελίκο Τάρνοβο και Μάλκο Τάρνοβο, καθώς και διαφορετικές Τρνόβο στη Σλοβενία, τη Σλοβακία, τη Σερβία, τη Βοσνία και τη Βόρεια Μακεδονία Το όνομα Tarnów προέρχεται από την πρώιμη σλαβική λέξη trn/tarn, που σημαίνει «αγκάθι», ή μια περιοχή που καλύπτεται από ακανθώδη φυτά.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολωνικός γοτθικός Καθεδρικός Ναός της Γέννησης, που βρίσκεται στην περιοχή της Παλιάς Πόλης
Πλατεία Καζίμιρ Γ΄ του Μέγα

Ήδη στα μέσα του 9ου αιώνα, στο λόφο του Αγίου Μαρτίνου του Τάρνουφ (2,5 χιλιόμετρα από το κέντρο της σημερινής πόλης), ιδρύθηκε ένα σλαβικό γκορντ, πιθανώς από τους Βιστούλους. Χάρη στις προσπάθειες των ντόπιων αρχαιολόγων, γνωρίζουμε ότι το μέγεθος του γκορντ ήταν σχεδόν 16 εκτάρια και περιβαλλόταν από επάλξεις. Ο οικισμός καταστράφηκε πιθανότατα τη δεκαετία του 1030 ή το 1050, κατά τη διάρκεια είτε μιας λαϊκής εξέγερσης κατά του Χριστιανισμού (βλ. Βάπτιση της Πολωνίας), είτε εισβολής των Τσέχων στην Ελάσσων Πολωνία. Στα μέσα του 11ου αιώνα, δημιουργήθηκε ένα νέο γκορντ στον ποταμό Μπιάουα. Ήταν μια βασιλική ιδιοκτησία, η οποία στα τέλη του 11ου ή στις αρχές του 12ου αιώνα παραδόθηκε στο αβαείο των Βενεδικτίνων στο Τίνιετς. Το όνομα Tarnów, με διαφορετική ορθογραφία, αναφέρθηκε για πρώτη φορά σε έγγραφο του παπικού λεγάτου, Καρδινάλιου Ζιλό του Τουσί (1124).[5]

Η πρώτη τεκμηριωμένη αναφορά για το Τάρνουφ συνέβη το έτος 1309, όταν ένας κατάλογος με τα θαύματα της Κίνγκα της Πολωνίας προσδιορίζει μια γυναίκα που ονομάζεται Μάρτα, η οποία ήταν κάτοικος του οικισμού. Το 1327, ένας ιππότης ονόματι Σπιτσίμιρ (οικόσημο Λελίβα) αγόρασε το χωριό Τάρνουφ Βιέλκι και τρία χρόνια αργότερα, ίδρυσε τη δική του ιδιωτική πόλη. Στις 7 Μαρτίου 1330, ο Βασιλιάς Βλαδίσλαος Α΄ ο Βραχύς παραχώρησε τα δικαιώματα του Μαγδεβούργου στο Τάρνουφ. Την ίδια χρονιά, η κατασκευή ενός κάστρου στο λόφο του Αγίου Μαρτίνου ολοκληρώθηκε από τον Κσστελάνο της Κρακοβίας, τον Σπιτσίμιρ Λετιβίτα του οικόσημου Λελίβα (τα ερείπια του φαίνονται ακόμη).

Το Τάρνουφ παρέμεινε στα χέρια της οικογένειας Λελίβα, από την οποία τον 15ο αιώνα προέκυψε η οικογένεια Ταρνόφσκι. Τον 14ο αιώνα, πολλοί Γερμανοί άποικοι μετανάστευσαν από την Κρακοβία και το Νόβι Σοντς (βλ. Walddeutsche, Ostsiedlung). Κατά τη διάρκεια του 17ου αιώνα οι Σκωτσέζοι μετανάστες άρχισαν να έρχονται σε μεγάλο αριθμό. Το 1528 ο εξόριστος βασιλιάς της Ουγγαρίας, Ιωάννης Ζαπόλυα, ζούσε στην πόλη.[6] Η πόλη ευημερούσε κατά τη διάρκεια της Πολωνικής Χρυσής Εποχής, όταν ανήκε στον Χετμάνο Γιαν Ταρνόφσκι (1488-1561). Στα μέσα του 16ου αιώνα, ο πληθυσμός του ήταν περίπου 1.200 κάτοικοι, με 200 σπίτια που βρίσκονταν εντός του αμυντικού τείχους της πόλης (το ίδιο το τείχος είχε χτιστεί στα μέσα του 15ου αιώνα και επεκτάθηκε στις αρχές του 16ου αιώνα). Το 1467, ολοκληρώθηκαν τα συστήματα ύδρευσης και αποχέτευσης, με μεγάλες στέρνες γεμάτες με πόσιμο νερό χτισμένες στην κεντρική πλατεία της αγοράς. Τον 16ο αιώνα, κατά την περίοδο γνωστή ως Πολωνική Χρυσή Εποχή, το Τάρνουφ είχε ένα σχολείο, μια συναγωγή, έναν καλβινιστική εκκλησία, ρωμαιοκαθολικές εκκλησίες και έως και δώδεκα συντεχνίες.

Πολωνική-Λιθουανική Κοινοπολιτεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Καθεδρικός Ναός του Τάρνουφ διατήρησε ένα από τα πιο εξαιρετικά παραδείγματα αναγεννησιακών και μανιεριστικών μνημείων τάφων στη χώρα.

Μετά τον θάνατο του Γιαν Ταρνόφσκι (16 Μαΐου 1561), ο Ιταλός γλύπτης Γιαν Μαρία Παντοβάνο άρχισε να δημιουργεί ένα από τα ομορφότερα παραδείγματα επιτύμβιων στήλων της Αναγέννησης στην Πολωνική-Λιθουανική Κοινοπολιτεία. Το μνημείο του Χετμάνου Ταρνόφσκι έχει ύψος σχεδόν 14 μέτρα και βρίσκεται στο παρεκκλήσι της Αγίας Άννας, το οποίο βρίσκεται στο βόρειο κυρίως ναό του Καθεδρικού Ναού του Τάρνουφ. Ο Παντοβάνο ολοκλήρωσε το έργο του το 1573. Επιπλέον, σχεδίασε το δημαρχείο της Αναγέννησης και επέβλεψε την αναδιαμόρφωσή του τη δεκαετία του 1560. Εκείνη την εποχή, σε 28 κόγχες του δημαρχείου υπήρχαν πορτρέτα μελών της οικογένειας Ταρνόφσκι - από τον Σπιτσίμιρ Λελιβίτα έως τον Γιαν Κσίστοφ Ταρνόφσκι, ο οποίος πέθανε το 1567. Το 1570, το Τάρνουφ έγινε ιδιοκτησία της οικογένειας Οστρόγκσκι, αφού η Ζόφια Ταρνόφσκα, κόρη του χετμάνου, παντρεύτηκε τον Πρίγκιπα Κονστάντι Βάσιλ Οστρόγκσκι. Το 1588, μετά το θάνατο του Κονστάντι, η πόλη άλλαξε χέρια αρκετές φορές και ανήκε σε διαφορετικές οικογένειες, γεγονός που επιβράδυνε την ανάπτυξή της. Μέχρι τους διαμελισμούς της Πολωνίας, το Τάρνουφ ανήκε στο Πόβιατ Πίλζνο του Βοεβοδάτου Σαντόμιες. Η πόλη, όπως σχεδόν όλες οι τοποθεσίες της Ελάσσονος Πολωνίας, καταστράφηκε τον Οκτώβριο του 1655, κατά τη σουηδική εισβολή στην Πολωνία, και ως αποτέλεσμα, ο πληθυσμός της μειώθηκε από 2.000 σε 768 κατοίκους. Το 1723, η πόλη έγινε ιδιοκτησία της οικογένειας Σανγκούσκο, η οποία την αγόρασε από την οικογένεια Λουμπομίρσκι.

Μοναρχία των Αψβούργων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πλατεία Αγοράς στο Τάρνουφ το 1800, πίνακας του Ζίγκμουντ Βόγκελ

Μετά τον πρώτο διαμελισμό της Πολωνίας (1772), το Τάρνουφ προσαρτήθηκε στην Μοναρχία των Αψβούργων και παρέμεινε στην αυστριακή Γαλικία μέχρι τα τέλη του 1918. Η αυστριακή κυριαρχία έφερε αρχικά θετικές αλλαγές, καθώς η πόλη έπαψε να είναι ιδιωτική ιδιοκτησία, έγινε έδρα πόβιατ (γερμανικά: kreis) και της Ρωμαιοκαθολικής Επισκοπής του Τάρνουφ (1783). Στις 14 Μαρτίου 1794, ο Γιούζεφ Μπεμ γεννήθηκε στο Τάρνουφ. Τη δεκαετία του 1830, υπό την επίδραση γεγονότων στην Πολωνία του Συνεδρίου (βλ. Νοεμβριανή Εξέγερση), το Τάρνουφ αναδείχθηκε ως κέντρο πολωνικών συνωμοτικών οργανώσεων. Τα σχέδια για εθνική εξέγερση στη Γαλικία απέτυχαν στις αρχές του 1846, όταν οι ντόπιοι αγρότες άρχισαν να σκοτώνουν τους ευγενείς στη σφαγή της Γαλικίας. Η σφαγή, με επικεφαλής τον Γιάκουμπ Σέλα (γεννημένος στη Σμαρζόβα), ξεκίνησε στις 18 Φεβρουαρίου 1846. Οι αγροτικές μονάδες του Σέλα περικύκλωσαν και επιτέθηκαν σε αρχοντικά και οικισμούς που βρίσκονταν σε τρία πόβιατ - Σάνοκ, Γιάσουο και Τάρνουφ. Η εξέγερση ξέφυγε από τον έλεγχο και οι Αυστριακοί έπρεπε να την καταπνίξουν.

Τάφος του Στρατηγού Γιούζεφ Μπεμ, εθνικού ήρωα της Πολωνίας, της Ουγγαρίας και της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Το Τάρνουφ πέρασε στην περίοδο ταχείας ανάπτυξης στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, λόγω του προγράμματος κατασκευής του σιδηροδρομικού συστήματος. Το 1852, η πόλη απέκτησε σιδηροδρομική σύνδεση με την Κρακοβία, λόγω του Σιδηροδρόμου της Γαλικίας του Αρχιδούκα Κάρολου Λουδοβίκου, και το 1870, ο πληθυσμός της ήταν 21.777 κάτοικοι. Το 1878, εισήχθη ο φωτισμός με αέριο και τρία χρόνια αργότερα, εμφανίστηκε η πρώτη ημερήσια εφημερίδα. Το 1888, το Μουσείο Επισκοπής ιδρύθηκε από τον Σεβ. Γιούζεφ Μπάμπα, και το 1910, το Τάρνουφ απέκτησε σύγχρονα υδραυλικά έργα, ένα εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής και ένα νέο συγκρότημα του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού. Η πόλη παρέμεινε ένα κεντρικό σημείο των πολωνικών συνωμοτικών δραστηριοτήτων, με έως και το 20% όλων των μελών των Πολωνικών Λεγεώνων στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο να προέρχονται από την Τάρνουφ και τις γύρω περιοχές. Στις 10 Νοεμβρίου 1914, μονάδες του Ρωσικού Αυτοκρατορικού Στρατού κατέλαβαν το Τάρνουφ και παρέμειναν στην πόλη μέχρι τις 6 Μαΐου 1915 (βλ. Επίθεση στο Γκορλίτσε-Τάρνουφ). Στα πρώτα στάδια της επίθεσης, το Τάρνουφ βομβαρδίστηκε από γερμανο-αυστριακό βαρύ πυροβολικό, το οποίο έφερε καταστροφή σε ορισμένες περιοχές του.

Δεύτερη Πολωνική Δημοκρατία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Τάρνουφ ήταν μία από τις πρώτες πολωνικές πόλεις που απελευθερώθηκαν κατά την αναγέννηση της Πολωνίας μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι Πολωνικές Λεγεώνες απελευθέρωσαν την πόλη τη νύχτα της 30ης και της 31ης Οκτωβρίου 1918. Στη Δεύτερη Πολωνική Δημοκρατία, το Τάρνουφ ανήκε στο Βοεβοδάτο Κρακοβίας, και έδωσε στη νεοσύστατη χώρα πολλές εξέχουσες προσωπικότητες, όπως ο Φραντσίσεκ Λατίνικ και Βιντσέτι Βίτος. Στις αρχές του 1927, ξεκίνησε η κατασκευή ενός μεγάλου χημικού εργοστασίου στο προαστιακό χωριό Σφιέρτσκουφ, το οποίο είναι πλέον μέρος του βιομηχανικού δήμου Μοστσίτσε, μιας συνοικίας της πόλης. Πριν από το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο πληθυσμός του Τάρνουφ ήταν 40.000 κάτοικοι, από τους οποίους σχεδόν οι μισοί ήταν Εβραίοι. Στις 28 Αυγούστου 1939, ένας Γερμανός Ναζί σαμποτέρ πραγματοποίησε επίθεση με βόμβα στον σιδηροδρομικό σταθμό του Τάρνουφ, σκοτώνοντας 20 πολίτες και τραυματίζοντας 35, τέσσερις ημέρες πριν από την εισβολή στην Πολωνία από τη ναζιστική Γερμανία και το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτη μεταφορά Πολωνών αιχμαλώτων που απελάθηκαν από το Τάρνουφ στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς κατά τη διάρκεια του γερμανικής Επιχείρησης AB-Aktion στην Πολωνία, Ιούνιος 1940

Κατά τη διάρκεια της γερμανικής εισβολής στην Πολωνία, η πόλη κατακτήθηκε από τις γερμανικές δυνάμεις στις 7 Σεπτεμβρίου 1939. Υπό γερμανική κατοχή, το Τάρνουφ ενσωματώθηκε στο έδαφος του Γενικού Κυβερνείου ως έδρα της διοικητικής μονάδας Kreishauptmanschaft Tarnow στην περιοχή της Κρακοβίας στις 26 Οκτωβρίου 1939.

Τον Σεπτέμβριο του 1939, η Einsatzgruppe I μπήκε στην πόλη για να διαπράξει θηριωδίες κατά των Πολωνών και η Einsatzgruppe zbV μπήκε για να αναλάβει την πολωνική βιομηχανία.[7] Οι Πολωνοί που εκδιώχθηκαν το Δεκέμβριο του 1939 από διάφορα μέρη στη γερμανική προσάρτηση της δυτικής Πολωνίας απελάθηκαν με φορτηγά τρένα στο Τάρνουφ.[8] Στις 14 Ιουνίου 1940, η πρώτη μαζική μεταφορά έφυγε από τον σταθμό του Τάρνουφ στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς, με 728 Πολωνούς πολιτικούς κρατούμενους,[9] συμπεριλαμβανομένων τουλάχιστον 67 ανήλικων αγοριών.[10] Σε όλη τη γερμανική κατοχή της Πολωνίας, το Τάρνουφ ήταν ένα σημαντικό κέντρο του Πολωνικού Εσωτερικού Στρατού (Armia Krajowa) και άλλων αντιστασιακών οργανώσεων. Στα μέσα του 1944, το 16ο Σύνταγμα Πεζικού του Πολωνικού Εσωτερικού Στρατού «Barbara» έλαβε μέρος στην Επιχείρηση Καταιγίδα. Μετά την Εξέγερση της Βαρσοβίας, τον Οκτώβριο του 1944, οι Γερμανοί απέλασαν 3.000 Βαρσοβιανούς από το στρατόπεδο Ντούλαγκ 121 στο Προύσκουφ, όπου φυλακίστηκαν αρχικά, στο Τάρνουφ.[11] Οι Πολωνοί ήταν κυρίως ηλικιωμένοι, άρρωστοι και γυναίκες με παιδιά.[11] Η Βέρμαχτ υποχώρησε από το Τάρνουφ στις 18 Ιανουαρίου 1945 και η πόλη καταλήφθηκε από τον Κόκκινο Στρατό και στη συνέχεια αποκαταστάθηκε στην Πολωνία.

Μεταπολεμική περίοδος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θέατρο Λούντβικ Σόλσκι

Λίγους μήνες αργότερα, άνοιξε το Μουσείο της Γης του Τάρνουφ και το Τάρνουφ ξεκίνησε μια μεταπολεμική ανάκαμψη. Το 1957 άνοιξε το Κρατικό Θέατρο του Λούντβικ Σόλσκι και το 1975 το Ταρνόβ έγινε η πρωτεύουσα ενός βοεβοδάτου.

Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Τάρνουφ βρίσκεται στους πρόποδες των Καρπαθίων, στους ποταμούς Ντουνάγιετς και Μπιάουα. Η έκταση της πόλης είναι 72,4 χλμ2. Χωρίζεται σε δεκαέξι συνοικίες. Λίγα χιλιόμετρα δυτικά της πόλης βρίσκεται η περιοχή Μοστσίτσε, που χτίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1920, μαζί με ένα μεγάλο χημικό εργοστάσιο. Η περιοχή πήρε το όνομά της από τον Πρόεδρο της Πολωνίας, Ιγκνάτσι Μοστσίτσκι.[5]

Κλίμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κλίμα του χαρακτηρίζεται ως θαλάσσιας δυτικής ακτής (Cfb) από την Κέππεν. Το Τάρνουφ είναι μια από τις πιο ζεστές πόλεις της Πολωνίας. Η μέση θερμοκρασία τον Ιανουάριο είναι −0,4 °C (31 °F) και 19,8 °C (68 °F) τον Ιούλιο.[12] Θεωρείται ότι το Τάρνουφ έχει το μεγαλύτερο καλοκαίρι στην Πολωνία που εξαπλώνεται από τα μέσα Μαΐου έως τα μέσα Σεπτεμβρίου (πάνω από 118 ημέρες).

Κλιματικά δεδομένα Τάρνουφ
Μήνας Ιαν Φεβ Μάρ Απρ Μάι Ιούν Ιούλ Αύγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ Έτος
Υψηλότερη Μέγιστη °C (°F) 15.8 20.6 25.1 29.9 32.8 34.5 36.6 38.2 36.8 26.9 22.0 19.5 38,2
Μέση Μέγιστη °C (°F) 2.3 4.3 8.7 15.5 20.5 23.6 25.4 24.5 19.4 14.3 8.2 3.1 14,1
Μέση Μηνιαία °C (°F) −0.4 1.0 4.6 10.1 14.7 17.5 19.8 18.8 14.2 10.2 5.3 0.7 9,7
Μέση Ελάχιστη °C (°F) −2.9 −2.2 0.5 4.6 8.9 12.0 14.2 13.2 9.0 6.1 2.6 −1.7 5,4
Χαμηλότερη Ελάχιστη °C (°F) −30.8 −29.9 −21.9 −8.6 −3 0.7 3.8 1.9 −4.9 −8.3 −17.1 −25.2 −30,8
Υετός mm (ίντσες) 32 31 35 40 55 77 81 70 49 43 38 40 591
% υγρασίας 85 84 80 69 64 69 70 71 73 75 79 85 75
Μέσες ημέρες κατακρημνίσεων 15 12 13 8 9 11 12 13 10 12 13 13 141
Μέσες μηνιαίες ώρες ηλιοφάνειας 44 58 112 159 200 216 215 202 155 111 59 39 1.570
Πηγή: [1] [2] [3]

Οικονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η έδρα της Grupa Azoty στη βιομηχανική περιοχή Μοστσίτσε του Τάρνουφ

Το Τάρνουφ είναι ένα σημαντικό κέντρο οικονομίας και βιομηχανίας. Η πόλη διαθέτει χημικά εργοστάσια, συμπεριλαμβανομένου του Zakłady Azotowe w Tarnowie-Mościcach SA, που είναι μέρος της μεγαλύτερης εταιρείας της Πολωνίας που δραστηριοποιείται στον τομέα των χημικών, της Grupa Azoty, καθώς και εργοστάσια τροφίμων (Fritar), δομικά υλικά (Leier Polska SA, Bruk-Bet), υφάσματα (Spółdzielnia "Tarnowska Odzież, Tarnospin, Tarkonfex"), και αρκετές αποθήκες, καθώς και κέντρο διανομής της αλυσίδας σούπερ μάρκετ Lidl. Το Τάρνουφ είναι ένα σημαντικό κέντρο της βιομηχανίας φυσικού αερίου, καθώς έχουν έδρα τρεις διαφορετικές εταιρείες φυσικού αερίου.[5]

Μεταξύ των σημαντικότερων εμπορικών κέντρων στο Τάρνουφ είναι το Gemini Park Tarnów και το Galeria Tarnovia.

Μεταφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σιδηροδρομικός σταθμός στο Τάρνουφ (1906)
Σιδηροδρομικός σταθμός Τάρνουφ-Μοστσίτσε (1976)

Το Τάρνουφ είναι ένας σημαντικός οδικός και σιδηροδρομικός κόμβος. Βρίσκεται στη διασταύρωση δύο μεγάλων δρόμων - τον αυτοκινητόδρομο κατά μήκος της Ευρωπαϊκής Οδού Ε40 και της Εθνικής Οδού 73, που πηγαίνει από το Κιέλτσε στο Γιάσουο. Επιπλέον, η πόλη είναι ένας σιδηροδρομικός κόμβος, με τέσσερις γραμμές: τρεις κύριες ηλεκτροδοτούμενες διαδρομές (δυτικά προς Κρακοβία, ανατολικά προς Ντεμπίτσα και νότια προς Νόβι Σοντς), καθώς και τοπική σύνδεση δευτερεύουσας σημασίας με το Στσούτσιν. Η ιστορία των σιδηροδρομικών μεταφορών στο Τάρνουφ χρονολογείται από το έτος 1856, όταν ο Σιδηρόδρομος της Γαλικίας του Αρχιδούκα Κάρολου Λουδοβίκου έφτασε στην πόλη. Το αρχιτεκτονικό συγκρότημα του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού του Τάρνουφ, διαμορφώθηκε μετά την ολοκλήρωση του σιδηροδρομικού σταθμού του Λβιβ το 1906 στον Αυστριακό Διαμελισμό της Πολωνίας. Από το 2010, ο σταθμός του Τάρνουφ στεγάζει μια έκθεση μοντέρνας τέχνης, τη μόνη τέτοια έκθεση που βρίσκεται σε σιδηροδρομικό σταθμό στην Πολωνία. Το Τάρνουφ διαθέτει επίσης τρεις επιπλέον σταθμούς: τον Τάρνουφ -Μοστσίτσε, καθώς και τους Τάρνουφ-Πουουνότσνι και Τάρνουφ-Κλικόβα, όπου και οι δύο είναι προς το παρόν εκτός λειτουργίας.

Το σύστημα δημόσιων συγκοινωνιών της πόλης αποτελείται από 29 δημοτικά δρομολόγια λεωφορείων, τα οποία παρέχουν βολική μεταφορά σε όλες τις συνοικίες. Το 1911-1942 το Τάρνουφ είχε γραμμή τραμ, μήκους 2,5 χιλιομέτρων, αλλά από τότε που αντικαταστάθηκε με λεωφορεία.[5]

Τουρισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πλατεία Αγοράς με ιστορικές και πολύχρωμες οικίες

Το Τάρνουφ είναι ένα σημαντικό τουριστικό, πολιτιστικό και οικονομικό κέντρο στο Βοεβοδάτο Ελάσσονος Πολωνίας. Η παλιά πόλη του Τάρνουφ, που ονομάζεται «μαργαριτάρι της πολωνικής Αναγέννησης», είναι ένα από τα πιο όμορφα παραδείγματα της αρχιτεκτονικής διάταξης της Αναγέννησης των πολωνικών πόλεων.

Πανόραμα της Παλιάς Πόλης του Τάρνουφ

Διεθνείς σχέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αδελφοποιημένες πόλεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Τάρνουφ είναι αδελφοποιημένο με τις:[13]

Πρώην αδελφοποιημένες πόλεις:

Τον Ιούνιο του 2021, το δημοτικό συμβούλιο του Τάρνουφ αποφάσισε να διακόψει τη συνεργασία του με την ουκρανική πόλη Τερνόπιλ ως αντίδραση στην ονομασία ενός γηπέδου στο Τερνόπιλ προς τιμήν του Ρομάν Σουχέβιτς, ενός από τους ηγέτες του Ουκρανικού Επαναστατικού Στρατού που ήταν υπεύθυνος για τη Γενοκτονία στη Βολυνία, η οποία διαπράχθηκε κατά του πολωνικού λαού μεταξύ 1943-1945.[16]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 7080. Ανακτήθηκε στις 6  Αυγούστου 2018.
  2. ↑ bdl.stat.gov.pl/api/v1/data/localities/by-unit/011212463011-0981570?var-id=1639616&format=jsonapi. Ανακτήθηκε στις 4  Οκτωβρίου 2022.
  3. ↑ Gzyl, Krzysztof. «Tarnów / Worth seeing / Tarnow and region – Tourist Information – Polski Biegun Ciepła * Polish Hot-Spot». www.it.tarnow.pl. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2017. 
  4. ↑ Gzyl, Krzysztof. «Tarnów – the warmest place in Poland / Did you know that...? / Worth seeing / Tarnow and region – Tourist Information – Polski Biegun Ciepła * Polish Hot-Spot». www.it.tarnow.pl. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2017. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Gmina Miasta Tarnowa. «Kalendarium miasta Tarnowa». Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2016. 
  6. ↑ Zdzisław Spieralski, Jan Tarnowski 1488–1561, Βαρσοβία 1977, σελ. 124–125.
  7. ↑ Βαρντζίνσκα, Μάρια (2009). Był rok 1939. Operacja niemieckiej policji bezpieczeństwa w Polsce. Intelligenzaktion (στα Πολωνικά). Βαρσοβία: Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης. σελίδες 58–59. 
  8. ↑ Βαρντζίνσκα, Μάρια (2017). Wysiedlenia ludności polskiej z okupowanych ziem polskich włączonych do III Rzeszy w latach 1939-1945 (στα Πολωνικά). Βαρσοβία: IPN. σελίδες 159–160. ISBN 978-83-8098-174-4. 
  9. ↑ Βαρντζίνσκα (2009), σελ. 261
  10. ↑ Κουμπίτσα, Χελένα (2020). «Polskie dzieci i młodzież w KL Auschwitz». Στο: Kostkiewicz, Janina. Zbrodnia bez kary... Eksterminacja i cierpienie polskich dzieci pod okupacją niemiecką (1939–1945) (στα Πολωνικά). Κρακοβία: Γιαγκιελόνιο Πανεπιστήμιο, Γιαγκιελόνια Βιβλιοθήκη. σελ. 81. 
  11. ↑ 11,0 11,1 «Transporty z obozu Dulag 121». Muzeum Dulag 121 (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. 
  12. ↑ «TARNW, Weather History and Climate Data». Worldclimate.com. 4 Φεβρουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2009. 
  13. ↑ «Miasta Partnerskie». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2014. 
  14. ↑ «Testvértelepülések». Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2014. 
  15. ↑ «Miasta partnerskie i zaprzyjaźnione Nowego Sącza». Urząd Miasta Nowego Sącza (στα Πολωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2013. 
  16. ↑ «Tarnów zawiesza współpracę z Tarnopolem» (στα Πολωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • City of Tarnów Αγγλική έκδοση του επίσημου ιστότοπου του Τάρνουφ
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τάρνουφ&oldid=9997233"