Η κόρη μου η σοσιαλίστρια
| Η κόρη μου η σοσιαλίστρια | |
|---|---|
.jpg) | |
| Σκηνοθεσία | Αλέκος Σακελλάριος[1] |
| Παραγωγή | Δαμασκηνός - Μιχαηλίδης |
| Σενάριο | Αλέκος Σακελλάριος |
| Πρωταγωνιστές | Αλίκη Βουγιουκλάκη Δημήτρης Παπαμιχαήλ Λάμπρος Κωνσταντάρας Χρόνης Εξαρχάκος Σταύρος Ξενίδης Πέτρος Λοχαΐτης Νικήτας Πλατής |
| Μουσική | Γιώργος Ζαμπέτας |
| Τραγούδι | Αλίκη Βουγιουκλάκη Δημήτρης Παπαμιχαήλ |
| Φωτογραφία | Δήμος Σακελλαρίου |
| Μοντάζ | Ντίνος Κατσουρίδης |
| Σκηνογραφία | Πέτρος Καπουράλης |
| Χορογραφία | Μανώλης Καστρινός |
| Πρώτη προβολή | 24 Οκτωβρίου 1966 |
| Διάρκεια | 94' |
| Προέλευση | Ελλάδα |
| Γλώσσα | Ελληνικά |
| δεδομένα () | |
Η κόρη μου η σοσιαλίστρια είναι ελληνική μουσική ρομαντική κωμική ταινία του 1966, σε σενάριο και σκηνοθεσία Αλέκου Σακελλάριου. Η παραγωγή έγινε από την Δαμασκηνός - Μιχαηλίδης. Πρωταγωνιστούν οι Αλίκη Βουγιουκλάκη, Δημήτρης Παπαμιχαήλ και Λάμπρος Κωνσταντάρας.
Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο χήρος εργοστασιάρχης Αντώνης Δέλβης (Λάμπρος Κωνσταντάρας) έχει μία μοναχοκόρη, τη Λίζα (Αλίκη Βουγιουκλάκη), που σπουδάζει στο Λονδίνο. Ο Δέλβης ονειρεύεται ότι η Λίζα θα τον αντικαταστήσει μια μέρα στη διεύθυνση του εργοστασίου του. Εκείνη, όμως, καταφθάνει από το Λονδίνο με εντελώς νέες και ανατρεπτικές ιδέες και ετοιμάζεται να αναλάβει τη διεύθυνση του εργοστασίου σκοπεύοντας να κάνει πολλές καινοτομίες, αλλά και να χτυπήσει την αυταρχικότητα του πατέρα της. Οι προοδευτικές και σοσιαλιστικές ιδέες της σχετικά με την απασχόληση οδηγούν τη Λίζα σε σύγκρουση με τον πατέρα της και με την κοινωνικοπολιτική κατάσταση της εποχής.[2]
Σε μια πορεία ειρήνης, όπου συμμετείχε παρά τη ρητή απαγόρευση του πατέρα της, η Λίζα γνωρίζει τον Γιώργο (Δημήτρης Παπαμιχαήλ), ένα φανατικό φιλειρηνιστή νεαρό διαδηλωτή με τον οποίο διαπληκτίζεται από ένα λάθος με αποτέλεσμα να καταλήξουν αμφότεροι στο κρατητήριο.[3] Στην αρχή η Λίζα δείχνει να τον περιφρονεί. Τελικά όμως τον ερωτεύεται αν και ο μαχητικός νεαρός είναι υπάλληλος του πατέρα της και δεν είναι και τόσο ευπρόσδεκτος από τα αφεντικά.[4] Στο τέλος, όμως, παντρεύονται.[5]
Διανομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Ηθοποιός | Ρόλος |
|---|---|
| Αλίκη Βουγιουκλάκη | Λίζα Δέλβη ("Σωτήρης") |
| Δημήτρης Παπαμιχαήλ | Γιώργος Νικολαΐδης ("Αγλαΐα") |
| Λάμπρος Κωνσταντάρας | Αντώνης Δέλβης (εργοστασιάρχης, πατέρας Λίζας) |
| Σταύρος Ξενίδης | Σπύρος Λοζάντος (φίλος Αντώνη) |
| Νικήτας Πλατής | Δημήτρης Δημητρίου (εργάτης) |
| Πέτρος Λοχαΐτης | Πέτρος Δαράκης (γραμματέας του Δέλβη) |
| Χρόνης Εξαρχάκος | διοικητής χωροφυλακής Πικερμίου |
| Αλίκη Ζαβερδινού | Σταυρούλα (εργάτρια) |
| Χρύσα Κοζύρη | φίλη Λίζας |
| Χρήστος Μάντζαρης | Πετρίδης (λογιστής εργοστασίου) |
| Μάκης Γιαννόπουλος | Πιτ (φίλος Λίζας) |
| Νίκος Τσούκας | Βλάσσης (εργάτης) |
| Ντίνος Καρύδης | Θόδωρος Παπασωτηρίου (εργάτης) |
| Γιώργος Μεσσάλας | φίλος Λίζας |
| Αλέκος Ζαρταλούδης | Παπαθανάσης (ταβερνιάρης) |
| Γιώργος Γιολδάσης | βοηθός Δαράκη (υπάλληλος) |
| Ανδρέας Τσάκωνας | Πανταζόπουλος (εργάτης) |
| Φιλήμων Μεθυμάκης | Μανώλης (θυρωρός εργοστασίου) |
| Γιάννης Ματτής | σερβιτόρος (βοηθός Παπαθανάση) |
| Γιάννης Σαββαΐδης | Κορράλης (εργάτης) |
| Χρήστος Νάτσιος | Τσούκας (χωροφύλακας Πικερμίου) |
| Σάκης Τσολακάκης | εισπράκτορας λεωφορείου |
| Κώστας Καφάσης | επιβάτης λεωφορείου |
Πληροφορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από τις 117 ταινίες που προβλήθηκαν συνολικά το 1966, πρώτη στον κατάλογο είναι Η κόρη μου η σοσιαλίστρια (659.671 εισιτήρια)[6].
Πρόκειται για μία μουσική κωμωδία, από τις κλασικές ελληνικές ταινίες, με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ, στον ρόλο ενός λαϊκού παιδιού από τον Κορυδαλλό, να έχουν χαρίσει αστείες στιγμές σε γενιές και γενιές θεατών. Ο Χρόνης Εξαρχάκος υποδύθηκε τον αστυνομικό διευθυντή Πικερμίου, ενώ ο Πέτρος Λοχαΐτης υποδύθηκε τον Πέτρο Δαράκη, καρφί του Λάμπρου Κωνσταντάρα (πατέρα της Βουγιουκλάκη).
Η ταινία βασίστηκε στην ομώνυμη θεατρική επιτυχία του 1965 που έγραψε ο Αλέκος Σακελλάριος για το καλλιτεχνικό δίδυμο Αλίκης Βουγιουκλάκη-Δημήτρη Παπαμιχαήλ με μουσική Γιώργου Ζαμπέτα[7]. Για κάποιους η ταινία αυτή είναι ένα δείγμα του παλιού, καλού κινηματογράφου, για άλλους μία από τις πιο ελαφριές και άστοχες στιγμές του και για κάποιους άλλους απλά μια ταινία με καλτ στοιχεία και μια ευκαιρία να γελάσουν.
Το κτίριο στο πρώην εργοστάσιο της Πειραϊκής Πατραϊκής [8]όπου γυρίστηκε η ταινία βρίσκεται στη Νέα Πέραμο Αττικής[9]. Οι σκηνές στην παραλιακή ταβέρνα αλλά και η αφίσα του εξωφύλλου της ταινίας γυρίστηκαν στο Λουτρόπυργο Αττικής, όπου η Αλίκη Βουγιουκλάκη κι ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ διατηρούσαν εξοχική κατοικία. Το εξοχικό μάλιστα κέντρο λειτουργεί και σήμερα χωρίς την εξέδρα όμως που φαίνεται στα γυρίσματα. Η σκηνή όπου η Αλίκη Βουγιουκλάκη ερμηνεύει το "Είναι το στρώμα μου μονό" γυρίστηκε στην παραλία του Σχινιά[10].
Μία σκηνή πορείας, στην οποία οι ηθοποιοί κρατούσαν πλακάτ με συνθήματα όπως Ειρήνη και Αγάπη, λογοκρίθηκε και κόπηκε[11][12]. Επίσης, για να προβληθεί η ταινία ελεύθερα έπρεπε να αφαιρεθεί η σκηνή όπου ο αστυνομικός φτιάχνει το μουστάκι του[13]. Η ταινία προορίζονταν να προβληθεί στο μη διαγωνιστικό τμήμα του διεθνούς φεστιβάλ των Καννών την άνοιξη του 1967, αλλά μεσολάβησε το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου και αυτό εμποδίστηκε.
Ατάκες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
(Στο κρατητήριο)
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Ένα ποντίκι! Μα, επάνω μου είπαν ότι δεν έχει ποντίκια!
Δημήτρης Παπαμιχαήλ: Ε, τότε να ζητήσεις τα λεφτά σου πίσω!.
Μόλις είδε το ποντίκι, η Βουγιουκλάκη πήδηξε στην αγκαλιά του Παπαμιχαήλ.
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πού είναι το ποντίκι;
Δημήτρης Παπαμιχαήλ: Το φωνάξανε μέσα για ανάκριση!.
Μουσική και τραγούδια της ταινίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μουσική: Γιώργος Ζαμπέτας. Στίχοι: Αλέκος Σακελλάριος. Ήταν η πρώτη φορά που ο Γιώργος Ζαμπέτας ανέλαβε να γράψει μουσική και τραγούδια για ολόκληρη ταινία[14].
1. Τίτλοι - Μαραθώνας (ορχήστρα)
2. Η Κυριακή (φωνητικά: Αλίκη Βουγιουκλάκη)
3. Το Χαμόγελο (φωνητικά: Δημήτρης Παπαμιχαήλ)
4. Χορός Στην Παραλία (ορχήστρα)
5. Δημήτρη Μου Δημήτρη Μου (φωνητικά: Αλίκη Βουγιουκλάκη)
6. Σήκω Χόρεψε Συρτάκι (φωνητικά: Αλίκη Βουγιουκλάκη)
7. Το Περιστέρι (φωνητικά: Δημήτρης Παπαμιχαήλ)
8. Είναι το στρώμα μου μονό (φωνητικά: Αλίκη Βουγιουκλάκη)
9. Κυριακάτικη Εκδρομή (ορχήστρα)
10. Φινάλε (ορχήστρα).
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ www
.imdb .com /title /tt0135509 /. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2016. - ↑ I kori mou, i sosialistria IMDb
- ↑ Η Κόρη μου η Σοσιαλίστρια Αρχειοθετήθηκε 2016-09-29 στο Wayback Machine. Κλασσικός Ελληνικός Κινηματογράφος
- ↑ Η κόρη μου η σοσιαλίστρια Κινηματογραφικός Οργανισμός Καραγιάννης-Καρατζόπουλος
- ↑ Η κόρη μου η Social Engineer Αρχειοθετήθηκε 2015-04-19 στο Wayback Machine. Ε.Π.Α.Μ. Πυρήνες Πάτρας
- ↑ Ιστορικό Λεύκωμα 1966, σελ. 144, Καθημερινή (1997)
- ↑ «Η Κόρη μου η Σοσιαλίστρια (1965) - retroDB». www.retrodb.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ mixanitouxronou.gr (11 Μαρτίου 2019). «Πειραϊκή-Πατραϊκή, ο ηγέτης της ελληνικής κλωστοϋφαντουργίας και το άδοξο τέλος. Δείτε τι απέμεινε από το εργοστάσιο που γυρίστηκε "Η κόρη μου η σοσιαλίστρια" (drone)». ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ Κτήρια βιομηχανικής κληρονομιάς Ικαριακή ραδιοφωνία
- ↑ Εκείνα τα καλοκαίρια του ελληνικού σινεμά Ladylike
- ↑ Γιατί λογοκρίθηκε η Κόρη μου η Σοσιαλίστρια με τη Βουγιουκλάκη; Lifo
- ↑ «"Άι χαβθ άι χαβθ, γουόζ ιν λόντον". Η ξεκαρδιστική σκηνή με τη Βουγιουκλάκη και τον Χρόνη Eξαρχάκο από την ταινία "Η κόρη μου η σοσιαλίστρια". Ποιες σκηνές λογοκρίθηκαν». ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. 6 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ 16o ΦΝΘ: Οταν η Χούντα λογόκρινε το «Η Κόρη μου η Σοσιαλίστρια» Flix
- ↑ Iστορίες του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου Gazzetta
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η κόρη μου η σοσιαλίστρια στην IMDb (Αγγλικά)
- Η κόρη μου η σοσιαλίστρια στο Cine.gr (αρχειοθετημένος)
- Η κόρη μου η σοσιαλίστρια Αρχειοθετήθηκε 2016-03-27 στο Wayback Machine. Live Movies
