Κυβέρνηση Όθωνος 1837

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κυβέρνηση Όθωνα
Μοναρχία
Ημερομηνία σχηματισμού8 Δεκεμβρίου 1837
Ημερομηνία διάλυσης24 Ιουνίου 1841
Πρόσωπα και δομές
Αρχηγός ΚράτουςΌθων
Πρόεδρος ΚυβέρνησηςΌθων της Ελλάδος
Αντιπρόεδρος ΚυβέρνησηςΓεώργιος Κουντουριώτης
Ανδρέας Ζαΐμης
Συνολικός αριθμός Μελών8
Συμμετέχοντα κόμματακανένα
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμαδιορισμένη
Ιστορία
ΠροηγούμενηΚυβέρνηση Ιγνάτιου φον Ρούντχαρτ 1837
ΔιάδοχηΚυβέρνηση Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου 1841

Η Κυβέρνηση Όθωνος του 1837 με πρόεδρο του Υπουργικού Συμβουλίου τον ίδιο τον βασιλιά Όθωνα διαδέχθηκε την Κυβέρνηση Ρούντχαρτ.

Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναπληρωτές Πρόεδροι
Γεώργιος Κουντουριώτης (αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικράτειας)
Ανδρέας Ζαΐμης (αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικράτειας)
- αντικαταστάθηκε στις 16 Μαΐου 1840 από τον Ανδρόνικο Πάικο
- αντικαταστάθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 1841 από τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο [1]
- αντικαταστάθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 1839 από τον Νικόλαο Θεοχάρη
- αντικαταστάθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 1837 από τον Γεώργιο Σπανιολάκη [2]
- αντικαταστάθηκε στις 4 Οκτωβρίου 1839 προσωρινά, από τον Ανδρόνικο Πάικο
- αντικαταστάθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 1839 από τον Νικόλαο Θεοχάρη


Ο Όθων μετά από δυο χρόνια και δυο μήνες, κάλεσε τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο να σχηματίσει την επόμενη κυβέρνηση την Κυβέρνηση Μαυροκορδάτου του 1841.

Έργο της κυβέρνησης και η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η οικονομική κατάσταση ήταν αρκετά δύσκολη. Μέχρι την σύσταση της Εθνικής Τράπεζας από τον Γεώργιο Σταύρου στις 13 Μαρτίου 1841 με χρήματα από τα κληροδοτήματα των Ζωσιμάδων και των Καπλανών και τη βοήθεια του Ελβετού φιλέλληνα τραπεζίτη Εϋνάρδου, μπορούσε κανείς να δανειστεί με 24 και 30%, ακόμη και με ασφαλέστατη υποθήκη. Η ίδρυση της Εθνικής Τράπεζας βοήθησε σημαντικά γιατί δάνειζε με τόκο 10%.[3]

Παρόλα αυτά, η οικονομική κατάσταση ήταν ασφυκτική. Οι πρέσβεις ζητούσαν την καταβολή χρεωλυσίου και τόκων του δανείου των εξήντα εκατομμυρίων φράγκων. Ο Όθωνας εξαναγκάστηκε σε σημαντικές οικονομίες. Μείωσε τον αριθμό των καθηγητών του Πανεπιστημίου που μόλις είχε ιδρυθεί, μείωσε το μισθό των δημοσίων υπαλλήλων από 2,5% στους πιο χαμηλά αμοιβόμενους μέχρι 15% στους περισσότερο υψηλόμισθους καταφέροντας οικονομία 850.000 δρχ αλλά και τον δικό του μισθό κατά 200.000 δρχ. Στις συνεχιζόμενες απαιτήσεις των πρέσβεων των εγγυητριών δυνάμεων Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας για να γίνει περαιτέρω οικονομία 3.600.000 δρχ αναγκάστηκε να περικόψει από όλους τους κλάδους, μειώνοντας ακόμη και τον στρατό σε 4.898 άνδρες[4].

Ως αποτέλεσμα, οι ελαττώσεις των μισθών, οι απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων και οι περιορισμοί της Τουρκίας στο εμπόριο των Ελλήνων λόγω της επανάστασης της Κρήτης, εξέγειραν το λαό κατά του Όθωνα.

Στις 31 Ιουλίου 1839 υπογράφτηκε από τον υπουργό Εξωτερικό Κ. Ζωγράφο και τον πρέσβη της Πρωσσίας Βρασιέ Σαιν Σιμών εμπορική συνθήκη με την Πρωσία[5].

Στις 13 Σεπτεμβρίου 1840 υπογράφηκε από το νέο υπουργό Εξωτερικών Πάικο και τον Βέλγο πρεσβευτή Βενιαμίν Μαρρύ εμπορική συνθήκη με το Βέλγιο[5].

Στις 12 Μαΐου 1841 υπογράφηκε αντίστοιχη συνθήκη με τη Σαξωνία μεταξύ Πάικου και Ερρίκου δε Ζεσχάου[5].

Πηγές - Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]