Σιχισμός στην Ινδία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ινδίοι Σιχ
Ο Χρυσός Ναός (Χαριμαντίρ Σαχίμπ) στην πόλη Αμριτσάρ στο Παντζάμπ, αποτελεί τον ιερότερο χώρο προσκυνήματος του Σιχισμού.
Συνολικός πληθυσμός
20.8 εκατομμύρια (απογραφή 2011)[1]
Τέταρτη πολυπληθέστερη θρησκεία στην Ινδία
Περιοχές με σημαντικούς πληθυσμούς
Πλειοψηφία στο Παντζάμπ.
Σημαντικοί πληθυσμοί σε: Τσαντίγκαρ · Χιμάτσαλ Πραντές  · Χαρυάνα · Δελχί · Τζαμού και Κασμίρ · Ρατζαστάν  · Ουταράχαντ
Γλώσσες
Παντζάμπι •Χίντι •Σίντι •Κασμίρι •Μαράτι •Αγγλικά

Ο Σιχισμός αποτελεί την τέταρτη πολυπληθέστερη θρησκεία στην Ινδία και υπάρχει από τα τέλη του 15ου αιώνα, οπότε και ιδρύθηκε από τον Γκουρού Νάνακ Ντεβ. Αποτελεί επίσης την πέμπτη πολυπληθέστερη θρησκεία στον κόσμο με περισσότερους από 27 εκατομμύρια ακολούθους παγκοσμίως μέχρι και το 2010. Οι Σιχ της Ινδίας βρίσκονται κατά κύριο λόγο στο Παντζάμπ, αλλά υπάρχουν και σε άλλα σημεία της χώρας.

Διακεκριμένοι Σιχ στην Ινδία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αν και οι Σιχ αποτελούν μειονότητα στην Ινδία, η Σιχ κοινότητα απασχολεί ένα σημαντικό κομμάτι της χώρας. Ο πρώην Επικεφαλής της Δικαιοσύνης στην Ινδία, Τζάκντις Σινγκ Χιχάρ και ο πρώην Πρωθυπουργός, Δρ. Μανμοχάν Σινγκ είναι Σιχ,[2] όπως και ο πρώην Πρόεδρος της χώρας, Ζάιλ Σινγκ. Σχεδόν κάθε υπουργικό συμβούλιο περιελάμβανε Σιχ εκπροσώπους. Επίσης, οι Σιχ έχουν εμφανή παρουσία στον Ινδικό στρατό, κυρίως λόγω της ιστορίας τους ως υπερασπιστές της δικαιοσύνης. Ο εκλιπών Ινδός αξιωματικός με βαθμό 5 αστέρων, Αρτζάν Σινγκ, ήταν Σιχ, ενώ επικεφαλής του Ινδικού στρατού και της Ινδικής Αεροπορίας υπήρξαν οι Τζ. Τζ. Σινγκ και Ντίλμπαχ Σινγκ αντίστοιχα. Εμφανής παρουσία των Σιχ υπάρχει και στον αθλητισμό, με τον μόνο Ινδό αθλητή που έχει κερδίσει χρυσό μετάλλιο σε ατομικό επίπεδο στους Ολυμπιακούς Αγώνες μέχρι και το 2016, Αμπίναβ Μπίντρα, να είναι Σιχ.[3] Παρομοίως, Σιχ καταλαμβάνουν κατά καιρούς σημαντικές επίσημες θέσεις, όπως ο Αναπληρωτής Πρόεδρος της Επιτροπής Σχεδιασμού, Μόντεκ Σινγκ Αλουβάλια[4] και ο κυβερνήτης Σουρτζίτ Σινγκ Μπαρνάλα.

Οι Σιχ είναι επίσης γνωστοί για την επιχειρηματική τους δραστηριότητα στην Ινδία. Ο Μίλχα Σινγκ, επίσης γνωστός ως «The Flying Sikh» («Ο Ιπτάμενος Σιχ»), είναι ένας πρώην Ινδός σπρίντερ αθλητής στίβου, ο οποίος έγινε γνωστός στον χώρο του αθλητισμού ενώ υπηρετούσε στον Ινδικό Στρατό. Ένας από τους λόγους τους οποίους οι Σιχ είναι ορατοί στο Ινδικό φάσμα, είναι ο ο δυσανάλογος ρόλος που έπαιξε η Σιχ κοινότητα κατά τη διάρκεια των αγώνων που γίνονταν για απελευθέρωση, με τον νεαρό μάρτυρα Μπάγκατ Σινγκ να παραμένει σύμβολο για τη νεολαία της χώρας.[5]

Ο χώρος λατρείας των Σιχ ονομάζεται γκουντβάρα. Ο Χαριμαντίρ Σαχίμπ (γνωστός και ως Χρυσός Ναός) στην πόλη Αμριτσάρ στο Παντζάμπ, είναι ένας εξέχων γκουντβάρα και αποτελεί τον ιερότερο χώρο προσκυνήματος των Σιχ. Ο Χρυσός Ναός εκπροσωπεύει την υψηλότερη πνευματική έδρα στη Σιχ Εξουσία.

Πανοραμική εικόνα (180 μοιρών) του συγκροτήματος του Χρυσού Ναού στην Αμριτσάρ. Διακρίνονται από αριστερά προς τα δεξιά: στο βάθος η νοτιοανατολική είσοδος (όπου από πίσω βρίσκεται η λάνγκαρ), πύργοι-παρατηρητήρια (στην εικόνα διακρίνεται ένας πύργος), κεντρικά και μέσα στην δεξαμενή «νέκταρ» ο Χρυσός Ναός, και δεξιά διακρίνεται μέρος του κτιρίου Ακάλ Ταχτ.

Λάνγκαρ (το κοινοτικό γεύμα)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Λάνγκαρ (Σιχισμός)
Γυναίκες εθελόντριες προετοιμάζουν ρότι για επισκέπτες του Χρυσού Ναού

Ένα από τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά του Σιχισμού, είναι η κοινοτική κουζίνα λάνγκαρ, η οποία εφαρμόζει έμπρακτα ένα σημαντικό κομμάτι της Σιχ πίστης, αυτό της προσφοράς στην κοινότητα και της βοήθειας σε όσους το έχουν ανάγκη. Σε κάθε Γκουντβάρα, υπάρχει μία λάνγκαρ.[6] Οποιοσδήποτε μπορεί να συνεισφέρει στην προετοιμασία ενός κοινοτικού γεύματος στη δωρεάν κουζίνα, συνεισφορά η οποία γίνεται εθελοντικά.[7] Τα γεύματα σερβίρονται σε όλους τους επισκέπτες, ανεξαρτήτως θρησκείας, κοινωνικής τάξης, φύλου, καταγωγής κτλ, και λαμβάνουν χώρα στον κοινόχρηστο χώρο του ναού, όπου οι επισκέπτες τρώνε καθιστοί στο πάτωμα.[8]

Αυτή η ιδέα της λάνγκαρ πηγάζει από την Ινδική ιστορία και τη σκληρότητα του συστήματος καστών στη χώρα. Όταν όλοι κάθονται μαζί στο πάτωμα για να φάνε η ιδέα της κάστας απλά δεν υφίσταται, δίνοντας με αυτό τον τρόμο έμφαση στην ισότητα.[6][8] Ο Σιχισμός δεν πιστεύει στη διεξαγωγή θρησκευτικών νηστειών μιας και το σώμα αποτελεί ένα δώρο από τον Θεό προς τον άνθρωπο, κι έτσι οι άνθρωποι πρέπει να το καλλιεργούν, συντηρούν και διατηρούν σε καλή και ασφαλή κατάσταση. Αν η νηστεία γίνεται για λόγους υγείας, τότε είναι επιτρεπτή.[6]

Σιχ πληθυσμός στην Ινδία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα ποσοστά του συνολικού πληθυσμού των Σιχ σε διάφορες περιοχές της Ινδίας (στοιχεία από απογραφή του 2011).

Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ο πληθυσμός των Σιχ στην Ινδία ανερχόταν στα 20 εκατομμύρια περίπου, δηλαδή το 1.72% του συνολικού πληθυσμού της χώρας.[9] Το 77% των Σιχ θεωρείται πως διαμένει στην πολιτεία του Παντζάμπ. Εκεί, ο Σιχισμός αποτελεί και την επικρατέστερη θρησκεία με ποσοστό 58%, κάτι που δεν παρατηρείται σε καμία άλλη πολιτεία της χώρας.[9]

Άλλες περιοχές της Ινδίας που φέρεται να έχουν τους περισσότερους Σιχ είναι οι Τσαντίγκαρ (13.11%), Νέο Δελχί (5.4%), Χαρυάνα (4.91%), Ουταράχαντ (2.34%), Ρατζαστάν (1.27%), Τζαμού και Κασμίρ (1.87%) και Χιμάτσαλ Πραντές (1.16%).[10]

Γκαλερί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περαιτέρω μελέτη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Swarup, Ram: Hindu-Sikh Relationship. 1985. Whither Sikhism? 1991. New Delhi: Voice of India.
  • Fauja, S., & Talib, Gurbachan Singh (1996). Guru Tegh Bahadur: Martyr and teacher. Patiala: Punjabi University.
  • K. Elst (2002). Who is a Hindu?: Hindu revivalist views of Animism, Buddhism, Sikhism, and other offshoots of Hinduism. New Delhi: Voice of India. ISBN 978-8185990743. 

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «India Population by Religions(2001 census)». livepopulation.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2019. 
  2. Amy Waldman (23 Μαΐου 2004). «India Swears In 13th Prime Minister and First Sikh in Job». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2019. 
  3. «It is not his business: Mary Kom replies to Abhinav Bindra on Nikhat Zareen controversy». India Today. 19 Οκτωβρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2019. The matter turned further complicated after India's only individual Olympic gold medallist shooter Abhinav Bindra backed Nikhat Zareen, saying, in sports yesterday never counts. 
  4. «India's Most Influential». content.time.com. Time. 15 Αυγούστου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαρτίου 2016. 
  5. «Bhagat Singh's Martyrdom Day: 10 facts you should know about the legendary freedom fighter». IndiaToday.in. 23 Μαρτίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2015. Bhagat Singh, a Sandhu Jat, was born in September 1907 to a Sikh family in Banga village, Jaranwala Tehsil in the Lyallpur district of the Punjab Province of British India (now in Pakistan). 
  6. 6,0 6,1 6,2 «Religions of the World - Section 12. Sikhism». Philosophy of Religion. www.qcc.cuny.edu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2019. 
  7. Mark McWilliams (2014). Food & Material Culture: Proceedings of the Oxford Symposium on Food and Cookery 2013. Oxford Symposium. σελ. 265. ISBN 978-1-909248-40-3. 
  8. 8,0 8,1 Eleanor Nesbitt (28 Απριλίου 2016). Sikhism: A Very Short Introduction. OUP Oxford. ISBN 978-0-19-106277-3. 
  9. 9,0 9,1 «Religion Data - Population of Hindu / Muslim / Sikh / Christian - Census 2011 India». census2011.co.in. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Αυγούστου 2019. 
  10. «Sikh Population in India». punjabdata.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]