Δημήτρης Μυράτ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δημήτρης Μυράτ
Ο Δημήτρης Μυράτ ως Ιωάννης Καποδίστριας
στην ταινία "Η δίκη των δικαστών"
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Δημήτρης Μυράτ (Ελληνικά)
Γέννηση5  Δεκεμβρίου 1908
Αθήνα ή Μπογιάτι Αττικής
Θάνατος10 Ιανουαρίου 1991 (82 ετών)
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
ΣπουδέςΔραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου
Ιδιότηταηθοποιός, σκηνοθέτης και μεταφραστής
ΣύζυγοςΒούλα Ζουμπουλάκη (έως 1991)
ΓονείςΜήτσος Μυράτ και Χρυσούλα Κοτοπούλη Μυράτ
ΑδέλφιαΜιράντα Μυράτ
Αλέξανδρος Μυράτ

Ο Δημήτρης Μυράτ (Αθήνα: 5 Δεκεμβρίου 1908 - 10 Ιανουαρίου 1991) ήταν Έλληνας ηθοποιός, σκηνοθέτης, θιασάρχης και θεωρητικός του θεάτρου, γιος του Μήτσου Μυράτ και της Χρυσούλας Κοτοπούλη (αδελφής της Μαρίκας).

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Αθήνα (κατά άλλους στο Μπογιάτι, τη σημερινή Άνοιξη Αττικής) στις 5 Δεκεμβρίου του 1908. Σπούδασε φιλολογία στο Βερολίνο και θέατρο στη δραματική σχολή του μεγάλου Αυστριακού σκηνοθέτη Μαξ Ράινχαρτ, και στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Θέατρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή το 1931 στο θίασο της Κοτοπούλη, όπου και παρέμεινε ως το 1947. Από το 1947 μέχρι το 1950 ήταν πρωταγωνιστής του Εθνικού Θεάτρου, από το 1951 μέχρι το 1956 καλλιτεχνικός διευθυντής στο Θέατρο Κοτοπούλη - ΡΕΞ, ενώ από το 1957 διηύθυνε δικό του θίασο.

Για μια ενδιάμεση τριετία (1947-1950) έπαιξε στο Εθνικό Θέατρο («Συρανό ντε Μπερζεράκ», «Το ημέρωμα της στρίγγλας», «Ορέστεια») όπου και ερμήνευσε τον Ορέστη με Κλυταιμνήστρα την Κοτοπούλη και σκηνοθέτη τον Δημήτρη Ροντήρη, το 1949. Στο ΡΕΞ ο Μυράτ σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε στην «Άννα των χιλίων ημερών» (με τη Μελίνα Μερκούρη), στον «Κορυδαλλό» του Ζαν Ανούιγ, στο «Η βασίλισσα και οι επαναστάτες» του Ούγκο Μπέττι, στο «Ρέκβιεμ για μια μοναχή» του Γουίλιαμ Φώκνερ, στη «Λυσσασμένη γάτα» του Τένεσι Ουίλιαμς, στον «Μάκβεθ» του Σαίξπηρ.

Συνεργάστηκε με πολύ σημαντικούς πρωταγωνιστές (Άννα Συνοδινού, Ντίνος Ηλιόπουλος, Βασίλης Διαμαντόπουλος, Μάνος Κατράκης, Χρήστος Τσαγανέας), ενώ το 1957 ίδρυσε, μαζί με τη σύζυγό του Βούλα Ζουμπουλάκη, προσωπικό θίασο και στεγάστηκαν (ως τον θάνατό του) στο Θέατρο ΑΘΗΝΩΝ της οδού Βουκουρεστίου. Εκεί ανέβασε και έπαιξε ΠιραντέλλοΑπόψε αυτοσχεδιάζουμε», «Να ντύσουμε τους γυμνούς»), Μπρεχτ («Αγία Ιωάννα των σφαγείων»), έργα του Σόμερσετ Μομ, της Δάφνης ντι Μωριέ, την «Εκάβη» του Ευριπίδη και την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή και πολλά άλλα. Για πάρα πολλά χρόνια διετέλεσε καθηγητής στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και διευθυντής του Ωδείου Αθηνών.

Πολιτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπήρξε γραμματέας του ΕΑΜ Θεάτρου και την περίοδο της απελευθέρωσης της Αθήνας φιλοξενούσε στο σπίτι την Ελένη Παπαδάκη[1][2]. Ωστόσο, ήταν σφοδρός αντικομμουνιστής. Σε απογευματινή αθηναϊκή εφημερίδα στα τέλη του 1965 δήλωνε: "Κοσμοθεωρητικά με απωθεί όσο δε λέγεται η μαρξιστική φιλοσοφία. Ασφυκτιώ με τη σκέψη πως κάποια μέρα μπορεί να επιβληθεί ο κομμουνισμός, όσο βρίσκομαι στη ζωή." Εντούτοις, στην ίδια συνέντευξη επικροτούσε τη Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη, συγκρίνοντάς την με τη στάση ζωής άλλων νέων, λέγοντας; "Αλλά δεν μπορώ να σας αποκρύψω το θαυμασμό μου για τους νέους, που πιστεύουν στο διαλεκτικό ματεριαλισμό. Πιστεύουν σε κάτι, παλεύουν για κάτι. Αυτό φανερώνει πως έχουν πάρει τη ζωή στα σοβαρά. Είναι ζωντανοί. Οι άλλοι που κυλιούνται στα ποικιλώνυμα κλαμπς και παριστάνουν πότε τους άντρες και πότε τις γυναίκες κατά την περίσταση κι όχι κατά το πάθος μού φαίνονται περιφερόμενα φαντάσματα...". Και συνέχιζε: "Τι απέμεινε γερό, για να τραβήξει τους νέους; Οι Λαμπράκηδες! Έτσι είναι. Εγώ, τουλάχιστον, αντικομμουνιστής, μέχρι μυελού οστέων, τους χειροκροτώ μέσα από την καρδιά μου"[3].

Συγγραφικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Δημήτρης Μυράτ υπήρξε πολύ σημαντικός πνευματικός άνθρωπος, λόγιος, με βαθύτατη κουλτούρα και γλωσσική παιδεία, γνώστης της λατινικής γλώσσας και παρουσιάζει πλούσιο συγγραφικό έργο:

  • Ξεφυλλίζοντας τα αρχαία κείμενα (1970)
  • Ο καλός άνθρωπος του Άουγκσμπουργκ (1970)
  • Αγωγή του λόγου (1979)
  • Κριτική βιογραφία για το έργο του Μπέρτολτ Μπρεχτ, ενώ μετέφρασε ακόμη το «Μικρό Όργανο για το θέατρο», σημαντικό θεωρητικό κείμενο του Γερμανού αυτού δραματουργού.

Τέλος, μετέφρασε πολλά από τα έργα που σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε.

Πέθανε στις 10 Ιανουαρίου του 1991, σε ηλικία 83 ετών.

Θεατρικές παραστάσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατάλογος βασικών πληροφοριών θεατρικών παραστάσεων, στις οποίες ο Μυράτ συμμετείχε ως ηθοποιός.

Αυτός ο κατάλογος ενημερώνεται περιοδικά με μηχανικό τρόπο από ένα bot. Επεξεργασίες σε αυτό τον κατάλογο από χρήστες με το συνηθισμένο «χειροκίνητο» τρόπο θα αναιρεθούν με την επόμενη ανανέωση από το bot!

WQS | PetScan | YASGUI | Βρείτε εικόνες
σεζόν παράσταση ρόλος θίασος θέατρο σκηνοθέτης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1937/1938 Κάντιντα Ευγένιος Μάρτσμπανκς Θίασος Κοτοπούλη Θέατρο Rex Γιαννούλης Σαραντίδης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1937/1938 Όλα θ' αλλάξουν Χρήστος Θίασος Κοτοπούλη Θέατρο Rex Γιαννούλης Σαραντίδης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1951/1952 Ο Κατσαντώνης Κατσαντώνης Θίασος Κοτοπούλη Θέατρο Rex Δημήτρης Μυράτ
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1952/1953 Ερωτική τραγωδία Στέφεν Μπάρλοου Θίασος Κοτοπούλη Θέατρο Rex Δημήτρης Μυράτ
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1952/1953 Μονομαχία γυναικών Βαρώνος ντε Μονρισάρ Θίασος Κοτοπούλη Θέατρο Rex Δημήτρης Μυράτ
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1954/1955 Μάκβεθ Μάκβεθ Θίασος Δημήτρη Μυράτ Θέατρο Rex Δημήτρης Μυράτ
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1956/1957 Οθέλλος Ιάγος Θίασος Δημήτρη Μυράτ Θέατρο Rex Δημήτρης Μυράτ
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1958/1959 Το κράτος του θεού Αλφόνσο Φερνάντεζ Θίασος Δημήτρη Μυράτ Θέατρο Διάνα Δημήτρης Μυράτ
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1959/1960 Υπόθεσις Ντρέυφους Αλφρέδος Ντρέυφους Θίασος Δημήτρη Μυράτ Θέατρο Διάνα Δημήτρης Μυράτ
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1961/1962 Απόψε αυτοσχεδιάζουμε Σκηνοθέτης Θίασος Δημήτρη Μυράτ Θέατρο Αθηνών Δημήτρης Μυράτ
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1964/1965 Καληνύχτα έρωτα Χάρης Μαργέλης Θίασος Δημήτρη Μυράτ Θέατρο Αθηνών Δημήτρης Μυράτ
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1967/1968 Το βαλς των ταυρομάχων Στρατηγός Θίασος Δημήτρη Μυράτ Θέατρο Αθηνών Δημήτρης Μυράτ
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1968/1969
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1969/1970
Απαγορευμένο τετράδιο Μικέλε Κοσάτι Θίασος Δημήτρη Μυράτ - Βούλας Ζουμπουλάκη Θέατρο Αθηνών Δημήτρης Μυράτ
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1971/1972 Φόνος στο ιερό παλάτι Ιωάννης Τσιμισκής Θίασος Δημήτρη Μυράτ - Βούλας Ζουμπουλάκη Θέατρο Αθηνών Δημήτρης Μυράτ
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1976/1977 Χείμαρρος Πέτερ Ντορν Θίασος Δημήτρη Μυράτ - Βούλας Ζουμπουλάκη Θέατρο Αθηνών Δημήτρης Μυράτ
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1978/1979 Φαύστα Κωνσταντίνος Θίασος Δημήτρη Μυράτ - Βούλας Ζουμπουλάκη Θέατρο Αθηνών Δημήτρης Μυράτ
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1983/1984 Να ντύσουμε τους γυμνούς Λουντοβίκο Νότα Θίασος Δημήτρη Μυράτ - Βούλας Ζουμπουλάκη Θέατρο Αθηνών Δημήτρης Μυράτ
Τέλος αυτόματα δημιουργημένου καταλόγου.

Όλες οι πληροφορίες προέρχονται από το έντυπο πρόγραμμα της κάθε παράστασης ή/και από σχετικά δελτία τύπου

Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κινηματογράφος
Έτος Τίτλος Ρόλος Παρ.
1933 Ο κακός δρόμος Νιόνιος
1943 Το δρομάκι του παραδείσου
1945 Η βίλα με τα νούφαρα κύριος Κανδής
1947 Μαρίνα Δημήτρης
1955 Η κάλπικη λίρα αφηγητής (φωνή)
1956 Δολάρια και όνειρα Πίτερ Σπάιρους
1957 Η μοίρα γράφει την ιστορία Κώστας Μπότης
1958 Το μυστικό της κατηγορούμενης εισαγγελέας
1959 Αμαρυλλίς (Το κορίτσι της αγάπης) Νίκος Βεργής
Ταξίδι με τον έρωτα Δημήτρης
1960 Είμαι αθώος λοχαγός Αλφρέδος Ντρέιφους
Ο δολοφόνος αγαπούσε πολύ Αλέξης Καράτος [4]
1961 Το παιδί και το χρυσόμαλλο δέρας
(Tintin et le mystère de la toison d'or)
Αντόν Καραμπίν
Το παιδί του δρόμου καθηγητής Βαρδής
1962 Η Αθήνα τη νύχτα ο ίδιος
Ο τρίτος δρόμος Νίκος Αστέρης
1964 Προδοσία δρ Χάινριχ Στόκμαν [5][6]
1965 Λολίτες της Αθήνας Κώστας Ζανίτος [7]
1966 Μια σφαίρα στην καρδιά
(Une balle au coeur)
πατήρ Ζίγκφριντ
Ένοχοι πατήρ Ιερόθεος
1967 Ο πουλημένος άνθρωπος κύριος Ζαπαντής
1968 Ραντεβού με μια άγνωστη σύζυγος Χριστίνας
1969 Θέλω πίσω το παιδί μου
Το νυφοπάζαρο
1970 Δεν υπάρχουν λιποτάκτες
(Μεγάλες προσδοκίες)
1974 Η δίκη των δικαστών Ιωάννης Καποδίστριας
1980 Ελευθέριος Βενιζέλος: 1910-1927 Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Δημήτρης Μυράτ - Ελένη Παπαδάκη: Ποιος σκότωσε την ηθοποιό;». Τα Νέα. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2022. 
  2. «Δολοφονία της Ελένης Παπαδάκη στα Δεκεμβριανά - Ένα συγκλονιστικό κείμενο του Μάνου Ελευθερίου». www.protothema.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2022. 
  3. «Λαϊκός Αγώνας». Όργανο του Συλλόγου των Ελλήνων Προσφύγων στη Λ.Δ. της Ουγγαρίας, Χρόνος 16, αρ. φ. 1, σ. 3. 05/01/1966. 
  4. «Ο δολοφόνος αγαπούσε πολύ». tainiothiki.gr. Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2023. 
  5. Σολδάτος, Γιάννης (1991). Ιστορία του Ελληνικού Κινηματογράφου, τομ. Β. Αθήνα: Αιγόκερως. σελ. 100. 
  6. Nikolic, Sandra M. (11 June 2020). «Μνήμη και αφήγηση του πολέμου στο Ξυπόλυτο Τάγμα και την Προδοσία». Modern Greek Studies. https://core.ac.uk/download/pdf/327234718.pdf. 
  7. Κοσυφολόγου, Αλίκη (2012). Η ιδεολογία της γυναικείας σεξουαλικότητας: Αναπαραστάσεις και συγκρότηση προτύπων στον ελληνικό ερωτικό κινηματογράφο της δεκαετίας του εξήντα. Αθήνα: Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. σελ. 31. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Who's Who 1979 σ.463.