Αργυρούπολη
Αργυρούπολη | |
---|---|
37°54′0″N 23°45′0″E | |
Χώρα | Ελλάδα[1] |
Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Ελληνικού - Αργυρούπολης |
Υψόμετρο | 50 μέτρα |
Πληθυσμός | 33.312 (2021)[2] |
Ταχ. κωδ. | 164 xx και 16400–16499 |
Τηλ. κωδ. | 210 |
Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Αργυρούπολη είναι πόλη του Δήμου Ελληνικού - Αργυρούπολης του Νοτίου Τομέα Αθηνών, 9 χλμ. νοτιοανατολικά της Αθήνας, στις νότιες παρυφές του Υμηττού, έκτασης περίπου 8 τ.χλμ. Συνορεύει με τους δήμους της Γλυφάδας, του Αλίμου και της Ηλιούπολης. Χωροταξικά έχει αναπτυχθεί νοτιοανατολικά του κέντρου της Αθήνας και βόρεια της λεωφόρου Βουλιαγμένης. Από τον Ιούλιο του 2013, η Αργυρούπολη εξυπηρετείται από τον ομώνυμο σταθμό του μετρό της Αθήνας, που βρίσκεται επί της λεωφόρου Βουλιαγμένης, πολύ κοντά στη κεντρική πλατεία της πόλης. Στο παρελθόν, η Αργυρούπολη αποτελούσε αυτόνομο δήμο, από το 2011 όμως σήμερα αποτελεί την πρωτεύουσα και έδρα του δήμου Ελληνικού-Αργυρούπολης. Η Αργυρούπολη έχει αναδειχθεί σε ιδιαίτερα δημοφιλή πόλη εξαιτίας της προνομιακής θέσης της πάνω στο βουνό και δίπλα στη θάλασσα.
Ιστορική εξέλιξη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ιδρύθηκε από Πόντιους πρόσφυγες από την Αργυρούπολη του Πόντου, μετά από το διωγμό που αυτοί υπέστησαν από τους Τούρκους, αλλά και την ανταλλαγή πληθυσμών, κατά τα έτη 1918 - 1926. Στην αρχή οι Πόντιοι αυτοί εγκαταστάθηκαν στο συνοικισμό Σκοπευτηρίου Καλλιθέας. Το 1925 ιδρύθηκε στην Καλλιθέα το σωματείο "Η Πρόοδος" με κύριο μέλημα την αποκατάσταση των Αργυρουπολιτών και πρόεδρο τον Κυριάκο Ευσταθιάδη.
Την περίοδο 1926 - 1928 39 οικογένειες των Αργυρουπολιτών εγκαταστάθηκαν στη περιοχή Τράχωνες, σε μια έκταση 300 στρεμμάτων ιδιοκτησίας του γιατρού Μαρίνου Γερουλάνου που απολλοτριώθηκε επί πρωθυπουργίας Αλέξανδρου Ζαΐμη και Υπ. Κοινωνικής Πρόνοιας Μιχ. Κύρκου και βάσει της ανταλλάξιμης περιουσίας που δημοσιεύθηκε σε ΦΕΚ του 1927. Η περιοχή αυτή τότε χαρακτηριζόταν "εξορία του Αδάμ" αν αναλογισθεί κανείς ότι δεν υπήρχε η σημερινή λεωφόρος Βουλιαγμένης, ούτε ηλεκτρικό ρεύμα ή τηλέφωνο, τα δε πλησιέστερα σημεία επικοινωνίας ήταν το Παλαιό Φάληρο και η περιοχή Άγιος Ιωάννης. Έτσι οι πρώτοι αυτοί κάτοικοι πάλεψαν με πολλές δυσκολίες και ελλείψεις, που όμως με την εργατικότητα, υπομονή και επιμονή που τους διέκρινε λάξεψαν βράχους, άνοιξαν πηγάδια σε αρκετό βάθος και έκτισαν τα πρώτα πλήθινα σπίτια τους. Το 1932 κτίζεται ο πρώτος και κεντρικός σήμερα ναός, η Αγία Βαρβάρα, προστάτιδα του Δήμου. Ένα χρόνο μετά, το 1933, κτίζεται με προσωπική εργασία των κατοίκων το πρώτο μονοθέσιο Δημοτικό Σχολείο.
Το 1937 - 1938 γίνεται η αρχική διάνοιξη του καρόδρομου του Πρίγκιπα Πέτρου που έφθανε μέχρι βόρεια της Γλυφάδας και που ονομάσθηκε "λεωφόρος Βουλιαγμένης" (επί του στόχου κατάληξης παρότι δεν έφθασε ποτέ στη Βουλιαγμένη), έργο που όμως έδωσε άλλη πνοή στον νεοσύστατο οικισμό.
Το 1940 (Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος) λόγω της γειτνίασης με το αεροδρόμιο η περιοχή βομβαρδίστηκε και οι κάτοικοι γνώρισαν δεύτερη προσφυγιά. Στις 12 Οκτωβρίου 1944 αρχίζει η επανεγκατάσταση των κατοίκων με κύριο μέλημα την απόσπασή τους από την Κοινότητα του Καλαμακίου. Πέντε χρόνια μετά, στις 29 Ιουλίου 1949, δημοσιεύεται η ίδρυση της Κοινότητας Νέας Αργυρούπολης που αριθμούσε 425 κατοίκους με προσωρινό πρόεδρο τον Τιμολέοντα Ζιώγα. Το 1951 εκλέγεται πρώτος αιρετός Πρόεδρος ο Κυρ. Ευσταθιάδης. Τον ίδιο χρόνο τοποθετείται και η πρώτη τηλεφωνική σύνδεση στο Σταθμό Χωροφυλακής για να ακολουθήσει μέχρι το 1953 η σύνδεση όλων των οικιών. Το 1952 έγινε και ο ηλεκτροφωτισμός.
Την περίοδο αυτή (1951 - 1955) τρεις οικοδομικοί συνεταιρισμοί (Παλαιών Πολεμιστών, Ηλεκτρουπόλεως και Αλεξιουπόλεως) με 3.500 οικόπεδα ιδιοκτησίας Κ. Νάστου εντάσσονται στο σχέδιο πόλης. Το 1954 οι κάτοικοι προμηθευόμενοι οι ίδιοι χαλύβδινους σωλήνες από τη Γαλλία εγκαθιστούν το κοινοτικό δίκτυο ύδρευσης. Έτσι μέσα σε 8 χρόνια από της ίδρυσης της κοινότητας ο πληθυσμός δεκαπλασιάζεται από 425 σε 4.025 (1957) και η περιοχή πλέον από αγροτική χαρακτηρίζεται αστική.
Το 1972 η Κοινότητα Νέας Αργυρούπολης ανακηρύχθηκε σε Δήμο Αργυρούπολης με διορισμένο Δήμαρχο από την κυβέρνηση των συνταγματαρχών τον Παναγιώτη Αποστόλου. Ακολούθησαν οι Δημήτρης Ευσταθιάδης (πρώτος αιρετός 1975-1994), Χαράλαμπος Σαραφίδης (1995-2002) και Ιωάννης Τσαρπαλής (2002 - 2006). Στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου του 2006, ο Δημήτρης Ευσταθιάδης -πρώτος αιρετός δήμαρχος της πόλεως- επανεξελέγη στο δημαρχιακό θώκο. Στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου 2010 για τον καλλικρατικό πλέον δήμο Ελληνικού-Αργυρούπολης δήμαρχος εξελέγη ο πρώην δήμαρχος Ελληνικού Χρήστος Κορτζίδης. Στις δημοτικές εκλογές του 2014 εξελέγη δήμαρχος ο Γιάννης Κωνσταντάτος.
Τον Σεπτέμβριο του 1972 ιδρύθηκε το Γυμνάσιο Αργυρουπόλεως ικανοποιώντας ένα χρόνιο αίτημα των κατοίκων της πόλης. Τον Σεπτέμβριο του 1993 ο Χάρης Δούκας ανέλαβε την θέση του διευθυντή του γυμνασίου, όντας ο πρώτος μαύρος διευθυντής της περιφέρειας. Ο διορισμός του έπαιξε σημαντικό ρόλο στην απόκτηση των δικαιωμάτων των υπόλοιπων εγχρώμων πολιτών. Σήμερα η Αργυρούπολη έχει 4 Γυμνάσια, 4 Γενικά Λύκεια και ένα Επαγγελματικό Λύκειο.
Δήμος Αργυρούπολης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δήμος Αργυρούπολης | ||
Δήμος | ||
| ||
Χώρα | Ελλάδα | |
Διοίκηση | ||
• Δήμαρχος | Δήμαρχος Αργυρούπολης | |
Διοικητική υπαγωγή | ||
• Περιφέρεια | Αττικής | |
• Περιφ. ενότητα | Νότιος τομέας Αθηνών | |
Διαμέρισμα | Στερεά Ελλάδα | |
Έκταση | 8,228 km2 | |
Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
Ο Δήμος Αργυρούπολης διέθετε πολλά έργα υποδομής όπως Δημοτικές επιχειρήσεις, Αθλητικό Οργανισμό με 3 κλειστά γυμναστήρια, 1 κολυμβητήριο κλπ., αποχετευτικό δίκτυο, υγειονομικές και προνοιακές υπηρεσίες, ιδιόκτητα σχολικά κτίρια, πλατείες και παιδικές χαρές, το Δημοτικό Ωδείο Αργυρούπολης "Γιώργος Μιχαλακέας", το Πολιτιστικο-Συνεδριακό Κέντρο "ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ", το Εκθεσιακό κέντρο, το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, το σχολείο Κωφών και Βαρηκόων κλπ.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Υπαγωγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πληθυσμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Πληθυσμός |
---|---|
1991 | 38.964 |
2001 | 35.555 |
2011 | 33.134 |
Έτος | Πληθυσμός |
---|---|
1961 | 4.021 |
1971 | 13.956 |
1981 | 26.108 |
1991 | 31.530 |
2001 | 33.158 |
2011 | 33.364 |
Κοινοτάρχες και δήμαρχοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρόεδροι της Κοινότητας Νέας Αργυρούπολης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Νέα Αργυρούπολη αποτέλεσε ανεξάρτητη κοινότητα από το 1949 ως το 1972, οπότε αναγνωρίστηκε σε δήμο. Το 1961 μετονομάστηκε σε Αργυρούπολη. Πρόεδροι της Κοινότητας διετέλεσαν:[9]
- 1949 Τιμολέων Ζιώγας
- 1951-1959 Κυριάκος
- 1959-1961 Ανδρέας Θωμαΐδης (τραπεζικός) (19??-1978)
- 1961-1965 Φιλοποίμην Κωτσαρίδης
- 1967 Ανδρέας Θωμαΐδης (19??-1978)
- 1967 Γεώργιος Μπότης (διορισμένος)
Δήμαρχοι Νέας Αργυρούπολης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 1972-1974 Παναγιώτης Αποστόλου (διορισμένος)
- 1974-1994 Δημήτριος Ευσταθιάδης
- 1995-2002 Χαράλαμπος Σαραφίδης (19??-2022[10])
- 2003-2006 Ιωάννης Τσαρπαλής
- 2007-2010 Δημήτριος Ευσταθιάδης
- 2014-σήμερα Ιωάννης Κωνσταντάτος
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ Ελληνική απογραφή 2021.
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
- ↑ ΠΛ 1:731
- ↑ ΠΛΜ 10:376
- ↑ https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
- ↑ Βύρων Πολύδωρας, "Η Μείζων Αθήνα", Καστανιώτης 2002, σελ. 271.
- ↑ Πέθανε ο τ. δήμαρχος Αργυρούπολης Μπάμπης Σαραφίδης, vimaonline.gr, 16 Μαρτίου 2022.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, 1996, 2006 (ΠΛΜ)
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1963 (ΠΛ)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ιστορία της Αργυρούπολης
- Δήμος Αργυρουπόλεως
- Η ιστοσελίδα της Δημοτικής Επιχειρήσεως Αναπτύξεως του Δήμου Αργυρουπόλεως
- Ο ιστότοπος του Ασύρματου Ευρυζωνικού Δικτύου Αργυρούπολης
- Ο ιστότοπος του αθλητικού συλλόγου Φοίβος Αργυρούπολης
- Κέντρο Περιβαλλοντικής εκπαίδευσης Αργυρούπολης
- Τοπικό Συμβούλιο Νέων Δήμου Αργυρούπολης