Γεννήθηκε το 1872 στο Αμριτσάρ της επαρχίας Παντζάμπ της Βρετανικής Ινδίας και προερχόταν από οικογένεια λογίων[3]. Ξεκίνησε το συγγραφικό του έργο ως συντάκτης σε εφημερίδα που εξέδιδε ο πατέρας του και κατά τη διάρκεια της ζωής του δημοσίευσε κείμενα διαφόρων ειδών (λογοτεχνικά και θρησκευτικά έργα, δοκίμια κ.ά.) μέσα από τα οποία προωθούσε τις απόψεις του σε θέματα όπως η θρησκεία και η ιδιαίτερη ταυτότητα των Σιχ, οι κοινωνικές μεταρρυθμίσεις κλπ[2]. Απεβίωσε στις 10 Ιουνίου του 1957 στη γενέτειρά του, όπου και αποτεφρώθηκε[3]. Σε ό,τι αφορά την προσωπική του ζωή ήταν παντρεμένος με τη Σαρντάνι Τσατάρ Καούρ[4], ενώ από τον γάμο του απέκτησε δύο κόρες.
Ο Βιρ Σινγκ αναγνωρίζεται ως ο συγγραφέας που συνέβαλε καθοριστικά στην ανάπτυξη της λογοτεχνίας της γλώσσας παντζάμπι, στην οποία εισήγαγε νέα λογοτεχνικά σχήματα. Επιπλέον αναφέρεται πως το έργο του ενίσχυσε τη θρησκευτική και πολιτισμική ταυτότητα των Σιχ. Σε αναγνώριση της συνεισφοράς του, ο Βιρ Σινγκ αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτορας από το ινδικό Πανεπιστήμιο του Παντζάμπ[5]. Επιπλέον υπήρξε ηγέτης του κινήματος Σινγκ Σαμπά[4], ενώ τιμάται από τους Σιχ ως Μπάι, ιδιότητα αντίστοιχη του Αγίου.
Σχετικά πολυμέσα