Μετάβαση στο περιεχόμενο

Παύλος Ντε Γκρες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Παύλος Ντε Γκρες
Περίοδος20 Μαΐου 1967 – 1 Ιουνίου 1973
Ανακήρυξη20 Μαΐου 1967
Αθήνα, Ελλάδα
ΠροκάτοχοςΑλεξία
Διάδοχος(η θέση καταργήθηκε)
Γέννηση20 Μαΐου 1967 (1967-05-20) (57 ετών)
Ανάκτορα Τατοΐου, Αθήνα, Βασίλειο της Ελλάδας
ΣύζυγοςΜαρί Σαντάλ Μίλλερ (ν. 1995)
ΕπίγονοιΜαρία Ολυμπία Ντε Γκρες,
Κωνσταντίνος Αλέξιος Ντε Γκρες,
Αχιλλέας Ανδρέας Ντε Γκρες,
Οδυσσέας Κίμωνας Ντε Γκρες,
Αριστείδης Σταύρος Ντε Γκρες
ΟίκοςΓκλύξμπουργκ
ΠατέραςΚωνσταντίνος Β΄ της Ελλάδας
ΜητέραΆννα-Μαρία της Ελλάδας
ΘρησκείαΟρθόδοξος Χριστιανισμός
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Παύλος Ντε Γκρες (Τατόι, 20 Μαΐου 1967) είναι επιχειρηματίας και μέλος της τέως βασιλικής οικογένειας της Ελλάδας. Είναι το δεύτερο παιδί και πρωτότοκος γιος του τελευταίου Βασιλιά των Ελλήνων Κωνσταντίνου Β΄ και της συζύγου του Άννας Μαρίας. Υπήρξε διάδοχος του ελληνικού θρόνου από τη γέννησή του ως την κατάργηση της βασιλείας το 1973. Το 2024 πολιτογραφήθηκε ως Έλληνας πολίτης.

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε τον Μάιο του 1967 στα θερινά ανάκτορα του Τατοΐου στην Αθήνα. Από την πλευρά της μητέρας του, είναι ανιψιός της πρώην βασίλισσας Μαργαρίτας Β΄ της Δανίας και από την πλευρά του πατέρα του, ανιψιός της επίτιμης βασίλισσας Σοφίας της Ισπανίας. Από τη γέννησή του ήταν διάδοχος του ελληνικού θρόνου και πρίγκιπας της Δανίας.

Μεγάλωσε στη Ρώμη έπειτα από το αποτυχημένο αντικίνημα της 13ης Δεκεμβρίου 1967 ενάντια στη δικτατορία των Συνταγματαρχών και τη φυγή του Κωνσταντίνου από την Ελλάδα. Μετά το 1973 η βασιλική οικογένεια μετακόμισε στο Λονδίνο.[εκκρεμεί παραπομπή]

Εκπαίδευση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχικά φοίτησε στο Ελληνικό Κολλέγιο του Λονδίνου και στην συνέχεια στο κολλέγιο Armand Hammer United World College of the American West στο Νέο Μεξικό των ΗΠΑ. Σπούδασε Δίκαιο και Διοίκηση στο Πανεπιστήμιο Τζώρτζταουν στην Ουάσινγκτον και έλαβε πτυχίο το 1993. Κατόπιν πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές πάνω στις Διεθνείς Σχέσεις και τα Οικονομικά στο ίδιο πανεπιστήμιο, και έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα το 1995.

Για τρία χρόνια (1987-1990) υπηρέτησε στον Βρετανικό Στρατό, στη Φρουρά των Σκώτων Βασιλικών Δραγόνων (Royal Scots Dragoon Guard) και αποσύρθηκε με τον βαθμό του υπολοχαγού.[1]

Επαγγελματική δραστηριότητα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 1995 μέχρι το 1997 εργάστηκε στην εταιρεία ναύλωσης πλοίων Charles R. Weber Company Inc. στο τμήμα Επιχειρήσεων και Μάρκετινγκ. Το 1997 συνίδρυσε την Griphon Asset Management, μία εναλλακτική εταιρεία επενδύσεων fund-of-funds. Το 1998, συνίδρυσε την Ivory Capital Group LLC, επενδυτική εταιρεία όπου στόχο έχει την διαχείριση ιδιωτικών επενδύσεων και το 2002 συνίδρυσε την Ortelius Capital Partners LLC, εταιρεία διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων που ειδικεύεται στην επένδυση σε αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου.

Ο Παύλος Ντε Γκρες εργαζόταν στην Global Family Partners, η οποία ενδιαφερόταν για την εξαγορά του Ιπποδρομιακού στοιχήματος στην Ελλάδα το 2014.[2]

Κοινωνική δραστηριότητα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 2004 είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Άννα - Μαρία, το οποίο σκοπό έχει την παροχή βοήθειας σε ομάδες ανθρώπων ή περιοχές που έχουν πληγεί από φυσικές καταστροφές στην Ελλάδα.[3]

Ακόμη, υποστηρίζει το έργο του Prince’s Trust International, έχοντας διατελέσει πρόεδρος της Συμβουλευτικής Επιτροπής από το 2016 έως το 2022, ενώ από το 2023 είναι Αντιπρόεδρος του The King's Trust.[4]

Στις 21 Οκτωβρίου 2023, παρέλαβε ως εκπρόσωπος του βασιλιά Καρόλου Γ' του Ηνωμένου Βασιλείου, το Βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Αθηναγόρας του Τάγματος των Αρχόντων του Οικουμενικού Πατριαρχείου.[5][6]

Προσωπική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παντρεύτηκε την 1η Ιουλίου 1995 στον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Σοφίας στο Λονδίνο την Μαρί Σαντάλ Μίλλερ[7] και μαζί απέκτησαν πέντε τέκνα:

Η τέως Ελληνική Βασιλική Οικογένεια, κατά την έξοδό της από τον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών, μετά την Εξόδιο Ακολουθία του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου Β΄.

Μετά τον θάνατο του πατέρα του, στις 10 Ιανουαρίου 2023, εκφώνησε τον επικήδειο κατά την κηδεία στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών.[8] Μετά από επιμνημόσυνη δέηση στο Ναό της Αναστάσεως στο Τατόι, μετέφερε το φέρετρο του πατέρα του, μαζί με τα αδέλφια του Νικόλαο και Φίλιππο, τους γιους του και τον ανιψιό του, έως το σημείο της ταφής.[9][10] Μετά τη συμπλήρωση 40 ημερών από τον θάνατο του πατέρα του, έδωσε συνέντευξη, μαζί με τη σύζυγό του Μαρί Σαντάλ και τον πρωτότοκο γιο τους Κωνσταντίνο-Αλέξιο, στο γαλλικό περιοδικό Point de Vue.[11] Όταν ρωτήθηκε για τον ρόλο που θεωρεί τον εαυτό του να έχει στην ελληνική κοινωνία, είπε ότι «ο ρόλος μου θα είναι να διατηρήσω το παράδειγμα της οικογένειας». Πρόσθεσε ότι ο πρωτότοκος γιος του Κωνσταντίνος-Αλέξιος δεν θα αναλάβει κανένα επίσημο ρόλο.[12]

Ο Παύλος με τον βασιλιά του Ηνωμένου Βασιλείου Κάρολο Γ΄ και τη μητέρα του, τέως βασίλισσα της Ελλάδας Άννα-Μαρία, στο Παλάτι του Μπάκιγχαμ

Τον Μάιο του 2023 παρευρέθηκε στην στέψη του Βασιλιά Καρόλου Γ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου, μαζί με τη μητέρα του Άννα Μαρία, πρώην βασίλισσα των Ελλήνων, και τη σύζυγό του.

Ζει με την οικογένειά του στη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο. Από τον θάνατο του πατέρα του και έπειτα, περνά μεγάλο μέρος του χρόνου του και στην Αθήνα.[13][14]

Αναγνώριση της ελληνικής ιθαγένειας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατόπιν αιτήματός του στις 19 Δεκεμβρίου 2024, με το οποίο δήλωσε ότι θα έχει το επώνυμο «Ντε Γκρες», του αναγνωρίστηκε η ελληνική ιθαγένεια, η οποία του είχε αφαιρεθεί το 1994.[15][16] Ο νόμος του 1994 έθετε ως όρους για την αναγνώριση της ελληνικής ιθαγένειας μελών της τέως βασιλικής οικογένειας τη δήλωση σεβασμού του Συντάγματος και αναγνώρισης του πολιτεύματος της προεδρευόμενης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, την απουσία διεκδικήσεων από το ελληνικό κράτος και τη δήλωση επωνύμου και άλλων στοιχείων ταυτότητας.[17] Στην απόφαση του υπουργού Εσωτερικών άσκησαν κριτική κόμματα της αντιπολίτευσης (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ) και ο συνταγματολόγος Νίκος Αλιβιζάτος, υποστηρίζοντας ότι δεν πληροί τις προϋποθέσεις του νόμου του 1994, επειδή το «ντε Γκρες» δεν είναι «κανονικό επώνυμο», αλλά «δηλωτικό τόπου καταγωγής» και τίτλος διάκρισης, όπως αυτός που χρησιμοποιούνταν από βασιλείς και ευγενείς, κάτι που αντίκειται στο Σύνταγμα.[18][19]

Τίτλοι και προσφωνήσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

20 Μαΐου 1967 – 1 Ιουνίου 1973

Από την στιγμή της γέννησής του έως την κατάργηση της μοναρχίας στην Ελλάδα, έφερε τον τίτλο «Πρίγκιπας Παύλος, Διάδοχος Πρίγκιπας της Ελλάδας και Πρίγκιπας της Δανίας» με την προσφώνηση «Η Αυτού Βασιλική Υψηλότητα».[εκκρεμεί παραπομπή]

1 Ιουνίου 1973 – 20 Δεκεμβρίου 2024

Μετά την κατάργηση της μοναρχίας στην Ελλάδα, ο τίτλος έπαψε να αναγνωρίζεται συνταγματικά από την Ελληνική Δημοκρατία. Χρησιμοποιήθηκε μόνο εθιμοτυπικά και ως τίτλος ευγενείας από άλλους Βασιλικούς Οίκους της Ευρώπης. Ως απόγονος του Χριστιανού Θ΄ της Δανίας, συνέχισε να διατηρεί τον τίτλο «Πρίγκιπας της Δανίας» με την προσφώνηση «Η Αυτού Βασιλική Υψηλότητα».[20][21][22]

20 Δεκεμβρίου 2024 – σήμερα

Με την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας, υπό τις προϋποθέσεις του ελληνικού νόμου 2215/1994, παραιτήθηκε ρητά και ανεπιφύλακτα από την κατοχή οποιουδήποτε τίτλου που αποδίδεται εντός της ελληνικής επικράτειας.[23][24]

  • Θυρεός του Διάδοχου Πρίγκιπα της Ελλάδας (έως το 1973)
    Θυρεός του Διάδοχου Πρίγκιπα της Ελλάδας (έως το 1973)
  • Σημαία του Διαδόχου Πρίγκιπα της Ελλάδας (έως το 1973)
    Σημαία του Διαδόχου Πρίγκιπα της Ελλάδας (έως το 1973)

Τιμητικές διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ελλάδα - Ελληνική Βασιλική Οικογένεια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Ιππότης του Τάγματος του Ελέφαντα ( Δανία)
  • Παραλήπτης του Αναμνηστικού Μεταλλίου του Αργυρού Ιωβηλαίου της Βασίλισσας Μαργαρίτας Β' ( Δανία)
  • Παραλήπτης του Αναμνηστικού Μεταλλίου του Ιωβηλαίου του Βασιλιά της Σουηδίας Καρόλου ΙΣΤ΄ Γουσταύου ( Σουηδία)

Γενεαλογικό δένδρο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρόγονοι Παύλος Ντε Γκρες
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
16. Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας
 
 
 
 
 
 
 
8. Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
17. Όλγα των Ελλήνων
 
 
 
 
 
 
 
4. Παύλος Α΄ της Ελλάδας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
18. Φρειδερίκος Γ΄ της Γερμανίας
 
 
 
 
 
 
 
9. Σοφία της Ελλάδας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
19. Βικτώρια του Ηνωμένου Βασιλείου (1840-1901)
 
 
 
 
 
 
 
2. Κωνσταντίνος Β΄ της Ελλάδας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
20. Ερνέστος Αύγουστος Β΄ του Ανοβέρου
 
 
 
 
 
 
 
10. Ερνέστος Αύγουστος Γ΄ δούκας του Μπράουνσβαϊγκ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
21. Τύρα της Δανίας
 
 
 
 
 
 
 
5. Φρειδερίκη της Ελλάδας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
22. Γουλιέλμος Β΄ της Γερμανίας
 
 
 
 
 
 
 
11. Βικτώρια Λουίζα της Πρωσίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
23. Αυγούστα Βικτώρια του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν
 
 
 
 
 
 
 
1. Παύλος Ντε Γκρες
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
24. Φρειδερίκος Η΄ της Δανίας
 
 
 
 
 
 
 
12. Χριστιανός Ι΄ της Δανίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
25. Λουίζα της Σουηδίας
 
 
 
 
 
 
 
6. Φρειδερίκος Θ΄ της Δανίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
26. Φρειδερίκος Φραγκίσκος Γ΄ μέγας δούκας του Μεκλεμβούργου-Σβερίν
 
 
 
 
 
 
 
13. Αλεξανδρινή του Μεκλεμβούργου-Σβερίν
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
27. Αναστασία Μιχαήλοβνα της Ρωσίας
 
 
 
 
 
 
 
3. Άννα-Μαρία της Ελλάδας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
28. Γουσταύος Ε΄ της Σουηδίας
 
 
 
 
 
 
 
14. Γουσταύος ΣΤ΄ Αδόλφος της Σουηδίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
29. Βικτωρία της Βάδης
 
 
 
 
 
 
 
7. Ίνγκριντ της Σουηδίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
30. Αρθούρος, δούκας του Κόννωτ & Στράθερν
 
 
 
 
 
 
 
15. Μαργαρίτα του Κόννωτ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
31. Λουίζα Μαργαρίτα της Πρωσίας
 
 
 
 
 
 

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «You are being redirected...». www.greekroyalfamily.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2022. 
  2. ↑ Α.Ε., tovima.gr — Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη. «tovima.gr - Αρχίζει η νέα κούρσα για το ιπποδρομιακό στοίχημα». TO BHMA. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2017. 
  3. ↑ «Ίδρυμα Άννα Μαρία - Royal Greek Family». web.archive.org. 19 Σεπτεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2024. 
  4. ↑ «HRH Crown Prince Pavlos». Prince's Trust International (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2024. 
  5. ↑ Kalmoukos, Theodore (25 Σεπτεμβρίου 2023). «Ο Παύλος θα παραλάβει το Αθηναγόρειο Βραβείο εκ μέρους του Βασιλιά Κάρολου». «Εθνικός Κήρυκας». Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2024. 
  6. ↑ Πουρνάρα, Μαργαρίτα (4 Νοεμβρίου 2023). «Ο πρίγκιπας Παύλος παρέλαβε το βραβείο Αθηναγόρας εκ μέρους του βασιλιά Καρόλου». Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (στα greek). Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2024. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  7. ↑ «Crown Princess Marie-Chantal's Classic Wedding Tiara». The Court Jeweller (στα Αγγλικά). 14 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2022. 
  8. ↑ «Κηδεία Κωνσταντίνου: Ο επικήδειος του Παύλου που συγκίνησε τη Μητρόπολη - «Δεν είναι αυτό το τέλος πατέρα»». ProtoThema. 16 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2024. 
  9. ↑ «Η ταφή του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου στο Τατόι σε 50 φωτό -Αγκαλιές, δάκρυα και το τελευταίο «αντίο»». iefimerida.gr. 17 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2024. 
  10. ↑ «H ανάρτηση της βασιλικής οικογένειας της Ισπανίας για την κηδεία του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου». ertnews.gr. 16 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2024. 
  11. ↑ DailyPost (21 Φεβρουαρίου 2023). «Συνέντευξη στο Point de Vue: «Είμαι ο Παύλος για όλους-Δεν θα έχω επίσημο ρόλο»». DailyPost.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2024. 
  12. ↑ «Entretien exclusif avec le prince Pavlos de Grèce : "Nous sommes là pour aider notre pays à avancer"». Point de Vue (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2024. 
  13. ↑ «Παύλος: Μετακομίζει μόνιμα στην Αθήνα, σύμφωνα με πληροφορίες». www.star.gr. 30 Ιανουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2024. 
  14. ↑ «Ξανά στην Αθήνα Παύλος και Μαρί Σαντάλ: Τι γίνεται με την αγορά ακινήτου - Ψάχνει σπίτι και η βασίλισσα Σοφία [Βίντεο]». The TOC. 5 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2024. 
  15. ↑ «Ντε Γκρες: Στο ΦΕΚ η απόφαση ιθαγένειας για την τέως βασιλική οικογένεια». ΤΟ ΒΗΜΑ. 20 Δεκεμβρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2024. 
  16. ↑ Αναγνώριση της ελληνικής ιθαγένειας του (επώνυμο) ΝΤΕ ΓΚΡΕΣ, (όνομα) ΠΑΥΛΟΣ, (πατρώνυμο) ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ, (μητρώνυμο) ΑΝΝΑ-ΜΑΡΙΑ. Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ) 7035Β΄/20-12-2024. Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. 20 Δεκεμβρίου 2024. CS1 maint: Ημερομηνία και έτος (link)
  17. ↑ Νόμος υπ' αριθ. 2215, άρθρο 6, παράγραφος 5. Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ) 77Α΄/11-05-1994. Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. 11 Μαΐου 1994. CS1 maint: Ημερομηνία και έτος (link)
  18. ↑ Παρασκευή Τσιβόλα (22-12-2024). «Προκαλεί το «De Grece» των Γλύξμπουργκ – Σφοδρά πυρά από κόμματα, οι παρατηρήσεις Αλιβιζάτου». in.gr. https://www.in.gr/2024/12/22/politics/politiki-grammateia/synexizontai-oi-antidraseis-gia-de-grece-ton-glyksmpourgk-sfodra-pyra-apo-kommata-oi-paratiriseis-alivizatou/. Ανακτήθηκε στις 24-12-2024. 
  19. ↑ Νίκος Αλιβιζάτος (23-12-2024). «De Grèce και Δαγρές». Η Καθημερινή. https://www.kathimerini.gr/society/563385637/arthro-toy-n-alivizatoy-stin-k-de-grece-kai-dagres/. Ανακτήθηκε στις 24-12-2024. 
  20. ↑ «Danish ministry of Justice». webarkiv.ft.dk. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2023. 
  21. ↑ «The Copenhagen Post» (στα DK). Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2023. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  22. ↑ «H.M. Dronning Anne-Marie». www.kongehuset.dk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2023. 
  23. ↑ Αναγνώριση της ελληνικής ιθαγένειας του (επώνυμο) ΝΤΕ ΓΚΡΕΣ, (όνομα) ΠΑΥΛΟΣ, (πατρώνυμο) ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ, (μητρώνυμο) ΑΝΝΑ-ΜΑΡΙΑ. Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ) 7035Β΄/20-12-2024. Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. 20 Δεκεμβρίου 2024. CS1 maint: Ημερομηνία και έτος (link)
  24. ↑ Νόμος υπ' αριθ. 2215, άρθρο 6, παράγραφος 5. Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ) 77Α΄/11-05-1994. Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. 11 Μαΐου 1994. CS1 maint: Ημερομηνία και έτος (link)

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Hindley, Geoffrey (2000). The Royal Families of Europe. New York: Caroll & Graf. ISBN 0-7867-0828-X. 
  • Miroslav Marek. «Schleswig-Holstein-Sonderburg-Glücksburg». Genealogy.Eu. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2005. 
  • Woodhouse, C.M. (1998). Modern Greece a Short HistoryΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. London: Faber & Faber. ISBN 0-571-19794-9. 
  • Γιάννης Κάτρης (1974). Η γέννηση του νεοφασισμού στην Ελλάδα 1960–1970. Athens: Παπαζήση. 
  • Αλέξης Παπαχελάς (1997). Ο βιασμός της ελληνικής δημοκρατίας. Athens:Εστία. ISBN 960-05-0748-1. 
  • Καδδάς, Αναστάσιος Γ. «Η Ελληνική Βασιλική Οικογένεια», Εκδόσεις Φερενίκη (2010)
  • Ανδρέας Μέγκος «Εραλδικά Σύμβολα και Διάσημα του Βασιλείου της Ελλάδος», Εκδόσεις Στέμμα (2015)
  • Εκδόσεις Στέμμα, «Κανονισμός Εθιμοταξίας και Τελετών της Βασιλικής Αυλής» (2016)
Παύλος Ντε Γκρες
Νεότερος κλάδος του Οίκου του Όλντενμπουργκ
Γέννηση: 20 Μαΐου 1967
Ελληνική βασιλική οικογένεια
Προκάτοχος
Αλεξία 		Διάδοχος Πρίγκιπας της Ελλάδας
1967 – 1973 		Διάδοχος
Κατάργηση της μοναρχίας το 1973-74
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Παύλος_Ντε_Γκρες&oldid=10892494"