Εθνική Βιβλιοθήκη της Νότιας Αφρικής
 Εθνική Βιβλιοθήκη της Νότιας Αφρικής | |
| Ίδρυση | 1818 |
|---|---|
| Τοποθεσία | Νότια Αφρική, Κέιπ Τάουν, Πρετόρια |
| Συντεταγμένες | 33°55′31″S 18°25′07″E / 33.9253°S 18.4187°E |
| Συλλογή | |
| Νόμιμη κατάθεση | Ναι |
| Ιστότοπος | www |
Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Νότιας Αφρικής είναι κυβερνητική υπηρεσία της Νότιας Αφρικής που διαχειρίζεται όλο το δημοσιευμένο υλικό που σχετίζεται με τη χώρα.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1818, ο Λόρδος Τσαρλς Σόμερσετ, ο πρώτος πολιτικός κυβερνήτης της Αποικίας του Ακρωτηρίου, είχε διατάξει τον έλεγχο του εμπορίου των οινοπνευματωδών ποτών, επιβάλλοντας φόρο στα κρασιά που εισάγονταν στο Κέιπ Τάουν προς πώληση. Τα καθαρά έσοδα θα χρησιμοποιούνταν για το σχηματισμό μίας Δημόσιας Βιβλιοθήκης η οποία θα έθετε τα θεμέλια ενός συστήματος, το οποίο θα έκανε προσιτή τη γνώση στην νεολαία αυτής της απομακρυσμένης γωνιάς του πλανήτη», και θα έφερνε κοντά τους αυτό που οι πιο εύγλωττοι παλιοί συγγραφείς θεωρούσαν ως μια από τις πρώτες ευλογίες της ζωής, την «κατ οίκον εκπαίδευση».[1] Από τότε, η ανάπτυξη των βιβλιοθηκών στη Νότια Αφρική άλλαξε, αν και η Βιβλιοθήκη του Κέιπ Τάουν ήταν το αρχικό ίδρυμα. Το μοντέλο που επικράτησε για τη «δημόσια βιβλιοθήκη» του Κέιπ Τάουν ήταν το Ινστιτούτο του Λονδίνου (που ιδρύθηκε το 1805 σε στυλ Athenaeum (ρωμαϊκή σχολή) ).[1]
Το πρώτο σημαντικό απόκτημα της βιβλιοθήκης ήταν η συλλογή του Ιωακίμ Νικόλαος φον Ντεσίν, ο οποίος κληροδότησε τα βιβλία του στην Ολλανδική Μεταρρυθμισμένη Εκκλησία το 1761 για να χρησιμεύσει ως θεμέλιο για μια δημόσια βιβλιοθήκη. Το 1820, το διοικητικό συμβούλιο αποφάσισε να δωρίσει τη συλλογή σχεδίων στη νέα βιβλιοθήκη. Ακολούθησαν και άλλες σημαντικές δωρεές με την πάροδο του χρόνου, συμπεριλαμβανομένου του Sir George Gray, ο οποίος, όταν έφυγε από τη Νότια Αφρική το 1861, παρουσίασε στη Βιβλιοθήκη την αξιοσημείωτη προσωπική του συλλογή από Μεσαιωνικά και Αναγεννησιακά χειρόγραφα και σπάνια βιβλία. Το 1873, η Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νότιας Αφρικής έγινε νόμιμη καταθετική βιβλιοθήκη για την Αποικία του Ακρωτηρίου και από το 1916 έλαβε όλα τα έντυπα άρθρα που δημοσιεύονταν σε όλη τη χώρα. Η Βιβλιοθήκη συνέχισε ως νόμιμη καταθετική βιβλιοθήκη μέχρι το 1954, ύστερα ανέλαβε η πόλη του Κέιπ Τάουν. Από τότε άρχισε να αναπτύσσει τον μοναδικό της χαρακτήρα ως εθνική βιβλιοθήκη αναφοράς αφιερωμένη στην έρευνα με βάση το τεράστιο απόθεμά της, με ταυτόχρονη αλλαγή του ονόματος το 1967 σε Νοτιοαφρικανική Βιβλιοθήκη.[2]
Ο διπλωμάτης Έντμουντ Ρόμπερτς επισκέφτηκε τη βιβλιοθήκη το 1833, που τότε ονομαζόταν Νοτιοαφρικανική Βιβλιοθήκη και την περιέγραψε ως «το καμάρι της αποικίας». Σημείωσε ότι η βιβλιοθήκη είχε περίπου 10.000 τόμους και την χαρακτήρισε «αξιόλογη τοποθεσία. "[3]
Κρατική Βιβλιοθήκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η «Staats-Bibliotheek der Zuid-Afrikaansche Republiek» (Κρατική Βιβλιοθήκη της Δημοκρατίας της Νότιας Αφρικής) ιδρύθηκε χάρη σε μία δωρεά βιβλίων από την Maatschappij der Nederlandsche Letterkunde (Εταιρεία Ολλανδικής Λογοτεχνίας). Αυτά τα βιβλία αποτελούνταν από μια ολοκληρωμένη βιβλιοθήκη ολλανδικών έργων, κυρίως ολλανδικής λογοτεχνίας και γλώσσας, που προοριζόταν για την κυβέρνηση της Δημοκρατίας του Τράνσβααλ. Η πρώτη αποστολή με οκτώ κιβώτια βιβλίων έφτασε το 1883, συμπεριλαμβανομένου ενός από την Ολλανδική Βιβλική Εταιρεία. Στις 21 Σεπτεμβρίου 1887, η κυβέρνηση του Τράνσβααλ ενέκρινε το σύνταγμα της Staats-Bibliotheek. Εταιρεία Ολλανδικής Λογοτεχνίας. Καθώς η Πρετόρια άρχισε να αναπτύσσεται, προέκυψε η ανάγκη για μια δημόσια βιβλιοθήκη. Η πρώτη δημόσια βιβλιοθήκη της Πρετόρια άνοιξε το 1878, αλλά λόγω των συνεχιζόμενων οικονομικών προβλημάτων έκλεισε το 1890. Το 1893, η μεγάλη δημόσια υποστήριξη και η συλλογή των 700 βιβλίων ήταν αιτία να δημιουργηθεί μιαν άλλη δημόσια βιβλιοθήκη, αυτή τη φορά υπό την πτέρυγα της Staats-Bibliotheek (Κρατική Βιβλιοθήκη) και με υλικό από την πρώην δημόσια βιβλιοθήκη. Από εκείνη την εποχή μέχρι το 1964, η Κρατική Βιβλιοθήκη έπαιζε τον διπλό ρόλο της δημόσιας βιβλιοθήκης και της εθνικής βιβλιοθήκης. Ο πρώτος εθνικός βιβλιοθηκάριος, ο αφρικανός ποιητής Jan Celliers, είδε τις συμφωνίες ανταλλαγής ως μέσο εμπλουτισμού των συλλογών της Κρατικής Βιβλιοθήκης. Η πρώτη συμφωνία ανταλλαγής με το Ίδρυμα Smithsonian έκλεισε το 1898 στην Ουάσιγκτον των Ηνωμένων Πολιτειών. Σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας, η Κρατική Βιβλιοθήκη θα λάμβανε όλες τις επίσημες αμερικανικές εκδόσεις σε αντάλλαγμα δύο αντίγραφα κάθε επίσημης έκδοσης της Δημοκρατίας της Νότιας Αφρικής. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1930, υπό την καθοδήγηση του οραματιστή εθνικού βιβλιοθηκονόμου Μάθιου Στέρλινγκ, η Κρατική Βιβλιοθήκη άρχισε να αναπτύσσει τον χαρακτήρα μιας κεντρικής βιβλιοθήκης για τη Νότια Αφρική, αναλαμβάνοντας να φέρει εις πέρας τον αγώνα για ένα εθνικό σύστημα δανεισμού βιβλιοθηκών και ένα κέντρο πληροφοριών.[2]
Συγχώνευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μέχρι την 1η Νοεμβρίου 1999, για ιστορικούς λόγους, η Νότια Αφρική είχε δύο εθνικές βιβλιοθήκες, τη Νοτιοαφρικανική Βιβλιοθήκη, που ιδρύθηκε το 1818, στο Κέιπ Τάουν, και την Κρατική Βιβλιοθήκη, που ιδρύθηκε το 1887, στην Πρετόρια. Σύμφωνα με τη νοτιοαφρικανική νομοθεσία περί νομικών καταθέσεων, καθεμία από τις εθνικές βιβλιοθήκες ήταν αναγνωρισμένη ως νόμιμη καταθετική βιβλιοθήκη, με το δικαίωμα να λαμβάνει από τους εκδότες ένα δωρεάν αντίγραφο κάθε βιβλίου, σειράς, εφημερίδας, κρατικής έκδοσης ή άλλου έντυπου άρθρου που δημοσιεύεται στη Νότια Αφρική. Στη Νότια Αφρική, η νομική κατάθεση, με τη μία ή την άλλη μορφή, χρονολογείται από το 1842. το αποτέλεσμα ήταν εκτεταμένες συλλογές υλικού μεγάλης ακαδημαϊκής αξίας είχαν συσσωρευτεί στις παλιές εθνικές βιβλιοθήκες. Κατά τη δεκαετία του 1990, το Τμήμα Τεχνών, Πολιτισμού, Επιστήμης και Τεχνολογίας ξεκίνησε μια αναθεώρηση όλης της νομοθεσίας υπό τη δικαιοδοσία του, συμπεριλαμβανομένου του Νόμου για τις Εθνικές Βιβλιοθήκες, Αριθ. 56 του 1985. Ο Υπουργός Τεχνών, Πολιτισμού, Επιστήμης και Τεχνολογίας το 1996 διόρισε μια ομάδα εργασίας στις Εθνικές Βιβλιοθήκες της Νότιας Αφρικής για να τον συμβουλέψει για το μέλλον και των δύο εθνικών βιβλιοθηκών. Η πιο σημαντική σύσταση ήταν η συγχώνευσή τους για να σχηματιστεί μια εθνική βιβλιοθήκη σε δύο τοποθεσίες (Κέιπ Τάουν και Πρετόρια), γνωστή ως Εθνική Βιβλιοθήκη της Νότιας Αφρικής.[2][4]
Ίδρυση βάσει του νόμου περί Εθνικής Βιβλιοθήκης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι βασικές λειτουργίες της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Νότιας Αφρικής περιγράφονται στην Ενότητα 4, Υποενότητα 1 του Νόμου για την Εθνική Βιβλιοθήκη, Αριθ. 92 του 1998, και καλύπτουν τους ακόλουθους τομείς:
- Δημιουργία από μια πλήρη συλλογή δημοσιευμένων εγγράφων που προέρχονται από ή σχετίζονται με τη Νότια Αφρική·
- Διατήρηση και επέκταση από οποιαδήποτε άλλη συλλογή δημοσιευμένων και αδημοσίευτων εγγράφων με έμφαση σε έγγραφα που προέρχονται από ή σχετίζονται με τη Νότια Αφρική·
- Προώθηση της βέλτιστης διαχείρισης των δημοσιευμένων συλλογών υλικού που φυλάσσονται σε νοτιοαφρικανικές βιβλιοθήκες ως εθνικός πόρος· και να παρέχει εθνική βιβλιογραφική υπηρεσία και να λειτουργεί ως εθνικός βιβλιογραφικός οργανισμός·
- Προώθηση της βέλτιστης πρόσβασης σε δημοσιευμένα έγγραφα, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο·
- Να παρέχει υπηρεσίες αναφοράς και πληροφόρησης, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο·
- Να ενεργεί ως εθνική βιβλιοθήκη συντήρησης και να παρέχει υπηρεσίες συντήρησης σε εθνικό επίπεδο·
- Προώθηση της ευαισθητοποίησης και της εκτίμησης της δημοσιευμένης εθνικής τεκμηριωτικής κληρονομιάς· και
- για την προώθηση της πληροφόρησης και της πληροφοριακής παιδείας.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Coates, P. (2012). Was the South African Library an Athenaeum? Quarterly Bulletin of the National Library of South Africa, 66(4), 11–23.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 National Library of South Africa: Where We Come From. Retrieved from http://www.nlsa.ac.za/index.php?option=com_content&view=article&id=80&Itemid=242
- ↑ Roberts, Edmund (1837). Embassy to the Eastern Courts of Cochin-China, Siam, and Muscat. New York: Harper & Brothers. σελ. 396.
- ↑ Sebe, J. (2009). "Foreword: Celebrating the tenth anniversary of the National Library of South Africa". Quarterly Bulletin of the National Library of South Africa, 63 (3/4), 51–54.
|