Κώστας Γεωργουσόπουλος
| Κώστας Γεωργουσόπουλος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Κώστας Γεωργουσόπουλος (Ελληνικά)[1] |
| Γέννηση | 17 Σεπτεμβρίου 1937 Λαμία |
| Θάνατος | 6 Δεκεμβρίου 2024 (87 ετών) Αθήνα |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο Παπάγου |
| Εθνικότητα | Έλληνας |
| Ψευδώνυμο | Κ. Χ. Μύρης |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα[1] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Εκπαίδευση | επίτιμος διδάκτωρ |
| Σπουδές | Δραματική Σχολή Ωδείου Αθηνών Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας ΕΚΠΑ |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας[1] μεταφραστής κριτικός θεάτρου[1] στιχουργός |
| Περίοδος ακμής | 1961 - 2024 |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ναυσικά Μάργαρη (ν. 1961; πέθανε 2013) |
| Τέκνα | 1 |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία (2008)[1] |
Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος (Λαμία, 17 Σεπτεμβρίου 1937 – Αθήνα, 6 Δεκεμβρίου 2024), γνωστός και με το λογοτεχνικό ψευδώνυμο Κ. Χ. Μύρης, ήταν Έλληνας συγγραφέας, κριτικός θεάτρου, μεταφραστής και στιχουργός.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στη Λαμία το 1937. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (Τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας) και θέατρο στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών με δασκάλους τους Δημήτρη Ροντήρη και Γιάννη Σιδέρη. Εργάστηκε στην ιδιωτική και δημόσια εκπαίδευση. Το 1978 ανέλαβε, κατόπιν ανάθεσης του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, την επιμέλεια του βιβλίου Δραματική ποίηση, που αποτέλεσε επί είκοσι πέντε χρόνια διδακτέα ύλη στα ελληνικά Γυμνάσια. Από το 2003 έως τον θάνατό του ήταν πρόεδρος του Κέντρου Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου - Θεατρικού Μουσείου. Στο δημοψήφισμα του 2015 υποστήριξε το ''Ναι''.[2]
Ήταν παντρεμένος με την Ναυσικά Μάργαρη (απεβίωσε το 2013), με την οποία απέκτησαν μια κόρη.
Απεβίωσε στις 6 Δεκεμβρίου 2024, σε ηλικία 87 ετών.[3] Ενταφιάστηκε στο κοιμητήριο Παπάγου στις 11 Δεκεμβρίου.[4]
Διακρίσεις - Βραβεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 2008 του απενεμήθη το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του. Το Πανεπιστήμιο Αθηνών, με πρόταση του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών, τον αναγόρευσε το 2006 επίτιμο διδάκτορα.
Το 1986, για τo έργο του Τα μετά το θέατρο, έλαβε το 1ο Κρατικό Βραβείο δοκιμίου. Το έργο Από τον Στρίντμπεργκ και τον Τσέχωφ στον Πιραντέλλο και τον Μπέρτολτ Μπρεχτ το 1999 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Για το σύνολο του έργου του είχε τιμηθεί και με το Χρυσό Μετάλλιο της Πόλεως των Αθηνών (2000).
Σταδιοδρομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μπήκε στον στίβο της θεατρικής κριτικής το 1971 από τις στήλες της εφημερίδας Το Βήμα και συνέχισε στην εφημερίδα Τα Νέα, όπου εργάστηκε ως κριτικός και επιφυλλιδογράφος μέχρι τον θάνατό του, ενώ εκτάκτως συνεργαζόταν και με διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά.
Έργα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κριτικά δοκίμια, επιφυλλίδες και σχόλιά του έχουν κυκλοφορήσει στους εξής τόμους: Κλειδιά και κώδικες θεάτρου, Ι, Αρχαίο δράμα, 1982, ΙΙ, Ελληνικό Θέατρο, 1984, Οι πλάγιες ερωτήσεις του Πορφύριου, 1984, Τα μετά το θέατρο, 1985, Προσωπολατρία, 1992, Θίασος Ποικιλιών, 1993, Νήμα της στάθμης, 1996, Παγκόσμιο θέατρο, 1, Από τον Μένανδρο στον Ίψεν, 1998, Παγκόσμιο θέατρο, 2, Από τον Στρίντμπεργκ και τον Τσέχωφ στον Πιραντέλλο και τον Μπρεχτ, 1999, Παγκόσμιο θέατρο, 3, Από τον Μίλλερ στον Μύλλερ, 2000.
Με το ψευδώνυμο Κ. Χ. Μύρης είχε εκδώσει την ποιητική συλλογή Αμήχανον Τέχνημα, 1971, 1980 (μαζί με την Παράβαση), τα διηγήματα Η Καμπάνα - Οδάξ, 1985, και τη συλλογή τραγουδιών τα οποία έχουν μελοποιήσει γνωστοί συνθέτες (Χρονικό, Η μεγάλη αγρυπνία, Ιθαγένεια, Ανεξάρτητα τραγούδια, 1980). Επίσης με το ίδιο ψευδώνυμο υπέγραφε το μεταφραστικό έργο του, που έχει ως άξονα το αρχαίο δράμα.
Είχε μεταφράσει τα ακόλουθα έργα:
Αισχύλος: Ικέτιδες, Ορέστεια, Προμηθέας Δεσμώτης, Επτά επί Θήβας
Σοφοκλής: Ηλέκτρα, Αντιγόνη, Τραχίνιες, Οιδίπους Τύραννος, Οιδίπους επί Κολωνώ, Αίας
Ευριπίδης: Ιφιγένεια εν Αυλίδι, Βάκχες, Ιφιγένεια εν Ταύροις, Εκάβη (τραγωδία), Κύκλωψ (Σατυρικό Δράμα), Ελένη (τραγωδία), Ανδρομάχη, Τρωάδες (τραγωδία)
Αριστοφάνης: Λυσιστράτη, Πλούτος, Θεσμοφοριάζουσες, Εκκλησιάζουσες, Νεφέλες, Ιππής
Από το 1990 μέχρι το 2004 δίδασκε ως επιστημονικός συνεργάτης στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Είχε διατελέσει πρόεδρος του Δ.Σ. στο Εθνικό Θέατρο και επί μία εικοσαετία πρόεδρος της Επιτροπής Θεάτρου του Υπουργείου Πολιτισμού. Ήταν ιδρυτικό μέλος του Κέντρου Έρευνας και Πρακτικών Εφαρμογών Αρχαίου Ελληνικού Δράματος «Δεσμοί» και πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του.
Από το 2013 έως το 2015 διετέλεσε διευθυντής της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου, ενώ για πολλά χρόνια δίδασκε σε αυτό, το μάθημα της δραματολογίας.
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Αισχύλια [1]
- Διαπολιτισμός [2]
- The Land of Gods [3]
- TA NEA [4]
- ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ [5] Αρχειοθετήθηκε 2008-12-11 στο Wayback Machine.
- Εθνικό Θέατρο [6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 BiblioNet. 1366. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ «Τα δημόσια πρόσωπα της χώρας παίρνουν θέση για το δημοψήφισμα». news247.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2015.
- ↑ «Πέθανε ο κριτικός θεάτρου Κώστας Γεωργουσόπουλος». NewsIT. 7 Δεκεμβρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2024.
- ↑ «Κώστας Γεωργουσόπουλος: Την Τετάρτη θα γίνει η κηδεία του - Zougla». 9 Δεκεμβρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2024.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πανεπιστήμιο Αθηνών [7]
- Μέγαρο Μουσικής Αθηνών [8]
- Υπουργείο Πολιτισμού [9] Αρχειοθετήθηκε 2011-07-24 στο Wayback Machine.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ψηφιακό αρχείο ΕΡΤ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μονόγραμμα, Κώστας Γεωργουσόπουλος (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)- Παρασκήνιο, Ορέστεια (Σπύρος Ευαγγελάτος και Κώστας Γεωργουσόπουλος) (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
- Ο Κ. Γεωργουσόπουλος - (Κ. Χ. Μύρης) - "Ευθέως"[10]
- Κώστας Γεωργουσόπουλος στον Πανδέκτη, του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.
