Αϊσέ Σενιγιεπερβέρ Σουλτάνα

Αϊσέ Σενιγιεπερβέρ Σουλτάνα
Σκηνή μίας Βαλιντέ Σουλτάνας και των συνοδών της στα διαμερίσματά της στο παλάτι Τοπ Καπί
Βαλιντέ Σουλτάνα
Περίοδος	29 Μαΐου 1807 – 15 Νοεμβρίου 1808
Προκάτοχος	Μιχρισάχ Σουλτάνα
Διάδοχος	Νακσιντίλ Σουλτάνα
Γέννηση	1761 Ροδόπη, Βουλγαρία, Οθωμανική Αυτοκρατορία
Θάνατος	11 Δεκεμβρίου 1828 (67 ετών) Τοπ Καπί, Κωνσταντινούπολη, Οθωμανική Αυτοκρατορία
Τόπος ταφής	Τέμενος Εγιούπ Σουλτάν, Κωνσταντινούπολη, Οθωμανική Αυτοκρατορία
Σύζυγος	Αμπντούλ Χαμίτ Α΄
Επίγονοι	Μουσταφά Δ΄
Οίκος	Οσμανιδών
Θρησκεία	Χριστιανισμός, εξισλαμίστηκε μετά τη σύλληψή της
Εθνικότητα	Βουλγαρική
δεδομένα ()

Η Αϊσέ Σενιγιεπερβέρ Σουλτάνα (τούρκικα: Ayşe Seniyeperver Sultan) (1761 - 11 Δεκεμβρίου 1828) ήταν η βουλγαρικής καταγωγής σύζυγος του σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ Α΄ και μητέρα του σουλτάνου Μουσταφά Δ΄.

Ζωή

Η Αϊσέ γεννήθηκε το 1761 στη Ροδόπη της Βουλγαρίας που τότε ανήκε στην οθωμανική αυτοκρατορία. Το όνομα της ήταν Σόνια. Η Αϊσέ ήταν μία από τις 2 συζύγους του σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ Α΄.Ήταν επίσης μητέρα της Εσμά Σουλτάν.

Μετά τον θάνατο του άντρα της το 1789 ο ανιψιός του άντρα της Σελίμ Γ΄ τον διαδέχθηκε. Το 1807 ο ανιψιός της καθαιρέθηκε και εκτελέστηκε από τους γενίτσαρους και τον Μπαϊρακτάρ Μουσταφά και έτσι ο γιος της Μουσταφά Δ΄ έγινε σουλτάνος.Ήταν υπεύθυνη για την εκπαίδευση του, αλλά ο Μουσταφά προτίμησε να ζήσει μια ζωή με απολάυσεις αντί να ασχοληθεί με τις σπουδές του.

Εκτός από βαλιντέ σουλτάνα έγινε και αντιβασιλέας του κράτους για 14 μήνες γιατί τότε ξέσπασε εξέγερση με επικεφαλής τον Αλεμαντάρ Μουσταφά και ο Σουλτάνος Μουσταφά δολοφονήθηκε και έτσι σουλτάνος έγινε ο ετεροθαλής αδερφός του, Μαχμούτ Β΄.

Μετά το θάνατό του, αφοσιώθηκε στην κόρη της, Εσμά Σουλτάν.Προφανώς έπεσε σε δύσκολους καιρούς,για έγραψε στον Μαχμούτ Β' μια επιστολή με την οποία του ζήτησε ένα σπίτι για να ζήσει. Η Αϊσέ πέθανε 20 χρόνια μετά τον θάνατο του γιου της στις 11 Δεκεμβρίου 1828.Τάφηκε στο Τέμενος Εγιούπ Σουλτάν.

Παραπομπές

• Yavuz Bahadıroğlu, Resimli Osmanlı Tarihi, Nesil Yayınları (Ottoman History with Illustrations, Nesil Publications), 15th Ed., 2009, page 395, ISBN 978-975-269-299-2
• Fanny Davis (1986). The Ottoman Lady: A Social History from 1718 to 1918. Greenwood Publishing Group. p. 6. ISBN 978-0-313-24811-5.
• John Freely (2001). Inside the Seraglio: private lives of the sultans in Istanbul. Penguin.
• Leslie P. Peirce (1993). The Imperial Harem: Women and Sovereignty in the Ottoman Empire. 198 Madison Avenue, New York, New York 10016-4314: Oxford University Press. p. 312. ISBN 978-0-19-508677-5.
• Gábor Ágoston, Bruce Alan Masters (1 Jan 2009). Encyclopedia of the Ottoman Empire. Infobase Publishing. p. 414. ISBN 978-1-438-11025-7.
• M. Çağatay Uluçay (2011). Padişahların kadınları ve kızları. Ötüken. pp. 248–49. ISBN 978-9-754-37840-5.