Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ο Μπάτμαν Επιστρέφει

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Μπάτμαν Επιστρέφει
Batman Returns
ΣκηνοθεσίαΤιμ Μπάρτον
ΠαραγωγήWarner Bros.
ΣενάριοΜπομπ Κέιν
Μπιλ Φίνγκερ
(κόμικ)
Σαμ Χαμ
Ντάνιελ Γουότερς
(στόρι)
Ντάνιελ Γουότερς
(σενάριο)
Βασισμένο σεΜπάτμαν
ΠρωταγωνιστέςΜάικλ Κίτον
Ντάνι ΝτεΒίτο
Μισέλ Φάιφερ
Κρίστοφερ Γουόκεν
Μάικλ Γκόου
ΜουσικήΝτάνι Έλφμαν
ΦωτογραφίαΣτέφαν Τσάπσκι
ΜοντάζΚρις Λέμπενσο
Εταιρεία παραγωγήςPolyGram Filmed Entertainment και Warner Bros.[1]
ΔιανομήInterCom, Netflix και Warner Bros.
Πρώτη προβολήCountry flag 19 Ιουνίου 1992
Country flag 19 Σεπτεμβρίου 1992
Διάρκεια126 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Γλώσσααγγλικά
ΠροηγείταιΜπάτμαν
ΈπεταιΜπάτμαν για Πάντα και The Flash
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Μπάτμαν Επιστρέφει (αγγλικά: Batman Returns) είναι αμερικανική περιπέτεια παραγωγής 1992 σε σκηνοθεσία Τιμ Μπάρτον. Η ταινία είναι βασισμένη στο χαρακτήρα Μπάτμαν της DC Comics και αποτελεί συνέχεια της πρώτης ταινίας Μπάτμαν (Batman, 1989). Ο Μάικλ Κίτον επιστρέφει στον πρωταγωνιστικό ρόλο ενώ στο καστ προστίθενται ο Ντάνι ΝτεΒίτο στο ρόλο του Πινγκουίνου και η Μισέλ Φάιφερ ως Κατγούμαν.

Ο Μπάρτον αρχικά δεν ήθελε να σκηνοθετήσει τη συνέχεια εξαιτίας των ανάμεικτων συναισθημάτων που του προκάλεσε η προηγούμενη ταινία. Ο Ντάνιελ Γουότερς όμως έγραψε ένα σενάριο που ικανοποίησε τον Μπάρτον. Ο Γουέσλεϊ Στρικ, ανέλαβε να επιμεληθεί το σενάριο, διαγράφοντας το χαρακτήρα του Ρόμπιν και διορθώνοντας την κορύφωση του φινάλε.

Ο Μπάτμαν Επιστρέφει κυκλοφόρησε με μικτές κριτικές εξαιτίας του σκοτεινότερου ύφους που είχε σε σχέση με την πρώτη ταινία. Ωστόσο, έγινε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία και έλαβε δύο υποψηφιότητες για Όσκαρ.

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένα παραμορφωμένο αγοράκι, ρίχνεται στον ποταμό της Γκόθαμ Σίτι από τους κατατρομαγμένους γονείς του. Τριάντα τρία χρόνια αργότερα, το αγόρι, Όσβαλντ Κόμπλποτ, επανέρχεται στην επιφάνεια ως Πινγκουίνος και εκβιάζει τον Μαξ Σρεκ να τον βοηθήσει να βρει τους γονείς του. Όταν ο Πινγκουίνος και η κατάστασή του γίνεται είδηση, ο Σρεκ σκέφτεται ένα σχέδιο να βγάλει τον Πινγκουίνο δήμαρχο, με σκοπό να παγιώσει τον έλεγχό του στην πόλη και να ολοκληρώσει το έργο του σταθμού παροχής ενέργειας, με το οποίο ασχολείται. Ο Μπάτμαν όμως πιστεύει ότι ο Πινγκουίνος και η συμμορία του είναι υπεύθυνοι για το θάνατο αρκετών παιδιών. Εν τω μεταξύ, ο Σρεκ ρίχνει τη γραμματέα του, Σελίνα Κάιλ από την ταράτσα της εταιρίας του όταν αυτή ανακαλύπτει τα σχέδιά του: να χτίσει ένα σταθμό παροχής ενέργειας και να πάρει όλη την ηλεκτρική ενέργεια της Γκόθαμ.

Γάτες, φέρνουν τη Σελίνα πίσω στη ζώη. Η Σελίνα επιστρέφει στο σπίτι της και σχεδιάζει μια στολή και γίνεται η Κατγούμαν. Εν τω μεταξύ, η Σελίνα σαγηνεύεται από το alter-ego του Μπάτμαν, Μπρους Γουέιν. Η Κατγούμαν συμμαχεί με τον Πινγκουίνο στην προσπάθειά της να ξεφορτωθεί τον Μπάτμαν. Όταν ο Μπάτμαν αποκαλύπτει τα σατανικά σχέδια του Πινγκουίνου, καταστρέφοντας ταυτόχρονα την πολιτική του καριέρα, ο Πινγκουίνος σχεδιάζει επίθεση για να σκοτώσει όλα τα νεογέννητα της Γκόθαμ. Ο Μπάτμαν καταφέρνει να τον σταματήσει και η Κατγούμαν, αφού σκοτώνει τον Σρεκ, θεωρείται νεκρή. Ο Πινγκουίνος, έχοντας τραυματιστεί κατά τη διάρκεια της πάλης του με τον Μπάτμαν, πεθαίνει από τα τραύματά του. Λίγο καιρό αργότερα, ο Μπρους, οδηγώντας μια νύχτα μαζί με τον Άλφρεντ, νομίζει ότι βλέπει τη σκιά της Σελίνα. Ο Άλφρεντ σταματάει το αυτοκίνητο και ο Μπρους μάταια ψάχνει τη Σελίνα. Βρίσκει όμως τη γάτα της, την οποία παίρνει μαζί του. Ψηλά στον ουρανό ανάβει το σήμα - νυχτερίδα ανάμεσα στους ουρανοξύστες και τότε η Κατγούμαν εμφανίζεται.

Ηθοποιοί και Χαρακτήρες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραγωγή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανάπτυξη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την επιτυχία του Μπάτμαν, η Warner Bros. ήλπιζε να προχωρήσει σε μια συνέχεια με τα γυρίσματα να αρχίζουν τον Μάιο του 1990. Ξόδεψαν 250.000 δολάρια για την αποθήκευση των σκηνικών της πρώτης ταινίας. Ο Τιμ Μπάρτον είχε ανάμεικτα συναισθήματα από το πρώτο Μπάτμαν. "Θα επιστρέψω μόνο αν η συνέχεια προσφέρει κάτι καινούριο και συναρπαστικό", είπε το 1989. "Διαφορετικά είναι η πιο χαζή ιδέα."[2] Ο Μπάρτον αποφάσισε να σκηνοθετήσει την ταινία Ο Ψαλιδοχέρης (Edward Scissorhands, 1990) για τη 20th Century Fox. Εν τω μεταξύ, ο Σαμ Χαμ, σεναριογράφος της πρώτης ταινίας, παρέδωσε τα δύο πρώτα προσχέδια.[3] Το σενάριο του Χαμ ήθελε τον Πινγκουίνο και την Κατγούμαν να προσπαθούν να βρουν έναν κρυμμένο θησαυρό.[4]

Σενάριο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπάρτον είχε εντυπωσιαστεί με τη δουλειά του Ντάνιελ Γουότερς στο Heathers (1988) και του ζήτησε να γράψει τη συνέχεια της ταινίας Ο Σκαθαροζούμης (Beetlejuice, 1988}. Η Warner, έδωσε σχεδόν πλήρη δημιουργικό έλεγχο στον Μπάρτον. Ο Μπάρτον δυσαρεστημένος με το σενάριο του Χαμ, ζήτησε από τον Γουότερς να το ξαναγράψει.[3][5][6] "Μου ήρθε η ιδέα για μια κοινωνική σάτιρα που είχε ένα σατανικό μεγιστάνα να υποστηρίζει τον Πινγκουίνο για τη θέση του Δημάρχου", είπε ο Γουότερς. "Ήθελα να δείξω ότι οι πραγματικοί κακοί του κόσμου μας δεν χρειάζεται απαραίτητα να φοράνε στολές."[4]

Ως προς το χαρακτήρα της Κατγούμαν, ο Γουότερς εξήγησε: "Ο Σαμ Χαμ πήγε πίσω στον τρόπο που τα κόμικ αντιμετώπιζαν τις γυναίκες, ως μια φετιχιστική σεξουαλική φαντασίωση. Ήθελα να ξεκινήσω από την αρχή, στο χαμηλότερο ακριβώς σημείο της κοινωνίας, μια κατατρεγμένη γραμματέα."[5] Ο Χάρβεϊ Ντεντ εμφανίστηκε στα πρώτα προσχέδια του σεναρίου, αλλά τελικά ο χαρακτήρας του απορρίφθηκε. Ο Γουότερς είπε: "Ο Σαμ Χαμ το σχεδίασε, σίγουρα, αυτό. Μου άρεσε η ιδέα, να έχω τον Χάρβεϊ να επιστρέφει και να υπάρχει μια σκηνή, στην οποία ρίχνει το κέρμα και τυχαίνει η καλή μεριά του νομίσματος, και έτσι αποφασίζει να μην κάνει τίποτα, γι' αυτό θα πρέπει να περιμένεις την επόμενη ταινία."[5] Επίσης στα πρώτα προσχέδια ο Μαξ Σρεκ θα ήταν ο χαμένος αδερφός του Πινγκουίνου.[7]

Ο Μπάρτον προσέλαβε τον Γουέσλεϊ Στρικ να επιμεληθεί το τελικό σενάριο. Ο Στρικ είπε: "Όταν με προσλάβανε να γράψω το 'Ο Μπάτμαν Επιστρέφει' (Μπάτμαν ΙΙ τότε), το μεγάλο πρόβλημα του σεναρίου ήταν η έλλειψη του "μεγάλου σχεδίου" του Πινγκουίνου."[8] Ο Ρόμπιν εμφανιζόταν στο σενάριο, αλλά διαγράφηκε εξαιτίας των πολλών χαρακτήρων που υπήρχαν ήδη. Ο Γουότερς πιστεύει ότι ο Ρόμπιν είναι "ο πιο άχρηστος χαρακτήρας σε ολόκληρο τον κόσμο". Ο Ρόμπιν ξεκίνησε ως νεαρός ηγέτης συμμορίας και αργότερα έγινε σύμμαχος του Μπάτμαν. Αργότερα ο χαρακτήρας του έγινε μαύρος και μηχανικός στο επάγγελμα.[5] Ο Γουότερς εξήγησε: "Φοράει αυτήν την παλιομοδίτικη φόρμα του μηχανικού και έχει ένα "Ρ" πάνω της. Οδηγεί το Μπάτμομπιλ, το οποίο χρησιμοποίησαν στην τρίτη ταινία!"[5] Ο ρόλος δόθηκε στον Μάρλον Γουέιανς, αλλά τελικά αποφασίστηκε να κρατήσουν τον χαρακτήρα για την τρίτη ταινία.[9]

Κάστινγκ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μάικλ Κίτον δέχτηκε να επαναλάβει το ρόλο του με μια σημαντική αύξηση της αμοιβής του, ύψους 10 εκατομμυρίων δολαρίων. Η Ανέτ Μπένινγκ είχε αρχικά επιλεγεί για το ρόλο της Κατγούμαν, αλλά δεν μπορούσε να δεχτεί λόγω της εγκυμοσύνης της.[4][10] Οι Ράκελ Γουέλς, Τζένιφερ Τζέισον Λι, Λένα Όλιν, Έλεν Μπάρκιν, Σερ, Μπρίτζετ Φόντα και Σούζαν Σαράντον διεκδίκησαν το ρόλο.[3][11] Η Σον Γιανγκ που ήταν υποψήφια για το ρόλο της Βίκι Βέιλ στην πρώτη ταινία, πίστευε ότι αυτή έπρεπε να πάρει το ρόλο. Η Γιανγκ επισκέφτηκε τα γραφεία παραγωγής ντυμένη ως Κατγούμαν και απαίτησε να κάνει δοκιμαστικό. Ο Μπάρτον δεν γνώριζε τη δουλειά της Μισέλ Φάιφερ, αλλά πείστηκε να της δώσει το ρόλο μετά από μία μόλις συνάντηση.[12] Η αμοιβή της Φάιφερ για την ταινία ήταν 3 εκατομμύρια δολάρια καθώς και ποσοστά από τις εισπράξεις. Πριν ο ρόλος του Πινγκουίνου καταλήξει στον Ντάνι ΝτεΒίτο, υποψήφιοι για το ρόλο ήταν οι Μάρλον Μπράντο, Τζον Κάντι, Ντάστιν Χόφμαν, Μπομπ Χόσκινς και Κρίστοφερ Λόιντ.[13]

Box Office

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με προϋπολογισμός 80.000.000 δολάρια[14], η ταινία Ο Μπάτμαν Επιστρέφει έκανε άνοιγμα τριημέρου στην 1η θέση με 45,6 εκατομμύρια δολάρια.[14] Συνολικά συγκέντρωσε 162,9 εκατομμύρια δολάρια στο αμερικανικό box office και 103,9 εκατομμύρια δολάρια στον υπόλοιπο κόσμο.[14] Παγκοσμίως απέφερε 266,9 εκατομμύρια δολάρια.[14]

Ο Μπάτμαν Επιστρέφει ήταν η 3η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία στις ΗΠΑ για το 1992 και η 6η παγκοσμίως.[14] Ανάμεσα στις υπόλοιπες ταινίες της σειράς κατατάσσεται στην 5η θέση τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και παγκοσμίως.[15]

Βραβεία & Υποψηφιότητες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οργάνωση Κατηγορία Υποψήφιος Αποτέλεσμα
Όσκαρ[16] Οπτικά Εφέ Μάικλ Λ. Φινκ, Κραγκ Μπάρον, Τζον Μπάρον & Ντένις Σκότακ υποψηφιότητα
Μακιγιάζ Βι Νιλ, Ρόνι Σπέκτερ & Σταν Γουίνστον υποψηφιότητα
BAFTA[17] Οπτικά Εφέ Μάικλ Λ. Φινκ, Κραγκ Μπάρον, Τζον Μπάρον & Ντένις Σκότακ υποψηφιότητα
Μακιγιάζ Βι Νιλ & Σταν Γουίνστον υποψηφιότητα

Κληρονομιά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπάτμαν Επιστρέφει ήταν η τελευταία ταινίας της σειράς που σκηνοθέτησε ο Τιμ Μπάρτον και πρωταγωνίστησε ο Μάικλ Κίτον. Με την επόμενη ταινία Μπάτμαν για Πάντα (Batman Forever, 1995), η Warner Bros. αποφάσισε να κινηθεί σε "ελαφρύτερη" κατεύθυνση και σε μια πιο "οικογενειακή" ταινία. Δεν τον ενδιέφερε, τον Μπάρτον, να αναλάβει τη σκηνοθεσία αλλά παρέμεινε ως παραγωγός.[18] Με την ταινία να ξεκινάει παραγωγή τον Ιούνιο του 1993, μια ταινία με την Κατγούμαν ανακοινώθηκε. Η Μισέλ Φάιφερ θα επαναλάμβανε το ρόλο της, με το χαρακτήρα να μην εμφανίζεται στο Μπάτμαν Για Πάντα.[19]

Ο Μπάρτον θα σκηνοθετούσε και ο Γουότερς θα έγραφε το σενάριο. Στις 6 Ιουνίου 1995 ο Γουότερς παρέδωσε το προσχέδιό του, την ίδια μέρα που το τρίτο Μπάτμαν κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους. Η ταινία έμεινε για πολλά χρόνια στο στάδιο ανάπτυξης. Ο Μπάρτον τελικά άφησε το πρότζεκτ, η Φάιφερ αντικαταστάθηκε από την Άσλεϊ Τζαντ και τελικά κατέληξε στην εισπρακτική και καλλιτεχνική αποτυχία Catwoman (2004) με την Χάλι Μπέρι.[20][21]

Παρά την αρχική, μικτή, αποδοχή που έλαβε η ταινία, με τα χρόνια έχει θεωρηθεί καλτ με μεγάλο αριθμό θαυμαστών να την ξεχωρίζει λόγω του σχεδιασμού της παραγωγής και του ζοφερού τόνου και αρκετή μερίδα των κριτικών να κάνουν λόγο για το καλύτερο Μπάτμαν.[22]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ stopklatka.pl/film/powrot-batmana. Ανακτήθηκε στις 21  Μαΐου 2016.
  2. ↑ Alan Jones (Νοέμβριος 1989). "Batman in Production". Cinefantastique. σελίδες 75–88. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Tim Burton· Sam Hamm· Denise Di Novi· Daniel Waters (2005). Shadows of the Bat: The Cinematic Saga of the Dark Knight—The Dark Side of the Knight. Warner Home Video. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Jeffrey Resner (Αύγουστος 1992). "Three Go Mad in Gotham". Empire. σελίδες 39–46. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Judy Sloane (Αύγουστος 1995). "Daniel Waters on Writing". Film Review. σελίδες 67–69. 
  6. ↑ Ken Hanke (1999). «Batman on Burton's Terms». Tim Burton: An Unauthorized Biography of the Filmmaker. Renaissance Books. σελίδες 117–122. ISBN 1-58063-162-2. 
  7. ↑ Daniel Waters· Alex Ross (2005). Batman Returns: Villains. Warner Home Video. 
  8. ↑ David Hughes (2003). «Batman». Comic Book Movies. Virgin Books. σελίδες 33–46. ISBN 0753507676. 
  9. ↑ Nathan Rabin (25 Φεβρουαρίου 1998). «Wayans world». The A.V. Club. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-10-12. https://web.archive.org/web/20071012133912/http://avclub.com/content/node/23240. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2011. 
  10. ↑ «Batman 3». Entertainment Weekly. 1 Οκτωβρίου 1993. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-09-21. https://web.archive.org/web/20080921055255/http://www.ew.com/ew/article/0,,308195,00.html. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2011. 
  11. ↑ «Big-Game Hunting». Entertainment Weekly]. 9 Αυγούστου 1991. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-05-02. https://web.archive.org/web/20130502175658/http://www.ew.com/ew/article/0,,315097,00.html. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2011. 
  12. ↑ Mark Salisbury· Tim Burton (2006). «Batman Returns». Burton on Burton. Faber and Faber. σελίδες 102–114. ISBN 0-571-22926-3. 
  13. ↑ «Ο Μπάτμαν Επιστρέφει (trivia)». IMDb. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2011. 
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 «Ο Μπάτμαν Επιστρέφει στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2011. 
  15. ↑ «Batman στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2012. 
  16. ↑ «The 65th Academy Awards (1993) Nominees and Winners». oscars.org. 29 Μαρτίου 1993. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2012. 
  17. ↑ «BAFTA Awards 1993». bafta.org. imdb.com. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2012. 
  18. ↑ Tim Burton· Michael Keaton· Joel Schumacher (2005). Shadows of the Bat: The Cinematic Saga of the Dark Knight—Reinventing a Hero. Warner Home Video. 
  19. ↑ Michael Fleming (17 Ιουνίου 1993). «Dish». Variety. http://www.variety.com/article/VR107881. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2011. 
  20. ↑ Michael Fleming (2 Απριλίου 2001). «WB: Judd purr-fect as Cat». Variety. http://www.variety.com/article/VR1117796285. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2011. 
  21. ↑ «Catwoman». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2011. 
  22. ↑ «Ο Μπάτμαν Επιστρέφει στο Rotten Tomatoes». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2011. 

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ο_Μπάτμαν_Επιστρέφει&oldid=10489583"