Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γιώργος Ιορδανίδης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Γιώργος Ιορδανίδης (21 Ιουνίου 1921 - 23 Ιουνίου 2005) γεννιέται στο Εσκίσεχιρ (αρχαίο Δορύλαιον) της Μικράς Ασίας. Γονείς του ο Ιωάννης Ιορδανίδης και η Ερμιόνη Χατζοπούλου – Ιορδανίδη. Με τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922, οι γονείς του μεταναστεύουν στην Αίγυπτο (Κάιρο), όπου ήταν ήδη εγκατεστημένα τα αδέλφια της μητέρας του.


Γιώργος Ιορδανίδης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση21 Ιουνίου 1921
Μικρά Ασία
Θάνατος23 Ιουνίου 2005
Αθήνα
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΠρώτο Νεκροταφείο Αθηνών
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΕλληνικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά
Γαλλικά
Αραβικά
ΕκπαίδευσηΣχολή Θεάτρου Ναγκίμπ Ελ Ριχανί (Κάιρο).
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΗθοποιός θεάτρου, Ηθοποιός κινηματογράφου, Σκηνοθέτης, Διοικητικό ιδρυτικό στέλεχος του Κ.Θ.Β.Ε
Οικογένεια
ΤέκναΓιάννης Ιορδανίδης  (1951-), Αλέξανδρος Ιορδανίδης (1962-)
ΓονείςΙωάννης Ιορδανίδης (1884 -1951), Ερμιόνη  Ιορδανίδη (1900 - 1987)
ΣυγγενείςΣύζυγος: Ειρήνη Ιορδανίδη (1927- 2011)

Σύζυγος Αλέξανδρου Ιορδανίδη: Ελεονώρα Φρατζεσκάκη (1967-)

Εγγονός: Γιώργος Ιορδανίδης (2002-)
Ιστότοπος
issuu.com/theatrikidiadromi1/docs/theatriki_diadromi

Σπουδές και πρώτες θεατρικές εμφανίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε ηλικία 6 ετών πρωτοπαίζει στην μονόπρακτη κωμωδία του Γρηγορίου Ξενόπουλου "Δέκα παιδιά" που παρουσιάζει η Σχολή των αδελφών Πουλίου στο θέατρο "Μαζεστίκ" του Καΐρου. Η πορεία των σπουδών του ως το 1942 είναι: Ιδιωτική Σχολή Αδελφών Λέλας & Μαρίκας Πουλίου, Ξενάκειος Αστική  Σχολή, Collège des Frères Saint Antoine, Αμπέτειος Σχολή, Lycée Français du Caire, καθώς και στο ινστιτούτο ξένων γλωσσών Berlitz. Το 1940, σπουδαστής ακόμα, σε ηλικία 19 ετών, εμφανίζεται για πρώτη φορά ως καλλιτεχνικός διευθυντής, σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής της θεατρικής ομάδας της Γαλλικής Λαϊκής Αποστολής Αιγύπτου και ανεβάζει έργα σε γαλλική γλώσσα στο θέατρο του Γαλλικού Λυκείου Καΐρου.

Επιστράτευση και θεατρική δραστηριότητα στις ένοπλες δυνάμεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δύο χρόνια αργότερα, (1942), επιστρατεύεται στην Ελληνική Βασιλική Αεροπορία και την επόμενη χρονιά (1943), αναλαμβάνει την διεύθυνση του θεατρικού συγκροτήματος της Υπηρεσίας Πνευματικής και Ηθικής Διαπαιδαγωγήσεως του Υπουργείου Αεροπορίας. Διοργανώνει θεατρικές παραστάσεις σε αεροπορικές μονάδες της Παλαιστίνης και Βορείου Αφρικής (Ιεροσόλυμα, Κάιρο)  και σε  στρατιωτικά νοσοκομεία για την ψυχαγωγία των οπλιτών. Επίσης, συνεργάζεται με το Συγκρότημα Ψυχαγωγίας Στρατού Ξηράς των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων Μέσης Ανατολής. Γνωρίζεται και συνεργάζεται με τον Γιώργο Σεφεριάδη (Γιώργο Σεφέρη), διευθυντή  της Υπηρεσίας Τύπου και Πληροφοριών της ελεύθερης ελληνικής κυβέρνησης στο Κάιρο. Το1945 αποστρατεύεται και επιστρέφει στο Κάιρο. Την παραμονή του γάμου του (1948), συλλαμβάνεται από τις αιγυπτιακές Αρχές και φυλακίζεται για δέκα μήνες μαζί με άλλους αριστερούς διανοουμένους και καλλιτέχνες Έλληνες, Αιγύπτιους και Ισραηλίτες, στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως πολιτικών κρατουμένων Χάκστεπ της Ηλιουπόλεως του Καΐρου. Ο γάμος του, έτσι, με την Ειρήνη Χατζηλοΐζου, θα γίνει στις 22 Μαΐου 1949. Δύο χρόνια αργότερα (1951) γεννιέται ο γιος του Γιάννης και αποβιώνει ο πατέρας του.

Σπουδές θεάτρου - Θεατρική διαδρομή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μαθητεύει για τρία χρόνια (1945-1948) στη Σχολή Θεάτρου του κορυφαίου Αιγύπτιου ηθοποιού και σκηνοθέτη Ναγκίμπ Ελ Ριχάνι. Συνεργάζεται  με ελληνικούς, γαλλικούς, αιγυπτιακούς και ισραηλινούς θιάσους ως ηθοποιός και σκηνοθέτης. Το 1948, πραγματοποιεί επίσημα την πρώτη του θεατρική εμφάνιση ως πρωταγωνιστής στο "Στραβόξυλο" του Δημήτρη Ψαθά στο θέατρο "Ριτς" του Ναγκίμπ Ελ Ριχάνι και την επόμενη χρονιά αναλαμβάνει την καλλιτεχνική διεύθυνση και τις σκηνοθεσίες των παραστάσεων του Θεατρικού Συγκροτήματος της Ενώσεως Ελλήνων Αποφοίτων Αμπετείου. Ως το 1961, σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί σε 142 παραστάσεις του κλασικού, σύγχρονου και νεοελληνικού δραματολογίου: "Βολπόνε" του Μπεν Τζόνσον, "Ο φιλάργυρος" και "Ο κατά φαντασίαν ασθενής" του Μολιέρου, "Επικίνδυνη στροφή" του Τζον Πρίσλεϊ, "Τοπάζ" του Μασέλ Πανιόλ, "Η θεία του Καρόλου" του Τόμας Μπράντομ, "Κνοκ" του Ζιλ Ρομαίν, "Ωραία μου κυρία" του Τζορτζ Μπέρναρντ Σω, "Άννα Κρίστι" του Ευγενίου Ο’ Νηλ, "Τα δένδρα πεθαίνουν όρθια" του Αλεχάντρο Κασόνα, "Οι έμποροι της δόξας" του Μαρσέλ Πανιόλ, "Τόπο στα νιάτα" του Λαντισλάους Φοντόρ, "Στις θάλασσες του βορρά", του Ευγενίου Ο’ Νηλ "Οι τρεις άγγελοι" του Αλμπέρ Ισόν, "Αχ! αυτά τα φαντάσματα" του Εντουάρντο Ντε Φιλίππο κ.ά. και τα ελληνικά "Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας" του Δημητρίου Κορομηλά, "Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται" του Σπύρου Μελά, "Φουσκοθαλασσιές" του Δημήτρη Μπόγρη, "Ένας ήρως με παντούφλες", "Δεσποινίς ετών 39", "Δελησταύρου και υιός", "Οι Γερμανοί ξανάρχονται", των Αλέκου ΣακελλάριουΧρήστου Γιαννακοπούλου, "Μικροί Φαρισαίοι" του Δημήτρη Ψαθά, "Ο φίλος μου ο Λευτεράκης" του Αλέκου Σακελλάριου, "Δεν είμ’ εγώ" του Γρηγορίου Ξενόπουλου κ.ά.

Αρχίζει να συμμετέχει ως ηθοποιός στις ελληνικές εκπομπές του Ραδιοφωνικού Σταθμού Καΐρου, το 1950. Την επόμενη χρονιά  διορίζεται αντιπρόσωπος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων στο Κάιρο. Ο Άλι Νουρ, διευθυντής της Ελληνικής Υπηρεσίας του Ραδιοφωνικού Σταθμού Καΐρου, τον καλεί, το 1953, σε μόνιμη  συνεργασία στις εβδομαδιαίες θεατρικές εκπομπές. Το 1955, συνεργάζεται με τον Δημήτρη Χορν ως βοηθός σκηνοθέτη και διερμηνέας στην παράσταση  "Άμλετ" του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ που παρουσιάζει ο θίασος Λαμπέτη –  Παππά – Χορν, στην Όπερα του Καΐρου.

Αιγυπτιακός και ελληνικός κινηματογράφος στην Αίγυπτο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η κινηματογραφική του καριέρα στην Αίγυπτο, που περιλαμβάνει 43 ταινίες, αρχίζει το 1952, λίγο μετά την αποφοίτηση του από τη σχολή του διάσημου Αιγύπτιου ηθοποιού Ναγκίμπ Ελ Ριχάνι, με την ταινία Κας Ελ Αζάμπ (Το πικρό ποτήρι) και ολοκληρώνεται με την αναχώρηση του από την Αίγυπτο (1961). Συνεργάστηκε με πολλούς δημοφιλείς ηθοποιούς του αιγυπτιακού κινηματογράφου όπως οι Ομάρ Σαρίφ, Ισμαήλ Γιασίν, Φατέν Χαμαμά, Μάγκντα, Φαρίντ Ελ Άτρας, Ταχία Καριόκα, Σούκρι Σαρχάν, Ρόσντι Αμπάζα και μάλιστα με πολλούς απ’ αυτούς συνδέονταν και με προσωπική φιλία. Συνεργάστηκε επίσης με τον διεθνώς αναγνωρισμένο Αιγύπτιο σκηνοθέτη Γιούσεφ Σαχίν, σε 4 ταινίες και με τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του αιγυπτιακού κινηματογράφου της εποχής, όπως οι Άχμεντ Μπατραχάν, Χάσαν Ελ Σέιφι, Χάσαν Ελ Ιμάμ, Μουστάφα Νιάζι, Μαχμούντ Ζουλφικάρ και πολλούς άλλους. Συμμετείχε επίσης στις ταινίες του Αλέκου Σακελλάριου Ένα βότσαλο στη λίμνη, Σάντα Τσικίτα, Δεσποινίς ετών 39 και του Μιχάλη Κακογιάννη Κυριακάτικο ξύπνημα, που γυρίστηκαν στην Αίγυπτο και συνεργάστηκε με ηθοποιούς όπως ο Βασίλης Λογοθετίδης, η Έλλη Λαμπέτη, ο Δημήτρης Χορν, ο Γιώργος Παππάς και πολλοί άλλοι. Κι ακόμα σημαντική ήταν η παρουσία του στις ελληνικές μεταγλωττίσεις αιγυπτιακών ταινιών των Γιούσεφ Ουάχμπι και Μοχάμαντ Καρίμ, όπως επίσης και η συμμετοχή του, το 1961, στην αιγυπτιακή τηλεοπτική σειρά Μάα Ελ Αέλα (Με την οικογένεια) σε πρωταγωνιστικό ρόλο, με σκηνοθέτη τον διάσημο Αμπάς Κάμελ. Ας σημειωθεί πως ο Γιώργος Ιορδανίδης είναι ο μοναδικός ξένος, που αποκλειστικά με την ιδιότητα του ηθοποιού έχει στο ενεργητικό του ένα τόσο μεγάλο αριθμό ταινιών στον αιγυπτιακό κινηματογράφο και μάλιστα σε κάποιες σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο γνωστός δημοσιογράφος Μοχάμαντ Νταουάρα γράφει στην  εφημερίδα Αλ-Γκουμχουρέγια (13 Ιουνίου1960):  Ένας Έλληνας ηθοποιός που έγινε περιζήτητος για συγκεκριμένους ρόλους στον αιγυπτιακό κινηματογράφο είναι Γιώργος Ιορδανίδης                                 

Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και άλλες δραστηριότητες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά από μικρή παραμονή στην Αθήνα, το καλοκαίρι του 1961, εγκαθίσταται στη Θεσσαλονίκη, ως ιδρυτικό διοικητικό στέλεχος, μαζί με τον Γιώργο Θεοτοκά και τον Σωκράτη Καραντινό, του νεοϊδρυθέντος Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Την επόμενη χρονιά (1962) γεννιέται ο δεύτερος γιος του, Αλέξανδρος. Ιδρύει με άλλους Έλληνες Αιγυπτιώτες το Σύλλογο Αιγυπτιωτών Ελλήνων Βορείου Ελλάδος με έδρα τη Θεσσαλονίκη και ως αντιπρόεδρος του Δ.Σ. αναπτύσσει σημαντική πολιτιστική δραστηριότητα. Αναλαμβάνει, το 1963, για περίπου μια δεκαετία, τη γραμματεία του Φεστιβάλ Ελληνικού και Διεθνούς Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Είναι η χρονιά που συμμετέχει και στην πρώτη του κινηματογραφική ταινία στην Ελλάδα. Στα επόμενα χρόνια, ακολουθούν άλλες τρεις και μια τηλεοπτική σειρά με σκηνοθέτη, κυρίως, τον Τάσο Ψαρρά.

Διορίζεται από τον Μίνωα Βολανάκη, διευθυντή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, το 1974, διευθυντής της Δραματικής Σχολής του Κρατικού Θεάτρου όπου παράλληλα διδάσκει υποκριτική και ιστορία θεάτρου (αρχαίου, νεοελληνικού και ξένου). Αρχίζει να συμμετέχει σε ραδιοφωνικές εκπομπές του Ραδιοσταθμού Θεσσαλονίκης, το 1997 και την επόμενη χρονιά συμμετέχει στην τηλεοπτική σειρά της γαλλικής τηλεόρασης Les hommes de Rose (Οι άνδρες της Ρόζας) σε σκηνοθεσία Μορίς Κλος.

Ιδρύει και διευθύνει την Θεατρική Ομάδα "Θεατρικές Μορφές" (Χ.Α.Ν.Θ.) το 1985, με την οποία ως το 1988, ανεβάζει τρία έργα του ελληνικού και σύγχρονου δραματολογίου και ένα χρόνο αργότερα, σκηνοθετεί στην Θεατρική Ομάδα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Το 1987, αποβιώνει η μητέρα του στη Θεσσαλονίκη. Το 1988, γίνεται διευθυντής της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης της Εταιρείας Μακεδονικού Θεάτρου και διδάσκει υποκριτική και ιστορία θεάτρου. Παράλληλα διορίζεται καθηγητής υποκριτικής τέχνης και διευθύνει την Θεατρική Ομάδα του North College με την οποία, ως το 1994, παρουσιάζει ένδεκα έργα του κλασσικού, σύγχρονου και νεοελληνικού δραματολογίου.

Καλείται στην Αυστραλία (Μελβούρνη και Σίδνεϊ) το 1989, όπου σκηνοθετεί και δίνει σειρά διαλέξεων σε πανεπιστήμια της Μελβούρνης και στην Ένωση Ελλήνων Αιγύπτου και Μέσης Ανατολής. Διορίζεται καθηγητής υποκριτικής τέχνης και διευθύνει την Θεατρική Ομάδα του Γαλλικού Ινστιτούτου Θεσσαλονίκης με την οποία, ως το 1994, παρουσιάζει εννέα έργα του κλασικού, σύγχρονου και νεοελληνικού δραματολογίου.

Το Υπουργείο Πολιτισμού, το 1991, τον διορίζει, όταν αφυπηρέτησε από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, μέλος της καλλιτεχνικής επιτροπής του ίδιου Θεάτρου, το οποίο υπηρέτησε για 32 ολόκληρα χρόνια.

Καλείται  για δεύτερη φορά στην Αυστραλία (Μελβούρνη και Σίδνεϊ), το 1992,  όπου σκηνοθετεί  και δίνει σειρά διαλέξεων στην Ένωση Ελλήνων Αιγύπτου και Μέσης Ανατολής της Μελβούρνης.                 

Εγκαθίσταται στην Αθήνα, το 1994. Την επόμενη χρονιά, σκηνοθετεί στο θίασο της Εταιρίας Θεάτρου "Θεσσαλονίκη και το 1996, ιδρύει με άλλους Αιγυπτιώτες τον Σύλλογο Αμπετείου Σχολής με έδρα την Αθήνα.

Τιμητικές εκδηλώσεις                                              

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1998, εορτάζονται τα θεατρικά του πενηντάχρονα υπό την αιγίδα του σεβασμιότατου αρχιεπισκόπου Σινά Δαμιανού και συμμετοχή άνω των είκοσι ομιλητών. Κύριος ομιλητής ο σκηνοθέτης και πρώην διευθυντής του Κ.Θ.Β.Ε, Μίνως Βολανάκης. Στις 30 Μαρτίου 2004, γίνεται στο θέατρο Αθηνών, η παρουσίαση του βιβλίου "Γιώργος Ιορδανίδης Θεατρική Διαδρομή "που επιμελήθηκε ο  Ν. Κ. Νικηταρίδης και εξέδωσε η Ελληνική Κοινότητα Καΐρου. Στην εκδήλωση συμμετέχουν, μεταξύ άλλων, οι ηθοποιοί Γιάννης Βόγλης, Χρήστος Πάρλας και ο σκηνοθέτης Γιάννης Ιορδανίδης.

Μετά από σύντομη διάρκεια νοσηλείας στο Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας (251 Γ.Ν.Α.), ο Γιώργος Ιορδανίδης αποβιώνει στις 23 Ιουνίου 2005 στις 13:05 και ενταφιάζεται στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών. Τους επικήδειους λόγους, εκφωνούν, μεταξύ άλλων, ο Κώστας Γεωργουσόπουλος και ο Νικήτας Τσακίρογλου, ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Κ.Θ.Β.Ε. Μεταξύ των στεφάνων εκείνο του πρωθυπουργού της Ελλάδος και υπουργού πολιτισμού Κώστα Καραμανλή. Ο Γιώργος Ιορδανίδης σήμερα αναπαύεται στο μαυσωλείο καλλιτεχνών του Α’ Νεκροταφείου Αθηνών. Το 2011, αποβιώνει και η σύζυγος του.

Μετάλλια και τιμητικές διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετάλλιο και Δίπλωμα Πολιτιστικής Προσφοράς από το Collège des Frères Saint Antoine του Καΐρου (1938).

Δίπλωμα Εξαιρέτου Προσφοράς της Ενώσεως Ελλήνων Αποφοίτων Αμπετείου (1957).

Δίπλωμα Επίτιμου Μέλους από την Ελληνική Λέσχη    "Η Στέγη" του Πορτ-Σάιντ (1959).

Χρυσός Σταυρός Αποστόλου και Ευαγγελιστού Μάρκου και Δίπλωμα, από τον  Μακαριότατο Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. Χριστόφορο τον Β’(1960).

Δίπλωμα Εξαιρέτου Προσφοράς από το  Σύνδεσμο Αιγυπτιωτών Ελλήνων (1966).

Μετάλλιο και Δίπλωμα Χρυσού Ιωβηλαίου από το Σύλλογο Αποφοίτων Αμπετείου Σχολής Καΐρου (1982).

Αργυρούν Μετάλλιο και Δίπλωμα για τη μακροχρόνια προσφορά του στη θεατρική ανάπτυξη της Βορείου Ελλάδος από τη Μουσική Εταιρεία Βορείου Ελλάδος (1987).

Αμφιπρόσωπο Χρυσό Μετάλλιο και Δίπλωμα των 1400 ετών από την Ανέγερση από τον Αυτοκράτορα Ιουστινιανό της Ιεράς Μονής Σινά, από τον Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπο Σινά κ. Δαμιανό (1988).

Τιμητική πλακέτα Επιτίμου Μέλους από την Ένωση Ελλήνων Αιγύπτου και Μέσης Ανατολής Μελβούρνης (1989).

Μετάλλιο Τιμής του Υπουργείου Μακεδονίας – Θράκης (1991). Τιμητική πλακέτα Πενταετούς Καλλιτεχνικής Προσφοράς από το North College Θεσσαλονίκης (1992).

Το "Κλειδί της Ευτυχίας του Νείλου" από τον  Σύλλογο Ελλήνων Αποφοίτων Αμπετείου Καΐρου (1995).

Μετάλλιο και Δίπλωμα από το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών σε ένδειξη τιμής για την προσφορά του στο θέατρο (1997).

Τιμητική πλακέτα και Δίπλωμα για την συμπλήρωση πενήντα χρόνων προσφοράς του στο θέατρο από τον Σύλλογο Αμπετείου Σχολής Αθηνών (1998).

Τιμητική πλακέτα για την προσφορά του από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, με την συμπλήρωση 40 χρόνων από την ίδρυση του (2002).

Μετάλλιο και Δίπλωμα από τον Μακαριότατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Χριστόδουλο "Τιμής Ένεκεν" για την  συμμετοχή του στις ένοπλες ελληνικές δυνάμεις κατά τον Β’  παγκόσμιο πόλεμο (2002).

Με την συμπλήρωση 10 χρόνων από τον θάνατο του (2015), ο Σύλλογος Ελλήνων Αποφοίτων Αμπετείου Καΐρου, δίνει  τιμητικά στην αίθουσα της βιβλιοθήκης του εντευκτηρίου του, το όνομα "Αίθουσα Γιώργος Ιορδανίδης".

Κινηματογραφικά αφιερώματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πολιτιστικό κέντρο της Αιγυπτιακής Πρεσβείας στην Αθήνα, με την συμπλήρωση 10 χρόνων από τον θάνατο του, παρουσιάζει (9 Φεβρουαρίου 2015) υπό την αιγίδα του πρέσβη της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου στην Ελλάδα κ. Άχμεντ Φουάντ Ελ Μπαντάουι το κινηματογραφικό αφιέρωμα με θέμα "Ο Γιώργος Ιορδανίδης και ο Αιγυπτιακός Κινηματογράφος". Προλογίζουν ο Μορφωτικός Ακόλουθος της Πρεσβείας, ο σκηνοθέτης Γιάννης Ιορδανίδης και κείμενα διαβάζει η ηθοποιός Κατερίνα Χέλμη. Η  εκδήλωση παρουσιάζεται την ίδια χρονιά και στην Αίγυπτο, υπό την αιγίδα της Πρεσβείας της Ελλάδος, στο Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού της Αλεξάνδρειας στις 19 Μαρτίου. Το Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο Καΐρου επαναλαμβάνει την εκδήλωση στις 22 Μαρτίου. Με την συμπλήρωση 10 χρόνων από τον θάνατο του, ο Σύνδεσμος Αιγυπτιωτών Ελλήνων και ο Σύλλογος Αμπετείου Σχολής, παρουσιάζει στην Αθήνα  (8 Φεβρουαρίου 2016) ένα κινηματογραφικό αφιέρωμα με θέμα: "Ο Γιώργος Ιορδανίδης στον Αιγυπτιακό και Ελληνικό Κινηματογράφο στην Αίγυπτο". Προλογίζουν, μεταξύ άλλων, οι σκηνοθέτες Κώστας Φέρρης και Γιάννης Ιορδανίδης.

Το θεατρικό και κινηματογραφικό αρχείο του

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το  αρχείο του Γιώργου Ιορδανίδη αφού ταξινομήθηκε και ψηφιοποιήθηκε, έγινε αντικείμενο δωρεάς προς το Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης (Ε.Λ.Ι.Α.-Μ.Ι.Ε.Τ.) και συγκεκριμένα στο Τμήμα Παραστατικών Τεχνών, το 2018. Το αρχείο χωρίστηκε σε 24 μεγάλες ενότητες και περιέχει 265 φακέλους με περίπου 4.000 σπάνιες φωτογραφίες, έγγραφα, θεατρικά και κινηματογραφικά προγράμματα, αποκόμματα εφημερίδων, βιβλία και άλλα ντοκουμέντα. Επίσης παραχωρήθηκαν δύο μεγάλα κιβώτια με προσωπικά αντικείμενα και τις τιμητικές του διακρίσεις.

Το βιβλίο "Γιώργος Ιορδανίδης Θεατρική Διαδρομή", με νέα κείμενα και φωτογραφίες, κυκλοφορεί το 2020, σε δεύτερη, ηλεκτρονική, έκδοση, με τη συμπλήρωση 15 χρόνων από τον θάνατό του.

Γιώργος Ιορδανίδης Θεατρική Διαδρομή (Β' έκδοση, 2020)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το βιβλίο Γιώργος Ιορδανίδης Θεατρική Διαδρομή (Β'έκδοση, 2020) είναι διαθέσιμο εδώ:

Γιώργος Ιορδανίδης Θεατρική Διαδρομή (Β' έκδοση, 2020)


  • Ανυπόγραφο: Ο Έλληνας Naguib El Rihani (στα αραβικά) Εφημερίδα Guil-El-Guedid, Le Caire 1.9.1952
  • Boozitsa Julien: Georges Iordanidis Vedette grecque du cinema arabe. Revue Images No 1640, Le Caire 11.2.1961
  • Ch. Ch.: Vingt ans de métier ou l’étonnante carrière de Georges Iordanides. Revue Radio monde, Le Caire 1/10/1960
  • Daoura Mohamed: Η συμβολή του Ελληνισμού της Η.Α.Δ. εις την πρόοδον του Θεάτρου και του κινηματογράφου. (στα αραβικά) Εφημερίδα Al Goumhouria Κάϊρο 13/6/1960
  • Αλαβέρα Ρούλα: Γιώργος Ιορδανίδης Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδας, συνέχεια… Εφημερίδα Αγγελιοφόρος 18/5/2008
  • Ανυπόγραφο: Η ιστορία των Θεατρικών συγκροτημάτων της Ενώσεως Ελλήνων Αποφοίτων Αμπετείου. Άρθρο σε συνέχειες. Εφημερίδα Ο Ελληνισμός της Αφρικής. Οκτώβριος 1997 - Μάιος 1999
  • Βαφόπουλος Θ. Γιώργος: Το πνευματικό πρόσωπο της Θεσσαλονίκης. Ανάτυπο από τον τόμο Μακεδονία-Θεσσαλονίκη. Αφιέρωμα 40ετηρίδος   της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών. Θεσσαλονίκη, 1980
  • Γεωργουσόπουλος Κώστας: Ένας στυλοβάτης. Εφημερίδα Τα Νέα 29/6/2005
  • Γιαλουράκης Μανώλης: Η Αίγυπτος των Ελλήνων. Συνοπτική ιστορία του ελληνισμού της Αιγύπτου. Εκδόσεις Μητρόπολις, Αθήνα, 1967
  • Γκιουλέκας Κώστας: Σοβαρό και αξιόλογο το έργο της Δραματικής Σχολής του Κ.Θ.Β.Ε. Συνέντευξη με τον διευθυντή της Σχολής Γ. Ιορδανίδη. Εφημερίδα: Ελληνικός Βορράς, 1980
  • Δελαπόρτας Μάκης: Μίμης Φωτόπουλος Μεγάλοι Έλληνες Ηθοποιοί. Έκδοση: Η Καθημερινή, Αθήνα 3/2/2019
  • Έξαρχος Θόδωρος: Έλληνες Ηθοποιοί Αναζητώντας τις ρίζες. Έτος γέννησης από 1900 μέχρι 1925. Τόμος δεύτερος (Α-Μ) Εκδόσεις Δωδώνη Αθήνα-Γιάννενα, 1996
  • Ζαρπανέλλης Πέτρος: Γιώργος Ιορδανίδης Εφημερίδα Ταχυδρόμος Αλεξάνδρεια-Κάιρο 3/11/1952
  • Θεατρικό Ημερολόγιο 2020 του Τ.Α.Σ.Ε.Η. Έλληνες καλλιτέχνες σε όλη τη γη. Έρευνα - κείμενα: Σίσση Καπλάνη-Σπύρος Μπιμπίλας. Εκδόσεις Υδροπλάνο, Αθήνα, 2019
  • Ζιβελοπούλου-Ποπόβιτς Κάτια: Το Θέατρο που αγαπήσαμε Εφημερίδα Νέο Φως, Κάϊρο 25/4/2004
  • Κεσσόπουλος Γιάννης: Η περιπέτεια της γέννησης του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος Περιοδικό Θεσσαλονικέων Πόλις, τεύχος 51, Θεσσαλονίκη Μάρτιος 2015
  • Μαρίνος Κώστας: Γιώργος Ιορδανίδης, ζωή αφιερωμένη στο Θέατρο. Περιοδικό Θεσσαλονικέων Πόλις, τεύχος 53, Θεσσαλονίκη 2015
  • Μποζίκης Βασίλης: Γιώργος Ιορδανίδης (1921-2005) Περιοδικό Αυλαία της Θεσσαλονίκης, τεύχος 20, Σεπτέμβριος 2005
  • Μποσκοΐτης Αντώνης: Ο παλιός Αιγυπτιακός Κινηματογράφος αναβιώνει στην Αθήνα! Περιοδικό Lifo 9/2/2015
  • Νικηταρίδης Νίκος: Αιγυπτιώτικες προσωπικότητες του χθες. Εκδόσεις Αγγελάκη, Αθήνα, 2017
  • Νικηταρίδης Νίκος: Αιγυπτιώτες και κινηματογράφος. Εκδόσεις Αγγελάκη, Αθήνα, 2018
  • Σαββοπούλου Δέσποινα: Κ.Θ.Β.Ε, 35 χρόνια Θεατρική μνήμη. Εφημερίδα Τύπος της Κυριακής 10/9/2000
  • Σακελλάριος Αλέκος- Γιαννακόπουλος Χρήστος: Ένας Ήρωας με παντούφλες. Πρόγραμμα Εθνικού Θεάτρου Αθήνα, 2001
  • Σακισλόγλου Άκης: Έφυγε και ο ακούραστος εργάτης του Θεάτρου. Εφημερίδα Αγγελιοφόρος 24/6/2005
  • Σαρηγιάννης Γιώργος: Ένας Έλληνας στο Αιγυπτιακό Θέατρο. Εφημερίδα Τα Νέα 29/3/2004
  • Σίμος Ξ. Κώστας: Παροικιακό Λεύκωμα. Η ζωή και η δράση των Ελλήνων στο Κάιρο. Τόμος Α΄.  Κάιρο,1961.
  • Σουγιουλτζής Χρήστος: 35 Χρόνια Κρατικόν Θέατρον Βορείου Ελλάδος (1961-1996). Εκδόσεις Ήβος, Αθήνα, 1999
  • Σουλογιάννης Θ. Ευθύμιος: Η αφύπνιση του παροικιακού θεάτρου της Αιγύπτου. Αφιέρωμα: Το θέατρο της διασποράς. Περιοδικό Επτά ημέρες. Η Καθημερινή, Αθήνα, 7/9/2003
  • Λεύκωμα: Τα Δεκαπεντάχρονα του Γιώργου Ιορδανίδη. Κείμενο Γιώργου Λασκαρίδη: Γιώργος Ιορδανίδης. Δεκαπέντε χρόνια στην εξυπηρέτηση του Αιγυπτιακού Θεάτρου Ανθολογία Ελληνικού και ξενόγλωσσου τύπου, ανθολόγιο ιδεών κλπ. Κάιρο, 6/11/1954
  • Λεύκωμα (Συλλογικό): 20 χρόνια Θέατρο του Γιώργου Ιορδανίδη. Πρόλογος Δημήτρη Μυράτ. Κείμενα Γιώργου Θεοτοκά, Γιώργου Λασκαρίδη κ.α. Ανθολογία Ελληνικού και ξενόγλωσσου τύπου, ανθολόγιο ιδεών κλπ. Κάιρο, 1960
  • Συλλογικό: Νίκος Νικολαΐδης ο Κύπριος (1884-1956) Ανθολογία. Εκδόσεις Διασποράς, Λονδίνο, 1998
  • Συλλογικό: Γιώργος Ιορδανίδης Θεατρική Διαδρομή. Επιμέλεια: Νίκου Κ. Νικηταρίδη. Πρόλογος: Χρήστου Θ. Καβαλή και Νικόλα Βαδή. Κείμενα των Μίνωα Βολανάκη, Άννας Συνοδινού, Ευθυμίου Θ. Σουλογιάννη. Ανθολογία Ελληνικού και Ξενόγλωσσου τύπου, ανθολόγιο ιδεών κλπ. Έκδοση Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου, Αθήνα, 2004
  • Συλλογικό: Γιώργος Ιορδανίδης Θεατρική Διαδρομή. Επιμέλεια: Νίκου Νικηταρίδη. Πρόλογος Χρήστου Καβαλή και Νικόλα Βαδή. Κείμενα των Μίνωα Βολανάκη, Άννας Συνοδινού, Ευθύμιου Θ. Σουλογιάννη, Σπύρου Α. Ευαγγελάτου, Θεόδωρου Τερζόπουλου, Δημήτρη Βάγια, Ντίνου Χριστιανόπουλου, Νικήτα Τσακίρογλου, Κώστα Γεωργουσόπουλου. Ανθολογία Ελληνικού και ξενόγλωσσου τύπου, ανθολόγιο ιδεών κλπ. Έκδοση Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου, Β΄ Έκδοση, Αθήνα, 2020
  • Συλλογικό: Σύλλογος Ελλήνων Αποφοίτων Αμπετείου Σχολής 80 χρόνια Σ.Ε.Α.Α.Σ. Επιμέλεια-Κείμενα Βίλλυ Ν. Πολίτη. Κάϊρο, Ιούνιος 2012
  • Τομαρά-Σιδέρη Ματούλα: Οι Έλληνες του Καΐρου. Σύμβουλος έκδοσης-επιμέλεια: Μαρία Αδαμαντίδου. Εκδόσεις Κέρκυρα, Αθήνα 2007
  • Τριάρχης Φώτης: Μικρό αφιέρωμα στη θεατρική παράδοση της Θεσσαλονίκης. Περιοδικό Βορειοελλαδίτικα, τεύχος 75-80, Θεσσαλονίκη, Ιούνιος 1988
  • Χαραλαμπίδης Φώτης: Γιώργος Ιορδανίδης. Εμψυχωτής της θεατρικής ζωής του Ελληνισμού της Αιγύπτου. Περιοδικό Ελληνική Διασπορά Τεύχος 66,Θεσσαλονίκη Ιανουάριος- Φεβρουάριος, 2002
  • Χαραλαμπίδης Φώτης: Το ερασιτεχνικό Θέατρο στην ελληνική παροικία Καΐρου. Περιοδικό Ελληνική Διασπορά, τεύχος 65, Θεσσαλονίκη, Δεκέμβριος 2001