Καθεδρικός ναός της Αγίας Σοφίας (Λονδίνο)
Συντεταγμένες: 51°30′44.9″N 0°11′29.3″W / 51.512472°N 0.191472°W
| Καθεδρικός ναός της Αγίας Σοφίας | |
|---|---|
 | |
 | |
 | |
| Είδος | καθεδρικός ναός |
| Αρχιτεκτονική | Νεοβυζαντινός ρυθμός |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 51°30′45″N 0°11′29″W |
| Θρήσκευμα | Ορθόδοξη Εκκλησία και Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Θρησκευτική υπαγωγή | Ιερά Αρχιεπισκοπή Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας |
| Διοικητική υπαγωγή | Πόλη του Ουεστμίνστερ και Λονδίνο |
| Χώρα | Ηνωμένο Βασίλειο |
| Έναρξη κατασκευής | 1879 |
| Υλικά | τούβλο |
| Αρχιτέκτονας | John Oldrid Scott |
| Προστασία | διατηρητέο κτίριο Βαθμού 1 (από 1987) |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Ο καθεδρικός ναός της Αγίας Σοφίας είναι ναός της ελληνικής ορθόδοξης εκκλησίας στην περιοχή Μπεισγουότερ του κεντρικού Λονδίνου. Ιδρύθηκε στις 5 Φεβρουαρίου του 1882 από τον τότε μητροπολίτη Κερκύρας Αντώνιο Χαριάτη, ως λατρευτική εστία για τις ανάγκες της ελληνικής παροικίας του Λονδίνου, και κυρίως των κατοίκων στις περιοχές γύρω από το Πάντιγκτον, Μπεισγουότερ και Νότινγκ Χιλ. Πέρα από τις θρησκευτικές λειτουργίες που πραγματοποιούνται στον ναό, γίνονται και συναυλίες βυζαντινής μουσικής, παραστάσεις πολυφωνικής χορωδίας, καθώς και εκμάθηση ελληνικών χορών και της -σύγχρονης- ελληνικής γλώσσας.[1]
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υπήρξε η τρίτη ελληνορθόδοξη εκκλησία στο Λονδίνο, καθώς οι παλαιότερες -η αρχαιότερη ήταν ο παλιός ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου- δεν ήταν σε θέση να καλύψουν τον αριθμό των ορθοδόξων πιστών οι οποίο αυξήθηκαν ιδιαίτερα κατά τον 19ο αιώνα.
Είναι σχεδιασμένη κατά τα αρχιτεκτονικά πρότυπα της βυζαντινής αναβίωσης και η κατασκευή της εκκλησίας έγινε υπό την επίβλεψη οργανωτικής επιτροπής η οποία αποτελούνταν από Έλληνες του Λονδίνου, τον Εμμανουήλ Μαυροκορδάτο, Κωνσταντίνο Αλέξανδρο Ιωνίδη, Σοφοκλή Κωνσταντινίδη, Πέτρο Ροδοκανάκη, Παρασκευά Σεκιάρη, και τον Δημήτριο Σκυλίτση, καθώς και τον Βρετανό δικηγόρο Έντουιν Φρέσφιλντ.[2] Εντός τριών ετών, συγκεντρώθηκε το ποσό των 50.000 λιρών Αγγλίας από δωρεές της εύπορης ελληνικής κοινότητας η οποία είχε στις τάξεις της πολλούς Έλληνες τραπεζίτες και εφοπλιστές. Ο θεμέλιος λίθος τοποθετήθηκε τον Ιανουάριο του 1878 από τον Ευστράτιο Ράλλη, και η πρώτη λειτουργία τελέστηκε στις 1 Ιουνίου του 1879.[1]
-
Λεπτομέρεια του τρούλου -
Το εικονοστάσιο μπροστά από τον βωμό -
Όψη του εσωτερικού -
Σχέδιο της πρόσοψης της εκκλησίας, 19ος αιώνας -
Άποψη του τέμπλου, 1882
Το 1922, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως επέλεξε την εκκλησία της Αγίας Σοφίας στο Λονδίνο ως την έδρα της αρχιεπισκοπής Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας για όλους τους ορθοδόξους των βρετανικών νήσων και της Μάλτας. Κατά την διάρκεια του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου πλήγηκε κατά την διάρκεια των βομβαρδισμών του Λονδίνου και επισκευάστηκε μετέπειτα.[1] Από το 2006 λειτουργεί μουσείο στον υπόγειο χώρο της εκκλησίας.[3]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 User, Super. «Ιστορία». www.stsophia.org.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2017.
- ↑ H.E. Malden, επιμ. (1911). «Parishes: Ewell». A History of the County of Surrey: Volume 3. Institute of Historical Research. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2012.
- ↑ Matti, Siba (30 Νοεμβρίου 2006). «London's oldest surviving Greek cathedral celebrates new museum opening». Culture24. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2009.
Σχετική βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Timotheos Catsiyannis, The Greek Community of London (London, 1993)
- Michael Constantinides, The Greek Orthodox Church in London (London, 1933)
- George Kakavas (ed.), Treasured Offerings. The Legacy of the Greek Orthodox Cathedral of St. Sophia, London (Athens, 2002)
