Γεώργιος Βογιατζής

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γεώργιος Βογιατζής
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1913
Κονίστρες Εύβοιας
Θάνατος29  Μαΐου 2003
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Ελληνικά
ΣπουδέςΕθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΝέα Δημοκρατία και Λαϊκόν Κόμμα
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΥπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας της Ελλάδας
μέλος της Βουλής των Ελλήνων (1974–1977, εκλογική περιφέρεια Ευβοίας)
Ευρωβουλευτής (Ιανουάριος 1981 – Οκτώβριος 1981, Ελλάδα)[1]
μέλος της Βουλής των Ελλήνων (1977–1981, εκλογική περιφέρεια Ευβοίας)
μέλος της Βουλής των Ελλήνων (1981–1985, εκλογική περιφέρεια Ευβοίας)
εκπρόσωπος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης (Ιανουάριος 1953 – Μαΐου 1953)[2]
αναπληρωματικό μέλος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης (1953–1955)[2]
εκπρόσωπος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης (1982–1985)[2]

Ο Γεώργιος Βογιατζής (Κονίστρες Εύβοιας, 1913 - 29 Μαΐου 2003) ήταν Έλληνας πολιτικός που διατέλεσε βουλευτής Ευβοίας από το 1974 ως το 1985[3], υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας σε δύο κυβερνήσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Πρώτα χρόνια, σπουδές και επαγγελματική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν γιος του Περικλή Βογιατζή και της Ελένης. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο ΕΜΠ και αγρονόμος τοπογράφος μηχανικός. Απέκτησε επίσης μεταπτυχιακούς τίτλους από τα Πολυτεχνεία της Ζυρίχης και του Μιλάνου. Από το 1949 ως το 1951 υπηρέτησε ως πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος.

Πολιτική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Ευβοίας το 1946 με το Λαϊκό Κόμμα και επανεκλεγόταν συνεχώς στην ίδια έδρα μέχρι και το 1981. Διετέλεσε επίσης ευρωβουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία στην πρώτη εκπροσώπηση της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο[4] και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.

Ο Βογιατζής ανέλαβε για πρώτη φορά υπουργός στην κυβέρνηση του Παπάγου , υπηρετώντας ως υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, από τις 11 Απριλίου 1954 ως τις 29 Φεβρουαρίου 1956.

Στην κυβέρνηση Καραμανλή του 1958 υπηρέτησε ως υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων από τις 17 Μαΐου 1958 ως τις 20 Σεπτεμβρίου 1961. Κατά τη θητεία του στο υπουργείο Παιδείας υπέγραψε εγκύκλιο, βάσει της οποίας η εν χρω κουρά των μαθητών στα σχολεία δεν ήταν πλέον υποχρεωτική [5].

Για τελευταία φορά θήτευσε σε κυβερνητικό αξίωμα όταν έγινε υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών στην πρώτη κυβέρνηση Καραμανλή μετά τη Μεταπολίτευση, από τις 21 Νοεμβρίου 1974 ως τις 3 Αυγούστου 1976 και Συγκοινωνιών (απλώς μετονομάστηκε το υπουργείο) από τις 3 Αυγούστου 1976 ως τις 28 Νοεμβρίου 1977.[6]

Πέθανε στο Νοσηλευτικό Ίδρυμα Μετοχικού Ταμείου Στρατού (ΝΙΜΤΣ) στην Αθήνα σε ηλικία 90 ετών στις 29 Μαΐου 2003.[7] Η κηδεία του έγινε στην πρωτεύουσα στις 31 Μαΐου από τον ιερό ναό Αγίων Θεοδώρων του Πρώτου Νεκροταφείου Αθηνών. [8] Ήταν παντρεμένος με την Αικατερίνη Βογιατζή.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. www.europarl.europa.eu/meps/en/669.
  2. 2,0 2,1 2,2 www.assembly.coe.int/nw/xml/AssemblyList/MP-Details-EN.asp?MemberID=401.
  3. Κοινοβουλευτική θητεία Γεώργιου Βογιατζή, ιστότοπος Βουλής των Ελλήνων.
  4. Έλληνες ευρωβουλευτές Ιανουάριος-Οκτώβριος 1981
  5. Ταχυδρόμος Αιγύπτου, 19-10-1958.
  6. Rulers
  7. Αρχείο Δήμου Κύμης-Αλιβερίου/ Κοινότητα Κονιστρών.
  8. εφ. Η Καθημερινή, φύλλο 30ης Μαΐου 2003, σελ. 12.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Βιογραφία, Προσωπικότητες του Δήμου Κύμης-Αλιβερίου, ανάκτηση 31-3-2013.