Η νύφη το 'σκασε
| Η νύφη το 'σκασε | |
|---|---|
 | |
| Σκηνοθεσία | Αλέκος Σακελλάριος |
| Σενάριο | Αλέκος Σακελλάριος |
| Πρωταγωνιστές | Τζένη Καρέζη, Θανάσης Βέγγος, Νίκος Ρίζος, Κούλης Στολίγκας, Γιάννης Γκιωνάκης, Κώστας Μεντής, Αλέκος Τζανετάκος, Γιάννης Μαλούχος, Περικλής Χριστοφορίδης, Μαίρη Μεταξά, Πέτρος Κυριακός, Νίκος Τσούκας, Βασίλης Καΐλας, Λευτέρης Γυφτόπουλος και Πάρις Αλεξάντερ |
| Μουσική | Μίμης Πλέσσας |
| Φωτογραφία | Παύλος Φιλίππου |
| Εταιρεία παραγωγής | Φίνος Φιλμ |
| Πρώτη προβολή | 1962 |
| Διάρκεια | 80 λεπτά |
| Προέλευση | Ελλάδα |
| Γλώσσα | Ελληνικά |
| δεδομένα () | |
Η νύφη το 'σκασε..., γνωστή και με τον τίτλο Με παίρνετε μαζί σας, παρακαλώ;, είναι ελληνική κωμική ταινία συμπαραγωγής της Τζένη Φιλμ και της Φίνος Φιλμ του 1962 σε σενάριο και σκηνοθεσία του Αλέκου Σακελλάριου. Πρωταγωνιστούν οι Τζένη Καρέζη, Θανάσης Βέγγος, Νίκος Ρίζος και Πάρις Αλεξάντερ[1]
Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
.jpg)
.jpg)
Η νεαρή Καίτη αρνείται να δεχτεί να παντρευτεί τον Μήτσο Σκορδαρέα, έναν ηλικιωμένο άντρα που της προξενεύουν οι γονείς της. Και ενώ είναι όλα έτοιμα με τον γαμπρό να περιμένει στη εκκλησία, η Καίτη αποφασίζει να το σκάσει από το σπίτι της. Φορώντας ακόμα το νυφικό της, κρύβεται στο αυτοκίνητο του Χαρίλαου, ενός πλανόδιου εμπόρου, ο οποίος μόλις αντιλαμβάνεται ότι η Καίτη είναι κρυμμένη στο αυτοκίνητο του, προσφέρεται να την βοηθήσει δίνοντας της να φορέσει ένα άλλο φόρεμα και να κρατήσει το νυφικό της προσωρινά. Μετά από κάποια διαδρομή, η Καίτη φεύγει από τον Χαρίλαο και ξεκινά να κάνει ωτοστόπ, έχοντας στόχο να πάει στη Λάρισα όπου ο αγαπημένος της Δήμητρης υπηρετεί τη στρατιωτική θητεία του. Την ίδια στιγμή και ο Δημήτρης μαθαίνοντας ότι η Καίτη πρόκειται να παντρευτεί κάποιον άλλον, το σκάει από τη μονάδα του για να συναντήσει την αγαπημένη του και να προσπαθήσει να αποτρέψει τον γάμο της.
Η Καίτη περπατώντας στον δρόμο τελικά καταφέρνει να επιβιβαστεί σε ένα σαράβαλο φορτηγό, με τον οδηγό του να συμφωνεί να την μεταφέρει μέχρι την Κόρινθο. Εντωμεταξύ οι γονείς της Καίτης και ο υποψήφιος γαμπρός μεταβαίνουν στο τοπικό αστυνομικό τμήμα για να δηλώσουν την εξαφάνιση της νύφης. Ο ενωματάρχης δείχνει να εκπλήσεται για το περιστατικό αυτό και ξεκινά αμέσως τις έρευνες για τον εντοπισμό της Καίτης, ενώ στη συνέχεια εμφανίζεται στο τμήμα ο μικρός Κωστάκης Μπάκουρας ο οποίος αναφέρει στον ενωματάρχη ότι είδε την νύφη να κρύβεται στο αυτοκίνητο του Χαρίλαου. Ένα περιπολικό αναζητά τον Χαρίλαο μαζί με τη νύφη και όταν τον εντοπίζουν στην εθνική οδό οι αστυνομικοί κατά την έρευνα τους στο αυτοκίνητο του Χαρίλαου βρίσκουν το νυφικό της Καίτης και τον οδηγούν στο αστυνομικό τμήμα για να απολογηθεί. Εκεί βρίσκονται οι συγγενείς της Καίτης και αρχίζουν να προπηλακίζουν τον Χαρίλαο, ο οποίος προσπαθεί να τους εξηγήσει ότι δεν έχει κάνει κάκο στην νύφη και ότι η ίδια το έσκασε από τον γάμο. Ο ενωματάρχης δεν φαίνεται να πείθεται από τα λεγόμενα του Χαρίλαου και τον βάζει προσωρινά στα κρατητήρια.
Η Καίτη με τον φορτηγατζή συνεχίζουν προς την Κόρινθο, ωστόσο όταν περνούν μέσα από το χωριό της το φορτηγό σβήνει μπροστά από την πλατεία, προκαλώντας τον φόβο στην Καίτη ότι θα εντοπιστεί και θα την αναγκάσουν να παντρευτεί τον Σκορδαρέα. Οι χωριανοί με τον ενωματάρχη προσφέρονται να βοηθήσουν στο σπρώξιμο του οχήματος, χωρίς ωστόσο να αντιληφθούν ότι η Καίτη είναι κρυμένη μέσα στο φορτηγό. Κατορθώνοντας τελικά να πάρει μπρος το φορτηγό και έχοντας απομακρυνθεί αρκετά χιλιόμετρα, η Καίτη αποφασίζει να κατέβει για να συνεχίσει και πάλι το ωτοστόπ. Λίγο αργότερα ένα ζευγάρι σταματά και δείχνει πρόθυμο να την μεταφέρει μέχρι την Αθήνα, ωστόσο ο Κώστας, ο οδηγός του αυτοκινήτου αρχίζει να φλερτάρει την Καίτη απλώνοντας συνεχώς ένα χέρι πάνω της, αναγκάζοντας την να κατέβει και να συνεχίσει εκ νέου την προσπάθεια της να βρει κάποιο μέσο για να φτάσει στο προορισμό της.
Στη συνέχεια η Καίτη πέφτει σε ένα γκρουπ τουριστών και προσπαθεί να επιβιβαστεί στο λεωφορείο τους, ωστόσο ο οδηγός αρνείται να την πάρει μαζί τους και την διώχνει. Η Καίτη περπατώντας φτάνει σε ένα καφενεδάκι ενός χωριού όπου συναντά μια μουσική κομπανία, οι οποίοι προσφέρονται να την μεταφέρουν με το τρίκυκλο τους μέχρι την Λιβαδειά, όπου αυτοί θα πρέπει να παρεβρεθούν σε έναν γάμο. Ταυτόχρονα στην Λιβαδειά κατευθύνεται και ο Δημήτρης μετά από πολλά μεταφορικά μέσα που έχει άλλαξει κατά την πορεία του. Η κομπανία μαζί με την Καίτη κατευθυνόμενη προς τα εκεί αρχίζει να τραγουδά στον δρόμο, όπου τους σταματά ένα διερχόμενο αυτοκίνητο, με τους επιβάτες του να ενθουσιάζονται από την μουσική τους και να τους προσκαλεί σε ένα σπίτι στη Θήβα για να παίξουν έναντι 350 δραχμών. Η κομπανία δέχεται και πηγαίνει στην Θήβα όπου φτάνει και ο Δημήτρης χωρίς ωστόσο να ανταμώσει την Καίτη.
Την άλλη μέρα το πρωί η κομπανία μαζί με την Καίτη ξεκινούν τελικά για την Λιβαδειά, αλλά στον δρόμο εμφανίζεται ο ενωματάρχης μαζί με τον γαμπρό που αναζητούν την νύφη. Η Καίτη τελικά κρύβεται την τελευταία στιγμή σε ένα καφενεδάκι, όπου κατά τύχη εμφανίζεται και ο Δημήτρης, ο οποίος όταν βλέπει δυο στρατονόμους κρύβεται και αυτός. Ο ενωματάρχης φτάνει και αυτός στο καφενεδάκι προσπαθώντας να εντοπίσει την Καίτη, η οποία τελικά συναντά στο πίσω μέρος μιας εκκλησίας τον αγαπημένο της Δημήτρη. Εκεί όλως τυχαίως εμφανίζεται και ο Χαρίλαος για να πιει έναν καφέ, χωρίς ωστόσο ο ίδιος να καταλάβει ότι η Καίτη μαζί με τον Δημήτρη μπήκαν στο αυτοκίνητό του και κρύβονται.
Η ταινία τελειώνει όταν ο Χαρίλαος λίγο αργότερα επισκεπτόμενος μια πελάτισσά του πηγαίνει να πάρει κάποια φορέματα από το αυτοκίνητό του όπου διαπιστώνει ότι εκεί βρίσκεται κρυμμένο το ζευγάρι, με τον Χαρίλαο να προθυμοποιείται να γίνει ο κουμπάρος του ζευγαριού.
Διανομή ρόλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|
Χαρακτηριστικοί διάλογοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ξαφνικά σβήνει η μηχανή του φορτηγού και ακολουθεί ο διάλογος της Καίτης με τον φορτηγατζή:
- Οδηγός: Ωρε ξέρω γω τι θέλει αυτό!
- Καίτη: Τι θέλει;
- Οδηγός: Λουκούμι.
- Καίτη: Λουκούμι;
- Οδηγός: Λουκούμι και νερό.
- Καίτη: Μήπως θέλει και καμιά εφημερίδα να του δώσουμε να διαβάσει;
Το φορτηγό εξακολουθεί παρόλα αυτά να μην παίρνει μπρος:
- Καίτη:Τώρα τι θέλει γαλακτομπούρεκο;
- Οδηγός:Τωρα θέλει σπρώξιμο!
Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1962 η ηθοποιός Τζένη Καρέζη είχε αποχωρήσει προσωρινά από την εταιρεία παραγωγής Φίνος Φιλμ με την οποία συνεργάζονταν, δημιουργώντας την δικιά της εταιρεία παραγωγής την Τζένη Φιλμ. Τα γυρίσματα της ταινίας ξεκίνησαν με σκηνοθέτη τον Αλέκο Σακελλάριο, ο οποίος λόγω κάποιων προσωπικών διαφορών με τον Φιλοποίμενα Φίνο αποφάσισε να συνεργαστεί με την Τζένη Καρέζη. Κατά τη διάρκεια, όμως, των γυρισμάτων, οι σχέσεις του Σακελλάριου με τον Φίνο αποκαταστάθηκαν και έτσι η Φίνος Φιλμ συμμετείχε στην παραγωγή ως επίσημος συμπαραγωγός καθώς και διανομέας της ταινίας στις κινηματογραφικές αίθουσες.[1] Την μουσική σύνθεση της ταινίας έγραψε ο Μίμης Πλέσσας, την διεύθυνση φωτογραφίας την ανέλαβε ο Παύλος Φιλίππου, ενώ το μοντάζ έγινε από τον Νίκο Καβουκίδη.Τα γυρίσματα της ταινίας ολοκληρώθηκαν τον Οκτώβριο του 1962.[2]
Κυκλοφορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ταινία έκανε πρεμιέρα στις 19 Νοεμβρίου 1962 στις κινηματογραφικές αίθουσες Άστορ, Άστρον, Έλλη, Ράδιο Σίτυ, Ριβόλι και Τριανόν στην Αθήνα, ενώ συγχρόνως ξεκίνησε να προβάλλεται στους κινηματογράφους Ολύμπιον του Πειραιά, Αττικόν της Πάτρας [3] και Έσπερο της Θεσσαλονίκης από τις 20 Νοεμβρίου 1962.[4] Προβλήθηκε τη σεζόν 1962-1963 και έκοψε 35.677 εισιτήρια, καταλαμβάνοντας την 19η θέση σε σύνολο 82 ταινιών της περιόδου αυτής. Σε DVD η ταινία κυκλοφόρησε στις 15 Μαρτίου 2006.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Πληροφορίες για την ταινία «Η νύφη το 'σκασε»». finosfilm.com. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ» (PDF). Ψηφιακό Αρχείο Εφημερίδων και Περιοδικού Τύπου - Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος. Εφημερίδα Ελευθερία. 20 Οκτωβρίου 1962. σελ. 2η. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ «Η ζωή της πόλεως» (PDF). Ψηφιακό Αρχείο Εφημερίδων και Περιοδικού Τύπου - Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος. Εφημερίδα Ελευθερία. 18 Νοεμβρίου 1962. σελ. 3η. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ «Μακεδονικά ημερονύκτια» (PDF). Εφημερίδα Μακεδονία. 20 Νοεμβρίου 1962. σελ. 2η. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2023.
