Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1958

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή
Βασιλευομένη Δημοκρατία
Ημερομηνία σχηματισμού17 Μαΐου 1958
Ημερομηνία διάλυσης20 Σεπτεμβρίου 1961
Πρόσωπα και δομές
Αρχηγός ΚράτουςΠαύλος Α΄ της Ελλάδας
Πρόεδρος ΚυβέρνησηςΚωνσταντίνος Καραμανλής
Αντιπρόεδρος ΚυβέρνησηςΠαναγιώτης Κανελλόπουλος (από 5 Ιανουαρίου 1959)
Συνολικός αριθμός Μελών27
Συμμετέχοντα κόμματαΕΡΕ
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμαΚυβέρνηση πλειοψηφίας
171 / 300 (57%)
Αξιωματική ΑντιπολίτευσηΕΔΑ
Αρχηγός Αξιωματικής ΑντιπολίτευσηςΙωάννης Πασαλίδης
Ιστορία
ΕκλογέςΕλληνικές βουλευτικές εκλογές 1958
Θητεία νομοθετικού σώματος9 Ιουνίου 1958 - 23 Ιουνίου 1961 (Ε κοινοβουλευτική περίοδος)[1]
ΠροηγούμενηΥπηρεσιακή κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γεωργακόπουλου 1958
ΔιάδοχηΥπηρεσιακή κυβέρνηση Κωνσταντίνου Δόβα 1961

Η (3η) Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1958 (Μάιος 1958Σεπτέμβριος 1961) ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας μετά την νίκη του κόμματος της ΕΡΕ στις βουλευτικές εκλογές της 11ης Μαΐου 1958.
Οι εκλογές, που κύριο χαρακτηριστικό τους ήταν ο εκλογικός θρίαμβος της ΕΔΑ, η οποία αναδείχτηκε αξιωματική Αντιπολίτευση, αναζωπύρωσαν τον φόβο του Κομμουνισμού και το ιδεολόγημα του κομμουνιστικού κινδύνου, με αποτέλεσμα να ενταθούν οι διώξεις των μελών της ΕΔΑ αλλά και του παράνομου (ακόμα) ΚΚΕ. Αν και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής προσπάθησε να υποτιμήσει το μέγεθος της νίκης, μιλώντας για "πλασματική διόγκωση" της Αριστεράς, ο Ιωάννης Πασαλίδης από το βήμα της Βουλής πλέον, του απάντησε ότι : «Ο κ. Πρωθυπουργός προσπαθεί μ' αυτόν τον τρόπο να αποκρύψει ότι οι πραγματικές δυνάμεις της παρατάξεως της εθνικής αλλαγής, που εξέφρασε η ΕΔΑ, είναι πολύ μεγαλύτερες εκείνων που ενεφάνισαν οι αριθμοί, αν ληφθούν υπ' όψιν οι συνθήκες διεξαγωγής των εκλογών, ιδιαιτέρως στην ύπαιθρο. Πραγματικά πλασματική είναι η δύναμις της ΕΡΕ, η οποία διέθετε ως εκλογικούς πράκτορας τη μεγάλη πλειοψηφία του κρατικού και παρακρατικού μηχανισμού, ακόμη δε πιο πλασματική η πλειοψηφία που εξασφάλισε στη Βουλή, χάρις στο τερατώδες καλπονοθευτικό σύστημα, εκ του οποίου μόνον η ΕΡΕ ωφελήθη εις βάρος των άλλων κομμάτων της αντιπολιτεύσεως...».
[2] Αποκορύφωμα των διώξεων ήταν η σύλληψη του Μανώλη Γλέζου, διευθυντή τότε της εφημερίδας Αυγή, τον Δεκέμβριο του 1958 και η παραπομπή του σε δίκη, με την κατηγορία της κατασκοπείας υπέρ της Σοβιετικής Ένωσης. [3]

Στον τομέα της οικονομικής ανασυγκρότησης της Ελλάδας, ήρθε να προστεθεί ένα ακόμα πενταετές πρόγραμμα οικονομικής ανάπτυξης (1960 - 1964) που προέβλεπε την επέκταση των έργων υποδομής μεγάλης κλίμακας, την παραχώρηση κινήτρων και διευκολύνσεων τόσο στις ελληνικές ιδιωτικές εταιρείες όσο και στις ξένες (Pirelli, Dow Chemical, Philips) που τους παραχωρήθηκαν ιδιαίτερα ευνοϊκοί όροι εγκατάστασης στην ελληνική αγορά. Παράλληλα, ιδρύθηκαν ειδικοί φορείς για την βιομηχανική (ΟΧΟΑ, ΟΒΑ) και την τουριστική ανάπτυξη (ΕΟΤ, πρόγραμμα "ΞΕΝΙΑ") αλλά και ερευνητικοί θεσμοί που προωθούσαν το επιστημονική ανάπτυξη της χώρας, (ΚΕΠΕ, «Δημόκριτος»,ΕΚΚΕ). [4]

Σημαντικότερα γεγονότα της περιόδου εκείνης ωστόσο, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν η «Συμφωνία Σύνδεσης» με την ΕΟΚ, που υπεγράφη στην Αθήνα στις 9 Ιουλίου 1961, και οι συμφωνίες Ζυρίχης - Λονδίνου (Φεβρουάριος 1959 - 1960) οι οποίες ίδρυσαν την Δημοκρατία της Κύπρου ως ανεξάρτητου κράτους με εγγυήτριες δυνάμεις τη Βρετανία, την Ελλάδα και την Τουρκία.

Η Αγκάθα Κρίστι επισκέπτεται την Ελλάδα το καλοκαίρι του 1958

Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[5]

- παραιτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 1960 και η θέση έμεινε κενή
- παραιτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 1960 και η θέση έμεινε κενή

Δείτε[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • «Ελληνικά Επίκαιρα»: τηλεοπτικές ειδήσεις του 1959 για την ανεξαρτησία της Κύπρου [1]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. http://www.ipet.gr/vouli/periodoi.html#6
  2. https://www.tanea.gr/2001/07/21/greece/o-thriambos-toy-58-kanei-tin-eda-aksiwmatiki-antipoliteysi/
  3. https://www.kathimerini.gr/816687/article/epikairothta/ellada/h-dikh-toy-manwlh-glezoy
  4. Ιωάννης Φίλανδρος: «Η οικονομική και κοινωνική πολιτική του Κωνσταντίνου Καραμανλή, 1946-1963», σελ.115, από τον τόμο «Ελλήνων Ιστορικά»
  5. «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης», http://www.ggk.gov.gr/?p=1215 Αρχειοθετήθηκε 2012-03-22 στο Wayback Machine.