Αγκάθα Κρίστι
Η Αγκάθα Μαίρη Κλαρίσσα Μίλερ, Λαίδη Μάλλοουαν, DBE,(D/R) (Agatha Mary Clarissa Miller, Lady Mallowan, 15 Σεπτεμβρίου 1890 - 12 Ιανουαρίου 1976), γνωστή κυρίως με το όνομα Αγκάθα Κρίστι (Agatha Christie), ήταν Αγγλίδα συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων. Έγραψε επίσης ρομαντικά μυθιστορήματα με το ψευδώνυμο Μαίρη Γουέστμακοτ (Mary Westmacott) και 15 συλλογές διηγημάτων, αλλά είναι γνωστή κυρίως για τα 80 αστυνομικά της μυθιστορήματα. Η δουλειά της στα μυθιστορήματα αυτά, στα οποία πρωταγωνιστούν οι ντετέκτιβ Ηρακλής Πουαρό και Μις Τζέιν Μαρπλ, της έδωσε τον τίτλο της «Βασίλισσας του Εγκλήματος» και την έκανε έναν από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς στην εξέλιξη του λογοτεχνικού αυτού ρεύματος.
Γεννήθηκε στο Ντέβον και μεγάλωσε στο Άσφιλντ. Πριν ασχοληθεί με τη συγγραφή βιβλίων, εργάστηκε ως βοηθός φαρμακοποιού στην αεροπορία, την περίοδο του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου. Ίσως και για αυτό σε πολλά μυθιστορήματά της, τα δηλητήρια είχαν και εξέχουσα θέση στην πλοκή.
Παρόλο που οι Πουαρό και Μαρπλ είναι από τους πιο γνωστούς φανταστικούς ντετέκτιβ που επινόησε η Κρίστι, υπήρξαν κι άλλοι παρόμοιοι, όπως το ζευγάρι Τόμι και Τούπενς, οι οποίοι, αντιθέτως με τους υπόλοιπούς της ντετέκτιβ, τους αγγίζει ο χρόνος κατά την πάροδο των χρόνων.[ασαφές] Από τα πιο γνωστά τους μυθιστορήματα είναι η εμφάνισή τους στο Σύντροφοι στο Έγκλημα και Οι Άγγελοι δεν Φλυαρούν. Άλλοι ντετέκτιβ της Κρίστι, όπως ο Πάρκερ Πάιν και ο κύριος Χάρλεϊ Κουττίν, εμφανίστηκαν σε σύντομες ιστορίες, αλλά υπόλοιποι, όπως ο αρχιεπιθεωρητής Τζαπ και η Αριάδνη Όλιβερ, συνόδευαν τους Πουαρό και Μαρπλ στα μυθιστορήματά τους. Το 1975 σκότωσε τους δύο αγαπημένους της ήρωες, τον Ηρακλή Πουαρό στο μυθιστόρημα Αυλαία και τη Μις Μαρπλ στο Sleeping Murder. Το τελευταίο της μυθιστόρημα με πρωταγωνιστές το ζεύγος Μπέρεσφορντ είχε τον τίτλο "Postern of Fate" και το έγραψε στα τέλη του 1973.
Εκτιμάται ότι τα βιβλία της έχουν πουλήσει 1 δισεκατομμύριο αντίτυπα στα αγγλικά, και ένα ακόμη δισεκατομμύριο σε 103 άλλες γλώσσες.[1]
Από τις σκηνικές επιτυχίες της Αγκάθα Κρίστι μεγαλύτερη είναι The Mousetrap (Η ποντικοπαγίδα), που παίζεται στο Λονδίνο από το 1952 μέχρι σήμερα (2012) και η θεατρική προσαρμογή του Ten Little Niggers (Δέκα μικροί νέγροι) ― ελλην. μετάφρ. Κωστής Λειβαδέας, "ΔΩΔΩΝΗ"
Τα περισσότερα από τα βιβλία της έχουν μεταφερθεί στον κινηματογράφο (μερικά μάλιστα πολλές φορές, όπως το Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές και το Έγκλημα στον Νείλο). Επίσης πολλά έχουν μεταφερθεί στην τηλεόραση, στο ράδιο και έχουν εμπνεύσει ηλεκτρονικά παιχνίδια και κόμικς.
Το 2007, ο Άγγλος συγγραφέας Μπράιαν Άλντις (Brian Aldiss) είπε ότι η Αγκάθα Κρίστι του είχε πει ότι έγραφε τα βιβλία της μέχρι το τελευταίο κεφάλαιο και μετά αποφάσιζε ποιος χαρακτήρας ήταν λιγότερο πιθανό να εκληφθεί ως ύποπτος. Ακολούθως έκανε τις απαραίτητες αλλαγές στο κείμενο για να «ενοχοποιήσει» το χαρακτήρα αυτό.[2]
Πίνακας περιεχομένων
Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δείτε λήμμα Κατάλογος έργων της Αγκάθα Κρίστι
Τα καλύτερα βιβλία της Αγκάθα Κρίστι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Περιοδικό Time[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύμφωνα με το περιοδικό Time και την κριτικό λογοτεχνίας και επιμελήτρια της έκδοσης του βιβλίου "Women Crime Writers: Eight Suspense Novels of the 1940s & 50s"', Sarah Weinman τα 5 καλύτερα μυθιστορήματά της είναι[3]:
- "The Murder of Roger Ackroyd" (1926) - (Ποιός σκότωσε τον Ρότζερ Ακρόυντ)
- "The Murder at the Vicarage" (1930) - (Φόνος στο πρεσβυτέριο)
- "And Then There Were None" (1939) - (Δέκα μικροί νέγροι)
- "Death Comes As The End" (1944) - (Τ' άστρα μιλούν για θάνατο)
- "Endless Night" (1967) - (Ατέλειωτη νύχτα)
Εφημερίδα The Guardian[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύμφωνα με την αγγλική εφημερίδα "The Guardian" και τον έγκριτο μελετητή του έργου της John Curran, τα 10 καλύτερα μυθιστόρημά της είναι:[4]
- "The Murder of Roger Ackroyd" (1926) - (Ποιός σκότωσε τον Ρότζερ Ακρόυντ)
- "Peril at End House" (1932) - (Σφήκα σε ψάθινο καπέλο)
- "Murder on the Orient Express" (1934) - (Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές)
- "The ABC Murders" (1935) - (Φόνοι κατ' αλφαβητική σειρά)
- "And Then There Were None" (1939) - (Δέκα μικροί νέγροι)
- "Five Little Pigs" (1943) - (Πέντε μικρά γουρουνάκια)
- "Crooked House" (1949) - (Η σοφίτα με τις αράχνες)
- "A Murder is Announced" (1950) - (Πρόσκληση σε φόνο)
- "Endless Night" (1967) - (Ατέλειωτη νύχτα)
- "Curtain: Poirot's Last Case" (1975 έκδοση) - (Αυλαία: η τελευταία υπόθεση του Πουαρό)
Σύμφωνα με την ίδια την Αγκάθα Κρίστι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1972 η Αγκάθα Κρίστι παίρνοντας αφορμή από την δημοσίευση της λίστας με τα 10 καλύτερα βιβλία της, από τον Γιαπωνέζο μεταφραστή της, έγραψε και εκείνη την δική της λίστα [5]
- "And Then There Were None" - (Δέκα μικροί νέγροι)
- "The Murder of Roger Ackroyd" - (Ποιός σκότωσε τον Ρότζερ Ακρόυντ)
- "A Murder is Announced" - (Πρόσκληση σε φόνο)
- "Murder on the Orient Express" - (Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές)
- "The Thirteen Problems" (1932) - (Δεκατρία προβλήματα) συλλογή διηγημάτων
- "Towards Zero" (1944) - (Ένα σχέδιο δολοφονίας)
- "Endless Night" - (Ατέλειωτη νύχτα)
- "Crooked House" - (Η σοφίτα με τις αράχνες)
- "Ordeal by Innocence" (1958) - (Η δοκιμασία της αθωότητας)
- "The Moving Finger" (1943) (Δηλητήριο σε μικρές δόσεις)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Queen of Crime». agathachristie.com. http://uk.agathachristie.com/site/about_christie/queen_of_crime.php. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2007.
- ↑ «Desert Island Discs: Brian Aldiss». bbc.co.uk. 28/01/2007. http://www.bbc.co.uk/radio4/factual/desertislanddiscs_20070128.shtml. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2007.
- ↑ http://time.com/4029315/agatha-christie-best-novels/
- ↑ https://www.theguardian.com/books/2009/sep/15/top-10-agatha-christie-novels
- ↑ http://forreadingaddicts.co.uk/polls-and-discussion/top-10-agatha-christie-books-according-agatha-christie/13848
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Επίσημη ιστοσελίδα της Αγκάθα Κρίστι
- Έργα της Αγκάθα Κρίστι στο Project Gutenberg
- Αγκάθα Κρίστι ραδιοφωνικές διασκευές αστυνομικών μυθιστορημάτων
|
