Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ο μύθος του ακέφαλου καβαλάρη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Ο Μύθος του Ακέφαλου Καβαλάρη)
Ο μύθος του ακέφαλου καβαλάρη
ΣκηνοθεσίαΤιμ Μπάρτον
ΠαραγωγήParamount Pictures
ΣενάριοΆντριου Κέβιν Γουόκερ
(σενάριο)
Άντριου Κέβιν Γουόκερ
Κέβιν Γιάγκερ
(πλοκή)
Γουάσινγκτον Ίρβινγκ
(διήγημα)
Βασισμένο σεΟ μύθος της κοιμισμένης κοιλάδας
ΠρωταγωνιστέςΤζόνι Ντεπ
Κριστίνα Ρίτσι
Μιράντα Ρίτσαρντσον
Μάικλ Γκάμπον
Τζέφρεϊ Τζόουνς
Κάσπερ Βαν Ντίεν
Κρίστοφερ Γουόκεν
ΜουσικήΝτάνι Έλφμαν
ΤραγούδιΝτάνι Έλφμαν
ΦωτογραφίαΕμάνουελ Λουμπέσκι
ΜοντάζΚρις Λέμπενσο
ΕνδυματολόγοςΚολίν Άτγουντ
Εταιρεία παραγωγήςAmerican Zoetrope, Paramount Pictures[1], Mandalay Entertainment, Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου και Mandalay Pictures
ΔιανομήUIP-Dunafilm και Netflix
Πρώτη προβολήCountry flag 19 Νοεμβρίου 1999
Country flag 14 Ιανουαρίου 2000
Διάρκεια105 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά

Ο μύθος του ακέφαλου καβαλάρη (αγγλικά: Sleepy Hollow) είναι αμερικανική ταινία τρόμου, παραγωγής 1999. Τη σκηνοθεσία ανέλαβε ο Τιμ Μπάρτον και το σενάριο έγραψε ο Άντριου Κέβιν Γουόκερ, το οποίο είναι ελαφρώς εμπνευσμένο από το διήγημα Ο μύθος της κοιμισμένης κοιλάδας (1820) του Ουάσινγκτον Ίρβινγκ.[2] Πρωταγωνιστεί ο Τζόνι Ντεπ στο ρόλο του Ίκαμποντ Κρέιν, ενός επιθεωρητή από τη Νέα Υόρκη που αναλαμβάνει να ερευνήσει μια σειρά δολοφονιών που διεξάγονται στο χωριό Σλίπι Χόλοου από έναν μυστηριώδη Ακέφαλο Καβαλάρη. Στην ταινία επίσης συμμετέχουν οι Κριστίνα Ρίτσι, Μιράντα Ρίτσαρντσον, Μάικλ Γκάμπον, Μαρκ Πίκερινγκ, Τζέφρεϊ Τζόουνς, Κάσπερ Βαν Ντίεν, Ίαν ΜακΝτίαρμιντ, Μάικλ Γκόου και Κρίστοφερ Γουόκεν.

Η ανάπτυξη της ταινίας ξεκίνησε το 1993 με την Paramount Pictures με τον Κέβιν Γιάγκερ να τη σκηνοθετεί σε σενάριο του Άντριου Κέβιν Γουόκερ, ως μία χαμηλού προϋπολογισμού ταινία σλάσερ. Διαφωνίες με την Paramount οδήγησαν τον Γιάγκερ να υποβιβάζεται στη θέση του σχεδιαστή προσθετικού μακιγιάζ και τον Ιούνιο του 1998 προσελήφθη ο Μπάρτον να σκηνοθετήσει. Τα γυρίσματα ξεκίνησαν το Νοέμβριο του 1998 και ολοκληρώθηκαν το Μάιο του 1999.

Η ταινία κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους των Ηνωμένων Πολιτειών στις 19 Νοεμβρίου 1999. Απέσπασε θετικά σχόλια από τους κριτικούς[3] και κατάφερε να συγκεντρώσει 206 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.[4] Έλαβε τρεις υποψηφιότητες για Όσκαρ, κερδίζοντας ένα στην κατηγορία Καλύτερης Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης.[5]

Το 1799, στη Νέα Υόρκη, ο Ίκαμποντ Κρέιν είναι ένας 24χρονος αξιωματικός. Οι ανώτεροί του τον στέλνουν στο χωριό Σλίπι Χόλοου για να ερευνήσει μια σειρά από βίαιες δολοφονίες, στις οποίες όλα τα θύματα βρίσκονται αποκεφαλισμένα: ο Πίτερ Βαν Γκάρετ, ο γιος του Ντιρκ και η χήρα Έμιλι Γουίνσιπ. Πρωτοπόρος καινούριων ερευνητικών τεχνικών όπως δακτυλικά αποτυπώματα και αυτοψίες, ο Κρέιν καταφτάνει στο Σλίπι Χόλοου μαζί με τη τσάντα του που περιέχει επιστημονικά εργαλεία, όπου μαθαίνει από τους κατοίκους της πόλης ότι ο δολοφόνος δεν είναι άνθρωπος από σάρκα και αίμα, αλλά ένας ακέφαλος υπερφυσικός πολεμιστής που ξυπνά από τον τάφο του και καβαλά το μαύρο μεγάλο άλογό του.

Ο Κρέιν ξεκινά την έρευνά του, χωρίς να πιστεύει τα υπερφυσικά στοιχεία της υπόθεσης μέχρι που έρχεται αντιμέτωπος, ο ίδιος με τον Ακέφαλο Καβαλάρη, ο οποίος σκοτώνει τον Δικαστή Σάμιουελ Φίλιπς μπροστά στα μάτια του. Ο Κρέιν μένει σε ένα δωμάτιο στο σπίτι της πλουσιότερης οικογένειας της πόλης, της οικογένειας Βαν Τάσελ. Εκεί ο Κρέιν έρχεται πιο κοντά με την Κατρίνα Βαν Τάσελ. Ο Κρέιν υποφέρει από εφιάλτες του τρομερού βασανισμού που υπέστη η μητέρα του όταν αυτός ήταν παιδί. Φτάνοντας όλο και πιο κοντά στο να λύσει την υπόθεση με τη βοήθεια του ορφανού νεαρού Μάσμπαθ, του οποίου ο πατέρας δολοφονήθηκε από τον Καβαλάρη, ο Κρέιν ανακαλύπτει στο δάσος τον τάφο του Καβαλάρη καθώς και το σημείο εισόδου του στο φυσικό κόσμο από τον υπερφυσικό: το δύσβατο Δέντρο των Νεκρών.

Ο Κρέιν βρίσκει ότι το κρανίο του Καβαλάρη λείπει και τελικά ανακαλύπτει μια σκοτεινή πλοκή που έχει σχέση με εκδίκηση και δικαιώματα γης με τον Καβαλάρη να ελέγχεται από τη μητριά της Κατρίνα, Λαίδη Βαν Τάσελ. Η Λαίδη στέλνει τον Καβαλάρη να σκοτώσει την Κατρίνα ώστε να πάρει πίσω αυτό που θεωρεί ότι της ανήκει, ένα κομμάτι γης που αποκτήθηκε αδίκως από τον πατέρα της Κατρίνα.

Μετά από μια πάλη στον τοπικό ανεμόμυλο και ένα κυνηγητό πάνω στην άμαξα και μέσα στο δάσος, ο Κρέιν νικά τη Λαίδη Βαν Τάσελ επιστρέφοντας το κρανίο στον Καβαλάρη, ο οποίος επιστρέφει στην Κόλαση. Με τη δουλειά του στο Σλίπι Χόλοου να έχει τελειώσει, ο Κρέιν, η Κατρίνα και ο μικρός Μάσμπαθ επιστρέφουν στη Νέα Υόρκη.

Ηθοποιοί και χαρακτήρες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Τζόνι Ντεπ στο ρόλο του Ίκαμποντ Κρέιν
  • Κριστίνα Ρίτσι στο ρόλο της Κατρίνα Βαν Τάσελ
  • Μιράντα Ρίτσαρντσον στο ρόλο της Λαίδης Βαν Τάσελ
  • Μάικλ Γκάμπον στο ρόλο του Μπάλτους Βαν Τάσελ
  • Μαρκ Πίκερινγκ στο ρόλο του Νεαρού Μάσμπαθ
  • Τζέφρεϊ Τζόουνς στο ρόλο του Αιδεσιμώτατου Στίνγουϊκ
  • Κάσπερ Βαν Ντίεν στο ρόλο του Μπρομ Βαν Μπραντ
  • Ίαν ΜακΝτίαρμιντ στο ρόλο του Ιατρού Λάνκαστερ
  • Μάικλ Γκόου στο ρόλο του Συμβολαιογράφου Χάρντενμπρουκ
  • Κρίστοφερ Γουόκεν στο ρόλο του Ακέφαλου Καβαλάρη
  • Κλερ Σκίνερ στο ρόλο της Μπεθ Κίλιαν
  • Στίβεν Γουάντινγκτον στο ρόλο του Κίλιαν
  • Ρίτσαρντ Γκρίφιθς στο ρόλο του Δικαστή Φίλιπς
  • Κρίστοφερ Λι στο ρόλο του Δημάρχου
  • Άλουν Άρμστρονγκ στο ρόλο του Αστυνομικού
  • Μάρτιν Λαντάου στο ρόλο του Πίτερ Βαν Γκάρετ
  • Λίσα Μαρία Σμιθ στο ρόλο της Λαίδης Κρέιν
  • Πίτερ Γκίνες στο ρόλο του Άρχοντα Κρέιν

Το 1993, ο Κέβιν Γιάγκερ, σχεδιαστής εφέ μακιγιάζ που έγινε σκηνοθέτης με την σειρά Ιστορίες από την Κρύπτη (Tales from the Crypt), είχε την ιδέα να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το διήγημα The Legend of Sleepy Hollow του Γουάσινγκτον Ίρβινγκ. Μέσω του ατζέντη του, ο Γιάγκερ ήρθε σε επαφή με τον Άντριου Κέβιν Γουόκερ. Πέρασαν μαζί μερικούς μήνες γράφοντας ένα προσχέδιο του σεναρίου.[6] Πρότειναν το πρότζεκτ σε αρκετά στούντιο και εταιρίες παραγωγής, κλείνοντας τελικά συμφωνία με τον παραγωγό Σκοτ Ρούντιν.[6] Ο Ρούντιν έδωσε το πρότζεκτ στην Paramount Pictures με τη συμφωνία ο Γιάγκερ να σκηνοθετήσει και ο Γουόκερ να γράψει το σενάριο.[6] Ο Γιάγκερ είχε την πρόθεση να γυρίσει την ταινία ως μια παραγωγή χαμηλού προϋπολογισμού και μια ταινία σλάσερ με ένα θεαματικό φόνο κάθε πέντε λεπτά. Η Paramount διαφώνησε με το κόνσεπτ και η ανάμιξη του Γιάγκερ υποβιβάστηκε σε σχεδιαστή προσθετικού μακιγιάζ.[7] Η πρόεδρος της Paramount, Σέρι Λάνσινγκ έδειξε ξανά ενδιαφέρον το 1998.[8] Ο Άνταμ Σρόεντερ, οποίος είχε συνεργαστεί με τον Τιμ Μπάρτον στην ταινία Ο Ψαλιδοχέρης (Edward Scissorhands) όταν ήταν στέλεχος στην 20th Century Fox το 1990, τον πρότεινε να σκηνοθετήσει την ταινία.[9] Τον Ιούνιο του 1998, ο Μπάρτον προσελήφθη.[10]

Ενώ ο Τζόνι Ντεπ ήταν η πρώτη επιλογή του Μπάρτον για το ρόλο του Ίκαμποντ Κρέιν, η Paramount του ζήτησε να θεωρήσει τους Μπραντ Πιτ, Λίαμ Νίσον και Ντάνιελ Ντέι Λιούις.[11][12] Ο Ντεπ πήρε το ρόλο τον Ιούλιο του 1998, στην τρίτη του συνεργασία με τον Μπάρτον.[13] Ο Ντεπ ήθελε ο Ίκαμποντ να είναι ίδιος με το χαρακτήρα του διηγήματος, με μεγάλη προσθετική μύτη, τεράστια αυτιά και μακριά δάχτυλα. Η Paramount απέρριψε την πρότασή του[14] αλλά ο Ντεπ δεν το έβαλε κάτω και άλλαξε το χαρακτήρα. "Πάντα είχα στο μυαλό μου τον Ίκαμποντ ως ένα πολύ εκλεπτυσμένο, εύθραυστο άτομο, το οποίο ίσως είναι λίγο πιο πολύ σε επαφή με τη θηλυκή του πλευρά, σαν ένα τρομαγμένο μικρό κορίτσι", εξήγησε ο Ντεπ.[8] Δεν ήθελε να ενσαρκώσει το χαρακτήρα όπως θα έκανε ένας τυπικός σταρ δράσης.[8] Η Κριστίνα Ρίτσι, που συνεργάστηκε με τον Σκοτ Ρούντιν στην ταινία Οικογένεια Άνταμς (The Addams Family, 1991) πήρε το ρόλο της Κατρίνα Βαν Τάσελ.[11] Η ταινία επανένωσε τον Μπάρτον με τους ηθοποιούς Τζέφρεϊ Τζόουνς από τις ταινίες Ο Σκαθαροζούμης (Beetlejuice, 1988) και Εντ Γουντ (Ed Wood, 1994), Κρίστοφερ Γουόκεν από την ταινία Ο Μπάτμαν Επιστρέφει (Batman Returns, 1992), Μάρτιν Λαντάου από το Εντ Γουντ και Μάικλ Γκόου από τη σειρά ταινιών Μπάτμαν (Batman).[15]

Με προϋπολογισμό 100.000.000 δολάρια[4], η ταινία Ο Μύθος του Ακέφαλου Καβαλάρη έκανε άνοιγμα τριημέρου στη 2η θέση με 30 εκατομμύρια δολάρια.[4] Οι συνολικές εισπράξεις στο αμερικανικό box office έφτασαν τα 101 εκατομμύρια δολάρια και στον υπόλοιπο κόσμο συγκέντρωσε 105 εκατομμύρια δολάρια.[4] Παγκοσμίως απέφερε 206 εκατομμύρια δολάρια.[4]

Βραβεία και υποψηφιότητες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οργάνωση Κατηγορία Υποψήφιος Αποτέλεσμα
Όσκαρ[5] Καλλιτεχνική Διεύθυνση Ρικ Χάινριχς & Πίτερ Γιανγκ νίκη
Φωτογραφία Εμάνουελ Λουμπέζκι υποψηφιότητα
Σχεδιασμός Κοστουμιών Κολίν Άτγουντ υποψηφιότητα
BAFTA[16] Σχεδιασμός Παραγωγής Ρικ Χάινριχς νίκη
Σχεδιασμός Κοστουμιών Κολίν Άτγουντ νίκη
Οπτικά Εφέ Τζιμ Μίτσελ, Κέβιν Γιάγκερ, Τζος Γουίλιαμς & Πάντι Ίσον υποψηφιότητα
  1. stopklatka.pl/film/jezdziec-bez-glowy-1999. Ανακτήθηκε στις 13  Μαΐου 2016.
  2. Troy Patterson (26 Μαΐου 2000). «Sleepy Hollow». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2012. 
  3. «Ο Μύθος του Ακέφαλου Καβαλάρη στο Rotten Tomatoes». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2012. 
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 «Ο Μύθος του Ακέφαλου Καβαλάρη στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2012. 
  5. 5,0 5,1 «The 72nd Academy Awards (2000) Nominees and Winners». oscars.org. 26 Μαρτίου 2000. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2012. 
  6. 6,0 6,1 6,2 Burton, Salisbury. σελίδες 161–169. 
  7. Kim Newman (Ιανουάριος 2000). «The Cage of Reason». Sight and Sound. 
  8. 8,0 8,1 8,2 Chris Nashawaty (19 Νοεμβρίου 1999). «A Head of its Time». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-10-04. https://web.archive.org/web/20121004043047/http://www.ew.com/ew/article/0,,271744,00.html. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2012. 
  9. Burton, Salisbury. Burton, Salisbury. σελίδες 177–183. 
  10. Staff (17 Ιουνίου 1998). «Burton eyes 'Hollow'; Rodman wrestles». Variety. http://www.variety.com/article/VR1117477668. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2012. 
  11. 11,0 11,1 Mark Salisbury (Νοέμβριος 1999). "Grayveyard Shift". Fangoria. 
  12. David Hochman (9 Ιουλίου 1998). «Brad Pitt may star in the new Tim Burton film». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-01-20. https://web.archive.org/web/20080120140202/http://www.ew.com/ew/article/0,,83590,00.html. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2012. 
  13. Andrew Hindes (15 Ιουνίου 1998). «Depp to ride in 'Hollow'». Variety. http://www.variety.com/article/VR1117478515. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2012. 
  14. Rob Blackwelder (12 Νοεμβρίου 1999). «Deppth Perception». SPLICEDwire.com. http://www.splicedwire.com/features/depp.html. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2012. 
  15. Mark Salisbury (17 Δεκεμβρίου 1999). «The American Nightmare». guardian.co.uk. http://www.guardian.co.uk/film/1999/dec/17/culture.features. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2012. 
  16. «BAFTA Awards 2000». 9 Απριλίου 2000. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]