Κυβέρνηση Αλέξανδρου Κουμουνδούρου 1870

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τέταρτη κυβέρνηση Αλέξανδρου Κουμουνδούρου
Ημερομηνία σχηματισμού3 Δεκεμβρίου 1870
Ημερομηνία διάλυσης28 Οκτωβρίου 1871
Πρόσωπα και δομές
Αρχηγός ΚράτουςΓεώργιος Α΄ της Ελλάδας
Πρόεδρος ΚυβέρνησηςΑλέξανδρος Κουμουνδούρος
Συνολικός αριθμός Μελών7
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμακοινοβουλευτική πλειοψηφία
Ιστορία
Απερχόμενες εκλογέςΕλληνικές βουλευτικές εκλογές 1869
Θητεία νομοθετικού σώματος5 Ιουνίου 1869 - 27 Δεκεμβρίου 1871 (Γ' κοινοβουλευτική περίοδος)
ΠροηγούμενηΚυβέρνηση Επαμεινώνδα Δεληγεώργη 1870
ΔιάδοχηΚυβέρνηση Θρασύβουλου Ζαΐμη 1871

Η Κυβέρνηση Αλέξανδρου Κουμουνδούρου 1870 - (Υπουργείον Κουμουνδούρου) - (Δεκέμβριος 1870 - Οκτώβριος 1871), ανέλαβε την εξουσία στις 3 Δεκεμβρίου του 1870 όταν η Βουλή - μέσω της εκλογής του Προέδρου της - έδωσε την απαραίτητη ψήφο εμπιστοσύνης στον Κουμουνδούρο.
Συγκεκριμένα, 129 βουλευτές ψήφισαν υπέρ της εκλογής του Κωνσταντίνου Λομβάρδου (επιλογής Κουμουνδούρου), ο οποίος φυσικά αναδείχθηκε πρόεδρος του σώματος με συντριπτική πλειοψηφία. Ο Λομβάρδος στην ευχαριστήρια ομιλία του, είπε μεταξύ άλλων ότι: ...« άπαντες θα καταβάλωμεν όλην την ενέργειάν μας, όπως καθιερωθή πλήρης και σταθερά εφαρμογή του κοινοβουλευτικού συστήματος, ίνα μη πλέον παράσιτα ή ξένα στοιχεία διαταράττωσι την ειλικρινή και εγκάρδιον συνεννόησιν και από κοινού σύμπραξιν των δύο ανωτάτων του Κράτους Αρχών,του Ηγεμόνος και της Εθνικής Αντιπροσωπείας....» [1]
Σημαντικό έργο της κυβέρνησης ήταν - στον απόηχο της σφαγής στο Δήλεσι- η σύνταξη του «Νόμου περί καταδιώξεως της ληστείας», τον οποίο υπερψήφισε η Βουλή. Ο νόμος αυτός, με τις δρακόντειες διατάξεις του και τις αυστηρές ποινές που προέβλεπε όχι μόνο για τους αυτουργούς αλλά και για όσους τους συγκάλυπταν, παθητικά ή ενεργητικά, συνέτεινε στο να μειωθεί η ληστεία σημαντικά, τα επόμενα χρόνια.
Ωστόσο, το σημαντικότερο ζήτημα της εσωτερικής πολιτικής εκείνα τα χρόνια αλλά και τα επόμενα, ήταν το ζήτημα του Λαυρίου.


Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[2]

- λόγω της ασθένειας και του θανάτου του Χαρ. Χριστόπουλου τον Απρίλιο του 1871, ανέλαβε το υπουργείο ο Κουμουνδούρος
  • «Επί των Εσωτερικών υπουργός»: Αλέξανδρος Κουμουνδούρος
  • «Επί των Οικονομικών υπουργός»: Σωτήριος Σωτηρόπουλος
  • «Επί των Στρατιωτικών υπουργός»: προσωρινά, ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος
στις 18 - 2 - 1871 διορίστηκε ο Λεωνίδας Σμόλεντς[3]
  • «Επί της Δικαιοσύνης υπουργός»: Αλέξανδρος Κοντόσταυλος
  • «Επί των Εκκλησιαστικών και της Δημοσίας εκπαιδεύσεως υπουργός»: προσωρινά, ο Περικλής Πετράκης
στις 18 - 2 - 1871 διορίστηκε ο Αθανάσιος Πετιμεζάς[4]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Εφημερίς των Συζητήσεων» της 3ης Δεκεμβρίου 1870, σελ.6
  2. ΦΕΚ Α1 /1987
  3. Ευαγγελίδης, σελ. 290
  4. Ευαγγελίδης, σελ. 290