Θήτα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 176.92.64.199 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[Χρή... Ετικέτα: Επαναφορά |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{Α-Ω|letter=Theta uc lc|image=Theta letter, Mega Etymologikon, 1499.svg|caption=Καλλιτεχνική γραφή<br/>[[Μέγα Ετυμολογικόν]], 1499}} |
|||
{{Α-Ω|letter=Theta uc lc}} |
|||
Το γράμμα '''θήτα''' (κεφαλαίο '''Θ''' ή '''Ө''', πεζό '''θ''' ή '''ϑ''') είναι το όγδοο γράμμα του [[Ελληνικό αλφάβητο|Ελληνικού αλφαβήτου]]. Στην αρχαία ελληνική συμβόλιζε το άηχο δασύ οδοντικό σύμφωνο [[Άηχο δασύ οδοντικό σύμφωνο|/tʰ/]] και τον παρόμοιο φθόγγο<ref>Μποτίνης, Α. (2011): ''Φωνητική της ελληνικής''. ISEL. σελ. 89.</ref> ενώ στη [[Νέα ελληνική γλώσσα|νέα ελληνική]] και στο [[Διεθνές Φωνητικό Αλφάβητο|διεθνές φωνητικό αλφάβητο]] συμβολίζει το αντίστοιχο τριβόμενο [[Άηχο οδοντικό τριβόμενο σύμφωνο|/θ/]].<ref>Μποτίνης, Α. (2011): ''Φωνητική της ελληνικής''. ISEL. σελ. 111.</ref> Προήλθε από το [[φοινικικό αλφάβητο|φοινικικό]] γράμμα ''τεθ'' <[[Αρχείο:Phoenician teth.svg|18x18εσ]]> που στα [[φοινικική γλώσσα|φοινικικά]] σήμαινε ''τροχός''.<ref>Μπαμπινιώτης, Γ. (2005): ''Λεξικό της Νέας Ελληνικής γλώσσας''. Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. ''s.v.'' «Θ».</ref> |
Το γράμμα '''θήτα''' (κεφαλαίο '''Θ''' ή '''Ө''', πεζό '''θ''' ή '''ϑ''') είναι το όγδοο γράμμα του [[Ελληνικό αλφάβητο|Ελληνικού αλφαβήτου]]. Στην αρχαία ελληνική συμβόλιζε το άηχο δασύ οδοντικό σύμφωνο [[Άηχο δασύ οδοντικό σύμφωνο|/tʰ/]] και τον παρόμοιο φθόγγο<ref>Μποτίνης, Α. (2011): ''Φωνητική της ελληνικής''. ISEL. σελ. 89.</ref> ενώ στη [[Νέα ελληνική γλώσσα|νέα ελληνική]] και στο [[Διεθνές Φωνητικό Αλφάβητο|διεθνές φωνητικό αλφάβητο]] συμβολίζει το αντίστοιχο τριβόμενο [[Άηχο οδοντικό τριβόμενο σύμφωνο|/θ/]].<ref>Μποτίνης, Α. (2011): ''Φωνητική της ελληνικής''. ISEL. σελ. 111.</ref> Προήλθε από το [[φοινικικό αλφάβητο|φοινικικό]] γράμμα ''τεθ'' <[[Αρχείο:Phoenician teth.svg|18x18εσ]]> που στα [[φοινικική γλώσσα|φοινικικά]] σήμαινε ''τροχός''.<ref>Μπαμπινιώτης, Γ. (2005): ''Λεξικό της Νέας Ελληνικής γλώσσας''. Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. ''s.v.'' «Θ».</ref> |
||
Έκδοση από την 02:30, 11 Μαρτίου 2018
Το γράμμα θήτα (κεφαλαίο Θ ή Ө, πεζό θ ή ϑ) είναι το όγδοο γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου. Στην αρχαία ελληνική συμβόλιζε το άηχο δασύ οδοντικό σύμφωνο /tʰ/ και τον παρόμοιο φθόγγο[1] ενώ στη νέα ελληνική και στο διεθνές φωνητικό αλφάβητο συμβολίζει το αντίστοιχο τριβόμενο /θ/.[2] Προήλθε από το φοινικικό γράμμα τεθ <
> που στα φοινικικά σήμαινε τροχός.[3]
Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία θ´ = 9
Χρήσεις
Το πεζό <θ> χρησιμοποιείται:
- συνήθως ως σύμβολο γωνιών στα μαθηματικά
Το κεφαλαίο <Θ> συμβολίζει:
- την συνάρτηση βήματος στα μαθηματικά
