Θαλλώ
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Θαλλώ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Θαλλώ (Αρχαία Ελληνικά) |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Δίας και Θέμις |
| Αδέλφια | Καρπώ |
Στην ελληνική μυθολογία η Θαλλώ ήταν μία από τις τρεις ή έξι Ώρες της «πρώτης γενεάς», οι οποίες λατρεύονταν από την αρχαιότερη εποχή στην Αθήνα, όπως γράφει ο Παυσανίας (Α΄ 35, 2). Η Θαλλώ αναφέρεται και ως Θαλάττη, και ήταν θεότητα της ανοίξεως και των νεαρών βλαστών (συνεκδοχικά και των εφήβων). Ειδικά οι Αθηναίοι έφηβοι επικαλούνταν συγκεκριμένα τη Θαλλώ, όταν έδιναν τον όρκο τους «του πολίτη και του στρατιώτη» μετά τη συμπλήρωση του 17ου έτους της ηλικίας τους, μέσα στο ναό της Αγραύλου, στην πλαγιά της Ακροπόλεως.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969, σελ. 452.