Αλέκος Σακελλάριος
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Αλέκος Σακελλάριος | |
---|---|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Αλέκος Σακελλάριος (Ελληνικά) |
Γέννηση | 7 Νοεμβρίου 1913[1][2] Αθήνα |
Θάνατος | 28 Αυγούστου 1991[1] Αθήνα |
Τόπος ταφής | Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Ιδιότητα | σκηνοθέτης κινηματογράφου, σεναριογράφος, θεατρικός συγγραφέας, στιχουργός, τραγουδοποιός και ηθοποιός[3] |
Σύζυγος | Ματούλα Ντάβαρη (έως άγνωστη τιμή), Νίκη Λινάρδου (έως άγνωστη τιμή) και Τίνα Βρεττού (έως 1991) |
Ο Αλέκος Σακελλάριος (7 Νοεμβρίου[4] 1913 - 28 Αυγούστου 1991)[5] ήταν Έλληνας θεατρικός συγγραφέας, στιχουργός, δημοσιογράφος και σκηνοθέτης. Εξαιρετικά δημοφιλής και παραγωγικός, υπήρξε από τους σημαντικότερους ανανεωτές της μεταπολεμικής νεοελληνικής κωμωδίας και από τους σημαντικότερους στιχουργούς του ελαφρού ελληνικού τραγουδιού.
Πρώιμα χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα, στην Αχαρνών. Οι νομικές σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών εκτοπίστηκαν πολύ σύντομα από τις ζωηρές δημοσιογραφικές του ανησυχίες (ήδη από τα σχολικά του χρόνια υπήρξε εκδότης του Μαθητή, της πιο μεγάλης κυκλοφορίας μαθητικής εφημερίδας της εποχής).[5] Στη μάχιμη δημοσιογραφία μπαίνει μέσα από τη φιλολογική στήλη της Καθημερινής, μετά από ποίημα που στέλνει στον Γεώργιο Βλάχο. Εργάστηκε σε εφημερίδες όπως: Ελεύθερη Ελλάδα, Ακρόπολις, Απογευματινή, Μάχη, Ελεύθερος Κόσμος, Εθνικός Κήρυξ, Ελεύθερος Τύπος κ.ά., άλλοτε ως ρεπόρτερ, άλλοτε ως χρονογράφος ή ως ευθυμογράφος. Επίσης με τον στενό συνεργάτη του Χρήστο Γιαννακόπουλο εξέδωσαν την εφημερίδα Το Εικοσιτετράωρο και τα περιοδικά Πρωτεύουσα και Σαββατοκύριακο. Διετέλεσε επίσης και διευθυντής του περιοδικού ποικίλης ύλης Εβδομάς. Μέχρι το τέλος της ζωής του χρονογραφούσε σε εφημερίδες και περιοδικά.
Το 1935 έγραψε, κατόπιν παραγγελίας του κορυφαίου κωμικού του ελαφρού μουσικού θεάτρου της περιόδου, Πέτρου Κυριακού, το πρώτο θεατρικό του έργο, τη μουσική ηθογραφία Ο βασιλιάς του Χαλβά σε συνεργασία με τον Μήτσο Βασιλειάδη με συνθέτη τον Νίκο Χατζηαποστόλου. Η επιτυχία ήταν μεγάλη και καθιέρωσε κατ' ευθείαν τον νεαρό συγγραφέα.
Καριέρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η συνεργασία που τον έκανε ευρέως γνωστό ήταν αυτή με τον Χρήστο Γιαννακόπουλο (αρχικά με την επιθεώρηση Παύσατε Πυρ) . Οι "Διόσκουροι του ελληνικού θεάτρου" (κατά την έκφραση του γνωστού θεατρικού κριτικού Αχιλλέα Μαμάκη)[6] ήταν πολύ επιτυχημένοι. Το σερί των επιτυχιών τους, ενέπνευσε πολλούς συγγραφείς και χρονογράφους της γενιάς τους να καταπιαστούν με τη θεατρική κωμωδία, αφήνοντας μια μεγάλη σειρά από έργα που παίζονται ακόμα και σήμερα. Εξαιρετικά μεγάλη ήταν η επιτυχία του και στον κινηματογράφο, όπου ξεκίνησε αυτοδίδακτος, μετά από παρότρυνση του παραγωγού Φιλοποίμενος Φίνου.[5] Οι ταινίες του σημείωναν ρεκόρ εισπράξεων και οι περισσότερες απ' αυτές έχουν προβληθεί στην τηλεόραση.
Εκτός απ' την συνεργασία του με τον Χρήστο Γιαννακόπουλο, εργάστηκε και με τους περισσότερους επιθεωρησιακούς συγγραφείς της εποχής του. Έγραψε, μόνος ή συνεργαζόμενος, περίπου 200 θεατρικά έργα και 60 κινηματογραφικά σενάρια. Γνωστότερα απ' αυτά είναι: Οι Γερμανοί ξανάρχονται, Ένας ήρως με παντούφλες, Ένα βότσαλο στη λίμνη, Σάντα Τσικίτα, Θανασάκης ο πολιτευόμενος, Δεσποινίς ετών 39, Ούτε γάτα, ούτε ζημιά, Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες, Ο φίλος μου ο Λευτεράκης, Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο, Η θεία απ' το Σικάγο, Η καφετζού, Η κυρά μας η μαμή, Ο Ηλίας του 16ου, Το ξύλο βγήκε απ'τον Παράδεισο, Τα κίτρινα γάντια, Αλίμονο στους νέους, Η Αλίκη στο ναυτικό, Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης, Χτυποκάρδια στο θρανίο, Το δόλωμα, Υπάρχει και φιλότιμο.
Έγραψε, επίσης τους στίχους -μόνος, με τον Γιαννακόπουλο ή με άλλους- σε περίπου 2.000 τραγούδια,[7] πολλά από τα οποία έγιναν μεγάλες επιτυχίες, όπως «Άστα τα μαλλάκια σου», «Θα σε πάρω να φύγουμε», «Μάρω-Μάρω μια φορά είν' τα νιάτα», «Άλα, άνοιξε κι άλλη μπουκάλα» , «Το μονοπάτι», «Βρε Μανώλη Τραμπαρίφα», «Ένα βράδυ που 'βρεχε», «Άρχισαν τα όργανα», "Έχω ένα μυστικό", "Υπομονή", "Σήκω χόρεψε συρτάκι" και πολλά άλλα. Συνεργάστηκε με ευρεία γκάμα συνθετών (από τον Νίκο Χατζηαποστόλου και τον Θεόφραστο Σακελλαρίδη, ως τον Σταύρο Ξαρχάκο, τον Γιώργο Ζαμπέτα και τον Γιάννη Σπανό). Ιδιαίτερα σημαντικές για το ελληνικό τραγούδι ήταν οι συνεργασίες του με τον Κώστα Γιαννίδη και τον Μιχάλη Σουγιούλ. Σπουδαία -και εξαιρετικά επιτυχημένα- ήταν και τα τραγούδια που έγραψε με τον Μάνο Χατζιδάκι.
Η κριτική της εποχής (με εξαίρεση τον Άλκη Θρύλο) αντιμετώπισε το δίδυμο Σακελλάριου - Γιαννακόπουλου ως τους σημαντικότερους κωμωδιογράφους της γενιάς τους (επαινώντας ιδιαίτερα τα Ένας ήρως με παντούφλες και Η Μεγάλη Παρένθεσις). Πολλές φορές κατηγορήθηκαν για προχειρότητα, λόγω της υπερπαραγωγικότητάς τους. Ξεκινώντας από το 1989, τα έργα τους μπήκαν και στο ρεπερτόριο του Εθνικού Θεάτρου, κάτι που στις μέρες των μεγάλων επιτυχιών τους θα ήταν αδιανόητο.
Ο Αλέκος Σακελλάριος τιμήθηκε για όλες τις δημιουργικές πλευρές του με πολλά ελληνικά και ξένα βραβεία. Κατά το τέλος της ζωής του, η αφηγηματική του δεινότητα τον έκανε περιζήτητο σε τηλεοπτικές εκπομπές που μελετούσαν την εποχή του. Έγραψε την αυτοβιογραφία του με τίτλο Λες και ήταν Χθες[5] και το Σε Πρώτο Πρόσωπο.[8]
Προσωπική ζωή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Είχε παντρευτεί τρεις φορές: πρώτη του σύζυγος ήταν η Ματούλα Ντάβαρη[9], δεύτερη σύζυγός του ήταν η Νίκη Λινάρδου,[10] και τρίτη η Τίνα Βρετού[9]. Απέκτησε δύο κόρες.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, από το 1978 ως το 1991, ζούσε με την τρίτη σύζυγό του, Τίνα, γράφοντας (όπως έλεγε σε συνεντεύξεις του της εποχής) συνεχώς σενάρια, χρονογραφήματα και θεατρικά, τα περισσότερα εκ των οποίων δεν είδαν ποτέ το φως της δημοσιότητας. Το μεγαλύτερο μέρος του έργου του, θεατρικό και χρονογραφικό, δεν εκδόθηκε ποτέ.
Απεβίωσε στις 28 Αυγούστου 1991 σε ηλικία 78 ετών από Έμφραγμα του μυοκαρδίου στην Αθήνα και κηδεύτηκε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών σε οικογενειακό τάφο.
Εργογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κινηματογραφικές ταινίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Θεατρικές παραστάσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρόζα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Τίτλος |
---|---|
1935 | Ο βασιλιάς του Χαλβά |
1936 | Το Ρόδο του Ισπαχάν |
1937 | Γκρίζα Νειάτα |
1938 | Ένας άνθρωπος από τον Άρη |
1944 | Η Λίζα τα 'κανε θάλασσα |
1944 | Το Ξύλο Βγήκε από τον Παράδεισο |
1945 | Ομήρου Οδύσσεια |
1945 | Κυριακή αργία |
1945 | Τσαγκαροδευτέρα |
1946 | Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης |
1946 | Φλερ ντ' αμούρ |
1946 | Η Δεξιά, η αριστερά και ο κυρ Παντελής |
1946 | Οι Γερμανοί ξανάρχονται |
1946 | Ο Αποστόλης και η ύπαιθρος Ελλάς |
1947 | Μια κυρία ατυχήσασα |
1947 | Ένας Ήρως με Παντούφλες |
1947 | Τρωικός πόλεμος |
1947 | Το ακίνητο που κουνήθηκε |
1947 | Επανάστασις στο φεγγάρι |
1948 | Παράνομος κυκλοφορία |
1948 | Η Ζωή Περνά |
1949 | Ο ουρανοκατέβατος (διασκευή του "Ένας άνθρωπος από τον Άρη";) |
1949 | Ο Σάτυρος της Μαγκουφάνας |
1950 | Φτερό στον Άνεμο |
1950 | Ανώμαλος προσγείωσις |
1950 | Ούτε γάτα ούτε ζημιά |
1950 | Η Μεγάλη Παρένθεσις |
1951 | Δελησταύρου και υιός |
1951 | Ο απόδημος Ελληνισμός |
1952 | Δεσποινίς ετών 39 |
1952 | 4 καρδιές χτυπούν (διασκευή του "Φλερ ντ'αμούρ) |
1952 | Θανασάκης ο πολιτευόμενος |
1952 | Ο Φώτης Φαγκρής και η Τσικίτα Λοπέζ |
1952 | Η Ρένα εξώκειλε |
1952 | Ουδέν το αξιοσημείωτον |
1953 | Τα λεονταράκια |
1953 | Ένταλμα συλλήψεως (Αγωνία φορολογουμένου) |
1953 | Η Μαρκησία της φτωχογειτονιάς |
1954 | Οι δικοί μας άνθρωποι |
1954 | Οι Μακρυκωσταίοι και οι Κοντογιώργηδες |
1955 | Ο Φίλος Μου ο Λευτεράκης |
1956 | Έτσι και την Πιάσουμε |
1956 | Ο θάνατός σου, η ζωή μου |
1956 | Θα σε κάνω βασίλισσα |
1957 | Ο Φανούρης και το σόι του |
1957 | Η κυρία περί της οποίας πρόκειται |
1957 | Το ρομάντζο μιας καμαριέρας (διασκευή του "Φλερ ντ'αμούρ") |
1957 | Μαρία Πενταγιώτισσα |
1958 | Νυχτερινή περιπολία (διασκευή του "Ουδέν το αξιοσημείωτον") |
1958 | Νυμφεύεται ο δούλος του Θεού |
1958 | Ο 6ος Αμερικάνικος στόλος |
1958 | Σπίτι χωρίς νοικοκυρά |
1958 | Ο Ηλίας του 16ου |
1959 | Κάθε πράγμα στον καιρό του |
1959 | Τα Φώτα του Φώτη (διασκευή του "Ο Φώτης Φαγκρής και η Τσικίτα Λοπέζ") |
1959 | Σαράντα και... |
1961 | Επτά θανάσιμα αμαρτήματα |
1961 | Η μις Βαγόνι (διασκευή του "Η μαρκησία της φτωχογειτονιάς") |
1961 | Ο Κύριος Πτέραρχος |
1962 | Χτυποκάρδια στο θρανίο |
1962 | Οι γλάροι και οι κότες |
1964 | Ελάτε να γελάσουμε (σκετς "Ο συμβιβασμός") |
1964 | Υπάρχει και φιλότιμο (διασκευή του "Ανώμαλος προσγείωσης") |
1965 | Η κόρη μου η σοσιαλίστρια |
1965 | Άνδρα θέλω, τώρα τονε θέλω |
1966 | Τον άρτον ημών τον επιούσιον (διασκευή του "Ο 6ος Αμερικανικός στόλος") |
1967 | Πέντε Πρόσωπα Ζητούν Μεροκάματο |
1967 | Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα |
1967 | Και η γιαγιά μου έχει τρισέγγονα, αλλά ποιος τα μαζεύει απ'τα κεραμίδια
(διασκευή του "Η κυρία περί της οποίας πρόκειται") |
1968 | Γαμπροί απ’το παράθυρο |
1968 | Συνέβη στο Σκορπιό (διασκευή του "Ένας άνθρωπος από τον Άρη") |
1969 | Το εικοσιτετράωρο ενός Αθηναίου |
1969 | Και ένα και δύο και τρία και τέσσερα |
1969 | Ο Μπάμπης και ο Μπαμπίνος |
1969 | Τι κάνει ο άνθρωπος για να ζήσει (διασκευή του "Ένταλμα συλλήψεως") |
1971 | Ένας σάτυρος χωρίς λυκόσκυλο |
1972 | Ο Μανωλάκης ο βομβιστής |
1973 | Χαρίλαος ο Β΄ και τελευταίος |
1975 | Ο Θεός να βάλη το χέρι του |
1976 | Ο φίλος μου το φάντασμα (διασκευή του "Ο φίλος μου ο Λευτεράκης") |
1977 | Ο φιλαράκος μου (διασκευή του "¨Ο φίλος μου ο Λευτεράκης") |
1978 | Τι Έκανες στον Τρωικό Πόλεμο, Θανάση; |
1982 | Ο πρασινοφρουρός |
1986 | Ο άντρας μου ο ψεύτης (διασκευή του "Ο φίλος μου ο Λευτεράκης") |
1989 | Το τρις εξαμαρτείν |
Επιθεώρηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Τίτλος |
---|---|
1933 | Δικτατόρισσα |
1934 | Μπουμπούκι |
1936 | Το ρομάντσο ενός αλήτη |
1936 | Σβούρα |
1937 | Τρελλή Συμφωνία |
1937 | Παρίσι-Αθήνα |
1938 | Γαρδένια |
1938 | Σιλουέττα |
1938 | Η Κυρία με τα Ελαττώματα |
1939 | Καμέλια |
1939 | Φερνάντα |
1939 | Ξενύχτηδες |
1939 | Παύσατε πυρ |
1940 | Φράουλα |
1940 | Surprise Party |
1940 | Μπράβο κολονέλλο |
1941 | Μελτεμάκια |
1941 | Πρωτοβρόχια |
1941 | Πολεμική Αθήνα |
1941 | Φινίτο λα μούζικα |
1941 | Η ζωή συνεχίζεται |
1942 | Αστροφεγγιές |
1942 | Ανεμομαζώματα |
1942 | Στο ρυθμό της τζαζ |
1942 | Ο Φανός των συντακτών |
1943 | Μελωδίες του 1943 |
1943 | Τα ίδια Παντελάκη μου |
1943 | Αττικός Ουρανός |
1943 | Γαλάζιος Ουρανός |
1943 | Ανοιξιάτικες Τρέλλες |
1943 | Άλλαξε ο Μανωλιός |
1944 | Χάιλ Χίτλερ |
1944 | Χωρίς λογοκρισία |
1945 | Η Ζωή Ξαναρχίζει |
1945 | Άλλος για τη Σόφια |
1945 | Χαρούμενες Ώρες |
1947 | Το γλέντι του Ζαχαρία |
1947 | Δολλάρια με τη Σέσουλα |
1948 | Η Αθήνα του '48 |
1948 | Άνθρωποι...Άνθρωποι! |
1948 | Μαϊστράλια |
1949 | Άνθρωποι του '49 |
1949 | Χαρούμενες βραδιές |
1949 | Ενσταντανέ |
1950 | Ο' κέυ |
1951 | Χαιρετίσματα από την Αθήνα |
1951 | Το καμπανάκι |
1951 | Έχετε Γεια Βρυσούλες |
1952 | Βρε Μανώλη Τραμπαρίφα |
1954 | Η Φωνή της Αθήνας |
1954 | Όσα Παίρνει ο Άνεμος |
1955 | Χωρίς Λεφτά |
1957 | Νυχτολούλουδα |
1957 | Η Μουσαφίρισσα |
1960 | Άνθρωποι του '60 |
1961 | Ώπα Ώπα |
1961 | Φόροι, φτώχεια και κρασάκι |
1964 | Ντόλτσε Βίτα |
1964 | Ουΐσκυ και Ρετσίνα |
1964 | Κομπολόϊ δέκα χάντρες |
1964 | Όλα στα Φόρα |
1964 | Η Δημοκρατία Χορεύει |
1964 | Σαμπάνια και Πεννιές |
1965 | Γκάρντεν Πάρτυ |
1965 | Αυλή και Πεζοδρόμιο |
1966 | Λαγοί με Πετραχήλια |
1967 | Λουλουδισμένη Αθήνα |
1968 | Και μη Χειρότερα |
1969 | Με Αγάπη από την Αθήνα |
1971 | Καντσονίσιμα Σατυρίσιμα Ψιθυρίσιμα |
1974 | Με Λένε Κώστα |
1990 | Έχετε Γειά Βρυσούλες |
Οπερέττα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Τίτλος |
---|---|
1935 | Ταξείδι στο Αλγέρι |
1935 | Μποέμ της Αθήνας |
1936 | Φοιτητική Απεργία |
1938 | Αρζεντίνα |
1938 | Κορίτσια της παντρειάς |
Βαριεττέ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Τίτλος |
---|---|
1943 | Παιχνίδια της Πέννας |
1945 | Μπουάτ "Παρκ" |
1945 | Σινέ Νιούς |
1946 | Όασις |
Τηλεόραση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Τίτλος |
---|---|
1971 | Δόκτωρ Τικ |
1972 | Ο Ανθρωπάκος |
1973 | Κάτι άλλο... |
1973 | Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα |
1973 | Στις σκάλες του πενταγράμμου |
1974 | Μόνο για σας |
1974 | Εγώ κι Εγώ |
1975 | Χρονικό του Μουσικού Θεάτρου: Λίγο απ' όλα |
1975 | Χρονικό του Μουσικού Θεάτρου: Παναθήναια 1907 |
1976 | Μια Αθηναία στην Αθήνα |
1976 | 60 λεπτά χωρίς λεφτά |
1978 | Έξι ρεβεγιόν, εξήντα χρόνια |
1981 | Κομφετί και σερπαντίνες |
1981 | Ελληνικές κωμωδίες |
1981 | Μοναστηράκι |
1984 | Αληθινές ιστορίες |
1985 | Η ζωή του Αττίκ |
1989 | Επιθεώρηση, επιθεώρηση |
1990 | Τα αστέρια λάμπουν για πάντα |
1996 | Αξέχαστες κωμωδίες |
Βιντεοταινίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Τίτλος |
---|---|
1987 | Άντρα Θέλω |
1987 | Ένα Αστέρι Γεννιέται με Καισαρική |
1987 | Έτσι κι Αλλιώς κι Αλλιώτικα |
1987 | Ο Θάνατός Σου, η Ζωή Μου |
Γνωστότερα τραγούδια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Άλα άνοιξε κι άλλη μπουκάλα
Άρχισαν τα όργανα
Άσε τον παλιόκοσμο να λέει
Ας είν’ καλά το γινάτι σου
Ας πάει και το παλιάμπελο
Άσ’ τα τα μαλλάκια σου
Άσ΄ το το χεράκι σου
Αχ! βρε παλιομισοφόρια
Αυτά τα μάτια κάπου τα `χω ξαναδεί
Βρε πώς μπατιρίσαμε
Γαϊδαράκος
Γαρύφαλλο στ’ αυτί
Δημήτρη μου, Δημήτρη μου
Είμαι άντρας και το κέφι μου θα κάνω
Είναι το στρώμα μου μονό
Ένα βράδυ που `βρεχε
Έχω ένα μυστικό
Η βαλίτσα
Η γυναίκα είναι ζημιά
Η Κυριακή
Θα γυρίσει κι ο τροχός
Θα καθόμουνα πλάι σου
Θα ξανάρθεις
Θα σε πάρω να φύγουμε
Θέλω τα ώπα μου
Κέρκυρα - Κέρκυρα
Κλωτσοσκούφι
Λες και ήταν χτες
Μάρω - Μάρω
Μου αρέσουνε τ΄ αγόρια
Ο αμαξάς ( Καροτσέρη καροτσέρη )
Ο γλάρος
Ο μακρυμάλλης
Ο Τραμπαρίφας ( Το κορίτσι θέλει θάλασσα )
Παλιά γειτονιά
Πάμε σαν άλλοτε
Πες μου μια λέξη
Σαν κι απόψε
Σ’ αγαπώ
Σ΄ αγαπώ σ΄ όλες τις γλώσσες
Σήκω χόρεψε συρτάκι
Στον ουρανό είν’ ένα αστέρι
Τ΄ αλητάκια ( Βρε ντουνιά )
Το γκρίζο γατί (Νιάου νιάου βρε γατούλα)
Το καινούργιο φεγγάρι
Το μονοπάτι
Το τραμ το τελευταίο
Το φεγγαράκι
Το περιστέρι
Τράβα Μπρος
Υπομονή
Φεύγουν τα Νιάτα
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ελίζα-Άννα Δελβερούδη, «Εκ των στυλοβατών του καταστήματος: Ο Χρήστος Γιαννακόπουλος, ο Αλέκος Σακελλάριος και η μεταπολεμική κωμωδία», Πρακτικά του Α΄ Πανελλήνιου Θεατρολογικού Συνεδρίου, Το ελληνικό θέατρο από τον 17ο στον 20ό αιώνα, Αθήνα, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών Πανεπιστημίου Αθηνών - εκδόσεις Ergo, 2002, σσ. 369-376
- Μ. Καραγάτση, Κριτική Θεάτρου, 1946-1960. Πρόλογος Κώστας Γεωργουσόπουλος. Εισαγωγή-Επιμέλεια: Ιωσήφ Βιβιλάκης, έκδοση Βιβλιοπωλείον της «Εστίας», Αθήνα 1999.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) Discogs. 933797. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 138106375.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ «Τίνα Σακελλάριου». www.facebook.com. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 «Αλέκος Σακελλάριος». Σαν Σήμερα .gr. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2018.
- ↑ «Χρήστος Γιαννακόπουλος (Σεναριογράφος)». http://finosfilm.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2018. Εξωτερικός σύνδεσμος στο
|website=
(βοήθεια) - ↑ «Αλέκος Σακελλάριος. Συμμαθητής με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, απόγονος του Ζάππα και κατά τύχη σκηνοθέτης. Έγραψε στίχους για 2.000 τραγούδια και γύρισε 50 ταινίες - ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ». www.mixanitouxronou.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ «Σε Πρώτο Πρόσωπο». www.palaiobibliopolio.gr. 23 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2018.
- ↑ 9,0 9,1 «Cosmopoliti.com». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Απριλίου 2019.
- ↑ «Το ξαφνικό τέλος της ηθοποιού Νίκης Λινάρδου - Ο γάμος με τον Αλέκο Σακελλάριο και η κόντρα με τη Βουγιουκλάκη». TheCaller.gr. 4 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2018.
- ↑ «Της νύχτας τα καμώματα». tainiothiki.gr. Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2023.
- ↑ «Μοντέρνα σταχτοπούτα'». tainiothiki.gr. Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2023.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ο Έρωτας των Πρώτων Πλάνων: Αλέκος Σακελλάριος (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
- Οι Παλιοί μας Φίλοι: Αλέκος Σακελλάριος (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
- Αλέκος Σακελλάριος στο retroDB