Σιχισμός στο Αφγανιστάν
Ένας Σιχ ιδιοκτήτης μαγαζιού στην Καμπούλ, Αφγανιστάν | |
Συνολικός πληθυσμός | |
---|---|
8,000 | |
Περιοχές με σημαντικούς πληθυσμούς | |
Τζαλαλαμπάντ Γκαζνί Καμπούλ Κανταχάρ | |
Γλώσσες | |
Παστού (ντόπια), Νταρί, Χίντι, Παντζάμπι | |
Θρησκεία | |
Σιχισμός |
Ο Σιχισμός στο Αφγανιστάν είναι περιορισμένος σε μικρές κοινότητες, κυρίως στις μεγάλες πόλεις, με τους μεγαλύτερους πληθυσμούς Αφγανών Σιχ να ζουν στις πόλεις Τζαλαλαμπάντ, Γκαζνί, Καμπούλ και, σε μικρότερο βαθμό, στην Κανταχάρ.[1] Αυτοί οι Σιχ είναι υπήκοοι του Αφγανιστάν και συνήθως μιλάνε την ντόπια γλώσσα, Παστού,[2] αλλά μιλάνε επίσης και Νταρί, Χίντι ή Παντζάμπι.[3] Ο συνολικός πληθυσμός των Σιχ ανέρχεται περίπου στις 1200 οικογένειες[4] ή 8,000 μέλη.[5]
Παρουσία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Καμπούλ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τη δεκαετία του 1980, υπήρχαν περισσότεροι από 20,000 Σιχ στην Καμπούλ αλλά, μετά την έναρξη του Εμφύλιου Πολέμου το 1992, οι περισσότεροι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα.[6] Κατά τη διάρκεια του πολέμου, οι εφτά από τους οκτώ γκουντβάρας (ιεροί ναοί) καταστράφηκαν. Ο μόνος γκουντβάρα που παραμένει στην πόλη, είναι ο Γκουντβάρα Καρτέ Παρβάν στη γειτονιά Καρτέ Παρβάν.[7] Οι εναπομείναντες Σιχ σήμερα, συγκεντρώνονται στην Καρτέ Παρβάν και σε μερικά σημεία της παλιάς πόλης.
Τζαλαλαμπάντ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μέχρι το 2001, στην Τζαλαλαμπάντ υπήρχαν 100 οικογένειες Σιχ, συνολικά περίπου 700 άτομα, οι οποίοι έχουν σαν χώρους λατρείας δύο μεγάλους γκουντβάρας. Ο μύθος λέει πως ο παλαιότερος από τους δύο γκουντβάρας χτίστηκε για τον εορτασμό της επίσκεψης του Γκουρού Νάνακ Ντεβ.[8]
Την 1η Ιουλίου 2018, τουλάχιστον 10 Σιχ σκοτώθηκαν σε μία στοχευμένη βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας στην αγορά PD1.[9][10] Την ευθύνη της επίθεσης ανέλαβε το Ισλαμικό Κράτος.[11]
Κανταχάρ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Κανταχάρ έχει μία αξιοσημείωτη μικρή Σιχ κοινωνία, η οποία αποτελείται μόνο από περίπου 15 οικογένειες, οι οποίες ζουν εκεί από το 2002.[12]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρώιμη ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κάποιοι πρώτοι Χάτρι Σιχ δημιούργησαν και διατήρησαν αποικίες στο Αφγανιστάν για εμπορικούς λόγους.[13] Αργότερα, οι συγκρούσεις μεταξύ των Μισλς και της αυτοκρατορίας εναντίον της Αυτοκρατορίας των Ντουρανί που είχε ως βάση το Αφγανιστάν, οδήγησαν σε εντάσεις. Επίσης, κατά τη διάρκεια πολλών επιχειρήσεων στο Αφγανιστάν κατά τον 19ο αιώνα, οι Σιχ υπηρέτησαν στον στρατό της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.
Πόλεμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά η διάρκεια του Σοβιετικού πολέμου στο Αφγανιστάν τη δεκαετία του 1980, αρκετοί Αφγανοί Σιχ κατέφυγαν στην Ινδία, όπου ζει το 90% του παγκόσμιου πληθυσμού Σιχ. Ένα δεύτερο, αρκετά μεγαλύτερο κύμα ακολούθησε το 1992, μετά την αποτυχία του καθεστώτος του Νατζιμπουλάχ.[2] Οι γκουντβάρας (ιεροί ναοί) σε όλη τη χώρα καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου τη δεκαετία του 1990, αφήνοντας μόνο τον Γκουντβάρα Καρτέ Παρβάν στη γειτονιά Καρτέ Παρβάν στην Καμπούλ.[14]
Υπό τους Ταλιμπάν, οι Σιχ ήταν μία σχετικά ανεκτή θρησκευτική μειονότητα και τους επιτρεπόταν να ασκούν τη θρησκεία τους.[8] Ωστόσο, το Σιχ έθιμο της αποτέφρωσης των νεκρών απαγορευόταν από τους Ταλιμπάν και οι χώροι καύσης των νεκρών υπέστησαν βανδαλισμούς.[14] Επιπρόσθετα, οι Σιχ έπρεπε να φοράνε ένα κίτρινο περιβραχιόνιο ή πέπλο για να ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους Αφγανούς.[15]
21ος αιώνας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραδοσιακά, οι Σιχ αποτεφρώνουν τους νεκρούς, μία πράξη που θεωρείται ιεροσυλία για το Ισλάμ.[16][17][18][19][20] Ως αποτέλεσμα, η αποτέφρωση έχει γίνει μεγάλο θέμα για τους Αφγανούς Σιχ, καθώς οι παραδοσιακοί χώροι καύσης νεκρών είχαν κατακτηθεί από μουσουλμάνους, ειδικά στην περιοχή της Καλάτσα στην Καμπούλ, τους οποίους τόσο οι Σιχ όσο και οι Ινδουιστές χρησιμοποιούσαν για πάνω από έναν αιώνα.[16] Το 2003, οι Σιχ παραπονέθηκαν στην Αφγανική Κυβέρνηση σχετικά με την απώλεια αυτών των χώρων, κάτι το οποίο τους ανάγκασε να στείλουν έναν νεκρό στο Πακιστάν ώστε να αποτεφρωθεί, οδηγώντας τον Υπουργό Θρησκευτικών Υποθέσεων να ερευνήσει το θέμα.[2] Αν και το 2006 αναφέρθηκε πως οι χώροι καύσης νεκρών είχαν επιστραφεί στον έλεγχο των Σιχ,[14] το 2007 οι τοπικοί μουσουλμάνοι φέρεται να ξυλοκόπησαν τους Σιχ όταν προσπάθησαν να αποτεφρώσουν έναν ηγέτη της κοινότητάς τους, με αποτέλεσμα η κηδεία να προχωρήσει μόνο με αστυνομική προστασία.[16] Μέχρι το 2010, αναφέρεται πως η καύση των νεκρών στην Καμπούλ εξακολουθούσε να απορρίπτεται από τους ντόπιους.[21]
Τον Σεπτέμβριο του 2013, ο Αφγανός Πρόεδρος Χαμίντ Καρζάι υπέγραψε ένα νομοθετικό διάταγμα το οποίο θα παρείχε μία έδρα στο Κοινοβούλιο για την Ινδουιστική και Σιχ μειονότητα.[22] Ωστόσο, το διάταγμα απορρίφθηκε από τη βουλή. Τελικά, το διάταγμα επήλθε σε ισχύ τον Σεπτέμβριο του 2016, όταν εγκρίθηκε από το υπουργικό συμβούλιο του διαδόχου του Καρζάι, Ασράφ Γκάνι.[23]
Μετά τη θανατηφόρα επίθεση τον Ιούνιο του 2018 στην Τζαλαλαμπάντ, τόσο ο Καρζάι όσο και ο Γκάνι επισκέφτηκαν τον γκουντβάρα στην Καρτέ Παρβάν για να εκφράσουν τα συλλυπητήριά τους. Ο Γκάνι αποκάλεσε τις μειονότητες των Σιχ και Ινδουιστών της χώρας την «περηφάνια του έθνους»[24] και, σε μια άλλη περίσταση την ίδια χρονιά, τους απεκάλεσε «αναπόσπαστο μέρος» της ιστορίας του Αφγανιστάν.[25]
Διασπορά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πριν τη δεκαετία του 1990, ο πληθυσμός των Αφγανών Σιχ υπολογιζόταν περίπου στις 50,000.[14][26] Μέχρι το 2013, υπήρχαν περίπου 800 οικογένειες στο Αφγανιστάν, με τις 300 από αυτές να ζουν στην Καμπούλ.[4] Οι ηγέτες των Σιχ στο Αφγανιστάν ισχυρίζονται πως ο συνολικός αριθμός των Σιχ στη χώρα ανέρχεται στις 3,000. Αρκετές Σιχ οικογένειες έχουν επιλέξει να μεταναστεύσουν σε άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ινδία, Βόρεια Αμερική, Ευρωπαϊκή Ένωση, Ηνωμένο Βασίλειο, Πακιστάν και αλλού.[27]
Αξιοσημείωτοι Αφγανοί Σιχ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ωτάρ Σινγκ, μέλος του Αφγανικού Κοινοβουλίου[5][28]
- Αναρκάλι Καούρ Χοναριάρ, μέλος της Ανεξάρτητης Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Αφγανιστάν και «Πρόσωπο της Χρονιάς» για το 2009 από το Ελεύθερο Ευρωπαϊκό Ραδιόφωνο του Αφγανιστάν.
Πέραν από αυτούς, ο Τζάι Σινγκ Φάνι ήταν ο πρώτος Σιχ που υπήρξε μέλος του Κοινοβουλίου και ο οποίος εκλέχθηκε ως ανεξάρτητος υποψήφιος. Πέθανε πρόωρα στη νεαρή ηλικία των 37 ετών, στις 25 Απριλίου 1977. Μετά από τον Τζάι Σινγκ Φάνι, ο κουνιάδος του, Γκατζίντερ Σινγκ Σαφρί, έγινε ο δεύτερος Σιχ που υπήρξε μέλος του Κοινοβουλίου, αλλά κατέφυγε με την οικογένειά του στο Ηνωμένο Βασίλειο αναζητώντας πολιτικό άσυλο, εξαιτίας της πολιτικής αναταραχής που επικρατούσε στη χώρα.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Afghanistan - International Religious Freedom Report 2007». The Office of Electronic Information, Bureau of Public Affair. U.S. State Department. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Sanjoy Majumder (2003-09-25). «Sikhs struggle in Afghanistan». BBC News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2004-06-09. https://web.archive.org/web/20040609054859/http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/3138282.stm. Ανακτήθηκε στις 2019-11-16.
- ↑ Shaista Wahab· Barry Youngerman (2007). A Brief History of Afghanistan. Infobase Publishing. σελ. 18. ISBN 9781438108193.
- ↑ 4,0 4,1 Abasin Zaheer (2013-07-31). «Hindus, Sikhs warn of leaving Afghanistan». Pajhwok Afghan News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-06-01. https://web.archive.org/web/20150601054416/http://www.pajhwok.com/en/2013/07/31/hindus-sikhs-warn-leaving-afghanistan. Ανακτήθηκε στις 2019-11-16.
- ↑ 5,0 5,1 Tony Cross (14 Νοεμβρίου 2009). «Sikhs struggle for recognition in the Islamic republic». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ Ruchi Kumar (19 Οκτωβρίου 2017). «Afghan Hindus and Sikhs celebrate Diwali without 'pomp and splendour' amid fear». The National. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ «No Home for Afghanistan Sikhs». The Sikh Foundation International. 28 Ιουλίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2016.
- ↑ 8,0 8,1 Scott Baldauf (13 Απριλίου 2001). «Sikhs set example for getting along with the Taliban». The Christian Science Monitor. The Modern Religion. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιανουαρίου 2003.
- ↑ «Suicide Attack Targets Sikhs in Jalalabad, 19 Killed». TOLO News. 2018-07-01. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-07-01. https://web.archive.org/web/20180701162445/https://www.tolonews.com/afghanistan/four-killed-jalalabad-explosion. Ανακτήθηκε στις 2019-11-16.
- ↑ «Deadly blast hits Afghanistan's Jalalabad». Al Jazeera English. 2018-07-01. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-07-10. https://web.archive.org/web/20180710045423/https://www.aljazeera.com/news/2018/07/blast-reported-afghanistan-jalalabad-180701120808551.html. Ανακτήθηκε στις 2019-11-16. «Ghulam Sanayi Stanekzai, Nangarhar's police chief, said the explosion was caused by a suicide bomber who targeted a vehicle carrying members of the Sikh minority who were travelling to meet the president.»
- ↑ Oliver Wheaton (2 Ιουλίου 2018). «Isis claims deadly suicide bombing on Sikhs and Hindus in Afghanistan». Independent. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ «Focus on Hindus and Sikhs in Kandahar». The New Humanitarian. 17 Ιουνίου 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ Hew McLeod (1997). Sikhism. New York: Penguin Books. σελ. 251. ISBN 0-14-025260-6.
- ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 «Sikhs, Hindus reclaim Kabul funeral ground». Dnaindia. 8 Ιανουαρίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ Mark Magnier; Hashmat Baktash (2013-06-10). «Afghanistan Sikhs, already marginalized, are pushed to the brink» (στα αγγλικά). Los Angeles Times. ISSN 0458-3035. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-07-18. https://web.archive.org/web/20130718045143/http://articles.latimes.com/2013/jun/10/world/la-fg-afghanistan-sikhs-20130611. Ανακτήθηκε στις 2019-11-16.
- ↑ 16,0 16,1 16,2 Jon Hemming (17 Σεπτεμβρίου 2007). «Sikhs in Afghan funeral demonstration « RAWA News». Rawa.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2012.
- ↑ «Afghanistan's Sikhs feel alienated, pressured to leave». The Times of India. 10 Ιουνίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ Melanie Abbott (4 Σεπτεμβρίου 2014). «Why are Afghan Sikhs desperate to flee to the UK?». BBC News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ Margherita Stancati· Ehsanullah Amiri (13 Ιανουαρίου 2015). «Facing Intolerance, Many Sikhs and Hindus Leave Afghanistan». Wall Street Journal. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ Ali M Latifi (22 Φεβρουαρίου 2014). «Afghanistan's Sikhs face an uncertain future». Al Jazeera. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ Zainab Mohammadi (14 Απριλίου 2010). «Sikhs, Hindus celebrate in Kabul». Pajhwok Afghan News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2012.
- ↑ «1 Wolesi Jirga seat reserved for Hindus, Sikhs». pajhwok.com. 4 Σεπτεμβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ Ruchi Kumar (20 Σεπτεμβρίου 2016). «Afghan Government Approves Reservation for Sikhs/Hindus in Parliament». The Wire. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ «Jalalabad blast: Afghan President visits gurudwara, promises action against culprits». Hindustan Times. 5 Ιουλίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ «Afghan Hindus and Sikhs meet with President Ghani, raise issue of land grabbing». CurrenTrigger. 11 Δεκεμβρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ Aashish Jethra (27 Αυγούστου 2010). «2 Sikhs in Afghan poll fray, want to be first elected non-Muslims». SikhNet. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ Margherita Stancati; Ehsanullah Amiri (2015-01-12). «Facing Intolerance, Many Sikhs and Hindus Leave Afghanistan». Wall Street Journal. ISSN 0099-9660. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-01-15. https://web.archive.org/web/20150115120212/https://www.wsj.com/articles/facing-intolerance-many-sikhs-and-hindus-leave-afghanistan-1421124144. Ανακτήθηκε στις 2019-11-16.
- ↑ Elissa Bogos (13 Ιανουαρίου 2010). «Afghanistan: Dwindling Sikh Community Struggles To Endure In Kabul». SikhNet. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2019.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- afghanhindu (13 Ιανουαρίου 2007). «Interviews in the Old City of Kabul». Afghan Hindu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2019.
- Deepali Gaur (24 Φεβρουαρίου 2010). «The Afghan Sikhs face new threat». Deccan Herald. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2019.
- «Afghan Sikhs: Forgotten Victims». The Guardian. 6 Ιουλίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2019.
- «300 more Afghan Sikhs flee, India waives visa terms». Times of India. 20 Οκτωβρίου 2001. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2019.
- Amy Waldman (20 Ιανουαρίου 2002). «A NATION CHALLENGED: LIFE IN KABUL; Keeping Their Faiths Under Taliban Rule Drew Sikhs and Hindus Together». New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2019.
- Rania Abouzeid (22 Νοεμβρίου 2010). «Pakistan: The Embattled Sikhs in Taliban Territory». Time. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαρτίου 2011. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2019.