Αντώνιος της Πορτογαλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Αντώνιος
Βασιλιάς της Πορτογαλίας
Περίοδος	1580 — 1581
Προκάτοχος	Ερρίκος
Διάδοχος	Φίλιππος Β΄ της Ισπανίας
Γέννηση	1531; Λισαβόνα, Πορτογαλία
Θάνατος	26 Αυγούστου 1595 (ετών 64); Παρίσι, Γαλλία
Οίκος	Οίκος των Αβίς
Πατέρας	Λουδοβίκος
Μητέρα	Βιολάντε Γκομές
Θρησκεία	Καθολικός Χριστιανός
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 20:10, 27 Σεπτεμβρίου 2018

Ο Αντώνιος (πορτογαλικά: António, 20 Μαρτίου 1531 - 26 Αυγούστου 1595) ήταν διεκδικητής του στέμματος της Πορτογαλίας και της Αλγκάρβε (1580-1581) από τον Οίκο των Αβίς, πλάγιου κλάδου των Καπέτων-Πορτογαλίας. Ήταν υιός του Λουδοβίκου δούκα της Μπέζα και της Βιολάντε Γκόμες.

Αποκαλείται και ο αποφασιστικός ή ο πολεμιστής ή ο ανεξάρτητος. Είναι ο τελευταίος του οίκου των Αβίς.

Βιογραφία

Ήταν νόθος γιος του Λουδοβίκου, που ίσως να νυμφεύτηκε τελικά την Βιολάντε και νομιμοποίησε τον Αντώνιο. Εκπαιδεύθηκε στην Κοΐμπρα και έγινε μέλος του Τάγματος του Αγ. Ιωάννη. Ανέλαβε ως ηγούμενος της πλούσιας μονής του Κράτο. Το 1571 διορίστηκε διοικητής του Πορτογαλικού οχυρού της Ταγγγέρης στο Μαρόκο. Συνόδευσε το βασιλιά Σεβαστιανό στην εκστρατεία του στο Μαρόκο και στη μάχη του Αλκάσερ Κουιμπίρ το 1578, όπου σκοτώθηκε ο βασιλιάς, εκείνος πιάστηκε αιχμάλωτος. Στο επανωφόρι του είχε τον σταυρό του τάγματος του Αγ. Ιωάννη και όταν ο Μαυριτανός που τον συνέλαβε τον ερώτησε τι είναι αυτό, του απάντησε ότι είναι μιας μικρής ενορίας που θα αναλάμβανε εφημέριος αν πάει πριν την 1η Ιανουαρίου 1579, αλλιώς θα χάσει τη θέση. Ο Μαυριτανός που νόμισε ότι ήταν φτωχός, του ζήτησε λίγα λύτρα και τον ελευθέρωσε.

Οικογένεια

Ως ιερέας δεν μπορούσε να νυμφευτεί, αλλά από δύο σχέσεις με γυναίκες, είχε έξι φυσικά τέκνα.

@@ Γραμμή 21: / Γραμμή 21: @@
  |επίγονοι          =
  |βασιλικός_οίκος   = [[Οίκος των Αβίς]]
- |πατέρας           = [[Λουδοβίκος δούκας του Μπέζα|Λουδοβίκος]]
+ |πατέρας           = [[Λουδοβίκος της Μπέζα|Λουδοβίκος]]
  |μητέρα            = Βιολάντε Γκομές
  |ημ_γέννησης       = [[1531]]
@@ Γραμμή 31: / Γραμμή 31: @@
  |υπογραφή          =
 }}
-Ο '''Αντώνιος''' (πορτογαλικά: ''António'', [[20 Μαρτίου]] [[1531]] - [[26 Αυγούστου]] [[1595]]) ήταν διεκδικητής του στέμματος της Πορτογαλίας και της [[Αλγκάρβε]] (1580-1581) από τον [[Οίκος των Αβίς|Οίκο των Αβίς]], πλάγιου κλάδου των [[Πορτογαλικός Οίκος της Βουργουνδίας|Καπέτων-Πορτογαλίας]]. Ήταν υιός του [[Λουδοβίκος δούκας του Μπέζα|Λουδοβίκου]] δούκα του Μπέζα και της Βιολάντε Γκομές.
+Ο '''Αντώνιος''' (πορτογαλικά: ''António'', [[20 Μαρτίου]] [[1531]] - [[26 Αυγούστου]] [[1595]]) ήταν διεκδικητής του στέμματος της Πορτογαλίας και της [[Αλγκάρβε]] (1580-1581) από τον [[Οίκος των Αβίς|Οίκο των Αβίς]], πλάγιου κλάδου των [[Πορτογαλικός Οίκος της Βουργουνδίας|Καπέτων-Πορτογαλίας]]. Ήταν υιός του [[Λουδοβίκος της Μπέζα|Λουδοβίκου]] δούκα της Μπέζα και της Βιολάντε Γκόμες.
 Αποκαλείται και ''ο αποφασιστικός'' ή ''ο πολεμιστής'' ή ''ο ανεξάρτητος''. Είναι ο τελευταίος του οίκου των Αβίς.
 ==Βιογραφία==
-Ήταν νόθος υιός του Λουδοβίκου, που ίσως να νυμφεύτηκε τελικά την Βιολάντε και νομιμοποίησε τον Αντώνιο. Εκπαιδεύθηκε στην Κοΐμπρα και έγινε μέλος του Τάγματος του Αγ. Ιωάννη. Ανέλαβε ως ηγούμενος της πλούσιας μονής του Κράτο. Το 1571 διορίστηκε διοικητής του Πορτογαλικού οχυρού της Ταγγγέρης στο Μαρόκο. Συνόδευσε το βασιλιά [[Σεβαστιανός της Πορτογαλίας|Σεβαστιανό]] στην εκστρατεία του στο Μαρόκο και στη μάχη του Αλκάσερ Κουιμπίρ το 1578, όπου σκοτώθηκε ο βασιλιάς, εκείνος πιάστηκε αιχμάλωτος. Στο επανωφόρι του είχε τον σταυρό του τάγματος του Αγ. Ιωάννη και όταν ο Μαυριτανός που τον συνέλαβε τον ερώτησε τι είναι αυτό, του απάντησε ότι είναι μιας μικρής ενορίας που θα αναλάμβανε εφημέριος αν πάει πριν την 1η Ιανουαρίου 1579, αλλιώς θα χάσει τη θέση. Ο Μαυριτανός που νόμισε ότι ήταν φτωχός, του ζήτησε λίγα λύτρα και τον ελευθέρωσε.
+Ήταν νόθος γιος του Λουδοβίκου, που ίσως να νυμφεύτηκε τελικά την Βιολάντε και νομιμοποίησε τον Αντώνιο. Εκπαιδεύθηκε στην Κοΐμπρα και έγινε μέλος του Τάγματος του Αγ. Ιωάννη. Ανέλαβε ως ηγούμενος της πλούσιας μονής του Κράτο. Το 1571 διορίστηκε διοικητής του Πορτογαλικού οχυρού της Ταγγγέρης στο Μαρόκο. Συνόδευσε το βασιλιά [[Σεβαστιανός της Πορτογαλίας|Σεβαστιανό]] στην εκστρατεία του στο Μαρόκο και στη μάχη του Αλκάσερ Κουιμπίρ το 1578, όπου σκοτώθηκε ο βασιλιάς, εκείνος πιάστηκε αιχμάλωτος. Στο επανωφόρι του είχε τον σταυρό του τάγματος του Αγ. Ιωάννη και όταν ο Μαυριτανός που τον συνέλαβε τον ερώτησε τι είναι αυτό, του απάντησε ότι είναι μιας μικρής ενορίας που θα αναλάμβανε εφημέριος αν πάει πριν την 1η Ιανουαρίου 1579, αλλιώς θα χάσει τη θέση. Ο Μαυριτανός που νόμισε ότι ήταν φτωχός, του ζήτησε λίγα λύτρα και τον ελευθέρωσε.
 ==Οικογένεια==
 Ως ιερέας δεν μπορούσε να νυμφευτεί, αλλά από δύο σχέσεις με γυναίκες, είχε έξι φυσικά τέκνα.
 {{Μονάρχες της Πορτογαλίας}}
 {{authority control}}