Πρίγκιπας Χριστόφορος της Ελλάδας και της Δανίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χριστόφορος
Πρίγκιπας της Ελλάδας και της Δανίας
Γέννηση10 Αυγούστου 1888
Παβλόφσκ, Αγία Πετρούπολη, Ρωσική Αυτοκρατορία
Θάνατος21 Ιανουαρίου 1940 (51 ετών)
Αθήνα, Ελλάδα
Τόπος ταφήςΒασιλικό Κοιμητήριο, Τατόι, Αθήνα, Ελλάδα
ΣύζυγοςΝάνσυ Στιούαρτ Γουόρθινγκτον Λίντς (1920-1923)
Φραγκίσκη πριγκίπισσα της Ορλεάνης (1929-1940)
ΕπίγονοιΜιχαήλ πρίγκιπας της Ελλάδας
Οίκοςτης Ελλάδας
ΠατέραςΓεώργιος Α΄ της Ελλάδας
ΜητέραΌλγα της Ελλάδας
ΘρησκείαΧριστιανός Ορθόδοξος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Ο Πρίγκιπας Χριστόφορος της Ελλάδας και της Δανίας (10 Αυγούστου 1888 - 21 Ιανουαρίου 1940) από τον Οίκο της Ελλάδας ήταν ο πέμπτος γιος του Γεωργίου Α΄ και της Βασίλισσας Όλγας των Ελλήνων[1].[2][3], κόρης του Κωνσταντίνου Νικολάγιεβιτς μεγάλου δούκα της Ρωσίας.

Γέννηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πρίγκιπας Χριστόφορος γεννήθηκε στο Ανάκτορο του Παβλόβσκ της Ρωσίας, στην Αγία Πετρούπολη, στις 10 Αυγούστου 1888 και βαπτίστηκε στο παρεκκλήσιο του ανακτόρου. Ο Αλέξανδρος Γ΄ της Ρωσίας, πρώτος εξάδελφος της μητέρας του και η σύζυγός του αυτοκράτειρα Μαρία Φιοντόροβνα, θεία του Χριστόφορου (από τη μεριά του πατέρα του), ήταν οι ανάδοχοί του.

Ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χριστόφορος φοίτησε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων και μιλούσε έξι γλώσσες: Ελληνικά, Αγγλικά, Δανικά, Ρωσικά, Γαλλικά και Ιταλικά. Του προσφέρθηκαν μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο τρεις θρόνοι, της Πορτογαλίας,[4] της Λιθουανίας και της Αλβανίας, αλλά δεν δέχτηκε κανέναν.

Την 1 Ιανουαρίου 1920 νυμφεύτηκε τη χήρα και διαζευγμένη Αμερικανίδα πολυεκατομμυριούχο Νάνσυ Λιντς στην Ελβετία.[1] Στην Νάνσυ Λιντς δόθηκε ο τίτλος «Α.Β.Υ. Πριγκίπισσα Αναστασία της Ελλάδας και της Δανίας» και βοήθησε πολύ με την περιουσία της την εξόριστη βασιλική οικογένεια, όταν αυτή βρισκόταν στην Ελβετία. Απεβίωσε από καρκίνο στο Λονδίνο στις 29 Αυγούστου 1923 και δεν απέκτησαν με τον Χριστόφορο παιδιά.[1] Ο γιος της Νάνσυ Λίντς από τον προηγούμενο γάμο της, Γουίλιαμ Λίντς, νυμφεύτηκε το 1921 την ανιψιά του Χριστόφορου, την Ξένια Γκεοργκίεβνα Ρομανώφ πριγκίπισσα της Ρωσίας, κόρη της αδελφής του Χριστόφορου, Πριγκίπισσας Μαρίας.

Μέσω της γηραιάς δούκισσας της Αόστης, Ελένης, γνώρισε την ανιψιά αυτής Φραγκίσκη της Ορλεάνης, κόρη του Ιωάννη δούκα του Γκιζ. Στις 11 Φεβρουαρίου 1929 παντρεύτηκαν στο Παλατινό παρεκκλήσι του Παλέρμο, στην Ιταλία. Απέκτησαν ένα γιο λίγο πριν αποβιώσει ο Χριστόφορος, τον:

Το 1939 το διοικητικό συμβούλιο του Όμιλου Αντισφαίρισης Αθηνών του πρότεινε την προεδρία του συλλόγου. Ο προηγούμενος πρόεδρος Ιωάννης Κετσέας είχε παραιτηθεί αναγκαστικά, επειδή ανέλαβε πρόεδρος της Ε.Ο.Α..[1] Ο Πρίγκηπας δέχτηκε την πρόταση και ανέλαβε καθήκοντα στις 17 Δεκεμβρίου 1939[1]· μετά από έναν μήνα απεβίωσε.

Στην αρχή του 1940 διέμενε στην Αθήνα επισκεπτόμενος τους συγγενείς του. Προσβλήθηκε από βαριά ασθένεια των πνευμόνων και καθώς τότε δεν υπήρχαν αντιβιοτικά, απεβίωσε, στις 21 Ιανουαρίου 1940 και ενταφιάστηκε στο βασιλικό κοιμητήριο στο Τατόι.

Τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 10 Αυγούστου 1888 - 21 Ιανουαρίου 1940: Η Βασιλική Υψηλότητα Πρίγκιπας Χριστόφορος της Ελλάδας και της Δανίας

Τιμητικές διακρίσεις

  • Ιππότης του Τάγματος του Ελέφαντα (Βασίλειο της Δανίας, 29/07/1909).[5]
  • Ιππότης Μεγαλόσταυρου του Τάγματος του Αγίου Όλαφ (Βασίλειο της Νορβηγίας).
  • Ιππότης Μεγαλόσταυρου της Τιμής του Βασιλικού Βικτοριανού Τάγματος (Ηνωμένο Βασίλειο).

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Ελευθέριου Σκιαδά, 100 χρόνια Όμιλος Αντισφαίρισης Αθηνών 1895-1995, Μικρός Ρωμιός Ε.Π.Ε., ISBN 960-85466-2-1
  2. Huberty, Michel· Giraud, Alain· Magdelaine, F. et B. (1994). L'Allemagne Dynastique, Tome VII: Oldenbourg. France: Laballery. σελίδες 287, 295, 303–305, 318. ISBN 2-901138-07-1. 
  3. Genealogisches Handbuch des Adels, Furstliche Hauser, Band XIX. Limburg an der Lahn, Germany: C.A. Starke Verlag. 2011. σελίδες 15, 19. ISBN 978-3-7980-0849-6. 
  4. Following the Republican coup which deposed King Manuel II (5.X.1910), some Portuguese monarchists, who disagreed with the views of the former king, offered the throne to Prince Christopher, who declined; at the time, the former king was still living, exiled, in Twickenham
  5. Jørgen Pedersen: Riddere af Elefantordenen 1559–2009, Odense: Syddansk Universitetsforlag, 2009. ISBN 87-7674-434-5