Ομουρτάγ
| Ομουρτάγ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Омуртаг (Βουλγαρικά) |
| Θάνατος | 831[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βουλγαρία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Ζβινίτσα[2] Ενραβότα[2] Μαλαμίρ[2] |
| Γονείς | Κρούμος[2] |
| Οικογένεια | Οίκος του Κρούμου |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Κνιαζ Bulgarian Knyaz |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ομουρτάγ ή Ομουρτάγκ ήταν βούλγαρος χάνος (bg|КНѪЗЪ) (8ος-9ος μ.Χ). Στις βυζαντινές πηγές αναφέρεται ως "Μορτάγων" ή "Μοντράγων". Κατά τη διάρκεια της ηγεμονίας του (814 μ.Χ.-831 μ.Χ.) και ενώ οι Βούλγαροι είχαν ήδη διαβεί τον Δούναβη και είχαν εγκατασταθεί σε εδάφη πρώην ελεγχόμενα από τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, προσπάθησε να αντισταθεί στον βυζαντινό πολιτικό έλεγχο και στη διατήρηση της ειδωλολατρικής θρησκείας των Βουλγάρων (η οποία χαρακτηριζόταν από πίστη σε έναν υπέρτατο Θεό, εξύμνηση του πολέμου και προγονολατρεία). Η πολιτική του Ομουρτάγκ ήταν εμφανώς αντιχριστιανική. Για να περιορίσει την επίδραση του Βυζαντίου στη χώρα του, φόνευσε ορισμένους χριστιανούς αιχμαλώτους, για τον λόγο ότι αρνήθηκαν να αποκηρύξουν την πίστη τους. Ωστόσο, ένας από τους γιους του, ο Ενραβότας, είχε ασπασθεί, από έναν αιχμάλωτο από την Αδριανούπολη, τον χριστιανισμό και εκτελέσθηκε από τον γιο και διάδοχο του Ομουρτάγκ, Μαλαμίρ. [3] .
Το 822 μ.Χ. , ενώ στη βυζαντινή αυτοκρατορία μαινόταν εμφύλιος πόλεμος λόγω της στάσεως του Θωμά (του επιλεγομένου Σλάβου), ο Ομουρτάγ εισέβαλε στα βυζαντινά εδάφη, είτε για να βοηθήσει τον αυτοκράτορα Μιχαήλ Β' είτε απλώς για λεηλασία. Ο Θωμάς, ο οποίος τότε πολιορκούσε την Κωνσταντινούπολη αναγκάσθηκε να λύσει την πολιορκία και στράφηκε κατά των επιδρομέων Βουλγάρων. Στη σύγκρουση, όμως, μεταξύ Βουλγάρων και στρατού του Θωμά, ο Θωμάς ο Σλάβος υπέστη συντριπτική ήττα και μόλις κατόρθωσε να διαφύγει. Στη συνέχεια, όμως, ο Ομουρτάγ επέστρεψε στα εδάφη του, αρκούμενος σε λάφυρα και αιχμαλώτους. Ο Θωμάς, μετά την αποχώρηση των Βουλγάρων, η οποία μπορεί να οφειλόταν και στην επέλευση του χειμώνα, ανασυγκρότησε τον στρατό του και συνέχισε τις επιθέσεις κατά της Κωνσταντινουπόλεως. [4]
Σε μια στήλη που προορίσθηκε να στηθεί στον τάφο του, ο Ομουρτάγ διέταξε να χαραχθεί η ακόλουθη επιγραφή: "Ο άνθρωπος πεθαίνει, ακόμη κι αν έζησε ενάρετα, κι ένας άλλος γεννιέται, κι ο μεταγενέστερος ας δει αυτό για να θυμάται αυτόν που το έκανε. Το όνομα του πρίγκηπα είναι Ομουρτάγκ, ο Υπέρτατος Κάνος. Ο θεός του χαρίζει εκατόχρονη ζωή". [5].
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Είχε τέκνα:
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ p14551.htm#i145505.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ βλ. D. Obolensky : Η Βυζαντινή Κοινοπολιτεία-Η Ανατολική Ευρώπη (500-1453) α' τόμος, εκδόσεις Βάνιας, 1991, μτφρ. Γιάννης Τσεβρεμές, σελ.141-143
- ↑ βλ. Ι. Καραγιαννόπουλος : Ιστορία Βυζαντινού Κράτους-Β' Τόμος -Ιστορία Μέσης Βυζαντινής Περιόδου (565-1081 μ.Χ.), ανατύπωση ε', εκδοτικός οίκος Βάνιας, 1993
- ↑ βλ. Ντ. Ομπολένσκι ο.π. σελ. 143
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Omurtag of Bulgaria στο Wikimedia Commons