Ρούλα Αλαβέρα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ρούλα Αλαβέρα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ρούλα Αλαβέρα (Ελληνικά)
Γέννηση1942
Θεσσαλονίκη
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
ΣπουδέςΑριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποιήτρια
Οικογένεια
ΣύζυγοςΤηλέμαχος Αλαβέρας

Η Ρούλα Αλαβέρα είναι ποιήτρια, σύζυγος του πεζογράφου Τηλέμαχου Αλαβέρα. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1942, όπου έζησε και δραστηριοποιήθηκε. Οι σπουδές τις ξεκίνησαν με πτυχίο στα Οικονομικά από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και ολοκληρώθηκαν στη Δραματική Σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδας (ΚΘΒΕ), στο οποίο κατείχε ιδιαίτερη θέση στο Δ.Σ. του.

Τα ποιήματά της είδαν το πρώτο φως της δημοσιότητας το 1963. Μία από τις σταθερές συνεργάτιδες του περιοδικού Νέα Πορεία στον "κύκλο" του οποίου εντάχθηκε μαζί με πολλές λογοτεχνικές προσωπικότητες της Θεσσαλονίκης με επικεφαλής τον πεζογράφο σύζυγό της. Έχει συνεργαστεί δημοσιεύοντας κείμενά της τόσο με λογοτεχνικά περιοδικά (Νέα Πορεία, Ευθύνη, Εντευκτήριο, Παρέμβαση, κ.α.) όσο και με εφημερίδες (Αυγή και Αγγελιοφόρος), όπως επίσης ασχολήθηκε και με το δημόσιο και το ιδιωτικό ραδιόφωνο. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και χρησιμοποιεί συχνά το λογοτεχνικό ψευδώνυμο Σταύρος Σγουρός.

Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ποίηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Πέρασμα ([χ.ο.] 1964)
  2. Περί της δεσποτείας των αντιαζομένων (Νέα Πορεία, 1969)
  3. Το κρανιοτρύπανο (Νέα Πορεία, 1973)
  4. Μια ημερομηνία παλιά (Νέα Πορεία, 1974)
  5. Δρ. Τζέκυλ. Έι Μίστερ Χάυντ (Νέα Πορεία,1978)
  6. Οδοιπορικό: Σχέδιο για άσκηση, (Νέα πορεία, 1982)
  7. Ακηδία (Νέα Πορεία, 1983)
  8. Υποθέσεις ενός ξοάνου της παρακμής και της Καίτε Κόλλβιτς, (Νέα Πορεία, 1986)
  9. Πιθανή Αποκάλυψη-τώρα ενός Δαβίδ απροσδιόριστου (Νέα Πορεία, 1988)
  10. "Μπλουζ" - το σώου δεν πήρε τέλος ([χ.ο.]1990)
  11. Εννέα λυγμοί για τον καλό άνθρωπο από λάσπη (Νέα Πορεία, 1997)
  12. Έξη ελληνικά κεντήματα για την Αμαλία Μεγαπάνου (Νέα Πορεία,1998)
  13. Περί της δεσποτείας των πόλεων και των ονειρικών (Κέδρος, 1999)
  14. Φιλάρχαιες ξεναγήσεις (Κέδρος, 2001)
  15. Mec(c)ano και η Εκάτη (Θερμαϊκός, 2012)

Κρίσεις για το έργο της[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

"Παρ' ότι ο ποιητικός λόγος της Αλαβέρα στηρίζεται σε σημαντικό βαθμό στη συνειρμική διάπλαση και μοιάζει αυτοματικός, στην ουσία είναι μελετημένος προσεκτικά ως προς τον ρυθμό και τη σύνθεσή του. Επειδή οι επιμέρους εικόνες που τον συνθέτουν δεν έχουν μόνο έναν αλλά πολλούς άξονες, η αίσθηση που μένει είναι η αίσθηση του σπαράγματος, της έκκεντρης μορφής που γενικά έχει ο σύγχρονος κατακερματισμένος κόσμος. Αντιλυρική αλλά έντονα αισθησιακή, με εσωτερικό πάθος και φρενήρη ορμή, η ποίηση της Αλαβέρα ζητά να εντοπίσει το αυθεντικό ακόμα και στο άναρθρο και στο εξωλογικό της γλώσσας. Από αυτή την πλευρά, το έργο της, αν και δεν είναι ευρύτερα γνωστό, αποτελεί μία από τις πιο προωθημένες όψεις του ελληνικού ποιητικού μοντερνισμού, πλησιέστερο στην καινοτόμο γλώσσα και στις νοοτροπίες των ποιητών του 1970 (λ.χ. του Β. Στεριάδη, της Ν. Χατζηδάκι). Μετά τη συγκεντρωτική έκδοση του 2004, τα ποιήματά της φαίνεται ότι εισέρχονται σε έναν νέο κύκλο, με τονισμένη περισσότερο από όσο πριν τη δραματουργική αίσθηση του λόγου."[1]

"Η Ρούλα Αλαβέρα (1942) αναγνωρίζει από ένστικτο την παθιασμένη απελπισία και την παθιασμένη πάλη, δίχως να πέφτει ποτέ θύμα ψευδαισθήσεων της στιγμής. Παρατηρεί τις άνισες ακολουθίες της ζωής και σαν θηλυκός Πυγμαλίων προσπαθεί να τις ανατρέψει".[2]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Αλέξης Ζήρας, "Αλαβέρα Ρούλα", Λεξικό Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Πρόσωπα, Έργα, Ρεύματα, Όροι, Πατάκης, Αθήνα 2008, σ. 50.
  2. Θαν. Γεωργιάδης, "Ποίηση στη Θεσσαλονίκη" στο Λογοτεχνία της Θεσσαλονίκης, ειδική έκδοση Νέας Πορείας, Θεσσαλονίκη 1988, σ. 194-195.

Βιβλιογραφία (έντυπη & διαδικτυακή)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Αλέξης Ζήρας, "Αλαβέρα Ρούλα", Λεξικό Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Πρόσωπα, Έργα, Ρεύματα, Όροι, Πατάκης, Αθήνα 2008, σ. 49-50.
  2. Θαν. Γεωργιάδης, "Ποίηση στη Θεσσαλονίκη" στο Λογοτεχνία της Θεσσαλονίκης, ειδική έκδοση Νέας Πορείας, Θεσσαλονίκη 1988.
  3. Δημ. Γρ. Τσάκωνα, Η Σχολή Θεσσαλονίκης (Πεζογραφία - Ποίηση - Δοκίμιο), Liquid Letter, Αθήνα 1990, (κυρίως) σ. 38, 96, 318, 329-331.
  4. http://www.avgi.gr/article/3146106/simeioseis-gia-tin-poiitiki-teletourgia-tis-roulas-alabera[νεκρός σύνδεσμος]
  5. http://avgi-anagnoseis.blogspot.gr/2014/06/blog-post_1996.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed:+blogspot/pBcUS+(%CE%91%CE%9D%CE%91%CE%93%CE%9D%CE%A9%CE%A3%CE%95%CE%99%CE%A3)
  6. http://www.biblionet.gr/author/16989/%CE%A1%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B1_%CE%91%CE%BB%CE%B1%CE%B2%CE%AD%CF%81%CE%B1
  7. http://www.translatum.gr/forum/index.php/topic,8711.0.html
  8. http://www.ekebi.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=462&t=5 Αρχειοθετήθηκε 2012-06-10 στο Wayback Machine.
  9. http://pandektis.ekt.gr/dspace/handle/10442/14056/simple-search?query=%CE%91%CE%BB%CE%B1%CE%B2%CE%AD%CF%81%CE%B1+%CE%A1%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B1