Υπηρεσιακή κυβέρνηση Στυλιανού Μαυρομιχάλη 1963
| |
| Βασιλευομένη Δημοκρατία | |
 | |
| Ημερομηνία σχηματισμού | 28 Σεπτεμβρίου 1963 |
|---|---|
| Ημερομηνία διάλυσης | 8 Νοεμβρίου 1963 |
| Πρόσωπα και δομές | |
| Αρχηγός Κράτους | Παύλος Α΄ της Ελλάδας |
| Πρόεδρος Κυβέρνησης | Στυλιανός Μαυρομιχάλης |
| Κατάσταση στο νομοθετικό σώμα | Υπηρεσιακή κυβέρνηση |
| Ιστορία | |
| Θητεία νομοθετικού σώματος | Η Βουλή είχε διαλυθεί λόγω εκλογών |
| Προηγούμενη | Κυβέρνηση Παναγιώτη Πιπινέλη 1963 |
| Διάδοχη | Κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου 1963 |
Η Υπηρεσιακή κυβέρνηση Στυλιανού Μαυρομιχάλη 1963 (Σεπτέμβριος - Νοέμβριος 1963) διορίστηκε από τον βασιλιά Παύλο ύστερα από τις συνεχόμενες πιέσεις των κομμάτων της Αντιπολίτευσης αλλά και της κοινής γνώμης, οι οποίοι ζητούσαν τον σχηματισμό αμιγώς υπηρεσιακής κυβέρνησης, προκειμένου να διασφαλιστεί το αδιάβλητο των επερχόμενων εκλογών. Η επιλογή του Στυλιανού Μαυρομιχάλη ιδιαιτέρως, προέδρου του Αρείου Πάγου και δικαστικού γνωστού για τα δημοκρατικά του φρονήματα και σεβαστού από όλο τον πολιτικό κόσμο, ανέτρεψε την μέχρι τότε ειλημμένη απόφαση της Ένωσις Κέντρου να απέχει των εκλογών.
Όπως δήλωσε ο Γεώργιος Παπανδρέου:«Ζωηράν ικανοποίησιν εδοκίμασεν η Ένωσις Κέντρου από τον σχηματισμόν της νέας υπηρεσιακής κυβερνήσεως.... Με τον σχηματισμόν της νέας υπηρεσιακής κυβερνήσεως ο ανένδοτος αγών έχει εύρει πλήρην δικαίωσιν...Τιμώμεν τον πρόεδρον της νέας υπηρεσιακής κυβερνήσεως και δεν έχομεν καμμίαν αμφιβολίαν δια τας προθέσεις του. Αλλά θα πρέπει να γνωρίζει ότι σήμερον αι καλαί προθέσεις δεν αρκούν. Θα ήρκουν εάν υπήρχεν αληθές κράτος. Αλλά δεν υπάρχει. Υφίσταται σήμερον κομματικόν και αστυνομικόν κράτος, το οποίον έχει οργανωθεί από πολλού και αποβλέπει εις την απροκάλυπτον ή την συγκεκαλυμμένην παραβίασιν της ελευθερίας των εκλογών...(γι΄αυτό).πρέπει να εκδηλωθεί εις βαθμόν συγκλονιστικόν η αμείλικτος απόφασις της κυβερνήσεως καθώς και η άμεσος κύρωσις κάθε παραβάσεως.»[1]
Πραγματικά, η κυβέρνηση Μαυρομιχάλη αφού αντικαθιστά προσωρινά τους διορισμένους από την κυβέρνηση Νομάρχες με εισαγγελείς, αντικαθιστά επίσης και τους αρχηγούς των Σωμάτων Ασφαλείας, αλλά και όσους ένστολους υποπίπτουν σε παραπτώματα, τελικά προχωρά και στον πλήρη αφοπλισμό των διαβόητων Ταγμάτων Εθνοφυλακής (ΤΕΑ) εξασφαλίζοντας έτσι την ελεύθερη και ανεμπόδιστη έκφραση του δικαιώματος της ψήφου. [2] Μάλιστα, για πρώτη φορά οι εκλογές γίνονται με ενημερωμένους από την απογραφή του 1961, εκλογικούς καταλόγους - αντί των εκλογικών καταλόγων του 1940 που γίνονταν μέχρι τότε - εξασφαλίζοντας έτσι την αντιπροσωπευτικότητα του αποτελέσματος.[3]
Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- «Πρωθυπουργός» - («Πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου»): Στυλιανός Μαυρομιχάλης - (Πρόεδρος Αρείου Πάγου)
- «Υπουργός Συντονισμού» : Ιωάννης Παρασκευόπουλος - (υποδιοικητής Εθνικής Τράπεζας)
- «Υπουργός Εθνικής Αμύνης» : Δημήτριος Παπανικολόπουλος - (Υπαρχηγός Γ.Ε.Ε.Θ.Α)
- «Υπουργός Εξωτερικών» : Παύλος Οικονόμου - Γκούρας - (πρώην γενικός διευθυντής Υπουργείου Εξωτερικών)
- «Υπουργός Δικαιοσύνης» : Χρήστος Σγουρίτσας - (καθηγητής Ε.Κ.Π.Α)
- «Υπουργός Εσωτερικών» : Στυλιανός Μαυρομιχάλης
- «Υφυπουργός Εσωτερικών επί της Δημόσιας Τάξεως και Ασφαλείας» : Γεώργιος Παναγιωτόπουλος - (τέως Αρχηγός Γ.Ε.Ν)
- «Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων» : Ιωάννης Σόντης - (καθηγητής Ε.Κ.Π.Α)
- «Υπουργός Οικονομικών» : Νικόλαος Γαζής - (νομικός σύμβουλος Εθνικής Τράπεζας)
- «Υπουργός Εμπορίου» : Αθανάσιος Τριανταφύλλης - (τέως γενικός διευθυντής Υπουργείου Εμπορίου, πρώην Υπουργός)
- «Υπουργός Βιομηχανίας» : Μιχαήλ Δένδιας - (καθηγητής Ε.Κ.Π.Α)
- «Υπουργός Συγκοινωνιών» : Αστέριος Νταής - (πρόεδρος Ελεγκτικού Συνεδρίου)
- «Υπουργός Δημοσίων Έργων»: Χρήστος Καράσσος - (στρατηγός ε.α)
- «Υπουργός Γεωργίας» : Ιωάννης Ξανθάκης - (Ακαδημαϊκός
- «Υφυπουργός Γεωργίας» : Πέτρος Στεργιώτης - (καθηγητής της Ανωτάτης Εμπορικής)
- «Υπουργός Κοινωνικής Προνοίας»: Νικόλαος Σμπαρούνης – Τρίκορφος - (γιατρός)
- «Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας : Ανδρέας Χατζιδάκης - (Νομικός σύμβουλος του Κράτους
- «Υπουργός Εργασίας» : Βασίλειος Κυριακόπουλος
- «Υπουργός Προεδρείας της Κυβερνήσεως» : Πότης Τσιμπιδάρος - δημοσιογράφος
- «Υφυπουργός της Προεδρείας της Κυβερνήσεως» : Αλέξανδρος Θεοδοσόπουλος, (πρόεδρος της Ε.Σ.Η.Ε.Α)
- «Υπουργός Βορείου Ελλάδος» : Χαράλαμπος Φραγκίστας - (καθηγητής Α.Π.Θ)
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εφημερίδα "Ελευθερία", φύλλο της 29ης Σεπτεμβρίου 1963, σελ.1
- ↑ https://www.sansimera.gr/biographies/556
- ↑ http://www.haniotika-nea.gr/83243-noembris-1963-kai-ellada/
- ↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης», https://gslegal.gov.gr/?p=1230
