Φεμινιστική τέχνη
| Τμήμα από μία σειρά για τον |
| Φεμινισμό |
|---|
 |
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
Η φεμινιστική τέχνη είναι μια κατηγορία τέχνης που σχετίζεται με το φεμινιστικό κίνημα στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και του 1970. Η φεμινιστική τέχνη υπογραμμίζει τις κοινωνικές και πολιτικές διαφορές που βιώνουν οι γυναίκες στη ζωή τους. Σκοπός αυτής της μορφής τέχνης είναι να φέρει μια θετική και κατανοητή αλλαγή στον κόσμο, με την ελπίδα να οδηγήσει σε ισότητα ή απελευθέρωση.[1] Τα μέσα που χρησιμοποιούνται κυμαίνονται από παραδοσιακές μορφές τέχνης, όπως ζωγραφική έως πιο ανορθόδοξες μεθόδους, όπως performance art, conceptual art, body art, craftivism, βίντεο και fiber art. Η φεμινιστική τέχνη έχει χρησιμεύσει ως μια καινοτόμος κινητήρια δύναμη στην επέκταση του ορισμού της τέχνης μέσω της ενσωμάτωσης νέων μέσων και μιας νέας προοπτικής.[2][3]
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ιστορικά οι γυναίκες, ακόμα και στις λόγω των συνθηκών σπάνιες περιπτώσεις που εκφράστηκαν δημιουργηκά μέσω της τέχνης, κατέληξαν σε μεγάλο βαθμό στην αφάνεια: δεν αναφέρεται γυναίκα αντίστοιχη του Michelangelo ή του Da Vinci.[4][5] Στο βιβλίο της Why Have There Been No Great Women Artists (γιατί δεν υπήρξαν σπουδαίες καλλιτέχνιδες) η Λίντα Νόχλιν έγραψε: "Το πρόβλημα δεν έγκειται στο ωροσκόπιό μας, στις ορμόνες μας, στους εμμηνορροϊκούς κύκλους μας, ή στους κενούς εσωτερικούς μας χώρους, αλλά στα ιδρύματά μας και στην εκπαίδευσή μας". Λόγω του ιστορικού περιορισμοού των γυναικών στον χώρο του ιδιωτικού και στην φροντίδα της οικογένειας, οι περισσότερες γυναίκες δεν μπόρεσαν να αφιερώσουν χρόνο στη δημιουργία τέχνης. Επιπλέον, σπάνια επετράπη στις γυναίκες να εισέλθουν σε σχολές τέχνης και σχεδόν ποτέ δεν επέτρεπαν να παρακολουθήσουν μαθήματα ζωντανών γυμνών σχεδίων, καθώς κάτι τέτοιο θεωρούνταν για τις γυναίκες άσεμνο. Ως εκ τούτου, οι γυναίκες που έγιναν καλλιτέχνες ήταν σε μεγάλο βαθμό πλούσιες γυναίκες με ελεύθερο χρόνο που εκπαιδεύτηκαν από τους πατέρες ή τους θείους τους και παρήγαγαν νεκρές φύσεις, τοπία ή πορτραίτα. Στα παραδείγματα περιλαμβάνονται η Άννα Κλέιλ Παλ και η Μέρι Κασάτ .
Υπάρχει δυσκολία στον ορισμό της φεμινιστικής τέχνης, καθώς εκφράζει συχνά διαφορετικές προσωπικές και πολιτικές απόψεις. Είναι όλα τα έργα τέχνης που δημιουργήθηκαν από φεμινίστριες φεμινιστική τέχνη; Μπορεί η τέχνη που φτιάχτηκε από μια μη φεμινίστρια να είναι φεμινιστική τέχνη; Η Lucy R. Lippard δήλωσε το 1980 ότι η φεμινιστική τέχνη δεν ήταν ούτε ένα στυλ ούτε ένα κίνημα αλλά ένα σύστημα αξιών, μια επαναστατική στρατηγική, ένας τρόπος ζωής.[6] Αναδυόμενο στα τέλη της δεκαετίας του 1960, το φεμινιστικό καλλιτεχνικό κίνημα εμπνεύστηκε από τις φοιτητικές διαμαρτυρίες της δεκαετίας του 1960, το κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων και τον φεμινισμό δεύτερου κύματος . Ασκώντας κριτική στα ιδρύματα που προωθούν τους μαθητές στον σεξισμό και στον ρατσισμό, ακτιβιστές και ακτιβίστριες διαφορετικών φυλών μπόρεσαν να εντοπίσουν καιiπροσπάθησαν να διορθώσουν την ανισότητα. Οι γυναίκες καλλιτέχνες χρησιμοποίησαν τα έργα τέχνης, τις διαμαρτυρίες και τις συλλογικότητεες για να ρίξουν φως στις ανισότητες στον κόσμο της τέχνης. Το πρώτο κύμα της φεμινιστικής τέχνης ιδρύθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα. Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, με τη γυναίκα να αποκτά το δικαίωμα ψήφου στην Αμερική, το κύμα χειραφέτησης εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο. Η αργή και σταδιακή αλλαγή στη φεμινιστική τέχνη άρχισε να κερδίζει σε δυναμισμό τη δεκαετία του 1960.[7]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Feminist Art Movement, Artists and Major Works». theartstory.org. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2018.
- ↑ Cheris Kramarae· Dale Spender (1 Δεκεμβρίου 2000). Routledge International Encyclopedia of Women: Global Women's Issues and Knowledge. Taylor & Francis. σελίδες 92–93. ISBN 978-0-415-92088-9.
- ↑ «Feminist art movement». The Art Story Foundation. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ Nochlin, Linda (1973). Hess, Thomas, επιμ. Why Have There Been No Great Women Artists?. New York: Collier.
- ↑ «Challenge Accepted: Can You Name Five Women Artists?». National Museum of Women in the Arts. 27 Φεβρουαρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2018.
- ↑ Rozsika Parker and Griselda Pollock (1987). Framing Feminism: Art and the Women's Movement 1970-85. New York: Pandora Press.
- ↑ «The Other Art History: The Non-Western Women of Feminist Art». Artspace (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2019.