Αργυρούπολη Κιλκίς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ μικροπροσθεσεις
Γραμμή 22: Γραμμή 22:
}}
}}


H '''Αργυρούπολη Κιλκίς''' είναι χωριό που [https://www.google.gr/maps/place/Αργυρούπολη+611+00/@40.9869135,22.9053455,14.25z/data=!4m5!3m4!1s0x14a9c6181bb4c5df:0xd863b06ef547ccb0!8m2!3d40.9934108!4d22.9275547 κείται] 4 χλμ. ανατολικά της πόλης του [[Κιλκίς]]<ref name=":0">{{Cite book|title=Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή|first=|last=|publisher=Τεγόπουλος - Μανιατέας|isbn=|year=1996|location=Αθήνα|page=70, τομ.5}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://www.stigmap.gr/ploigisi.php|title=Εύρεση διαδρομής στο χάρτη, Πλοήγηση, Χιλιομετρικές αποστάσεις πόλεων {{!}} stigmap.gr|website=www.stigmap.gr|accessdate=2019-01-02}}</ref> και δυτικά του [[Σπανός ποταμός|Σπανού ποταμού]]. Σύμφωνα με το [[Πρόγραμμα «Καλλικράτης»|πρόγραμμα Καλλικράτης]] ανήκει στη δημοτική ενότητα Κιλκίς του [[Δήμος Κιλκίς|δήμου Κιλκίς]] και σύμφωνα με την [[Ελληνική απογραφή 2011|απογραφή 2011]] έχει πληθυσμό 423 κατοίκους<ref>«[http://www.statistics.gr/documents/20181/1210503/FEK_monimos_rev.pdf/125204a0-726f-46fe-a141-302d9e7a38dc ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011]», σελ. 10504 (σελ. 40 του pdf)</ref>. Κατά την απογραφή του 2001 είχε 591 κατοίκους. Η Αργυρούπολη βρίσκεται δυτικά του [[Γαλλικός ποταμός|Γαλλικού ποταμού]].
H '''Αργυρούπολη Κιλκίς''' είναι χωριό που [https://www.google.gr/maps/place/Αργυρούπολη+611+00/@40.9869135,22.9053455,14.25z/data=!4m5!3m4!1s0x14a9c6181bb4c5df:0xd863b06ef547ccb0!8m2!3d40.9934108!4d22.9275547 κείται] 4 [[Χιλιόμετρο|χλμ]]. ανατολικά της πόλης του [[Κιλκίς]]<ref name=":0">{{Cite book|title=Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή|first=|last=|publisher=Τεγόπουλος - Μανιατέας|isbn=|year=1996|location=Αθήνα|page=70, τομ.5}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://www.stigmap.gr/ploigisi.php|title=Εύρεση διαδρομής στο χάρτη, Πλοήγηση, Χιλιομετρικές αποστάσεις πόλεων {{!}} stigmap.gr|website=www.stigmap.gr|accessdate=2019-01-02}}</ref> και δυτικά του [[Σπανός ποταμός|Σπανού ποταμού]]. Σύμφωνα με το [[Πρόγραμμα «Καλλικράτης»|πρόγραμμα Καλλικράτης]] ανήκει στη δημοτική ενότητα Κιλκίς του [[Δήμος Κιλκίς|δήμου Κιλκίς]] και σύμφωνα με την [[Ελληνική απογραφή 2011|απογραφή 2011]] έχει πληθυσμό 423 κατοίκους<ref>«[http://www.statistics.gr/documents/20181/1210503/FEK_monimos_rev.pdf/125204a0-726f-46fe-a141-302d9e7a38dc ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011]», σελ. 10504 (σελ. 40 του pdf)</ref>. Κατά την απογραφή του 2001 είχε 591 κατοίκους. Η Αργυρούπολη βρίσκεται δυτικά του [[Γαλλικός ποταμός|Γαλλικού ποταμού]].


==Ιστορικά στοιχεία==
==Ιστορικά στοιχεία==


Η παλιά ονομασία του οικισμού ήταν ''Στρέζοβο''<ref>{{Cite web|url=http://pandektis.ekt.gr/dspace/handle/10442/171227|title=Πανδέκτης: Strezovo -- Argyroupolis|website=pandektis.ekt.gr|accessdate=2019-01-05}}</ref> και η μετονομασία έγινε στις 31/8/1926 (Φ.Ε.Κ 346/1926). Παρά την ίδρυση της [[Βουλγαρία|Βουλγαρικής]] εξαρχίας το [[1870]] οι κάτοικοι του Στρεζόβου παρέμειναν πιστοί στο [[Οικουμενικό πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως|πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως]]. Το [[1879]] με την εγκατάσταση του [[Βούλγαροι|Βούλγαρου]] [[Ουνία|ουνίτη]] επισκόπου στο [[Κιλκίς]], Νείλου Ισβόρωφ, οι κάτοικοι του χωριού ασπάστηκαν την [[Ουνία]]. Μετά το [[1893]], όταν ο νέος [[Βούλγαροι|Βουλγαρ]][[Ουνία|ουνίτης]] επίσκοπος, [[Λαζάρ Μλαντένωφ|Λάζαρος Μλαντένωφ]] προσχώρησε στην [[Βουλγαρία|Βουλγαρική]] εξαρχία, οι Στρεζοβίτες προσχώρησαν και αυτοί στη [[Βουλγαρία|Βουλγαρική]] εκκλησία. Μετά την [[συνθήκη του Νεϊγύ]], το [[1919]], και το [[Πρωτόκολλο Πολίτη-Καλφώφ]] του [[1924]] οι κάτοικοι αποχώρησαν στη [[Βουλγαρία]].<ref>Αθανάσιος Α. Αγγελόπουλος, Αι ξέναι Προπαγάνδαι εις την επαρχίαν Πολυανής κατά την περίοδον 1870 - 1912, Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου (ΙΜΧΑ), Θεσσαλονίκη 1973, ''ανατύπωση 1993'', σελ. 103</ref>
Η παλιά ονομασία του οικισμού ήταν '''Στρέζοβο'''<ref>{{Cite web|url=http://pandektis.ekt.gr/dspace/handle/10442/171227|title=Πανδέκτης: Strezovo -- Argyroupolis|website=pandektis.ekt.gr|accessdate=2019-01-05}}</ref> και η μετονομασία έγινε στις 31/8/1926 (Φ.Ε.Κ 346/1926).
Παρά την ίδρυση της [[Βουλγαρία|Βουλγαρικής]] εξαρχίας το [[1870]] οι κάτοικοι του Στρεζόβου παρέμειναν πιστοί στο [[Οικουμενικό πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως|πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως]]. Το [[1879]] με την εγκατάσταση του [[Βούλγαροι|Βούλγαρου]] [[Ουνία|ουνίτη]] επισκόπου στο [[Κιλκίς]], Νείλου Ισβόρωφ, οι κάτοικοι του χωριού ασπάστηκαν την [[Ουνία]]. Μετά το [[1893]], όταν ο νέος [[Βούλγαροι|Βουλγαρ]][[Ουνία|ουνίτης]] επίσκοπος, [[Λαζάρ Μλαντένωφ|Λάζαρος Μλαντένωφ]] προσχώρησε στην [[Βουλγαρία|Βουλγαρική]] εξαρχία, οι Στρεζοβίτες προσχώρησαν και αυτοί στη [[Βουλγαρία|Βουλγαρική]] εκκλησία. Μετά την [[συνθήκη του Νεϊγύ]], το [[1919]], και το [[Πρωτόκολλο Πολίτη-Καλφώφ]] του [[1924]] οι κάτοικοι αποχώρησαν στη [[Βουλγαρία]].<ref>Αθανάσιος Α. Αγγελόπουλος, Αι ξέναι Προπαγάνδαι εις την επαρχίαν Πολυανής κατά την περίοδον 1870 - 1912, Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου (ΙΜΧΑ), Θεσσαλονίκη 1973, ''ανατύπωση 1993'', σελ. 103</ref>


==Σήμερα==
==Σήμερα==


Οι κάτοικοι είναι πρόσφυγες από τον [[Πόντος|Πόντο]] και κύρια από τα χωριά της [[Γκιουμούσχανε|Αργυρούπολης]] Πόντου εκ της οποίας προέρχεται και η ονομασία. Τα χωριά προέλευσης είναι το Τσιαγούλ (σημερινό Τσαγίλ Σιράν, '' ''[[Τουρκική γλώσσα|τουρκ]].'' Cagil Siran''), η Χουτουρά (σημερινό Αλεμντάρ Γκιουμουσανέ, τουρκ.'' Alemdar Gumushane''), το Κανάκ, το Καρατζά, το [[Μαυρολίθι]], το Ουλουσειράν, η Άλμη, το Πελέν (σημερινό Μπελέν Σιράν, '' ''τουρκ.'' Belen Siran''), η Δέρραινα, το Κιαλάντον, τα Λωρία [[Μούζενα|Μούζενας]], το Τσερκεζάντον και η Τσολόσαινα (σημερινό Μπαχτσελίκ Γκιουμουσανέ, '' ''τουρκ.'' Bahcelik Gumushane''), όλα κείμενα στην ευρύτερη περιοχή [[Γκιουμούσχανε|Αργυρούπολης]] του Πόντου.
Οι κάτοικοι είναι πρόσφυγες από τον [[Πόντος|Πόντο]] και κύρια από τα χωριά της [[Γκιουμούσχανε|Αργυρούπολης]] Πόντου εκ της οποίας προέρχεται και η ονομασία. Τα χωριά προέλευσης είναι το Τσιαγούλ (σημερινό Τσαγίλ Σιράν, '' ''[[Τουρκική γλώσσα|τουρκ]].'' Cagil Siran''), η Χουτουρά (σημερινό Αλεμντάρ Γκιουμουσανέ, τουρκ.'' Alemdar Gumushane''), το Κανάκ, το Καρατζά, το [[Μαυρολίθι]], το Ουλουσειράν, η Άλμη, το Πελέν (σημερινό Μπελέν Σιράν, '' ''τουρκ.'' Belen Siran''), η Δέρραινα, το Κιαλάντον, τα Λωρία [[Μούζενα|Μούζενας]], το Τσερκεζάντον και η Τσολόσαινα (σημερινό Μπαχτσελίκ Γκιουμουσανέ, '' ''τουρκ.'' Bahcelik Gumushane''), όλα κείμενα στην ευρύτερη περιοχή Αργυρούπολης του Πόντου.


Λόγω της κλίσεως του εδάφους στο χωριό υπάρχουν δύο μαχαλάδες στους οποίους και υπάρχουν οι εκκλησίες [[Προφήτης Ηλίας|Προφήτη Ηλία]] στον Κάτω Μαχαλά και Κωνσταντίνου και Ελένης στον Άνω Μαχαλά. Η πανήγυρις του χωριού είναι στις [[21 Μαΐου]]. Οι κάτοικοι σήμερα ασχολούνται κύρια με γεωργικές εργασίες. Το χωριό είναι ευρύτερα γνωστό στο Πανελλήνιο λόγω των Αμερικάνικων στρατιωτικών βάσεων που υπήρχαν παλαιότερα εκεί<ref>{{Cite web|url=https://www.cnn.gr/focus/apopseis/story/56256/to-istoriko-ypovathro-tis-stratiotikis-synergasias-hpa-elladas|title=Το ιστορικό υπόβαθρο της στρατιωτικής συνεργασίας ΗΠΑ-Ελλάδας|last=Νικόλαος*|first=Παούνης|ημερομηνία=2016-11-27|website=CNN.gr|language=el|accessdate=2019-01-05}}</ref> και των πολλών στρατιωτικών μονάδων που επίσης βρίσκονταν εκεί φιλοξενώντας περί τους 4.000 στρατιώτες.
Λόγω της κλίσεως του εδάφους στο χωριό υπάρχουν δύο [[Μαχαλάς|μαχαλάδες]] στους οποίους και υπάρχουν οι εκκλησίες [[Προφήτης Ηλίας|Προφήτη Ηλία]] στον "Κάτω Μαχαλά" και Κωνσταντίνου και Ελένης στον "Άνω Μαχαλά". Η πανήγυρις του χωριού είναι στις [[21 Μαΐου]]. Οι κάτοικοι σήμερα ασχολούνται κύρια με γεωργικές εργασίες. Το χωριό είναι ευρύτερα γνωστό στο Πανελλήνιο λόγω των Αμερικάνικων στρατιωτικών βάσεων που υπήρχαν παλαιότερα εκεί<ref>{{Cite web|url=https://www.cnn.gr/focus/apopseis/story/56256/to-istoriko-ypovathro-tis-stratiotikis-synergasias-hpa-elladas|title=Το ιστορικό υπόβαθρο της στρατιωτικής συνεργασίας ΗΠΑ-Ελλάδας|last=Νικόλαος*|first=Παούνης|ημερομηνία=2016-11-27|website=CNN.gr|language=el|accessdate=2019-01-05}}</ref> και των πολλών στρατιωτικών μονάδων που επίσης βρίσκονταν εκεί φιλοξενώντας περί τους 4.000 στρατιώτες.


==Παραπομπές==
==Παραπομπές==

Έκδοση από την 06:52, 15 Μαρτίου 2019

Συντεταγμένες: 40°59′34,65″N 22°55′42,19″E / 40.98333°N 22.91667°E / 40.98333; 22.91667

Για άλλες χρήσεις, δείτε: Αργυρούπολη (αποσαφήνιση).
Αργυρούπολη
Αργυρούπολη is located in Greece
Αργυρούπολη
Αργυρούπολη
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΚεντρικής Μακεδονίας
ΔήμοςΚιλκίς
Δημοτική ΕνότηταΚιλκίς
Δημοτική ΚοινότηταΚιλκίς
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΜακεδονίας
ΝομόςΚιλκίς
Υψόμετρο215
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΣτρέζοβο
Ταχ. κώδικας61100
Τηλ. κωδικός23410

H Αργυρούπολη Κιλκίς είναι χωριό που κείται 4 χλμ. ανατολικά της πόλης του Κιλκίς[1][2] και δυτικά του Σπανού ποταμού. Σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης ανήκει στη δημοτική ενότητα Κιλκίς του δήμου Κιλκίς και σύμφωνα με την απογραφή 2011 έχει πληθυσμό 423 κατοίκους[3]. Κατά την απογραφή του 2001 είχε 591 κατοίκους. Η Αργυρούπολη βρίσκεται δυτικά του Γαλλικού ποταμού.

Ιστορικά στοιχεία

Η παλιά ονομασία του οικισμού ήταν Στρέζοβο[4] και η μετονομασία έγινε στις 31/8/1926 (Φ.Ε.Κ 346/1926). Παρά την ίδρυση της Βουλγαρικής εξαρχίας το 1870 οι κάτοικοι του Στρεζόβου παρέμειναν πιστοί στο πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Το 1879 με την εγκατάσταση του Βούλγαρου ουνίτη επισκόπου στο Κιλκίς, Νείλου Ισβόρωφ, οι κάτοικοι του χωριού ασπάστηκαν την Ουνία. Μετά το 1893, όταν ο νέος Βουλγαρουνίτης επίσκοπος, Λάζαρος Μλαντένωφ προσχώρησε στην Βουλγαρική εξαρχία, οι Στρεζοβίτες προσχώρησαν και αυτοί στη Βουλγαρική εκκλησία. Μετά την συνθήκη του Νεϊγύ, το 1919, και το Πρωτόκολλο Πολίτη-Καλφώφ του 1924 οι κάτοικοι αποχώρησαν στη Βουλγαρία.[5]

Σήμερα

Οι κάτοικοι είναι πρόσφυγες από τον Πόντο και κύρια από τα χωριά της Αργυρούπολης Πόντου εκ της οποίας προέρχεται και η ονομασία. Τα χωριά προέλευσης είναι το Τσιαγούλ (σημερινό Τσαγίλ Σιράν, τουρκ. Cagil Siran), η Χουτουρά (σημερινό Αλεμντάρ Γκιουμουσανέ, τουρκ. Alemdar Gumushane), το Κανάκ, το Καρατζά, το Μαυρολίθι, το Ουλουσειράν, η Άλμη, το Πελέν (σημερινό Μπελέν Σιράν, τουρκ. Belen Siran), η Δέρραινα, το Κιαλάντον, τα Λωρία Μούζενας, το Τσερκεζάντον και η Τσολόσαινα (σημερινό Μπαχτσελίκ Γκιουμουσανέ, τουρκ. Bahcelik Gumushane), όλα κείμενα στην ευρύτερη περιοχή Αργυρούπολης του Πόντου.

Λόγω της κλίσεως του εδάφους στο χωριό υπάρχουν δύο μαχαλάδες στους οποίους και υπάρχουν οι εκκλησίες Προφήτη Ηλία στον "Κάτω Μαχαλά" και Κωνσταντίνου και Ελένης στον "Άνω Μαχαλά". Η πανήγυρις του χωριού είναι στις 21 Μαΐου. Οι κάτοικοι σήμερα ασχολούνται κύρια με γεωργικές εργασίες. Το χωριό είναι ευρύτερα γνωστό στο Πανελλήνιο λόγω των Αμερικάνικων στρατιωτικών βάσεων που υπήρχαν παλαιότερα εκεί[6] και των πολλών στρατιωτικών μονάδων που επίσης βρίσκονταν εκεί φιλοξενώντας περί τους 4.000 στρατιώτες.

Παραπομπές

  1. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 70, τομ.5. 
  2. «Εύρεση διαδρομής στο χάρτη, Πλοήγηση, Χιλιομετρικές αποστάσεις πόλεων | stigmap.gr». www.stigmap.gr. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2019. 
  3. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011», σελ. 10504 (σελ. 40 του pdf)
  4. «Πανδέκτης: Strezovo -- Argyroupolis». pandektis.ekt.gr. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2019. 
  5. Αθανάσιος Α. Αγγελόπουλος, Αι ξέναι Προπαγάνδαι εις την επαρχίαν Πολυανής κατά την περίοδον 1870 - 1912, Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου (ΙΜΧΑ), Θεσσαλονίκη 1973, ανατύπωση 1993, σελ. 103
  6. Νικόλαος*, Παούνης (27 Νοεμβρίου 2016). «Το ιστορικό υπόβαθρο της στρατιωτικής συνεργασίας ΗΠΑ-Ελλάδας». CNN.gr. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2019.